@KleineLai dat mag hoor. Daar is een forum voor. Laatst was er iemand die niet begreep dat een forum is voor meningen. Die wilde dat mensen zich met hun eigen leven bemoeiden maar waarom ben je hier dan actief? Dan was er geen forum meer. Ik zie dat niet als een belediging of roddels maar als een mening. Sommige mensen hebben zinnige dingen te zeggen. Anderen totaal niet. Je haalt eruit waar je wat aan hebt en de rest is over het algemeen gewoon komisch of van een wat lager niveau. Als je dat niet aankunt dan moet je hier niet komen wat mij betreft. Sommige mensen kunnen niet zoveel aan. En zijn direct beledigd. Dat zegt mij weinig. Wil je het niet lezen dan ga je toch verder?
Lees: Je wilt echt lezen wat je wilt lezen. Ik heb een mening klopt, en die is afwijkend van die van jou, maar ik zeg niets over persoonlijke situaties en ik zeg wel dat je de stelling zonder opzettelijke bias kunt onderzoeken.
Dan neem ik aan dat jouw eventuele dochters geen vervolgopleiding gaan doen? Ik bedoel hun biologische aanleg is immers die van verzorgster van man en kinderen (die iedere vrouw natuurlijk wil). Zinloos om tijd en geld te steken in zaken die ze nooit zal gebruiken. Dat geld kan beter gebruikt worden door broers en neven die in hun biologische aanleg als hoofd van het gezin moeten investeren. Jammer dat de huishoudschool er niet meer is. Dat is meer dan voldoende voor vrouwen om te leren wat ze daadwerkelijk nodig hebben in het leven!
Eens! En ondanks dat ik biologische verschillen erken, kan ik het maar moeilijk begrijpen dat mannen nee zeggen tegen meer zorgtaken (lees: 1 dag vrij om voor kinderen te zorgen). Heel eerlijk? Ik vind eigenlijk dat een man hier moreel verplicht aan is, ondanks de biologische verschillen. Je hebt nl ook nog te maken met cultuur en van mij mag de cultuur er meer op gericht zijn dat het niet vanzelfsprekend de vrouw is die zorgt. Maar dat vind ik er ook wel het lastige eraan: als je zegt dat als een vrouw er intrinsiek voor kiest om tbm te zijn, heeft een man dan ook evenvele recht om er intrinsiek voor te kiezen een werkende vader te zijn? Dat vind ik wel een lastige vanuit het kader van emancipatie. Ethiek: nog iets wat ik heel leuk vind
Negeer vooral de rest van mijn post. Het gaat niet om de mannen die jij of ik kennen. Maar het algemene beeld. En in hoeverre het ook voor iedereen vrije keuze is. We denken dat de emancipatie klaar is. Maar uit heel veel (kleine) dingen kan je merken dat dat lang niet altijd het geval is. En de ongelijkheid op de werkvloer bestaat gewoon nog steeds.
Ik negeer niet de rest van de post, ik geef aan dat ik die situatie voorbij zie komen. Maar ik snap helemaal niet waarom het deze kant op moet gaan. Eerst moeten TBM of vrouwen met fulltime werkende mannen zich continue verantwoorden voor hun situatie in dit topic en dan moeten we ons ook nog druk maken over wat de motieven in andere gezinnen zijn?? Dank je feestelijk. Ik zou eerst het hele topic eens doorlezen, er wordt echt van 1 kant afgevuurd.
Waar slaat dat nu weer op? Je vraagt het niet aan mij, maar ik snap jou werkelijk waar niet. Dat mijn man en ik samen hebben gekozen voor een traditionele rolverdeling. Een verdeling waar we ons beiden heel prettig voelen. Ik wil graag thuis blijven om voor de kinderen te zorgen en mijn man wil erg graag fulltime werken. Dat heeft toch helemaal niks met de keuzes van onze dochters te maken. Onze oudste dochter heeft net haar master aan de uni afgerond, is getrouwd en op dit moment de kostwinner, want haar man studeert nog voltijds. Prima toch? Hoe ze het in de toekomst gaan doen? Geen idee, is hun keuze, niet de mijne.
