Ja natuurlijk moet dat intern gebeuren. Hier zou dat ook vrij gemakkelijk zijn, de lijntjes zijn duidelijk en kort. Maar ik heb inmiddels van een hoop leerkrachten begrepen dat dat niet overal zo transparant is.
Ik heb vooral het gevoel dat de sector zelf onvoldoende transparant is, en daardoor er ook niet uit komt. Voor een leraar moet het simpel zijn: je bent een werknemer van een stichting, en je hebt je werkgever die verantwoordelijk is voor de inschaling, personeelsbestand en juiste verdeling van fin.middelen. Maar de leerkrachten kijken vaak helemaal niet zo, de 'overheid' en de hele maatschappij worden ongeveer gezien als schuldige voor alles wat niet goed gaat, iedereen behalve eigen directie. En die houdt het ook mooi in stand met betaalde stakingsdagen e.d. Want hoe het nu ingericht is: - PO Raad is een belangenorganisatie voor de besturen (!!), - PO Raad (dus de werkgeversorganisatie!) mobiliseert werknemers om te gaan staken; - geëiste geld zal toevloeien aan schoolbesturen welke bevoegd zijn voor de inzet. En alle leraren vinden dit ook prima en staken er zelfs voor. De problemen zijn echt bekend en onderkend, alleen vind ik echt dat de sector daar is gestopt. Ik zou zeggen: ontwikkel juiste oplossingen, toets deze op haalbaarheid, reken ze door, herorganiseer de sector en al aanwezige vermogen (!), los interne issues op, en kom DAN met concrete tekorten voor uit te voeren plannen. En zorg dat het geld terecht komt waar het nodig is
tja...wat is voor zichzelf opkomen? Hier heb ik, toen ik onderweg naar mijn werk was afgelopen vrijdag 2 juffen van onze school die ieder apart aan het winkelen waren.... Staken is 1 ding, maar het zou ze dan wél gesierd hebben om zo'n dag dan ook daadwerkelijk op het malieveld aanwezig te zijn. Of iets anders nuttigs, maar winkelen??? Nee, vind het echt belachelijk dat zo'n stakingsdag dan door deze juffen gebruikt wordt als een extra vrije dag.
Ik denk dat sommige leerkrachten heel goed weten dat hun bestuur daarvoor verantwoordelijk is. Dat het voor hen idd helder is zoals jij in het eerste stukje schrijft. Maar ik denk dat (en dat wordt door velen nog steeds onderkend) zij ook heel weinig waardering vanuit de maatschappij en overheid voelen. En ze die dus zoals jij zegt als schuldige zien. Mijn man zit in de MR en GMR en hij heeft regelmatig contact met het bestuur, evenals 1 leerkracht van onze school die samen met hem in de GMR zit. Zij weet dus precies hoe ze dat bestuur (de werkgever) moeten bereiken. Maar wat wij van andere stichtingen horen is dat helemaal zo vanzelfsprekend niet. Ik vind dat jij gelijk hebt als je schrijft dat ze bij de werkgever moeten zijn. Maar ik vind dat er OOK een deel bij de overheid ligt. Het is in mijn ogen niet of of. Er zijn genoeg scholen die dit geld prima en nuttig besteedt hebben. Dat er geen enkele eis is geweest mbt het besteden dat ligt natuurlijk ook voor een groot deel daar. Als een schoolbestuur ineens de beschikking krijgt tot een zak geld waarbij geen enkele eis geformuleerd is dan kun je op je vingers natellen dat dat niet overal goed gaat.
Nee, dan zijn de problemen in het onderwijs niet weg, maar worden al die klagende leerkrachten eens met hun neus op het feit gedrukt dat zij niet de enige zijn die een zware, ondergewaardeerde baan hebben. Ik werk noch in het onderwijs, noch in de zorg en ook bij ons is het aan de orde: veel meer presteren voor hetzelfde geld in minder tijd. Ik vind het echt gezeur worden: janken hoe zwaar het is als leerkracht en nog harder janken over hoe slecht ze betaald krijgen. Ik zou zeggen: loop maar eens een dag met mij mee, dan zijn jullie problemen niet weg, maar zal je waarschijnlijk je drukke, behoorlijk goed betaalde baan een stuk meer waarderen.
