hoi meiden, Helaas zijn mijn vriend en ik ook begin maart uit elkaar gegaan. We hebben afgesproken om bij elkaar in het huis te blijven wonen tot ik een ander huisje voor mij en de meiden heb gevonden. Ik kan hier in de gemeente geukkig wel urgentie aanvragen, maar dat kan pas na 3 maanden. Je moet eerst 3 maanden zelf actief gereageerd hebben en dan pas nemen ze je aanvraag in behandeling. Nu ben ik ook op de particuliere markt aan het kijken, maar ik vind het allemaal zo duur daar. De huurprijzen opzich vallen me wel mee, maar de commissie kosten Nu is het volgende ik heb een appartement op het internet gezien waar opendag is en ik kan gaan kijken. Stel dat ik het huis krijg dan moet ik 700,- commissiekosten betalen Maar ik kan ook nog 3 maanden wachten op de uitslag van de urgentie aanvraag, dat kost me 200,-. En dan moet ik natuurlijk nog wachten tot ik een huis krijg toegewezen wat ook nog 2x 12 weken kan duren. Ondertussen is mijn exvriend ook aan het kijken voor een andere woning en gaat hij nu kijken of hij evt een woning kan kopen en dan kan ik hier blijven wonen met de kindjes. Maar nu twijfel ik dus heel hard of ik wel moet gaan kijken naar t appartement, het grootste gedeelte vanwege die commissiekosten maar ook omdat ik liever in een eensgezinswoning wil wonen. maar mensen om me heen zeggen je moet gewoon gaan kijken en die 700,- betalen als je t krijgt, maar ik vind het gewoon veel geld of ligt dit nou echt aan mij? wat zouden jullie doen? gaan kijken en evt die 700,- betalen of wachten tot je urgentie kan aanvragen en dan kunnen wonen in een eensgezinswoning?
krijg je met je urgentie dan een eengezinswoning? Hier niet hoor... hier krijg je gewoon een appartement. Maar goed, dan zou ik wel wachten. Het is wel het huis waar je jaren in moet wonen als het goed is..
Hier in de Hoeksche Waard krijg je idd een eensgezinswoning omdat ze hier bijna geen appartementen hebben en die er zijn, zijn voor jongeren. Maar ik wil liever in Spijkenisse wonen en de woningstichting daar kan de urgentie overnemen en dan mocht ik gewoon op een eensgezinswoning reageren vertelde ze me
Hier hebben we geen urgentie. Ze vinden hier dat iedereen evenveel recht heeft op een huisje. Ik sta bijna inmiddel 2 jaar ingeschreven en het duurt nog wel een jaar voordat ik een huisje heb denk ik. Dus eigenlijk is 2x 12 weken wachten niks. Maar particulier huren is inderdaad duur. Nu ik je stukje helemaal lees is dat inderdaad duur. Maar kijken is vrijblijvend toch? Je kunt altijd gaan kijken en wie weet valt het appartement je wel vies tegen....dat is dan gelijk weer een illusie minder. En anders kun je er altijd nog overnadenken of het je die 700 euro wel waard is. Ik zou wachten op urgentie maar dat komt puur omdat ik die 700 euro niet zou kunnen betalen.
Ik zou ook wachten op urgentie, met particulier huren heb je altijd kans dat het huis verkocht word en je alsnog op straat staat. daarnaast kan je via woningbouw mss een goedkoper huis krijgen. En zolang jij en je exvriend elkaar niet in de weg zitten, zou ik nog even wachten.
Hier krijg je bij urgentie alleen het slechtste van het slechtste, datgeen waar niemand anders wil wonen... ALS je al urgentie krijgt want dit schijnt super super moeilijk te zijn tegenwoordig! Ik zou eerst even goed informeren hoe het bij jullie met urgentie gaat! suc6!
als het echt zo geregeld is met de urgentie dan zou ik daarop wachten. meestal vallen die woningen ook binnen de huurgrens en krijg je dus subsidie. als je particulier gaat huren kom je voor ontzettend ehoge kosten te staan en ja wil je dat wel en kan je dat altijd betalen?
