dat ze dingen verzwijgen is niet netjes natuurlijk. En in principe wordt jouw inkomen ook niet meegerekend, want het is gebaseerd op het inkomen dat de partners hadden voor ze uit elkaar gingen. Ik neem aan dat jouw mans inkomen nu erg gedaald is en dat hij daarom minder hoefte te betalen? En nu jij er bij komt dat jouw inkomen erbij wordt gerekend en dat je nu dus weer meer moet betalen? Ja dat is jammer... maar helaas is het niet anders.
En dat vind ik -zeker in tijden van recessie- echt een achterhaalde standaard. Je kunt er toch niet van uitgaan dat als je een huishouden splitst in tweeen, dat er dan voor de kids evenveel uit te geven blijft? Dat KAN gewoon niet! Ik bedoel: van diezelfde inkomens moeten nu 2 huizen worden betaald, 2 energierekeningen, enz enz... Kids moeten gewoon normaal goed verzorgd kunnen zijn, maar eenzelfde levensstandaard als voor de scheiding is een belachelijk uitgangspunt!
Het is zo dat je ten alle tijden een herberekening aan mag vragen. Van beide kanten. Dus het is niet zo dat alimentatie wordt gebaseerd op de levensstandaard ten tijde van toen je nog wel samen was. Dat is alleen het eerste meetpunt. Ik vind het heel dubbel. Ben het er helemaal mee eens dat mijn vriend alimentatie betaald. Ook al betalen we behoorlijk wat. Het zijn ook zijn kids, en dan is de reden waarom je uit elkaar ging niet van belang. Je was beide bij de verwekking.. Dus draag je beide verantwoording. Dat is het risico van het leven zeg maar.. Kan me wel voorstellen dat het soms wat zuur voelt. Wel vind ik dat er grenzen gesteld moeten worden aan hoeverre het inkomen van een nieuwe partner mee telt. Ook partneralimentatie zou alleen vrijwillig en niet verplicht moeten zijn.
op zich ben ik het met je eens. Probleem is er alleen wanneer pa heel veel verdiend en ma heel weinig. Dan zal pa dan in zijn luxe huisje kunnen blijven wonen en ma met de kids op een 2 kamerflatje en de kids in zeeman kleding en amper geld om boodschappen te doen terwijl de kids daarvoor luxe woonden, merkkleding droegen en luxe aten... dat is ook krom.
over partneralimentatie ben ik niet met je eens. Stel: pa verdiend fictief 10.000 euro per maand ma verdiend niks omdat ze thuis blijft bij de kids en bouwt dus ook geen werkervaring op, doet geen opleidingen etc. Na 20 jaar huwelijk gaan ze uit elkaar. Dan zou ma van de bijstand moeten leven of moeten leven van een minimuminkomen omdat ze geen opleiding en werkervaring heeft en pa heeft nog steeds hetzelfde inkomen en kan feestvieren terwijl ma de hele tijd ook voor zijn kids heeft gezorgd... nee hoor gewoon alimentatie betalen dan!
@ Debby: Dat is het uitgangspunt van partneralimentatie. Ik denk dat Rozemarijke en Milla Rose bedoelen dat het 'achterhaald' is, aangezien dat uitgangspunt voor heel veel vrouwen niet meer geldt. Dat pa lekker carriere is gaan maken en ma alles heeft opgegeven voor de kinderen. In dat geval is partneralimentatie redelijk, ook in mijn ogen. Maar hoe vaak zal dat nu nog voorkomen...?
niet heel vaak, maar hoe vaak neemt de vrouw een klein baantje en papa een echte carriere. Ik ben ook 3 dagen gaan werken waardoor mijn carrierekansen (die echt wel reeel waren) een stuk kleiner zijn geworden. So be it, ik ben lekker bij mijn kids en dat vind ik nu belangrijker.
Daar heb je gelijk in... En dan is het ook wel redelijk om het inkomen aan te vullen, totdat de kids groter zijn en niet meer fulltime verzorgd moeten worden... Daarom is ook het ouderschapsplan ingevoerd, met verplicht overleg tussen papa en mama na een scheiding. Want het levert toch de minste frustratie op als je over dit soort dingen (hoeveel alimentatie, want mama blijft thuis voor de kids) sámen afspraken kunt maken. Ipv afspraken die door de rechter worden opgelegd...