Mijn dochter had heel graag gehad dat zij met haar vwo toch zoiets kon doen, net als zoon techniek havo doet. 10u per week techniek, theorielessen op havo niveau. Zij had dan ipv techniek heel graag huishouden/zorg gedaan. En ja, dat had ik prima gevonden. Ze vindt koken/bakken leuk, kan het huishouden draaiende houden als het moet. Maar doordat ze op vwo niveau leert is ze "veroordeeld" tot een theoretische opleiding nu. Wat mij betreft komt er meer aandacht voor "hoog iq maar graag praktisch bezig". Al vind ik dat zowel jongens als meiden de basis van koken moeten leren. Maar óók op technisch vlak. Want waarom zou de vrouw geen lamp kunnen ophangen? Waarschijnlijk krijg je in een relatie dan nog wel een zijn ding/haar ding aangezien interesse verschillend (en mogelijk door tijdschema) kan zijn maar dan hebben ze wel beide de basis.
Joh, ik reageer er al niet eens meer op. Omdat ik zeg dat ook de biologische factor een rol speelt vind ik blijkbaar ineens dat meisjes of vrouwen geen opleiding hoeven doen, werkelijk, waar haalt ze het vandaan?? Maar goed, dat komt vast allemaal niet voor in haar universiteitskringetje met allemaal carrieretijgers. Mijn dochter doet VMBO basis, vergelijkbaar met wat vroeger de huishoudschool was, alleen doet zij de bakkerij richting. Maar die mensen tellen voor haar sowieso al niet mee in de maatschappij.
Als ik alleen kijk naar mijn man en mijzelf: wat de overheid ook wil, stimuleert of juist niet. Dat boeit ons niet zo veel. Wij hebben gekozen voor een rolverdeling die wij zelf graag wilden. Het zorgende zit gewoon niet in mijn man. Hij heeft daar gewoon geen feeling bij. Kun je vast leren (deels misschien) maar hij voelde dus echt de behoefte niet om 1 (of meerdere) dag(en) vrij te nemen om een deel van de zorg op zich te nemen. Omdat wij van begin af aan beiden graag de rolverdeling wilden die we nu al 24 jaar hebben hebben we eigenlijk nooit verder gesproken over een andere optie. Dit voelde 24 jaar geleden goed en dit voelt nog steeds goed. Het financiële plaatje? Mijn man heeft inmiddels een hoge functie binnen het bedrijf, zijn salaris is daar in meegegroeid. Als ik was blijven werken als onderwijsassistent had ik nooit hetzelfde kunnen verdienen als hij. Mijn salaris zou dus altijd minder zijn geweest. Maar.... Belastingtechnisch zitten wij wel aan de verkeerde kant. Er zijn genoeg gezinnen waar hetzelfde bruto inkomen gehaald wordt met twee personen als dat wat mijn man alleen verdiend. Helaas wordt dat dus anders belast waardoor wij netto een stuk minder overhouden. Zouden wij dus voor het maximale willen gaan kunnen we beter allebei gaan werken. Mijn man wat minder, zodat we belastingtechnisch beter uit de cijfers komen. En dan mijn inkomen erbij.
Maar daar gaat deze discussie in mis. De ene helft kijkt naar individuele situaties en de andere helft naar algemeenheden. Dan kun je elkaar nooit vinden, zeker als de algemeenheden van de ene door de ander individueel worden aangetrokken. Het is alsof je zegt, mensen met overgewicht hebben een groter risico op diabetes en de ander zegt, ik heb overgewicht maar ik heb geen diabetes. Beiden zijn waar, maar als gesprek loopt het niet.
