Ik heb er in de 2 jaar dat ik zwanger probeer te worden weinig problemen gehad als er om me heen mensen zwanger raakten. Maar nu merk ik wel dat ik steeds minder kan handelen als ik hoor dat er weer een bekende zwanger is. Ik hoorde vanmiddag van een vriendin dat een vriendin van haar weer zwanger is.Ze is in dec 'o6 met de pil gestopt en meteen zwanger geraakt.In augustus is dat kindje geboren en iafgelopen december was ze alwéér zwanger, oeps ongelukje. Heb er best een rotgevoel aan over gehouden, want 'ongelukjes'bestaan in mijn gevoelswereld niet.. Plus dat 2 goeie vriendinnen van me nu ook bezig zijn om zwanger te worden en dat wringt wel bij me.Een van die meiden vroeg aan me hoe ik het zou vinden als ze eerder zwanger zou raken dan ik.. zwaar beroerd dus! Ik merk heel sterk dat ik er erg moeilijk mee kan handelen als het om iemand gaat die me dierbaar is en dat vind ik best vervelend.Ik wil juist blij kunnen zijn als een van die meiden zwanger raakt, want dan blijft ze het lange wachten en alle stress erbij bespaard. Maar het blijft gewoon knagen, ik wil eerst! Sorry voor het klagen, moest ff m'n frustraties kwijt...
meid ik en vele met mij snappen je heel goed hoor. het is natuurlijk K*T dat iedereen om je heen zwanger raakt. ikzelf begin me er ook steeds drukker om te maken. maar ja wat schiet je er mee op? ooit komt voor ons ook de tijd!
Ja dat hoop ik wel.Maar 100% zekerheid is er niet en hoe langer je in de molen meedraait hoe minder kans je hebt.. Sorry hoor, ik heb vandaag m'n dag niet..
ik begrijp je gevoel helemaal!wij zijn ook al een tijdje bezig en heb het wel moeilijk als ik weereens hoor dat er iemand zwanger is,want ja ik jij en de rest(in de mm) willen ook zo graag! meid ik weet dat het heel moeilijk is,maar probeer in gedachte te houden dat ooit jou dag ook komt! en ik hoop dat dat snel is! liefs mounia
Hi ! ik heb het ook enorm moeilijk met zwangeren rond mij.... gisteren te weten gekomen dat mijn vriend zijn nichtje zwanger is.... ik had direct een misselijk (én jaloers) gevoel. Eigenlijk schaam ik me er ook wel voor, want ik zou super blij moeten zijn voor haar... maar dan denk ik : waarom zij wel, en wij niet (of tenminste nog niet?) Gr, evita
Dit gevoel waar je het over hebt is mij helaas ook al te bekend. Gister hoorde ik dat een vriendin zwanger was van haar 2de terwijl haar 1st nog geen 1 is. Dan denk ik dat ik toch wel eerst aan de beurt was...Maar je doet er niks aan. Ik laat er even een paar dagen overheen gaan voordat ik een kaartje stuur ofzo, want ik trek het gewoon niet. Om mij heen zijn practisch al mijn vriendinnen zwanger.
Hier is het juist altijd andersom geweest.Ik was de 1e in mijn vriendengroep die aan kinderen 'begon'. Dus als er dicht om je heen niemand mee bezig is kan ik er nog wel mee handelen dat het wat langer duurt allemaal. Maar nu 2 van m'n vriendinnen ook ermee bezig zijn vind ik het toch wel moeilijk.Want als zij zwanger raken is het toch wel errug dichtbij allemaal. Ik hoop dat jullie een beetje begrijpen wat ik bedoel, vind het zelf nl lastig uitleggen...
