Daar ben ik weer. Ben inmiddels inderdaad bevallen van een zoontje Stijn. De bevalling is ondanks de remmers toch op gang gekomen, hij wilde er gewoon uit blijkbaar. Hij weegt precies 2000 gram en had een goede start. De longrijping heeft zijn werk goed gedaan, want hij heeft geen ondersteuning nodig met ademen. Hij ligt wel in de couveuse en heeft een sonde en infuus. Maar het gaat eigenlijk best goed. Hij moet nu gaan groeien en straks leren om te drinken. Hij heeft vannacht al even aan mijn (lege) borst mogen sabbelen. Drinken gaan we denk ik volgende week wel mee starten. Ik woon inderdaad vlakbij Gouda. Ik vind het hier super goed geregeld. Ik lig nu op bed en de couveuse staat naast me. We zijn sinds de bevalling gewoon continue samen, ook de eerste opvang door de kinderarts is allemaal in dezelfde ruimte. De mensen zijn heel lief hier en ik word goed verzorgd. Zelf ben ik al goed opgeknapt, ben officieel ontslagen, maar mag wel gewoon blijven. Ik moet alleen even nadenken hoe we het straks allemaal gaan doen, er loopt natuurlijk ook al een kleine thuis rond.
Gefeliciteerd! En wat heerlijk dat je gewoon continu samen bent. Straks zal je misschien alsnog kiezen om te gaan pendelen tussen thuis en ziekenhuis maar nu even helemaal samen lijkt me zo heerlijk! Geniet van jullie kleine en sterkte de komende tijd!
Toen Hidde over kwam van het WKZ konden we ook bij hem blijven oo de kamer. In het begin vond ik het heerlijk, maar al snel kwamen de muren op me af en wist ik niet meer waar ik goed aan deed. Was zelf nog bezig met het verweken van de vroeggeboorte (of nou ja daar was ik toen pas mee begonnen, aangezien je eerst geleefd wordt). Uiteindelijk toch de nachten naar huis gegaan en dan ging ik van 8.00 tot 23.00 uur weer naar het zkh, je voelt wel waar je goed aan doet. Geniet van jullie zoontje, ik hoop dat hij een mooie stijgende lijn houdt.
Fijn om te horen! Zelf de keuze gemaakt om in het Rmd huis te gaan. Omdat wij ver van huis zaten en ik een keizersnede heb gehad. Heb gekozen om me helemaal op de jongste te storten met de borstvoeding. Het ging met haar niet zo goed met de start nl. Oudste werd verzorgd door mijn moeder en in de weekends waren we samen en doordeweeks kwam ze heen en weer met een van de oma's. Heel veel sterkte en het is gewoon heel vervelend als het de 2e is dan moet je noodgedwongen soms keuzes maken die niet fijn zijn!
Even een update. Het gaat goed met Stijn. Hij ligt nu in een bedje met kruiken en de monitor is gisteren uit gezet. Hij mag nu 6 van de 8 voedingen zelf drinken (fles of borst). Hij kan echt al goed uit de borst drinken, echt knap van hem. Ze zijn hier erg tevreden over hem, dus wij ook! Hij weegt al 2350 gram nu. Ik heb er vanaf 31 december voor gekozen om s nachts thuis te slapen. En ik eet s avonds thuis, na het eten gaat mijn vriend of ik (soms samen) terug naar het ziekenhuis om lekker te buidelen en een voeding te doen. Zo kunnen we het allemaal een beetje verdelen.
Daar zeggen ze nog niks over. Ik vraag er ook niet naar, omdat het er maar net van af hangt hoe snel hij het drinken helemaal gaat oppakken. Mijn gevoel zegt dat het niet meer heel lang kan duren, maar voor hetzelfde geld heeft hij opeens een terugslag.
