Ik zit er ff zo vreselijk doorheen.... Sorry, maar ik moet even ''klagen". Wij zijn nu ruim 13 maanden bezig voor een tweede kindje (mijn tweede, mn man z'n eerste) Daarvoor gebruikten we altijd een condoom, dus ik was niet aan de pil. Heb dus ook niet hoeven ontpillen. Mijn dochtertje was niet gepland (wel gewenst). Ongepland zwanger dus. Nu willen wij het zo graag en lukt het gewoon niet. Ik baal daar zo erg van! Deze maand even gedacht dat het misschien weleens raak zou kunnen zijn. Afgelopen vrijdag (week na ei) ineens 1 drup bloed bij het afvegen. Verder heel het weekend niks meer gehad. Dus ik dacht dat het misschien een innesteling was ofzo. Verder deze week bij vlagen last van mijn borsten (heb dat altijd voor NOD, maar nu anders) en beetje pijn onderin mn buik. Verder helemaal niks, terwijl ik andere maanden echt alle symptomen 'voelde'. Mijn lichaam heeft me meerdere malen flink voor de gek gehouden. Deze maand geprobeerd er ook iets minder mee bezig te zijn. Nu vanochtend toch roze slijm bij afvegen. Bij mij meestal het teken dat ik bijna ongesteld ga worden. Deze maand dus toch weer niet raak. Ik baal hier zo van! Kan er zo ontzettend verdrietig van worden..... Wij zijn nog niet bij de huisarts geweest. Dit heeft twee redenen. Ik heb een tw traag werkende schildklier en mijn waarden waren te hoog. Daar hebben we eerst wat aan gedaan. Tweede reden is dat wij best wel opkijken tegen de onderzoeken, of anders gezegd, tegen de uitslagen. Wat nou als het niet goed is en er niets aan te doen is? Klinkt misschien heel stom maar wat als mijn man onvruchtbaar blijkt? Dan zullen we onze kinderwens moeten opgeven. Ben daar zo bang voor! Tegelijkertijd besef ik me ook heel goed dat ik al gezegend ben met 1 kind. Er zijn, ook hier, zat vrouwen die helemaal nog geen kinderen hebben en waarbij het oko niet lukt. Vind het alleen zo lastig allemaal! Sorry voor mijn klaagzang, maar ik moest het even van me afschrijven.
Hey meid, Knuffel voor je! Begrijp dat je schrik hebt voor de HA en onderzoeken en alles wat erbij kan komen kijken. Ik had dat ook, wilde ook geen medicatie ofzo nemen. Maar ben dan uiteindelijk met een klein hartje naar de HA gegaan. Die heeft me heel goed opgevangen. Ze heeft me vrij snel clomid voorgeschreven en, daar voel ik me nu net eigenlijk heel goed bij. Onder ons 2tjes zou 't ons waarschijnlijk niet lukken. Met de hulp die we krijgen, lukt 't ons waarschijnlijk wel. En, 't gevoel dat je geholpen wordt is echt een serieuze steun! Ik heb er heel wat aan. Zeker een aanrader dus. Misschien is 't iets kleins en kunnen ze jullie meteen helpen. Succes! Liefs, Fien