Tjee Hummeltje wat een rollercoaster weer en wat een verdrietig nieuws dat het toch niets is geworden. Ik had het zo gehoopt voor je! Nog 1x bloed en echo en dan hoop ik dat je daarna snel verder kan voor afspraken ed. dikke knufel Eiram fijn dat je het de komende 2 maanden gewoon even fijn kan hebben zonder er bij na te denken en gewoon genieten van en met elkaar. Anneke, clarajila en water hè wat balen meiden dat jullie ook weer een ronde verder moeten. Spannend Anneke om nu naar Gent te gaan en te kijken hoe en wat nu. Wat al lekker snel clarajila dat je terecht kan! Hier nu weer in de sexy time, maar kan me er nog niet echt toe zetten lijkt wel. Misschien zelf maar eerst eens proberen om rustig te worden en me niet meer zo druk te maken. Op het werk gaat het inmiddels wel wat relaxter, iedereen is er weer waardoor ik weer eens zomaar een dag vrij kan nemen. En daar geniet ik nu ook erg van, volgende week ook ineens een dag vrij waardoor ik dan een lang weekend vrij ben. Iedereen dikke knuffels
Hummeltje kan me voorstellen dat je emotioneel even een beetje de kluts kwijt bent... Het is ook wel erg veel allemaal. Op het moment dat je wist dat je zwanger was had je ook meteen het idee/gevoel dat het niet goed zat. Dus kan me voorstellen dat die miskraam snel een plekje krijgt. Ik hoop echt dat ze jullie snel helpen... Succes morgen in het ziekenhuis, hoop dat de echo nu minder pijnlijk is. Bloed je nog? Eiram en Anneke lijkt me ergens wel fijn inderdaad even rust... Ik kan me er zelf niet toe zetten want de maanden duren al veel te lang. Maar even de knop 'zwanger worden' uitzetten is best een goed idee denk ik. Spannend ook bijna naar de gyn... Clarajilla en water voor jullie ook spannend...Wij moeten helaas nog een paar maanden wachten voordat we weer terug mogen... Water toen ik in december bij de gyn was had ik een maand of 5-6 getempt. De gyn raadde mij juist aan om te stoppen. Om het zo wat meer los te kunnen laten. Hij zei letterlijk 'van temperaturen word je niet zwanger meid'. Klopt wel, en ergens vind ik het wel fijn dat ik het niet meer doe. Maar rond de eisprong en net voor NOD heb ik soms weer de neiging die thermometer te pakken. Om zeker te zijn dat mijn ei is geweest (hoewel ik altijd duidelijk eipijn heb). En in de laatste week voor NOD gaf het me wel rust omdat je je temperatuur ziet zakken en dan al weet dat het weer niet gelukt is. Dan komt de klap van ongesteld worden minder hard aan of zo. Maar we laten de thermometer lekker liggen en proberen het los te laten. Clarajilla waarom denk je dat het aan je slijm ligt? Is dat ergens op gebaseerd? Misschien aangeven bij de gyn, dat hij daar gericht naar kan kijken. Rietje hopelijk kunnen jullie nog een beetje zin maken deze periode... Fijn dat het op je werk wat rustiger is, minder stress helpt misschien ook wel. Hier een drukke werkdag gehad. Morgen nog een halve dag en dan lekker weekend. Zaterdag een gezellig etentje met vrienden, zin in. Altijd weer een dilemma of ik dan een wijntje moet drinken of niet. Ik ben er tegenwoordig wat makkelijker in moet ik zeggen. Als we een sociaal iets hebben neem ik meestal wel een paar drankjes, niet meer. Het is toch al 14 maanden niet raak dus... Als we een positieve test hebben uiteraard geen druppel meer!
Ik drink zelf ook af en toe al wat hoor! Je moet straks de dingen al lang genoeg laten staan Ik weet niet waarom ik dat denk. Is gewoon een gevoel nergens op gebaseerd. Maar heb Soms wel is na de seks of tijden de seks dat het heel erg brand van binnen. Weet alleen niet of ik dat nou ook heb of had tijdens vruchtbare periode. Wil het wel gaan aangeven maar bij mij in het ziekenhuis doen ze geen samenlevingstesten.
