Wat erg suus... En ik kan me inderdaad inbeelden dat het daarna nooit meer hetzelfde is. Ik ben op een heel bizarre manier "opgelucht" dat het hem gewoon gelukt is en dat hij nu gewoon die rust gevonden heeft...
Sterkte.... weet niet of je daar ook iets mee hebt, maar je schoonvader kijkt vast ergens vanaf een heel mooi fijn plekje met je mee. En ziet hoe erg je op hem gesteld bent. Hier de is de moeder van mijn vriend vroeg overleden, onze zoon heeft de eerste maanden van zijn leventje altijd ergens naar gekeken. En daar was iets en dan begon hij enorm te lachen. Dat iets daar zeiden wij altijd van, kijk... hij heeft contact met oma.
Heel veel sterkte. Het is niet gemakkelijk om achter te blijven met de vraag waarom. Je hebt wel vermoedens, maar toch... Soms staan ze er niet bij stil, maar hun keuze heeft een grote invloed op de mensen die overblijven hun leven. Het spijt me voor jullie dat jullie zo een fantastische persoon hebben verloren.
Heel mooi geschreven meis, ik herken jouw gevoel helaas maar al te goed. Mijn lieve vader stapte ook zeer onverwachts uit het leven en liet ons achter zonder reden. Je voelt je zo verloren, ik kan er tot op de dag van vandaag nog moeilijk aan geloven dat hij er echt niet meer is (het is al ruim 3 jaar geleden). Het feit dat hij ons kleintje nooit zal leren kennen en nooit dat 'opa' gevoel mag ervaren (dit had ik hem zo gegund) is bijna ondragelijk. Ik weet zeker dat jouw schoonvader jou ontzettend dankbaar zou zijn voor alles wat je voor hem en zijn familie hebt betekent, en dat hij trots op jou neerkijkt. Dikke knuffel xx
Wauw, echt, to each and every one of you: bedankt. Het doet echt deugd! Ik hoop echt dat hij gelukkig is nu. En dat hij van bovenaf op onze frummel let... Ook veel sterkte voor jou Rannie! Ik denk dat het verdriet nooit helemaal weggaat...
Heel veel sterkte ! Wat fijn voor je vriend en zijn broer dat jij er zo geweest bent in de periode net na zijn dood. W.s. ga je er niet meer achter komen waarom. Werk-technisch heb ik er heel wat keer mee te maken gehad helaas, maar dat ging dan over mensen die ziek waren en het waarom vaak al wel een keer besproken was. Mijn ervaring is echter dat het moment heel vaak voor nabestaanden erg onverwacht komt dat maakt het verwerken wel een stuk gecompliceerder. Nogmaals sterkte
Ik weet zeker dat hij over jullie waakt! Dankjewel, nee het verdriet zal altijd blijven, je 'leert' ermee omgaan. Is niet altijd makkelijk maar we moeten toch door en het leven vieren, dat zou hij tenslotte het liefste willen/zien.
Ik weer niet zo goed moet zeggen, maar ik wil wel zeggen dat je vriend en z'n broer heel erg trots en blij met je moeten zijn. En wat kan je goed schrijven en alles zo goed verwoorden! Ik wens jullie heel veel kracht deze komende dagen.