Herkenbaar? Onze zoon is nu zestien maanden en we zijn zeven weken zwanger van de tweede. Nog pril dus maar toch zijn we al een beetje aan het grappen over namen. Meer om de spanning van het prille -gezien de geschiedenis- wat weg te nemen en brainstormen is leuk, toch? Bij de zwangerschap van onze zoon wisten we bij veertien weken al dat het een jongen werd. Vrij snel kwamen we een geweldige naam tegen en we hebben nooit meer aan een andere naam gedacht. Dit was 'm. Men was dol enthousiast over de naam. In het ziekenhuis, vrienden en familie. En nog krijgen we toffe reacties. Ook wij zijn er nog altijd superblij mee. Het past ook helemaal bij ons zoontje. Nu dus zwanger en brainstormen. We twijfelen of we willen weten of het een jongetje of meisje is. Dus namen voor beide geslachten. Maar omdat we zo blij waren met de gekozen naam voor onze zoon, voelt nu alles een beetje als een 'tweede keus'. Hoe vind je nou een naam waar je net zo enthousiast over bent als bij de eerste? Of, is een naam van je eerste kind ook altijd extra bijzonder? Nu heb je naast 'een leuke naam' natuurlijk ook nog dat het moet passen bij grote broer. Ik merk gewoon dat we werkelijk geen inspiratie hebben. Bij V wisten we het metéén. En nu? We hebben een lijstje met 20 namen ofzo die 'wel leuk zijn om aan te wennen' maar eigenlijk ontbreekt volledig dat JA gevoel. Herkenbaar bij mensen die een naam zoeken voor een tweede (of 3e/4e enz) kindje?
Allereerst: gefeliciteerd! Wij zijn zelf wel door blijven zoeken tot we weer een vergelijkbaar gevoel hadden van 'jaaaa, dit is hem'. Vonden het inderdaad wel lastiger omdat het wel wat moest passen bij elkaar, maar uiteindelijk toch weer datzelfde gevoel gekregen.
Ja, ik herken het helemaal! Onze dochter heeft DE naam gekregen waar ik al jaren mee rond liep en waar m'n man ook gelijk weg van was. Als zij een jongen was geweest, hadden we destijds al een probleem gehad . Ondanks dat we ook nog eerst moeten hopen dat alles goed gaat, ben ik stiekem ook al aan het brainstormen over namen. Maar net wat jij zegt, ik vind heel wat leuke namen maar niet eentje waar we meteen helemaal weg van zijn. Voor beide geslachten komen er wel twee/drie in aanmerking maar niet DE naam. Ik bedacht me wel dat dit allicht kan veranderen als je een naam 'kiest' en je daar meer aan gaat wennen. Dan wordt je er vanzelf meer verliefd op, misschien?
Ik kan me wel voorstellen dat ik dat ook zo zou voelen. We kunnen nu niet eens een naam vinden die we allebei een beetje leuk vinden! Hopelijk komt er toch nog een naam voorbij die wel het "Ja dit is hem"-gevoel los maakt.
Jeb. De eerste wisten we vrijwel direct. Bij nr 2, 3, 4 was het echt 'zoekwerk'. Het wow gevoel zoals bij de eerste naam was er niet. Maar zijn achteraf toch wel dik tevreden met de keuzes die we hebben gemaakt.
Heeeel herkenbaar! Nu zwanger van de 2e. Nu een dochter van bijna 2 jaar. We wisten niet wat het werd. Dus jongensnaam hebben we nog en de meisjes naam waren we zo uit. Maar nu dus idd een nieuwe meisjesnaam. Er komen echt heel veel namen langs, maar nog niet het 'wauw' gevoel. Maakt het voor mezelf waarschijnlijk lastig, ik wil geen top 100 naam. En namen die we nu hebben, lijken sommige op namen in directe omgeving.