Die reactie dat het allemaal belachelijk is kwam al na de 1e prikactie. Die ene dinsdag dat de kinderen een uurtje later naar school gingen begon iedereen al te steigeren. Dat begrip is er eigenlijk nooit geweest en dat zou er ook niet geweest zijn als ze alle stakingsdagen massaal op het malieveld hadden gestaan. Het gros van Nederland ziet een leerkracht nog steeds als iemand die onder schooltijd werkt en lekker veel vakantie heeft. En men denkt vooral aan zichzelf als de kinderen niet op school terecht kunnen want oei hoe moet dat met het werk. Ze roepen dat kinderen zo onderwijs missen maar dreigen vervolgens wel dat als er nog een stakingsdag komt ze zelf de kinderen zomaar een dag thuis gaan houden. Ja want dan missen ze natuurlijk geen onderwijs
Ik ben het deels met jou eens. En ja, in het begin kon ik er ook nog begrip voor opbrengen dat leerkrachten gingen staken. Maar na de zoveelste stakingsdag denk ik: jullie hebben al het een en ander voor elkaar gekregen. Nee, de werkdruk is niet weg, maar er is wel geld bij gekomen. En nu weer staken voor extra geld? Alsof de werkdruk daarmee minder wordt? Dat is toch ook onzinnig? Hier een dochter waarbij juf dit schooljaar na 3 weken al begon te roepen dat zij echt geen dagen kon missen, want anders zou ze blijven zitten (gelukkig is ze het al weer aardig ingelopen, maar goed) Dan denk ik: Hoezo???? Maar wél staken. Alsof dat in het belang is van de kinderen die élke extra dag nodig hebben. En dan zie ik vervolgens vd week 2 juffen door de stad lopen met allemaal tassen van de hema, de scapino etc. dus ja: logisch toch dat ouders boos worden dat de leerkrachten aan het "staken" zijn? de leraren hebben er zelf schuld aan dat mensen de staking niet meer steunen
Ja het zal ook vast per school en bestuur verschillen hoe het gaat en wat het toevoegd. Hier is van het extra geld wat vorig schooljaar beschikbaar is gekomen een leraarondersteuner aangenomen. Mijn kind (die dus ook niks kan missen) profiteert hier echt wel van.
Wij hadden dit jaar voor 3 tm 8 een vakdocent gym. Dat geeft die leerkrachten tijd om tijdens gym administratieve taken te doen. Voor de kleuters is er een onderwijsassistent die vaak groepjes kinderen uit de klas haalt om extra te oefenen of juisg uitdaging te geven. In de praktijk staat zij wel vaak voor een klas vanwege ziekte. Maar het idee is heel goed. Met het extra geld dat pas vrijgekomen is kunnen we waarschijnlijk een soort ‘eventmanager’ aannemen. Iemand die alle feesten/activiteiten organiseert zoals Sint, Kerst, kinderboekenweek, koningsspelen, Pasen enzovoorts. Dat neemt megaveel druk weg van de leerkrachten! En kunnen wij ons weer meer focussen op ons werk: lesgeven. Dit is echter nog niet zeker hoor! Maar het plannis er.
Dat is heel fijn om te lezen. Weet je: voor zover ik weet heeft de school waar onze kinderen op zitten weinig te klagen. Ze hebben in bijna elke klas stagieres erbij (wel grappig dat de "meester" van dochter jonger is dan haar oudste broer ) Er is veel hulp van de ouders uit. in groep 3 lezen 2x pw ouders met kinderen en dan praat ik over zeker 10-12 ouders per keer. Hier ook geen uitval bij ziekte, want er werken juffen en meesters in een duobaan, dus bij ziekte wordt er door degene die thuis is fulltime opgevangen. en ook hier een vakleerkracht gym, een ceasartherapeute voor kinderen met een achterstand in hun motoriek....echt waar: zó slecht hebben ze het niet op deze school. Hebben ze een drukke baan? Vast wel! Is het soms heel lastig om ieder kind te geven wat het nodig heeft? Ook dat geloof ik best, heus wel. Maar ook ik heb een drukke baan die eigenlijk onderbetaald en vooral ondergewaardeerd wordt, maar daar klaag ik ook niet over. En ik heb echt alle respect voor de juffen en meesters die daar voor de klas staan om de kinderen van alles te moeten leren, ik zou er zelf niet aan moeten denken nl., ik wordt soms al gek van die van mij Maar dat is natuurlijk óók een keuze die je maakt. Maar ik word best een beetje nijdig als ik dan de juffen zie winkelen op een stakingsdag. als je dan zó nodig moet, doe dat dan niet zo openlijk in een klein stadje waar iedereen elkaar kent, want dat vind ik ook raar.