Tja, ik vind dat een keuze die je maakt. Ik heb ook vriendinnen die hun carriere niet opzij willen zetten en fulltime blijven werken. Ik doe dat niet, wat in mijn geval overigens mijn carriere absoluut niet schaadt, dat kan ook gewoon. En dus, als ik alleen zou komen te staan, kan ik mezelf gewoon redden. Elke vrouw die ervoor kiest om minder te gaan werken of zelfs helemaal niet te gaan werken en al helemaal geen opleiding af te maken, neemt daarmee een risico dat ik in deze tijd wel redelijk naief vind. En dat zeg ik als christen, die tegen scheiden is en er alles voor zou doen om m'n huwelijk toch te laten slagen, als er zware tijden komen... Van vrouwen die er al niet eens van uit gaan dat hun relatie voor altijd is, en die desondanks de keuze maken om geen opleiding en geen werkervaring op te doen, vind ik dat toch echt een kwestie: je kiest je eigen consequenties... Partneralimentatie blijft wat mij betreft echt vreselijk achterhaald! OOK trouwens, als het de vrouw is die de man alimentatie moet betalen. Enkel in het geval van ernstig zieke of gehandicapte kinderen, die fulltime zorg perse nodig hebben van een vast persoon, vind ik die alimentatie gegrond. Verder kan ik me geen situatie bedenken waarin de ene partner zou moeten dokken voor de andere als ze uit elkaar gaan. Dat doe je toch doorgaans samen....
Maar het is ook vaak een keuze die je SAMEN maakt. Zoals in mijn geval dus. Mijn exman heeft flink carriere kunnen maken en studie kunnen doen etc etc omdat ik hem thuis alles uit handen nam, zn administratie deed (eigen zaak) en hij alleen maar zich op zn vakgebied hoefde te richten. En ja, hij verdient grofweg 5x zoveel als ik, zelfs na aftrek van p.a. en k.a. kan hij nog steeds royaler leven en meer sparen dan ik. Gelukkig vindt hij p.a. dus níet achterhaald en ik ook niet. In sommige gevallen wel, in andere gevallen niet. Maar om nou het hele principe maar af te kraken..nee dat vind ik nou weer raar Dus die keuze maakten we toendertijd samen en we zorgen er nog steeds samen voor dat het zo kan blijven. Hij door mij p.a. te betalen en ik door zoveel mogelijk mn eigen geld te verdienen zonder dat t ten koste gaat van mn dochter.
Wat fijn, een topic over samengestelde gezinnen etc. Hier ook getrouwd met een man die al twee kids had, daar betalen we dus ook netjes 400 euro p mnd voor. Van mijn kant niet altijd van harte, ik vind het heel zuur dat ik fulltime moet blijven werken en mijn kind dus 4 dagen moet wegbrengen om alimentatie te betalen terwijl zijn ex maar 3 ochtendjes per week werkt en haar nieuwe man helemaal niet werkt. Naast de alimentatie ontvangt ze uiteraard kinderbijslag, flink wat huur en zorgtoeslag en een berg persoonsgebonden budget, voor de oudste die verstandelijk gehandicapt is. Dat budget gaat overigens niet naar min stiefzoon toe want extra zorg krijgt hij niet, hij gaat gewoon hele dagen van 730-1600 uur naar school en verder vraagt hij niet meer zorg dan elk ander kind, dus kan mevrouw best wat meer werken in mijn optiek. Zelf kunnen we ondanks twee fulltime banen amper rondkomen door de kosten voor kinderopvang en alimentatie en zij zit nu voor de zoveelste keer dit jaar met de kinderen in moviepark germany, dat zegt mij al genoeg.... Daarnaast hebben wij een enorme lening van haar volledig afgelost omdat die op mijn mans naam stond en wij daardoor geen hypotheek konden afsluiten (bij de scheiding hebben ze met advocaten de schulden naar daadkracht gedeeld maar zij heeft nooit een cent betaald) Hier betalen we nu nog maandelijks 100 euro aan af en dat duurt nog zeker 20 maanden. Ik vind absoluut dat een man na een scheiding zijn kinderen moet onderhouden, maar in ons geval gaat het gewoon niet eerlijk en daar zijn mijn dochtertje en ik de dupe van. Madam heeft al gezegd dat ze de oudste (nu 14) tot zijn 27e gaat huishouden (hij zal ooit naar een gezinsvervangend tehuis moeten) omdat manlief zolang alimentatieplichtig is, dat ben je namelijk bij gehandicapte kinderen langer dan normaal. Telkens als we proberen aan te geven dat het voor ons niet haalbaar is word ze hysterisch en dreigt ze de kids weg te houden, waar ze overigens geen recht op heeft maar manlief is als de dood dat ze dat wel voor elkaar krijgt dus dan geeft hij haar dr zin en hebben we het er weer een paar maanden niet over....
@cvm: en dat is dus precies waarom ik partneralimentatie belachelijk vindt, omdat het meestal over dit soort situaties gaat en de situaties van bijvoorbeeld Wijffie echt ver in de minderheid zijn. Voordat ik ooit alimentatie ga betalen voor de kids van mijn man, gaat hun moeder maar eerst ook eens aan de bak ergens, is mijn uitgangspunt. Wij werken? Dan zij ook!