Bedankt voor jullie reacties! Ik heb uiteindelijk besloten om te wachten en urgentie aan te vragen. Einde van deze maand mag/kan ik urgentie gaan aanvragen..
ook ik zou wachten op de urgentie...als de situatie houdbaar is met je ex-vriend, dan kan je beter even je energie bewaren voor jezelf en je kindjes...bovendien bestaat de kans nu dat je gewoon in het huis kan blijven als je ex-vriend weggaat...sterkte met alles...hoop snel een oplossing!
Bij ons kan je in jouw situatie nieteens urgentie krijgen.Behalve als je getrouwd was en nu gescheiden. Dus ik zou eerst eens uitzoeken of je er uberhaupt wel recht op hebt die urgentie, anders wacht je voor niks.Tegenwoordig zijn ze nl niet meer zo makkelijk.
Mukkie; bedankt! ja het is uit te houden, niet ideaal natuurlijk maar goed het is te doen. Nu zorgt hij er ook voor dat hij regelmatig weg is, dat scheelt veel. Soumayyaah; ik heb dat idd al uitgezocht. Ik heb al een gesprek bij de gemeente gehad. Ik heb mijn situatie uitgelegd en daar vertelde ze dat ik krijg waarschijnlijk wel urgentie krijg. Ze kon niet met 100% zeggen omdat het via de ggd gaat en die beslissen, maar in mijn situatie met kindjes ging ze er vanuit dat ik urgentie zou krijgen. Maar ik moet wel kunnen bewijzen dat we uit elkaar zijn, en dat kan ik omdat we via een advocaat het ouderschapsplan en allimentatie aanvraag bij de rechter laten vastleggen. Hier eisen ze wel dat je eerst 3 maanden zelf actief opzoek gaat naar een huis en dan mag je pas urgentie aanvragen.
Bougainville; wat lief dat je daaraan denkt! Het gaat redelijk. We leven nu alweer 3 maanden zo samen, hij is wel veel weg maar ik vind het wel zwaar worden. Hij gaat vrolijk door met zijn leven en dat kan ik nog niet, dat kan pas als we definitief uit elkaar zijn. Heb afgelopen vrijdag wel aangeven dat ik er helemaal doorheen zit en t echt niet meer ga trekken zo. eerst reageerde hij een beetje half (we hadden daarvoor ruzie gehad) maar later hebben we nog heel goed zitten praten, hij begreep het allemaal wel. Nee ik heb nog geen zicht op een huis, ik moet 3 maanden wachten en zelf reageren, dat doe ik trouw om de week maarja blijf rond de 100ste plek hangen dus dat schiet niet op.. Ik mocht na 2,5 maand terug komen om de urgentie aan te vragen, dus dat ga ik volgende week doen. ga dinsdag bellen voor een afspraak voor die week erna! En dan hoop ik dat alles snel rond is en ik aan t einde van de zomer mijn eigen huisje heb!
even een update: We hebben de situatie nog eens goed besproken en besloten dat ik met de meiden in ons huis blijf wonen. Want als ik urgentie aanvraag weten we niet waar ik kom te wonen en hij heeft de draagkracht om een huis te kunnen kopen. Voor onze meiden is het ook fijner om in dit huis te blijven wonen. Het is een hele opluchting voor me dat ik toch hier kan blijven wonen, ook al zei ik in het begin dat ik graag hier weg wilde (vanwege de herinneringen). Er veranderd strakjes al zo veel voor mijn meiden en nu blijven ze gelukkig wel in hun vertrouwde omgeving wonen.. Alleen wanneer we definitief apart gaan wonen is nog onbekend, hij is bezig met een ander huis dus we wachten maar af. Gelukkig is hij veel weg en dat geeft mij rust.
Vorige week is hij weg gegaan.. Was raar maar wel een opluchting.. Nu kunnen we echt alles gaan afronden en kan mijn nieuwe leven gaan beginnen...