Ik denk dat de meeste mensen passend onderwijs een sof vinden. Het verhoogd de werkdruk op de reguliere basisscholen en alle leerlingen lijden eronder. Wat betreft het salaris: Werken op een basisschool is nu eenmaal ander werk dan werken op het vo. Daarom snap ik dat de salariëring ook verschillend is.
Dat hele passend onderwijs mag geschrapt worden. Ik heb nog niemand gevonden die vindt dat het echt een topidee is! En qua salaris... ik denk dat dat een discussie is waar we niet uitkomen. Persoonlijk sta ik qua staken ergens anders voor, maar ik begrijp wel dat als ons salaris gelijkgetrokken wordt met het VO, er meer mensen voor het PO kiezen. Dat is nou eenmaal wel een kriterium als mensen twijfelen over welke richting ze opwillen.
Klagen vind ik een groot woord. Het doet gewoon pijn van binnen dat je zoveel meer zou willen voor de kinderen en dat dit niet lukt door van alles er om heen. En dan loop je een week mee en dan? Ik kan geen appels met peren vergelijken. Schiet je dus niks mee op. Mensen die niet in het onderwijs werken kunnen en mogen wat mij betreft niet oordelen hoe een ander het heeft. Alleen als je er werkt weet je hoe en wat. Beste stuurlui staan aan wal.
En iedereen vergeet heel gauw dat er geen andere beroepsgroepen meer zijn straks als er geen goed onderwijs gegeven wordt. Want welke beroep je ook hebt, iedereen heeft onderwijs genoten om dat te kunnen doen. Dus hoe erg alles in de zorg en andere beroepsgroepen is, als er geen goed onderwijs is dan werkt er straks niemand meer in die beroepsgroepen
Ik denk dat er juist heel veel winst te halen is in het onderwijs om eens bij andere beroepsgroepen te kijken. Een stukje hervorming van het onderwijs is juist broodnodig! Juist door in zo'n cirkeltje te blijven zitten ( niemand weet hoe erg het is, wat hebben we het zwaar, het kan echt niet anders), kom je niet vooruit.
Hier ben ik het mee eens. Hervorming is nodig. Maar naast dat wij mee zouden moeten lopen met anderen, zouden anderen ook eens mee moeten lopen met ons. En niet een weekje, maar een paar maanden. En dan echt alleen voor een overvolle klas met alle problematiek en werkgroepen/ouderavonden/boze ouders enz. Vastroesten is nooit goed. Voor niemand. Wat ik vaak ervaar is dat mensen zo makkelijk denken over lesgeven. Dat wordt al jaren geroepen, ver voor de stakingen. Toen daalde het respect voor de leerkracht al enorm. Dat daalde niet pas toen de stakingen opkwamen. In andermans ogen is het supersimpel en ja, je hebt altijd vakantie en je vrije woensdagmiddag toch? Dit ligt echter zo ver van de realiteit af. Dat zien maar weinig mensen voor mijn gevoel. Dit bedoel ik overigens niet als klaagzang, maar om uit te leggen dat het lesgeven anders is dan mensen denken. En daar botst het tegenwoordig vaak, helaas.
Misschien eens een weekje in de zorg meedraaien? Als er ergens een ondergewaardeerde groep mensen bestaat is het wel in de zorg. En als zij besluiten te gaan staken juich ik dat volledig toe. Oh, maar wacht even: zij werken in de ZORG, en kunnen het zich dus niet veroorloven te gaan staken, want dan gaan er misschien wel mensen dood.
Alle respect naar de zorg! Echt! Zeker een zeer ondergewaardeerde beroepsgroep! Net als zoveel andere beroepsgroepen. Ik geloof niet dat ‘onze’ staking bedoeld is om de zorg op de kast te jagen ofzo... ik vind het jammer dat er vaak zo gereageerd wordt vanuit de zorg. Begrijpelijk, maar jammer.
Maar er is slecht 1 pot met geld te verdelen. Als het onderwijs zich zoveel miljard meer toe-eigent, zal dat ten koste gaan van andere sectoren die ook aandacht verdienen, zoals de zorg. Dus ik zeg: kijk eerst wat je kunt doen met het geld dat reeds is toegezegd en uitgegeven, geef vervolgens een andere sector ook wat lucht en kom over een paar jaar eens met een evaluatie (wat hebben we nu bereikt en hoe nu verder).
Ik werk niet in de zorg, noch in het onderwijs. Om eerlijk te zijn ben ik voor beiden niet geschikt. Als ik (op basis van mijn levenservaring) tussen beiden zou moeten kiezen stond ik morgen voor de klas eerlijk gezegd. En het salaris in het onderwijs ligt ook nog eens veel hoger.
Ik heb beiden gedaan en ik doe 10x liever zorg dan dat ik voor de klas sta. Zelfs dementerende ouderen en psychiatrische patiënten doen minder hufterig tegen je dan leerlingen of ouders van leerlingen tegen je kunnen doen. Ik heb geen moeite met de benen onder mijn lijf vandaan lopen of bepaalde werkdruk, maar het gebrek aan waardering in het onderwijs, daar heb ik echt mijn buik vol van. Daarom nu maar weer voor een ander beroep gekozen.
