Hoi dames, Ruim 10 maanden geleden ben ik bevallen van ons 1e kindje. Zwangerschap ging goed, bevalling super en ik heb een perfect kind. 1e periode uiteraard zwaar (voor wie niet) maar langzaam wordt dat beter en vind je je weg. Inmiddels zijn er weer een paar vriendinnen zwanger en zou ik ook graag weer zwanger willen zijn en een kindje krijgen. Ik ben zelfs al aan het kijken hoe dat het beste uitkomt qua ouderschapsverlof op t werk. Wanneer we ervoor zouden moeten gaan om een beetje goed uit te komen in het jaar qua verjaardagen etc. Voor de duidelijkheid: Ik weet dat een kind krijgen niet te plannen valt en dat het niet voor iedereen vanzelfsprekend is om zwanger te worden. Mijn man wil het er alleen nog totaal niet over hebben. Wat mij betreft gaan we begin 2016 stoppen met de pil en dan maar s kijken wat er gebeurt. Maar zelfs daar wil hij het nog niet over hebben. Bij ons 1e kindje heb ik ook enorm moeten praten, veel moeten huilen en verdriet gehad omdat hij mijn wens tegenhield. Hoe hebben jullie dat aangepakt?
Bij ons was de tweede altijd al een wens van ons, en we waren het er al kort na de geboorte van de eerste over eens dat haar eerste verjaardag een mooi moment was om met de pil te stoppen. Door flinke complicaties na de geboorte van de eerste begon ik me rond 9 a 10 mnd zorgen te maken of ik nog wel een functionerende cyclus had na al die ingrepen (zonder eerste menstruatie gehad te hebben gestart met de pil na 5 mnd bv, vandaar). Dus toen met een maand of 9.5 aan mijn man voorgelegd of hij ok was met alvast stoppen met de pil zodat ik mijn cyclus even in de gaten kon houden. Onze bedoeling was condooms te gebruiken tot dochter's eerste verjaardag. Echter, hier waren we niet erg fanatiek mee (lees, nooit gebruikt) dus effectief begonnen we twee mnd eerder. Maar goed, toen duurde het nog ruim een jaar, dus ja, je weet nooit wat je krijgt . Misschien kun je gewoon eens aan je man voorleggen of het ok is vast met de pil te stoppen vanaf september ofzo, zodat je even een paar maanden kan ontpillen voor jullie ervoor gaan? Dan heb jij het gevoel dat er schot in de zaak zit, want vast gestopt met de pil, en wijk je toch niet veel af van zijn 2016. Kijk, je moet er wel allebei achter staan namelijk! Het heeft geen nut het er door te willen drukken als hij er nog niet klaar voor is. Voor een kindje kies je samen. Overigens moet ik zeggen dat ik - achteraf - heel blij ben dat er 2.5 jr tussen zit bij mijn kids. De oudste ging pas lopen met 21-22 mnd, het zou ontzettend lastig zijn geweest om dan al hoogzwanger te zijn of een pasgeboren baby te hebben!
Als we het zo doen zals ik ik mn hoofd heb dan stop ik begin 2016 met de pil. Half 2016 echt beginnen en dan begin 2017 op z'n vroegst een kleinte verwachten. Dan is onze oudste 2.5 jaar.. mooie leeftijd lijkt me. Dat stoppen met de pil is al een heel gedoe. Pff als ik terug denk aan de vorige keer krijg ik het al benauwd. Was toen zo'n lastig onderwerp. Uiteraard moet de wens van 2 partijen komen, maar het is gewoon niet bespreekbaar. Ik kan mijn wens niet eens uit/bespreken.
Wil hij uberhaupt wel een 2e dan? Want ja, je moet het idd wel echt willen en er zijn echt mensen die heel blij zijn met 1 kindje. Het is geen kwestie van moeten toch? Ik zou geloof ik eerst bespreekbaar maken waarom het praten over een mogelijk 2e kindje niet wenselijk is, kan je me volgen?
Ik heb mijn vriend gewoon verteld dat ik heel graag een tweede kindje zou willen. En ik heb hem toen gevraagd of hij er heel goed over na wilde denken of hij dat ook wilde of niet. Hij mocht er zo lang over na denken als hij wilde,ook al duurde dat een jaar.
