helemaal mee eens! Daarnaast (en dat wordt nogal eens vergeten) heb je met een kind een groter huis nodig: alleen of met partner kun je prima in een 2 kamerwoning, met kind erbij wordt dat een 3 kamer en met 2 of meer kinderen een 4 of eensgezinswoning bijv. Daar zitten ook kosten aan, want een huis met meer kamers is duurder dan een 2 kamerflat. Ook verbruik je met een kind meer water (wassen en douchen bijv), meer stroom en dat wordt alleen maar duurder naar mate het kind ouder wordt. Ze hebben eens een fiets nodig, schoolbijdrage, zwemles, clubjes enz enz. Natuurlijk moeten beiden ouders een deel hiervan betalen, maar ik vind 86 euro echt niet heel erg veel. Zeker wanneer vader een beter inkomen heeft gekregen kan hij best wat meer bijdragen. Maar goed, ik denk dan ook niet aan bedragen van 400+ of zo hoor. Gewoon een aantal tientjes erbij. Overigens vind ik wel: deze situatie is 3 jaar geleden al ontstaan begrijp ik uit het verhaal en ik vind het dan wel wat vreemd dat dit nu pas aan de orde komt. Ook vind ik het erg bijzonder dat TS als reden noemt dat het kind vaker thuis is dan voorheen omdat vader verder weg is gaan wonen. Natuurlijk moet je dan iets vaker boodschappen doen en zijn je kosten aan water en stroom ed iets hoger, maar niet schrikbarend in vergelijking met elk weekend bij papa bijv. lijkt mij toch?
Precies. Zonder kinderen koop je een goedkoop 2 kamer flatje en een leuk klein auto-tje, goedkope verkeringen etc. Dat zijn ook allemaal kosten die erbij komen. Maar daar denken mensen blijkbaar helemaal niet aan. En hoe ouder ze worden, hoe gekker het word. Met schoolkosten, studiereisjes naar het buitenland, laptop, boeken etc etc. Mijn puber heeft urenlang de Playstation aan staan, laat overal het licht aan staan (of doet overdag zijn gordijnen dicht, en dan het licht aan..), verbruikt exorbitant veel toiletpapier, eet als een bootwerker, draagt volwassen maten qua kleding dus 80 euro voor 1 spijkerbroek is niks. En dan is het nog een jongen, dus die kost nog minder dan een meisje voor bijvoorbeeld kleding, BH-tjes, maandverband, crème hier, Andrelon krullenspul daar. Dat loopt flink in de papieren hoor. Is niet voor niks dat het CBS ooit becijfert heeft dat 1 kind in zijn hele levensloop van 0-21 jaar, je gemiddeld 100.000 euro kost. Als ze 12 zijn zit je al op 51.840 euro. Volgens het Nibud slokt 1 kind, 19% van je huishoud budget op, 2 kinderen 27%. Dus de hele suggestie dat je rijk kan worden van kinderen krijgen, en allimentatie vangen. Sja, misschien als je met een prof voetballer aan de haal gaat. Anders toch echt niet hoor.
En dus is het meer dan logisch dat vader daar een bijdrage aan levert. Immers, wanneer je samen bent deel je die kosten ook, werk je vaak samen en heb je dus meer te besteden. Wanneer vader en moeder apart gaan wonen, daalt het inkomen van beiden, het kind blijft meestal bij de moeder, en zij moet dus meestal meer per maand betalen dan wanneer ze alleen zou wonen. Dus logisch dat vader een steentje bijdraagt in de kosten van het kind. Overigens vind ik andersom net zo goed. Wanneer het kind bij de vader blijft wonen, vind ik ook dat moeder alimentatie hoort te betalen aan de vader. Ik vind niet dat een nieuwe partner bij hoeft te dragen aan het kind van de ander. Uiteraard gebeurd dat in de praktijk heus wel, maar het moet niet zo zijn dat de nieuwe partner voor een groot deel van de kosten van zijn/haar stiefkind moet opdraaien. Daar zijn tenslotte de biologische ouders voor.
Dit inderdaad. Mijn vriendin ontving voor haar kinderen 500 euro per kind per maand. Haar ex is naar het buitenland vertrokken en verdient 10000 per maand. 1000 euro is voor hem een schijntje. Hij heeft elke maand 9000 euro over en heeft zelden de zorg over zijn kinderen en bemoeit zich nergens mee ( behalve als dingen niet goed gaan naar zijn mening) Hij laat zijn kinderen 2 keer per jaar overkomen. De rest van de verantwoordelijkheid ligt dus bij mijn vriendin. Ik vind 1000 euro dan helemaal niet gek als alimentatie. De kinderen waren natuurlijk ook een enorme luxe gewend dus hebben een behoorlijke stap terug moeten doen.