Je hebt gelijk, maar kon het weer niet laten. Zou toch verdraaid lastig voor iedereen worden als mensen zoals jouw dochter er niet zouden zijn moeten ze allemaal weer hun eigen brood gaan bakken. Of nooit meer uit eten. Of met zo'n mbo'er als mijn dochter(pm-er): moet ze voor haar eigen kinderen gaan zorgen
Als aanvulling: individuele situaties hoeven de algemeenheden niet te ontkrachten. De N=1 of N=een paar maken niet dat iets algemeen niet meer geldt. Dus roken verhoogt de kans op longkanker, maar als je oma heel de leven gerookt heeft zonder longkanker te krijgen, dan betekent dat niets voor die verhoogde kans. Die blijft namelijk bestaan.
Maar jij denkt dat er anno nu nog vrouwen zijn die gedwongen minder werken of thuis zijn of mannen zijn die wel minder willen werken, maar dat niet "durven"? Oprechte vraag hoor, ik herken dat namelijk totaal niet in mijn omgeving, maar dat wil niet zeggen dat het niet waar is natuurlijk. Ik denk overigens dat er ook een heel aanzienlijk deel vrouwen is die graag zouden stoppen met werken, maar waarbij dat financieel gewoon niet kan, omdat onze hele maatschappij is ingericht op tweeverdieners. Zeker met de huidige prijzen.
Daar heb je gelijk in. Maar voor ons is uiteindelijk wat wij zelf willen het belangrijkste. De overheid kan veel stimuleren, andere mensen kunnen het anders willen verdelen. Prima, doen! Maar dat maakt nog niet dat onze keuzes anders zullen worden. Zouden we puur financieel kijken, dan zijn we stom dat we het op deze manier doen. Het scheelt ons op jaarbasis echt flink geld. Maar of we gelukkiger worden van dat extra geld is maar de vraag. Dus gaan we niet voor dat extra geld.
Ik denk het wel. Op dit forum kom ik ook heel vaak tegen dat vrouwen stoppen met werken omdat ze dan anders werken voor de opvang. Niet echt gedwongen door de partner, maar niet helemaal een vrije keuze. Hadden die vrouwen nog wel graag willen werken? Ik denk dat het best reeel is dat er een groep is die dat best fijn had gevonden. En ook bij mannen lees en hoor ik verhalen dat parttime werken niet bij de bedrijfscultuur past. Ik ken iemand wiens man er echt voor gestreden heeft en de eerste van het bedrijf was. Kostte erg veel moeite, maar het heeft wel beweging gebracht. Overigens ken ik ook een vrouw die bij haar arbeidsvoorwaardengesprek niet parttime mocht werken. Ik denk dat het ook te maken heeft met branche en/of type functie. Ik heb het overigens zelf ook meegemaakt: fulltime werken was een harde eis bij verschillende vacatures. Daar kon ik niet in meegaan, ook niet als die 5e dag thuiswerken mocht zijn. Ik vraag me bij zulke bedrijven dan of hoe zij over zorg voor kinderen denken. Fulltime naar opvang? Kinderen bij opa en oma? Partner die thuis is? Weer een vraag voor 'mijn' onderzoek
Klopt, maar ik vraag me af of die algemeenheden ook echt zo zijn zoals een aantal hier ze stellen en of er ook behoefte aan is dat het verandert. Kijk ongelijkheid op de werkvloer moet niet kunnen vind ik. Op basis van dezelfde achtergrond etc mag het salaris ook in dezelfde lijn liggen. Bij sommige functies speelt de onderhandelingsvaardigheid ook een rop natuurlijk, maar in principe zou er geen verschil tussen geslachten (of afkomst) moeten zijn. Daarbij wordt er gezegd dat vrouwen nog steeds vaker voor opleiding kiezen richting zorg dan mannen. Sommigen beweren dat dit voortkomt vanuit de traditionele rollen, anderen zeggen dat dit komt door biologische verschillen.