Eens. Het extra geld dat pas toegezegd is zal komende teamvergadering besproken gaan worden. Ik denk dat onze school best goed bezig is met dit geld en werkdrukverlagende middelen, maar het is niet genoeg. En dat komt bij ons voornamelijk door passend onderwijs en taalachterstanden. Schaf passend onderwijs af en je kan je als leerkracht weer meer focussen op de andere zaken. Er zijn dagen dat ik mij voornamelijk moet focussen op deze leerlingen. En de rest van de kinderen krijgt die dagen amper aandacht. Echt zo naar... En dat gebrek aan vertrouwen in de leerkracht breekt ook op. Ik werk graag in het onderwijs en ik weet van mijzelf dat ik hard werk. Het gebrek aan vertrouwen steekt mij soms echt.
Is niet persoonlijk bedoeld, ik ken je niet en ik ga ervan uit dat je een goede juf bent ! Maar over gebrek aan vertrouwen gesproken. Ik had alle vertrouwen in de leerkracht van mijn kind totdat het misging. Daardoor heeft hij vorig jaar een rot jaar gehad en zitten wij dit jaar met de gevolgen. Meerdere gesprekken gevoerd met de juf maar het hielp niet, mijn zoon kreeg totaal geen aandacht en alle afspraken die gemaakt waren vergat zij waar je erbij stond. Haar favoriete uitspraak is “ik heb 30 kinderen in de groep, ik kan niet alles onthouden”. Deze leerkracht staakt ook o.a. voor meer salaris. Dus ja ik begrijp wel dat sommige ouders gezien hun ervaring op een gegeven moment geen vertrouwen in de leerkracht hebben... Wat ik wel geleerd heb: kritisch blijven en tijdig ingrijpen is helaas noodzakelijk
Ik weet niet of je het nieuws een beetje volgt, maar als het over "hufterigheid" gaat heeft de zorg het juist zwaar te verduren. Ambulancepersoneel dat wordt bedreigd, bespuugd en waar geweld wordt gebruikt.... Agressie van dementerende ouderen "hoort" dan nog bij het ziektebeeld en daar kies je voor. Ik denk dat dat probleem te maken heeft met opvoeding. De generatie van onze opa's en oma's ( ouderenzorg nu) is opgevoed met het idee dat je respect moet hebben voor dokters, leerkrachten enz Onze generatie is veel mondiger en wij voeden onze kinderen op met het idee: respect moet je verdienen. Het gevolg daarvan zie je het eerst in het onderwijs, maar later dus ook in de zorg. Nu dus ook al.
Mijn nichtje werkt in een verpleeghuis. e mensen daar mogen 2 keer per week gedoucht worden, maar dat is zelfs niet altijd haalbaar. Ze werkt soms 2 diensten ( 16 uur) achter elkaar. Dit mag natuurlijk niet, maar als je (ZZP) collega niet op komt dagen, kan je een hele afdeling met hulpbehoevende mensen niet zomaar alleen laten. Er zijn diensten dat ze in sommige kamers niet eens binnenkomt. Die mensen bellen niet en zitten dus 8 uur aaneengesloten eenzaam en alleen op hun kamer tussen de geraniums. Dan vind ik een probleem als "boze ouders", "doorwerken op woensdagmiddag", enz best meevallen, eerlijk gezegd. Zoals Merah al zei: er is maar één pot geld te verdelen. Het onderwijs heeft nu al een behoorlijke zak gekregen. Laat ze daar maar eens mee aan de slag gaan en niet (ten koste van de zorg), nóg meer opeisen.
Ik ben gewisseld van onderwijs naar zorg. No way dat ik weer voor de klas ga staan hoor. Ik ging dr echt aan onderdoor, net als mijn gezin. Ik trok het echt niet meer. Nu is het veel beter te doen! Beste keus ooit.
Als je serieus denkt dat dit het is moet je je gaan schamen! Boze ouders resulteert hier in bedreigingen, aangifte doen, niet alleen op school mogen lopen enzovoorts.
En bij dat ambulancepersoneel niet? Daar is dat ook serieus aan de orde hoor! Ook collega's van mij ( kraamzorg) worden met de dood bedreigd ivm meldingen bij veilig thuis. Dat is helaas niet alleen aan de orde in het onderwijs, dat is een groot maatschappelijk probleem!
Precies, mijn moeder (werkte in de zorg) heeft ook regelmatig bv de waterkoker of iets anders naar haar hoofd gegooid gekregen. In de zorg speelt dit net zo of misschien nog wel meer.
Doe er dan wat aan! Als het niet meer werkbaar is en je je zorgen maakt, dan moet je voor jezelf en de mensen waar je voor zorgt opkomen! Desnoods met estafette stakingen of weet ik veel wat.. Als niemand iets doet, gebeurt er in Den Haag ook niks, vrees ik. Kom in actie!!! Dat doen wij ook, omdat het niet meer werkbaar is en we ons ernstig zorgen maken.. In het PO zijn een paar meesters die het voortouw hebben genomen, laat er in de zorg ook een paar mensen opstaan.. Desnoods samen met PO in actie: https://www.vosabb.nl/po-in-actie-opstand-publieke-sector/