Aquavis: 30 jr, zoontje van 2.5 jr, wens voor 2e kindje sinds februari 2015, 2 miskramen (juli en december 2015) Eiram: 36 jr, zoon 2 jr, wens sinds nov '14, 1 miskraam maart '15. Anneke: 30 jr, dochter van ruim 2,5 jaar, bezig sinds mei 2014, miskraam oktober '14. Hummeltje: 32 jaar, mama van een zoon 3,5 jaar Wens sinds augustus 2014. Juli en september 2015 een vroege miskraam gehad. Bolleke: 32 jr, zoon 2 jr, wens sinds januari 2015 clarajilla: 24 jr, wens sinds november 2014 Liyan: 30 jr., zoon van 9 en dochter van 4. Sinds augustus 2014 bezig voor een derde. November 2014 curettage met 13 wkn - partiële mola zwangerschap. Februari 2015 verklevingen aan baarmoedermond (door curettage)- opgerekt en (hopelijk) verholpen. rietje: 37jr, dochter van 4,5, wens voor een 2e vanaf februari 2015 potato: 34jr, bezig voor een 1e sinds januari 2015. eerste onderzoeken en HSG achter de rug. Water: 30 jr, zoon van 2, wens voor een 2e vanaf februari 2015 stefanenlaura: 28 jr, dochter van ruim 2,5, wens voor een 2e februari 2015, PCOS en MMM AFSPRAKEN Anneke: 10 maart intake gent Bolleke: juni 2016 terug naar gynaecoloog als ik niet zwanger ben clarajilla: 1 maart terug naar fertiliteitspoli Eiram: start IUI april/mei. Eerst HSG. Liyan mei 2016 terug naar de gyneaocoloog voor onderzoeken als ik nog steeds niet zwanger ben. potato: 12 februari fertiliteitsarts om uitslagen vd onderzoeken te bespreken Water: 1 maart fertiliteits onderzoek Hummeltje 1: Juli 2016 terug naar de gyneacoloog wanneer er nog geen zwangerschap is stefanenlaura: 1 maart terug naar de gynaecoloog NOD Aquavis: onbekend Eiram: 25 maart Anneke: 21 februari Bolleke: rond 7 maart clarajilla: 22 maart Liyan: 7 februari Hummeltje: 3 maart rietje: 13 maart potato: 1 maart Water: eind maart stefanenlaura: 18 maart
Eiram wat fijn dat de menstruatie er is. Wel ff minder van de pijn maar hopelijk is dat morgen een stuk minder. Nu moet jij voor een vervolg gesprek naar de gynaecoloog toch? Wanneer is dat? Vanmorgen weer bloed geprikt en een inwendige echo gehad. hcg is nu gedaald naar 157, was afgelopen maandag 700 dus dat gaat goed. Volgende week vrijdag nog 1 keer bloed prikken om te kijken of het dan nagenoeg uit mijn lijf is en dan een vervolg afspraak. Ze willen wel dat ik nu 1 cyclus afwacht i.p.v nu gelijk door, even het lichaam weer rust geven. Wel gad deze gynaecoloog aan dat het een pittig traject kan zijn en dat het iets is waar we goed over na moeten denken. De standaard onderzoeken zijn niet zo spannend en zoals de arts zij en ik hier op het forum vaak lees komt er bijna nooit wat uit. De chromosomen onderzoek kan wel pittig zijn zeker als daar wat uit komt (ik citeer trouwens wat de arts vanmorgen zei, niet dat jullie denken dat ik zo wijs ben ). Stel dat er wat uit dat onderzoek zou komen zou het uiteindelijk via ivf moeten gaan gebeuren. Hopelijk gaat het allemaal zo ver niet komen. Eiram heb jij ook iets van bovenstaande gehad?, of andere dames hier?
Hoi Hummeltje! Bij mij is het allemaal wat anders gegaan dan normaal. Omdat ik al 2x zwanger was geweest in een spontane cyclus hebben ze alleen een echo, een uitstrijkje en wat bloed geprikt. Daarna zijn ze begonnen met cyclusmonitoring om te kijken of alles het doet op tijd. Ook weer bloed geprikt na de eisprong voor de progesteron bepaling. Ik ben afgelopen woensdag geweest voor een "hoe nu verder" gesprek. Had 2 opties, stoppen of doorgaan en opvoeren. Heb nu de komende twee maanden geen hormonen maar wel een aantal aanvullende onderzoeken; HSG (volgende week al), zaadonderzoek ML, cyclusmonitoring, algeheel bloedonderzoek. Als daar niks geks uitkomt dan gaan we beginnen met IUI. Mijn cyclus blijft dan gestimuleerd met clomid, pregnyl en utrogestan. Omdat ik het daar goed op doe blijkbaar. Ik denk dat de arts bedoeld dat het een pittig traject is geestelijk. Weet je lichamelijk kan je echt een hoop hebben maar tussen je oren is het heel intensief. Ik ben nog maar 4 maanden bezig maar ik vind het al pittig! Maar ja de afweging is; de natuur zijn gang laten gaan of er alles aan doen. En ik denk dan toch...de natuur zijn gang laten gaan kan altijd nog. Ik zou heel goed vragen wat de stappen zijn en wat je allemaal moet doen en laten de komende tijd en of dat het waard is voor jullie. Ik kan me voorstellen dat na 3 miskramen je wel echt wil weten wat er aan de hand is. Begreep wel dat je dan 3 maanden niet zwanger mag worden. De andere onderzoeken zijn volgens mij (voor zover ik het kan overzien en ondergaan heb) prima te doen. Hormonen slikken of spuiten wen je ook aan.