@cvm: dat dreigen met kids weghouden zou ik trouwens eens ergens zwart op wit vast proberen te leggen: opname telefoongesprek, enz enz en eens zien wat je daar dan verder mee kunt. Dat zou me na 3 keer echt volledig de strot uitkomen, dat soort diva-gedrag!
rozemarijke, we hebben alle mails ed bewaard en ik weet dus ook dat ze geen poot heeft om op te staan. Mijn man is een geweldige vader, heeft altijd netjes alimentatie betaald en toont intresse in zijn kids, school/optredens/zwemles enz. Maar ex dreigt bij het minste of geringste. Zo ook in mijn kraamweek, die heeft ze flinkt verpest. Ik zag het na een bevalling van ruim 3 dagen, vaccuum en flink wat hechtingen niet zitten om de jongens op woensdagavond te hebben. Mijn dochtertje was twee dagen, de bv verliep nog moeizaam en ze had een hersenschudding van de vaccuumpomp, dan zijn een drukke 6jarige en een gehandicapte puber met woedeaanvallen niet handig in huis. (uiteraard hebben ze hun zusje wel meteen de eerste dag al gezien!) Maar hier was totaal geen begrip voor, ze ontplofte, schreeuwde dat ze van te voren wel wist dat de jongens niet meer welkom zouden zijn als die baby er eenmaal was blablabla en we kregen ze nooit meer te zien. Manlief werd bang dus draaide alles terug en de jongens kwamen gewoon, oudste zelfs met koortslip!!!!!! Als het aan mij lag waren we allang een keer naar een advocaat gestapt om dingen op papier te zetten en goed uit te zoeken maar manlief is als de dood dat zijn ex in het gelijk word gesteld en we de kids nooit meer te zien krijgen
wat frusterend cvm,nu jullie zijn getrouwd word jij ook geacht om te werken idd. en dan ook nog een schuld aflossen. maar hebben ze er niet rekening mee gehouden dat jullie nu ook een dochter hebben? anders kun je altijd nog herziening aanvragen hoor je dochter telt ook mee. en is zij weer hertrouwt want dan moet hij ook zorg dragen voor zijn stiefkinderen hier ook een schuld die door zijn ex is veroorzaakt alles op zijn naam ik kan niet eens mijn kinderen naar het kdv brengen omdat onze kosten dan zo ontzettend hoog worden wij geen toeslagen meer krijgen komt er op neer dat ik voor niks werk
dat gaat niet gebeuren cvm vaders hebben ook steeds meer rechten heeft hij ze erkent? en heeft hij het gezag dan heeft ze geen poot meer om op te staan, ze kan er zelfs een boete van krijgen en jullie kunnen aangifte doen
hij heeft ze wel erkent maar gen gezag helaas. dat zouden we nu nog moeten regelen maar dit kost ruim 400 euro per kind en dat kunnen we niet missen. Maar dan alsnog gaat het haar nooit lukken om ze weg te houden, maar manlief kijkt teveel naar superpapa's die van kerktorens springen enz De vriend van zijn ex woonde al twee weken na hun scheiding bij haar in, hij is gokverslaafd en zit in de schuldsanering dus daar valt weinig te halen. Lekker voorbeeld ook voor de kids. En hij leeft dus lekker van mijn geld Zo zie ik dat in ieder geval.....
gezag regelen kost geen 400 euro per kind hoe komt je daar dan bij? maar hebben ze jullie dochter er ook bij berekent of wat het al berekent daarvoor? want nu heeft je man ook nog zorg over haar dat scheelt dan weer allimitatie
nee is daarvoor al berekend maar manlief denkt niet dat de alimentatie daardoor omlaag kan omdat zij een bewuste keus van ons is en we voor haar komst ook wisten wat we aan alimentatie kwijt zijn....Al weet ik dat daadkracht kan veranderen enz maar hij is alleen maar bang om zijn kids kwijt te raken en wil er dus amper over praten. De alimentatie is in overleg tussen hubby, ex en advocaat vastgesteld na hun scheiding toen hubby tijdelijk bij zijn moeder inwoonde (en dus geen dure vaste lasten had) We hebben informatie over gezag regelen aangevraagd bij de gemeente en daarin stond dat bedrag vermeld. Vraag je het voor of direct bij geboorte aan dan is het goedkoper.
Ik besef me overigens wel dat onze situatie niet echt representatief is hoor en dat er heel veel situaties zijn waarin het allemaal veel krommer en onrechtvaardiger is. Maar ik wilde gewoon eens een ander geluid laten horen, vandaar. Sterkte voor de meiden met van die nare (h)exen van hun partners..brr wat dat betreft wel blij dat er bij ons nog geen nieuwe partners in beeld zijn.