inderdaad. Hier ook een volwassen kind in huis (21 jaar) en hij bekostigd het tegenwoordig zelf (pffff dat scheelt een hap!!!) Maar het klopt. Hij pikt mijn dure shampoo, haarlak, gel (echt niet alleen meisjes doen dat hoor ) En zuinig is hij er ook al niet mee. Hij gebruikt rustig een fles shampoo in de week, vergeet de kachel in de douche uit te doen waarna ik kortsluiting had en een weggesmolten wasdroger..... Wc papier is niet aan te slepen en ook hij zit, als hij thuis is achter de computer en vergeet hem nog wel eens uit te doen als hij naar zijn werk gaat. Om maar even een voorbeeld te geven
Ik denk dat je niet begrijpt wat ik bedoel. Kijk, als je gezamenlijke kinderen hebt zoals jullie èn een kind van jou alleen en ze wonen allemaal fulltime bij jullie, dan snap ik het wel. Tuurlijk betaal je dan ook voor de oudste ookal is het niet je eigen kind maar je stiefkind. Maar (en nu komt mijn punt wat ik eerder duidelijk probeerde te maken) wat nou als jullie geen gezamenlijke kinderen hadden gekregen en alleen jouw kind hadden. Moet de man dan voor zijn stiefkind ook de helft van alle kosten betalen?? Dát vroeg ik me dan af. Snap je het
Gelukkig deed mijn stiefvader dat inderdaad wel! Hij liet mij als kind zien dat papa zijn niet betekend dat je persee biologisch van elkaar moet zijn. En gelukkig hield hij van mijn moeder en mij en nog een beetje extra meer van mij. Hij nam de lusten en de lasten van stiefvader zijn. Helaas is hij overleden. Ik ben het dus niet met je eens. Ohja toen hun uit elkaar gingen was ik altijd 2 dagen in de week bij hem. Misschien zegt dat wat over zijn toewijding naar mij toe.
Ja hoor, ik heb je prima begrepen... Ja ik vind dat de nieuwe man ook mee moet betalen als hij gewoon deel uit wil maken van het gezin.. dus samenwonen Misschien heb jij mij niet helemaal begrepen?
Ja vind ik ook! Gelukkig zijn er heel veel leuke en lieve stiefvaders! Als ik op mijn paard reed in het bos fietste hij er 30 kilometer achteraan met een heel lunch pakket. Dat deed mijn moeder niet hoor.
Hahahaha ik heb er een heel beeld bij... jij in gallop, de beste man erachteraan, zwetend, als een soort pakezel Maar goed, ik vind jouw situatie gewoon zoals het hoort eigenlijk.... Ik zie ook niet hoe het andersom in de praktijk werkt... ‘Piet, de broeken worden weer te klein, tijd voor nieuwe, ‘Pak je dan wel je eigen pas Truus! Want ik betaal geen cent mee aan dat kind van je’ Zoiets ofzo?
Ja en dan moet je je even bedenken dat hij dan daarvoor ook al 18 kilometer had gefietst om überhaupt bij de stallen te komen. Hahaha ik moest even hardop lachen. Ja zo van " ja schat, ik kies voor jou en nou ja je kind is een soort van handtas wat er mooi bij past. Betaal jij wel zijn eigen eten en de rest van de mikmak? voor de buitenwereld doen we net alsof ik heel blij ben met jou kind en wij een gelukkig gezinnetje zijn. " Nou gelukkig dacht mijn stiefvader er even heel anders over. En dan gaat het natuurlijk niet alleen om de geld kwestie, maar ook de betrokkenheid en de oprechtheid. Horroscenario, stel mijn man en ik gaan uit elkaar en ik tref een kerel die als wij beslissen samen te wonen niet de kosten wilt delen van "ons" gezin ben ik er heel snel klaar mee. En ik bedoel dan niet dat ik wil teren op een ander, maar als je mij als vriendin of vrouw wilt, hoort daar toch echt mijn zoon ook voor de volle 100% bij.
Dus jij bent meer van; Eeeh, we hebben nog geen kinderen samen dus tot die tijd zorg jij maar voor de jouwe en wanneer er een kindje van ons samen komt dan wil ik ook best voor de jouwe gaan betalen?' Wat is dat voor een raar iets? Behalve dat stiefouders volgens de wet onderhoudsplicht hebben naar hun stiefkinderen toe, zijn het er gelukkig heel veel die dat ook gewoon heel normaal vinden. Mijn dochter heeft zo'n stiefvader, mijn man. Hij ging 100% voor mij en 200% voor haar. En hoewel de kinderen van mijn man, mijn stiefkinderen, kinderalimentatie krijgen en niet fulltime bij ons inwonen draag ik er net zo goed aan bij wanneer ze hier iets nodig hebben. Wij hebben maar 1 regel in ons samengesteld gezin en dat is dat alle kinderen recht hebben op evenveel, niemand buitengesloten wordt en we met zijn allen 1 gezin vormen. Hier is geen sprake van 'jouw kind, mijn kind' maar 'onze kinderen'.
Even een reactie op bovenstaande. Als je een bijstandsuitkering hebt en je ontvangt alimentatie, dan gaat dat bedrag van je bijstandsuitkering af. Dus het is niet zo vreemd dat ze al die dingen niet kan betalen.
Klopt! Maar dit sloeg wat mij betreft op het feit dat je te maken hebt met kind van partner die er niet fulltime is, waarvoor partner ook nog eens gekort wordt op alimentatie, slechte relatie enz. Een vriendin van mij is dit overkomen. Volgens mij meld ik dat ook ergens. Ik heb dat van dichtbij meegemaakt en vond het zo geldwolverig... Tuurlijk gaat het niet altijd zo en dat is alleen maar heerlijk! Dan zou ik er ook geen probleem mee hebben. Denk ik. Ligt toch echt aan de situatie.