Ik weet precies hoe het voelt, ik heb dat namelijk ook, alle bekenden die nu zwanger zijn (en dat zijn er nogal wat), zijn binnen 2 maanden zwanger geworden en het mooiste vind ik dus dat ze zeggen: ja je moet er niet zoveel mee bezig zijn! hebt makkelijk praten als het binnen 2 maanden lukt. Nu weet ook niet iedereen dat ik in het ziekenhuis onder behandeling sta maar toch. Afgelopen zaterdag moest ik bij een andere dokter een samenlevingstest doen, was weer negatief en het slijm te zuur. Ik heb echt 's middags gehuild en echt gedacht (heel fout maar toch): dat mijn vriend zich maar iemand anders moet gaan zoeken, die hem wel kinderen kan geven. Ik zat er echt helemaal doorheen.... je hebt weleens van die dagen. Sorry voor spuien maar was even nodig... Groetjes Alex
Ik denk dat iedreen dit gevoel wel kent in de mmm. Sinds wij proberen om zwanger te worden (duim heel hard, dat het nu eindelijk gelukt is) zijn er in onze vriendengroep 7 baby's geboren. Dat is dan alleen nog maar van onze echt goede vrienden. Buiten dat een collega, heel veel familie etc. Dat komt echt wel even aan. Ik heb ook wel eens een kinderverjaardag afgebeld, omdat ik toen weer net ongetseld werd en echt geen zin had tussen 10 kinderen te gaan zitten. Sinds afgelopen maand is de zus van mijn vriend gestopt met de pil... Ik wil haar zo graag voor zijn! Het stomme is ook, dat dit niets met afgunst te maken heeft. Ik gun iedereen hun kindjes en ik ben ook oprecht blij voor ze, maar ik gun het mezelf momenteel gewoon ietsje meer...
Hey Zara75, Ik denk dat we alleen op een gegeven moment dat gevoel wel hebben hoor: waarom zij wel en ik niet. Ik liep op een gegeven moment op een afdeling met 4 zwangeren. Vervolgens kwam een van mijn medewerkers overstuur vertellen dat ze ongewild zwanger was geworden. Haar eerste zoon was nog geen 1 jaar oud. Vorige week sta ik in de lift en een collega verzucht dat ze zo moe is en voegt er vervolgens aan toe: omdat ik zwanger ben.Haar eerste is amper een jaar oud. Een goede vriendin van mij is momenteel hoogzwanger, wilden eerst een tijdje freewheelen, want het zal niet direct raak zijn, wel dus! Maar ik probeer het te relativeren ( klinkt makkelijk gezegd i know) en mezelf voor te houden dat onze beurt nog komt. Maar soms kan ik niet aan de nachtmerrie ontsnappen, nl de vraag: stel het lukt niet?.......en dat is echt niet prettig. Kortom, het is normaal dat gevoel en er komt een moment waarin je hier boven kan staan. Maar tegen die tijd zal het niet meer nodig zijn want deze poging moet gaan lukken meid
Oh............gisteravond had ik zo'n rot moment. MEGA zitten brullen.........Zag 't even helemaal niet meer zitten, en vandaag daar nog ff flink de nasleep van gehad. Stilletjes zijn en down voelen. Zijn sinds april '06 bezig en de maand april van 2008 komt nu snel in zicht...........bah.....
hier nog iemand die zich volledig bij jullie gevoel aansluit, het is echt zo oneerlijk. en het gevoel van ik was eigenlijk eerst aan de beurt ken ik dus maar al te goed. voor ons is het de maand maart die er aan komt dat we 2 jaar bezig zijn. en dat is het al bijna. meiden ik denk dat iedereen hier dit gevoel kent en heeft. x lisa.
Het lijkt wel of iedereen in je omgeving zwanger is. Waarom zij wel en wij niet ? In onze vriendengroep heeft bijna iedereen kinderen . Mijn beste vriendin is net zwanger van haar 2e, ik was zo blij voor haar, maar kon ook giga janken. Het moeilijke is inderdaad diegene die roepen: o...foutje, of ja ik heb het even snel gepland...en bingo. Of wat dacht je van elke samenzijn met je vrienden waarbij ze je ongetwijfeld 10x op een avond vragen wanneer jij nou eens begint met kinderen. iieeeehhhhhh
Ik had een man aan de kassa.Die vroeg me iets over kinderkleding.En ik vertelde hem dat z'n dochter het toch echt even moest passen, aangezien ik zelf geen kinderen heb.Dan is het toch lastig inschatten. Vroegtie; waarom heb je geen kinderen? Pardon? Dat is privé! Heb ik meteen gezegd en m'n gezicht sprak vast boekdelen, want hij bood meteen z'n excuses aan. Heb er toch nog een uurtje ofzo een rotgevoel van gehad.
meiden, ik herken jullie gevoelens zo! Ik hoop zo dat we allemaal snel aan de beurt zijn! Ik duim voor iedereen! Hoe hoop meiden!
Te brutaal die vraag Ik begrijp je gevoelens helemaal. Op mijn werk zitten allemaal meiden in de 'vruchtbare' levensfase (zal ik maar zeggen) en ik dacht vier jaar geleden de eerste te zijn die zwanger zou raken.... tja, ik werd één van de laatsten! Het maakt je verdrietig zolang je zelf niet zwanger bent. Sterkte.