hoi iedereen, wou even mijn verhaal kwijt! ik ben vandaag precies 14 weken zwanger en nu wel gelukkig! de papa is nog steeds bij mij maar die is militair! jullie denken nu dat is niet zo erg maar toch tijdens de week moet hij naar grobbendonk dus blijft hij in de week daar slapen. tijdens het weekend komt hij gelukkig wel naar huis maar toch het weekend is dan veel te kort! het is heel zwaar want ik ga nog naar school (waar ze soms niet goed reageren) naar de gyneacoloog moet ik ook alleen ( met mama maar dat is niet hetzelfde) want hij is in de week niet thuis, m'n buik inwrijven is ook voor mij. het lijken kleine dingen maar toch het is echt niet makkelijk ik mis hem in de week verschrikkelijk waardoor ik me dus wel alleen voel. nu ben ik wel gelukkig met het feit dat ik zwanger ben. ik wou dit eerst verbergen maar ik zou eigenlijk niet weten waarom het is mijn leven en wat anderen zeggen kwetst me wel maar toch het is nog altijd ik. maar toch is het niet makkelijk en soms zie ik het dan totaal niet meer zitten gewoon omdat ik alleen ben zelfs na de geboorte (uitgerekend 21 oktober 2008) moet hij nog een jaar naar grobbendonk dus sta ik er nog een jaar alleen voor wel samen met mijn schoonouders want deze zomer verhuis ik naar daar! maar ik heb mijn vriend nodig niet alle mensen errond ik ben blij dat ik ze heb maar uiteindelijk heb je de papa nodig !
hoi Brinda, gefeliciteerd met je zwangerschap! een kindje krijgen is ook mijn grootste wens! In de lounge is een kletstopic speciaal voor militairsvrouwen. Ik denk dat zij precies weten hoe jij je voelt. klik hier en je komt er terecht. http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=42408 toch wat anders dan gescheiden, verlaten of bedrogen zijn he gelukkig maar!