Hoi allemaal! Ik heb zelf net een foto geschoten die me bij het terugkijken ineens een heel warm gevoel gaf! Ik vraag me dus af wat de foto's zijn die jullie raken. Mogen zelf-geschoten zijn, maar hoeft natuurlijk niet. Mag ook een nieuwsfoto zijn of een foto van vroeger ofzo; maakt niet uit! Ben gewoon nieuwsgierig Dit is de mijne.
die van jou is mooi inderdaad.. Deze die ik heb bijgevoegd vind ik erg mooi.. Maar zo zijn er zoveel.. komt omdat ik zo enorm veel houd van de mensen die bij mij op de foto's staan
mooie foto mvs! deze foto vind ik zelf heel mooi. die grote handen en dan dat kleine tere poppetje erin
Deze foto doet me echt smelten.Mijn twee kanjers samen, echte zusjes! Wat hou ik toch van ze.......zucht....
@ nanette: heel gaaf, zoals je meisje aan de poes zit te vertellen wat er te zien is! (tenminste, zo ziet het eruit) @ Amfy: heel mooi, inderdaad! Blijft ontroerend, he, zo'n grote man met zijn klein mensje in zijn handen...?
Dit is mijn foto!Onze dochters,hier 10 dagen oud,samen met mijn vader die terminaal was.Geluk en verdriet op 1 foto. Bekijk bijlage 128610 Dit is de afscheidsfoto.Vanaf dat moment ging het ineens erg bergafwaarts met mijn vader.
Een gekke vraag... Heb jij je verhaal een keer verteld in een blad? "mijn geheim" toevallig? of heb je ergens eerder die foto geplaatst? Komt me namelijk zo bekend voor! Of het is iemand anders geweest met hetzelfde verhaal... Erg ontroerend!
Wow, krijg helemaal kippenvel van die foto en je verhaal. Zo zie je dat geluk en verdriet zo dicht bij elkaar liggen he?
Oh ik krijg hier echt tranen van in mijn ogen! Wat zal jou vader onwijs trots zijn geweest en blij dat hij dit nog mee heeft mogen maken! Prachtig!!
deze foto blijft mij en mensen die hier over de vloer komen toch altijd ontroeren. iedereen blijft bij binnenkomst altijd even bij deze foto staan. ik met me zus der dochtertje* (17-03-2009) Foto is op verzoek verwijderd.
Pffff hier krijg ik ook tranen van in mijn ogen. Wat ontzettend mooi dat je vader dit toch nog heeft mee mogen maken. En wat ontzettend verdrietig dat hij er niet lang genoeg van heeft kunnen genieten... Ik heb voor deze foto gekozen. Ik vond het zo moeilijk dat ik mijn tweede dochtertje achter moest laten op de neonatologie afdeling. Je ziet hier zo goed hoe klein en kwetsbaar ze is en het waren enge dagen...maar intussen zo mooi dat ze er eindelijk was na alle spannende weken waarin het met mij niet zo lekker ging. Deze foto blijft mij dus enorm ontroeren. Zowel van blijdschap als van "verdriet" (angst vooral)...
@mvs.. dat klopt inderdaad.. Mijn dochter was de kat aan het uitleggen wat er op tv gebeurde zijn echt maatjes die 2.. @foto's wat een verschrikkelijke mooie foto's en verhalen... zo'n grote hand met zo'n klein kindje.. De 2 zussen.. spat er af dat ze elkaar best lief vinden.. De vader met zijn kleindochters Engeltje met haar nichtje (was die op de foto al overleden? je kijkt nml met een traan) het tere van senais kleintje.. (pff ik hoop maar dat er niks is wat ik vergeet.. want ik vond ze stuk voor stuk erg mooi... leuk bedacht mvs)
was indd al overleden op het moment wist ik niet dat de foto gemaakt werd, maar later zie je dan toch echt een heel groot verdriet
Bijzonder topic! De mijne: Bekijk bijlage 128616 Het is niet perse een mooie foto qua positie/belichting/etc., maar het moment waaraan het me doet denken is zo bijzonder. Het was de eerste kennismaking tussen de 2 jongens. Mijn man had mijn oudste zoontje die ochtend om 7 uur bij de buren opgehaald. Met pyjama en al kwam hij de slaapkamer binnen lopen en riep heel hard "Baby!!!". Hij klom gelijk op bed en strekte zijn armen uit omdat hij hem wilde vasthouden. Eenmaal in zijn armen begon hij heel erg te lachen, om alle gekke geluidjes die P. maakte. Zo ontroerend Mijn man moest ervan huilen. Zucht...