Bij mij ging het hetzelfde als Talvi. Ik heb toen ons zoontje anderhalf was aangegeven dat ik toch wel graag een tweede kindje wilde. Mijn man heeft heel lang aangegeven dat hij er maar 1 wilde. Wel heb ik aangegeven dat hij inderdaad alle tijd moest nemen om er zelf over na te denken en als hij er niet voor 100% achter zou staan, dat hij dat ook eerlijk moest aangeven. Daarna nog wel gesprekken over gehad. Waarom ik het graag wel wilde en waarom hij het gevoel had dat hij er maar 1 wilde. Na een half jaar zei hij dat hij er goed over nagedacht had en dat hij toch wel een wens had voor nog een kindje. Geef het dus tijd en begin er zo nu en dan over. Mijn advies is alleen, probeer niet te pushen, maar laat hem zelf nadenken en aangeven wanneer hij er ook aan toe is.
Het nadenken over een 1e kindje heeft jaren geduurd. Hij had altijd 'smoesjes' waarom het de tijd nog niet was. Altijd dingen van buitenaf. Die dingen waren eind 2013 allemaal niet meer aan de orde en toen zei hij ineens van Ok ik ben er klaar voor. Die smoesjes trap ik niet meer in. Gister nog weer gevraagd en zei hij dat hij maar 1 kindje wil... voorlopig.. Hij komt zelf ook uit een groot gezin en dat vind hij heel fijn, dus 1 kindje van zichzelf geloof ik niet. Ik heb gister ook gezegd dat ik het gevoel heb dat hij er niet eens over wil praten, maar zelfs daar reageerde hij niet op. Ik zal dus een keer een serieus gesprek hierover moeten beleggen en hem niet pushen maar wel vragen om antwoord te geven. 'Nee' en 'ik denk er over na' etc zijn ook antwoorden. Als ik niet weet wat hij denkt of voelt maak ik mezelf gek met het idee dat ik over een jaar misschien weer zwanger ben
Hoi! Hier begon het ook al heel snel weer te kriebelen.... Bij m'n vriend nog niet, maar een 2e wil hij absoluut. We zeiden eerst na de zomer, dan zou onze 1e 2 jaar zijn ongeveer. Maar, het begon zo erg te kriebelen dat ik vorige maand voorstelde om te beginnen, tot mijn verbazing zei hij; ach paar maandjes eerder maakt ook niet uit! Dus whaaa, toen zijn we er voor gegaan, en 2 weken later een positieve zwangerschapstest... Zó snel hadden we het niet verwacht. Hier ging het wel makkelijk dus... Haha
Al voordat ik zwanger was van ons eerste kindje had ik al regelmatig aangegeven hoe ik de toekomst voor me zag en we dat natuurlijk ook samen besproken. Ik heb altijd gezegd als de eerste 1 jaar is geworden dan wil ik voor een tweede gaan, mij leek het meest ideaal als er 2 jaar leeftijdsverschil tussen zou zitten. We hadden beide een toekomstbeeld wel met 2 kinderen. Toen de eerste dus 1 jaar werd, gaf ik aan dat ik weer zou stoppen met de pil. Hij vond dat prima want dat hadden we al jaren besproken 3 maanden later was ik zwanger van de tweede en ons eerste en tweede kindje zouden precies 2 jaar schelen. Nou, perfect, precies zoals ik het altijd voor ogen had.... uiteindelijk is alles anders gelopen En hebben we nu zelfs 3 kinderen, terwijl de derde 'vroeger' nooit op de planning had gestaan haha... Wat ik wil zeggen... je weet niet hoe het gaat lopen. Hij weet nu dat jij bezig bent met een tweede kindje en misschien komt ie zelf volgende maand er ineens mee dat hij er ook voor wil gaan. Ik zou nu dus gewoon aangeven dat je per januari 2016 bijv graag zou willen stoppen met de pil. Gewoon precies aangeven wat jij wil. Laat hem er daarna maar over nadenken, of een reactie daarop geven.