Regionale verschillen bij bevallingen

Ik heb het ook gelezen en hoor ook bij de grote groep brabanders die een ruggenprik hebben gehad.

Bij mij komen twee gedachten op:

- academische ziekenhuizen, mensen komen met probleem zwangerschappen/bevallingen naar het ziekenhuis, misschien ook wel van ver?
- buitenlanders. En dan bedoel ik vooral de hoogopgeleide buitenlanders. Omdat (thuis)bevallen zonder ruggenprik toch iets van Nederland is.

 

Ik kan me zo voorstellen dat het vnl komt door het grote aantal arbeidsmigranten die in Brabant wonen.
Polen bijv, bevallen zelden zonder een epiduraal.
In Polen is het zelfs vrij gebruikelijk om een keizersnede op bestelling te krijgen.
Die vinden het absurd om zonder pijnstilling te gaan bevallen.

Ik weet niet of deze groep meer vertegenwoordigd is dan in de andere provincies.

Daarnaast werken wij veel samen met ziekenhuizen die nog geen remifentanil ( pompje) beschikbaar hebben.
Daar kiezen vrouwen vaak toch eerder voor dan een epiduraal, maar als die keus er niet is, kiezen ze eerder voor een epiduraal dan een injectie met pethidine ( die vaak niet voldoende werkt).

 

Wat worden er vaak weeënopwekkers gebruikt zeg. Ik baal daar een beetje van omdat in het artikel ook staat dat kinderen waarbij die gebruikt zijn vaker gezondheidsproblemen heb en. Bij mijn laatste bevalling zat de gynaecoloog bij mij ook steeds te pushen. Het moest allemaal snel snel, duurde te lang bla bla. Ik had zoiets van, laat me met rust. Maar nee hoor, eerst moesten de vliezen gebroken worden (toen was de eerste wee net 5 uur geleden), daarna weeënopwekkers, een beetje erbij, nog een beetje erbij, nog een beetje erbij. Ik raakte er zwaar geïrriteerd van. En dat hielp de ontsluiting volgens mij ook niet.

 

Ik heb geen idee wat het verschil maakt. Bij mijn bevallingen waren zowel een ruggeprik als weeënopwekkers gewoon nodig. De eerste ruggeprik wel op verzoek maar omdat ik uitgeput raakte werd dat verzoek binnen tien minuten ingewilligd. Ik ben uiteindelijk twee keer met een keizersnede bevallen maar dat soort ruggeprik bedoelen ze denk ik niet.
Misschien zijn Brabant en Limburg wat meer Belgisch georiënteerd? Daar bevalt de meerderheid in het ziekenhuis met pijnbestrijding, toch? Ik heb wel met meer zaken het idee dat ik meer Belg ben dan Nederlander.

 

Kan het niet ook zo zijn dat kleine regionale ziekenhuizen nog niet dag en nacht een anesthesist klaar hebben staan?
Was vroeger in ons ziekenhuis ook zo... als je buiten kantooruren een ruggeprik wou had je pech. Gelukkig veranderde dat net een paar maanden voor mijn oudste geboren werd (met ruggeprik)

 

Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar het verband met complicaties bij je geboortes of zelfs kindersterftes. Ik zie dat inleiden niet per definitie als iets negatiefs.
Je hoort nog altijd te vaak dat in een gezonde zwangerschap bij een gezonde moeder aan het einde van de zwangerschap het kindje plotsklaps in de buik overlijdt. Als er vaker rond de 38/39 weken zou worden ingegrepen vermoed ik dat dat percentage drastisch naar beneden zou gaan...

 

Is tegenwoordig verplicht, dus dat mag niet meer uitmaken. Wel heb je een kans dat de anesthesist bezig is met een ok, dan zul je moeten wachten. Dat risico is iets groter bij een kleiner ziekenhuis.

 

Hier 3 Brabanders en 1 zuid hollandse. Bij de eerste een ks gehad dus bij de volgende niet thuis mogen bevallen wat ik graag wilde.
Bij 2 vaginale pethidine gehad. 1 bevalling duurde heel lang maar uiteindelijk de spuit te laat gekregen waardoor hij pas echt werkte toen ze er al uit was, 1 sterrenkijker met flinke rugweeen.
Bij de andere wilde ik te laat een prik, dus niks gehad

 

Zou niet alles geloven van zo een artikel.

Hier bevallen in het zh wel ingeleid omdat ik geen genoeg vruchtwater meer had.
Bij de controle van 41 wkn had ik zoiets van leid maar in maar wilde ze echt niet zomaar doen. Totdat ze een echo deden en zagen dat ik heel weinig vruchtwater had.

Bevallen zonder enige vorm van verdoving daar keken ze dan toch weer van op. Want over de 90% weet niet meer of het nou 95 of 98% was zou verdoving krijgen werd mij verteld.

Keek daar best wel van op zoveel.

 

Het verbaast me niets dat er regionale verschillen zijn, en de kans is groot dat het ook te maken heeft met beleid van desbetreffende ziekenhuizen. Je bent tijdens een bevalling beïnvloedbaarder dan normaal en als een ziekenhuis bijvoorbeeld standaard de prik aanbiedt tijdens de ontsluitingsfase, dan kan dat al behoorlijk van invloed zijn op het percentage.

Ik woon in Canada. Bij mij (uitzonderlijk geval) was de ruggenprik de laatste kans op een vaginale bevalling vanwege niet vorderende persfase door afwijkende ligging. En als het op een keizersnede uitdraait, moet je daar sowieso ook een ruggenprik voor hebben. Het was dus vrij duidelijk dat ik dus eigenlijk geen keuze had en ik heb daarom voor de ruggenprik gekozen. Ik ben uiteindelijk vaginaal bevallen met een operatieteam om me heen, maar ben daardoor wel onderdeel geworden van de statistiek van "vrouwen die een ruggenprik hebben gehad bij de bevalling". De reden waarom een ruggenprik nodig was maakt daarvoor niets uit.

Hier in Canada worden bevallingen wat sneller ingeleid dan in Nederland. Nationaal gezien maakt een inleiding geen verschil in het aantal bevallingen dat op een keizersnede uitdraait. Maar in Ontario (de provincie waar ik woon) wel. Hier is de kans op een keizersnede groter wanneer de bevalling wordt ingeleid, dan wanneer deze spontaan begint. Men is er niet over uit waarom dat zo is. Het kan zo veel zijn: Misschien wordt in Ontario gemiddeld eerder ingeleid. Misschien wordt in Ontario sneller de diagnose "Failure to progress" geconstateerd. Misschien is de hoeveelheid weeënopwekkers per inleiding hier hoger of lager dan over de hele natie genomen. Miisschien is het ziekenhuiscultuur. Het kan zo veel zijn!