Nu we het toch over ontslag hebben. Hebben jullie nog leuke inspiratie voor een bedankje voor al het verplegend personeel? Ik vind chocola ofzo een beetje saai, ben bang dat ze dat al heel vaak krijgen. Maar het zijn hier allemaal zulke lieve mensen, ik wil niet zomaar weg gaan straks.
Een bedankjezal eens meedenken, vond dit ook lastig. Had een mooie kaart geschreven en (ja afgezaagd weet het) iets lekkers erbij. Een mooie tekst vind ik altijd mooi.
Wat fijn dat hij het zo snel oppakt! En ontslag, tja, die regels ken je zelf ook. En zonder monitor en met 6 van de 8 voedingen zelf drinken is hij een eind op weg. Wij hadden een taart gebakken als afscheidscadeau. Ik duim voor je dat jullie snel naar huis mogen!
Bedankje: ik had een mand gevuld met stiften/potloden/ heel veel stickers/ stempels etc. Ze schreven iedere dag in een schriftje en waren aardig door alles heen. Ze waren er erg blij mee.
Gisteren geweest hoor het de 16e pas! Maar de dag verliep goed tot het onderzoek zelf. Ze belden dat ze eerder moest komen en toen lag ze nog heerlijk te slapen in een bedje op de kinderafdeling. Dus dat eerst en daar was ze niet blij mee. Vervolgens moest ze 14 minuten stil liggen en dat ging natuurlijk niet. Ik dacht dat de pedagogisch medewerker niet kon omdat ze er niet was maar die bleken ze niet ingelicht te hebben. Niemand die haar kon afleiden. Eerst lag ze los maar ze bewoog teveel. Toen in een kussen dat ze vacuüm zogen zodat ze klem lag. Toen waren de rapen gaar! Ze raakte compleet over stuur. Ze zijn er mee gestopt. Dit gaan we ook niet meer doen zonder dat ze iets van afleiding krijgt of desnoods iets van medicatie om rustig te worden. Dit was in een ander streekziekenhuis we moeten in februari nog naar Maastricht voor de uitgebreide echo. Hopelijk kunnen ze daar ook wat op zien wat uitsluitsel geeft over de werking van de rechter nier. Er zat trouwens wel radio actief materiaal in de rechter nier weet niet of dat betekent dat de nier het doet. Hoop het wel!
Jeetje Frannie... Dat ze daar toch eens wat beter mee om zouden gaan. De hele dag gaat het zo goed totdat ze even het onderzoek eerder doen. Snap dat ze in paniek raakte toen ze geen kant meer uit kon. Hoop voor jullie dat het in Maastricht beter zal gaan en dat ze toch echt met een kind te maken hebben en niet met een volwassenen.
Het onderzoek is wel erg belangrijk en omdat de wachtlijst Maastricht lang is en ze het in Roermond ook doen hebben ze verzocht om het daar te doen. Ja ik vind het erg slordig. Die medewerker vond haar ook heel irritant en toen heb ik gezegd dat ze 10 weken te vroeg geboren is en al genoegen heeft gemaakt. Toen bond hij wel wat in. En ik snap ook helemaal dat het onderzoek mislukt als ze beweegt maar ik kreeg haar niet gekalmeerd en ze werd steeds bozer op mij.
Wat vervelend dat het zo is gelopen Frannie. Niet leuk voor je meisje en ook niet voor jou. Niet zo gek dat je haar niet rustig kan krijgen dan. Hopelijk gaat het in Maastricht beter en krijgen jullie dan een goede uitslag. Vandaag goed nieuws gekregen. Stijn mag zondag al naar huis waarschijnlijk. Het gaat opeens heel snel. Hij is dan nog niet eens 3 weken in het ziekenhuis geweest en zal dan ook nog geen 36 weken zijn. Het is natuurlijk wel de tweede prematuur die we mee naar huis krijgen, maar ik vind het toch wel weer spannend.
Wat een heerlijk nieuws en onwijs snel! Spannend hoor maar wel fijn dat jullie dan eindelijk met ze viertjes kunnen zijn!