Balen Eiram toch weer ongesteld... En dan ook nog zoveel pijn, hopelijk ben je er snel weer vanaf. Spannend dat jullie nog onderzoeken krijgen en dan met IUI beginnen. Maar nu eerst even rust... Hummeltje jullie moeten er dus even over nadenken? Of je zo'n chromosoom onderzoek wilt? Hoe gaat het verder nu met je? En hoe vind je het dat je even een maand rust moet nemen? De MMM lijkt me heel dubbel. Aan de ene kant lijkt het me heel zwaar, geestelijk en lichamelijk. Is ook superintensief natuurlijk. Aan de andere kant zou ik er graag morgen mee beginnen. Zodat we hulp krijgen! Waarschijnlijk denk ik er te licht over en zal het me gruwelijk tegenvallen, maar alles beter dan aanklooien zoals nu. Wat dat betreft kijk ik wel uit naar juni...
Heey meiden Rietje is het nog beetje gelukt om het gezellig te maken? Fijn dat het nu wat rustiger is op je werk, minder stress. Hummeltje fijn dat je hcg aan het zakken is. Krijg je ook nog een echo om te controleren of alles weg is of is dat afhankelijk vd uitslag van volgende week? Eiram spannend die hsg.. die 'hoop' ik ook te krijgen in Gent. Nu even genieten vd rust..hoe moeilijk ook.. maar t is voor een goed doel! De mmm lijkt mij ook echt pittig.. jij hebt al een stukje ervaring middels de hormonen die je sspuit en slikt. Ik zie daar best tegenop, maar zoals bolleke ook omschrijft kijk er ook naar uit dat er eindelijk iets gedaan gaat worden! Heb in mijn hoofd wel zitten dat t best eens mei/juni kan worden voordat we echt starten ivm eerst onderzoeken.. Vandaag de foto's maken van ons huis!! Spannend.. toch ook wel gek hoor..
Goede morgen meiden Ik denk ook indd dat de arts niet lichamelijk maar geestelijk bedoeld. Het voorbeeld wat hij gaf was over de chromosomen. Stel dat daar nu iets in gevonden zou worden, wil je dat dan weten terwijl je het nu ook niet weet. Zat er over na te denken en dacht ja lijkt me wel handig als we weten dat daar iets fout zou zijn, misschien doelde hij meer op het feit dat we al een zoon hebben dus er misschien niks fout is. Ik weet het ook niet. Wat mij ook erg bezig houdt is alle kosten die het met zich meebrengen. Had even een topic geopend in miskramen, en las dat sowieso het eiegn risico van mij en mijn vriend en door opgeslokt wordt. Wat ik daar ook al schreef, een kinderwens is niet in geld uit te drukken maar het is ook niet dat ik bakken met geld heb staan. Al met al dat zijn dingen waar ik me druk over maak. Verder voel ik me een beetje down, steeds weer denkend waarom moet mij dit allemaal gebeuren + dat mijn moeder wederom opgenomen is in het ziekenhuis blijkbaar met een lichte herseninfarct. Ze moet nu tot maandag blijven en dan wordt er een mri scan gemaakt. 1 soort van positief ding. Ik heb het gisteren wel na ander half jaar verteld aan mijn moeder en de man. Mede omdat ik gisteren morgen in het zelfde ziekenhuis bloed ben wezen prikken, en de onderzoeken heb gehad als waar mijn moeder nu ligt . Gelukkig was mijn vriend die het verhaal over nam, want nadat ik had gezegd dat ik deze week voor de derde keer een miskraam heb gehad, kon ik geen woord meer uitbrengen. In principe krijg ik volgende week geen echo. Heb er deze week 4 gehad, en niks te zien. Als de waarde nu ook weer goed zakken, is het gewoon klaar. Vindt het niet lastig om te moeten wachten, maar dat komt ook omdat ik geen idee heb hoe mijn cyclus nu is. Geen idee wanneer ik gaat menstueren, of een eisprong heb. Ik verlies nog steeds bloed, dus daar baal ik ook wel van. Denk dat het alleen maar even goed is om een cyclus af te wachten, dan weet ik weer waar we staan
Ik begrijp dat jullie ook wel uitkijken naar de MMM omdat het nu niet lukt. Dat had ik ook. En nu achteraf denk ik dat ik ook dacht dat als ik eenmaal in de MMM zat het wel snel ging lukken. Gevoelsmatig had ik een zetje nodig. Maar na 6 maanden monitoring met én zonder hormonen is het niet raak en twijfel je dan toch weer. Ik hoop natuurlijk voor iedereen dat het direct helpt maar de gyn vertelde mij dat juist als er niks gevonden wordt als oorzaak de kans net zo groot is in de MMM als op de normale manier. Je hebt alleen het gevoel dat er iets extra's wordt gedaan, iig dat had ik en dat voelde goed.