Maar het is toch onzinnig dat dit type activiteiten zorgen voor megagelukkig werkdruk. Slaat men niet door in het aantal en ook de grootheid van dit soort activiteiten. Waarom moet dit allemaal en moet het op die manier? Wat kan er minder? Waar kan je ouders of vrijwilligers inzetten om hierin iets te regelen of te organiseren.
Wij hebben al een hoop inzet van ouders, gelukkig. Bepaalde taken hebben zij overgenomen. We gaan inderdaad wel kritisch kijken naar welke activiteiten we gaan schrappen. Maar bepaalde activiteiten kan je nou eenmaal niet schrappen. Klein aanpakken is prima. Al zijn wij al niet heel groots in de festiviteiten. Toch gaat er veel tijd in het regelwerk zitten. Tijd die ik liever besteed aan het voorbereiden van lessen en dergelijke. Het geeft enorm lucht als je je weer kan focussen op je hoofdtaak. Het zijn namelijk niet alleen de festiviteiten maar ook werkgroepen Engels, taal, rekenen, preventie, opleidingen/cursussb die gedaan moeten worden (verplicht aantal bijscholingsuren), MR, enzovoorts. Als dan de eventplanning uitbesteed kan worden is dat alleen maar fijn. En werkdrukverlagend.
Dit! Bij ons op school worden al deze dingen (en nog veel meer) door ouders gedaan. Ook heel veel onder schooltijd ( koken, tuinieren, drama/ toneel, enz), zodat de leerkracht in die tijd administratief werk, of begeleiding van individuele leerlingen kan doen. Zodoende kan de school hier elke middag om 16 uur op slot en op woensdag om 13.15 uur.
Fijn dat er bij jullie zoveel betrokken ouders zijn! Ik vrees dat wij dit hier niet voor elkaar krijgen zo. Het is hier elke keer weer doorvragen en half smeken om hulpouders. Regelmatig worden er excursies/activiteiten geschrapt omdat er niet genoeg ouders zijn. Meer vakdocenten inhuren zou fijn zijn, maar daar is geen geld voor helaas.
Dat is hier dus ook de reden geweest dat ouders boven op de kast zaten, toen ze hier de vorige keer gingen staken. Op onze school zijn de genoemde problemen niet aan de orde. Dan zou je kunnen zeggen: uit solidariteit kunnen ze dan toch gaan staken? Natuurlijk, maar gebruik die dag dan ook echt om te protesteren en om je steun te betuigen aan collega's die wél problemen ervaren. Maar nee, ze gingen doodleuk met hun eigen kinderen een dagje uit, winkelen, enz Daar verlies je dus de steun van ouders. Ouders die dag en nacht klaar staan ( naast hun gewone werk) om vrijwillig de school schoon te maken, te lezen met de kinderen, te koken, toneel te spelen, te tuinieren, enz, enz Juist omdat je wil dat je kind goed onderwijs krijgt, met leuke, extra uitdagingen. Dat is ook alleen maar op die manier mogelijk, want anders is het onbetaalbaar. De leerkrachten profiteren daar elke dag van en vervolgens doen ze de school gewoon op slot voor een ordinaire extra, gratis, vrije dag Dat hebben ze geweten. Ze hebben het een poosje zonder de steun van ouders moeten doen.
Maar moeten ouders dan niet een beetje de hand in eigen boezem steken i.p.v. te klagen over de staking en over het onderwijs in het algemeen?
Bij ons klagen de ouders niet over de stakingen hoor. Misschien enkele.. Over het algemeen steunen onze ouders de stakingen. Ouders bij ons klagen over andere dingen ook wel over het onderwijs, maar niet stakings-gerelateerd.
Nou, laat ik het dan anders stellen: moeten ouders dan niet de hand in eigen boezem steken en zelf actiever worden op de scholen van hun kinderen, zodat de werkdruk bij leerkrachten wordt verminderd en ze meer tijd hebben voor passend onderwijs voor alle kinderen?
Ja zeker. Ik werk echter wel in een achterstandswijk met alle problematiek van dien. Inzet van ouders kan misschien beter, maar is zeker niet zaligmakend... Wij zitten op de rand van een grote stad. Met dus de ‘problemen’ van de stad, zonder de subsidies die bij die stad horen. En echt, er is wel een oudergroep die helpt hoor! Maar dat zijn ‘vaste’ ouders. Het zijn altijd dezelfde die komen helpen. heel fijn, maar ze kunnen niet alles op zich nemen natuurlijk!