Ik denk inderdaad het laatste, het gevoel dat er wat gedaan wordt. Maar aan de andere kant ook het gevoel hebben van waarom al die onderzoeken als er waarschijnlijk toch niks gevonden wordt. Pffffff genoeg om over na te denken dus
Hummeltje pff jeetje meid wat een narigheid allemaal. Ik zie dat je eerst een jaar niet zwanger werd en toen pas na ruim een jaar allemaal miskramen kreeg. Klopt dat of had je in dat 1e jaar ook miskramen? Ons lichaam blijft een misterie..ik kan me voorstellen dat je je echt rot voelt. ik zit nu in ronde 10 en ben nooot zwanger geweest maar ik leef enorm met je mee. Dikke knuffel en khoop met je mee op een wondertje.
Anneke, water en Eiram clarajilla wat balen dat je ongesteld zijn geworden. Clarajilla fijn dat je dinsdag kan komen Eiram wat fijn even die rust in je lichaam. Fijn dat ze iui gaan doen. Hopelijk is het dan snel raak. Hummeltje wat naar alweer een mk. Dikke knuffel. Wel fijn dat je het je moeder vertelt hebt. Misschien kun je daar je verhaal en je verdriet kwijt. Ik denk dat we het verdriet allemaal kennen en hebben van waarom lukt het niet. Hoop voor jullie dat ze een rede vinden en het een makkelijke oplossing heeft dikke knuffel. Het traject in het zkh is idd wat Eiram zegt geestelijk zwaar. Hier al vanaf juli bezig met alle hormonen. Heb gelukkig alleen in augustus veel zkh bezoeken gehad daarna alleen thuis. En dat was erg zwaar omdat je er zoveel mee bezig bent en er ook geen rust van kunt nemen als je steeds naar het zkh moet. Mijn lichaam reageert op de hormonen in de vorm van vermoeidheid. Dus ook thuis ben ik er veel mee bezig en wordt je ermee geconfronteerd dat het niet gaat zoals het moet en weinig energie heb. Rietje hopelijk heb je het nog gezellig kunnen maken. Fijn dat je weer wat vrije dagen kunt opnemen. Mijn afspraak is verplaatst naar maandagmiddag. Verder op het moment een blaasontsteking dus zit aan een kuur tot woensdag.
Klopt. Het eerste jaar geen zwangerschap en het laatste half jaar 3 keer maar alle 3 dus heel vroeg mis. Het zwanger worden lukt nu wel alleen het zwanger blijven niet. Nu is onze reactie bij een positieve zwangerschapstest ook echt niet meer hoe je normaal zou reageren. Zeker vorige week zondag. Liet de positieve testen aan mijn vriend zien en we keken elkaar aan van mwha ja het zal wel. En helaas dat gevoel werd dus weer bevestigd. Wij zijn pas echt blij als we naar 6/7 weken iets in de baarmoeder zien zitten en we iets zien knipperen
Hmm ja het traject lijkt me ook zwaar hoor. Dus het is dubbel. Maar inderdaad het gevoel dat er dan iets extra's gedaan wordt. En bij mij speelt gewoon heel erg mee dat t 2 keer snel is gelukt en daarna niet meer. Bang dat er toch iets is mos gegaan met de curettage en dat wil ik uitgesloten hebben.
Snap ik Anneke ik had dat ook. Stel je voor dat er iets door de miskraam niet goed is. Dat wil je toch weten. Hebben ze jou niet gecheckt na je curettage? Vind het ook fijn dat nu alles gecheckt wordt in het ZH. Als er niks is dan moet ik er op vertrouwendat het goedkomt. We hebben het al 2x laten zien! Ik hoop voor je dat Gent jou ook gaat brengen wat je wil; een brusje!
Anneke vervelend dat je zo n gevoel hebt dat er iets mis is door de curettage. Ik had dat na de ks ook heel erg. Hopelijk brengt Gent jullie het geluk van een 2e kindje. Hier vandaag in het zkh geweest. We beginnen met IUI na deze ronde. Hopelijk mag het deze ronde al raak zijn en is de iui niet nodig
Hi dames hier ziek dus kom snel weer even bijkletsen. Hopelijk morgen beter want wil eigenlijk m'n afspraak niet verzetten.
Oh fijn dat jullie na deze ronde met iui beginnen Stefanenlaura! Ik moet morgen ochtend weer terug naar het ziekenhuis! Weet echt niet wat ik kan verwachten. En dus ook niet wat ik kan of moet vragen?!