hoi lieve mensen, ik (23)woon nu bijna 3 jaar samen met mijn vriend(29) en we hebben het steeds vaker over een kindje samen. helaas heb ik 2 jaar geleden een whiplash opgelopen en heeft dat een hele lange tijd geduurd voordat ik weer normaal kon functioneren. het is zo moeilijk voor me nu om aan werk te komen, het wil nog niet lukken. heb een maandje ergens gewerkt bij iemand thuis als secretaresse alleen die had op een gegeven moment geen werk meer voor me dus nu ben ik weer zoekende. mijn vriend heeft een vaste fulltime baan maar kvoel me gewoon verplicht om ook te werken. afgelopen week heb ik een test gedaan omdat we dachten dat ik zwanger was(ongelukje). ik hoopte ergens dat ik zwanger zou zijn, voelde me zo gelukkig toen ik dacht dat ik dat was. bleek het niet te zijn en misschien is het maar beter zo, alleen de wens is zo groot! mijn ouders zitten me ook zo op de huid dat het niet kan omdat ik geen werk heb enz enz en dat er niet genoeg geld is(nou dat valt nou ook wel weer mee). zo irritant, dat bemoeizuchtige. heeft iemand van jullie ook wel eens in deze situatie gezeten? is echt moeilijk, iets wat je zo graag wil en gewoon nog niet kan misschien. vriendlief en ik houden heel veel van elkaar en hebben een mooi huisje, daar ligt het niet aan. zo heel verhaal zeg, lucht wel op..
hoi buikje! toen ik zwanger werd had ik ook geen baan en nu nog niet maar omdat ik thuismoeder ben (wel bewust zwanger geworden) ik zou me niks aan trekken van wat anderen zeggen hoor, mits jullie het allebei graag willen en je vriend natuurlijk ook geen bezwaren ziet (qua geld enzo) toen ik zwanger werd had ik net mn baan opgezegd (vervelende dingen gebeurd) en mijn man zat al 10 maanden in de ziektewet en zijn contract werd niet verlengd... nu is hij weer aant werk sinds een jaar en gaat alles weer op rolletjes.. je kan toch niet in de toekomst kijken! misschien raakt je man zn baan wel kwijt weet jij veel! niet om je bang te maken maar snap je wat ik bedoel.. dan kun je het wel blijven uitstellen er is altijd wel wat.. ik zou zeggen als jullie het echt graag willen ga er voor! want je weet ook niet hoe lang het gaat duren voor dat je zwanger bent.. liefs gien
gien: wat een lieve en hoopvolle reactie. Nou, ik zal je zeggen, mijn vriend heeft een netto inkomen van 2000 in de maand. Maar het huis wat we huren is 800 incl water gas enz. er blijft niet veel over in de maand, maar denk wel dat je veel zuiniger kan gaan leven dan.. we geven best veel geld uit aan boodschappen enzo. is misschien niet nodig. ik wil het gewoon zo graag, ben bijna 24 en misschien wel 25 voordat ik zwanger ben, kan indd een tijd duren. mijn vriend is bijna 30.. het enigste is dus dat we niet weten of we rond kunnen komen, omdat alles nu al op is eind van de maand. goh wat zou ik het graag willen *zucht*.
ja he als de wens er eenmaal serieus is kun je aan bijna niks anders meer denken ach ik persoonlijk zou er gewoon voor gaan.. maar dat ben ik je moet eerst nog zwanger raken en dan nog is 8 maanden voordat de baby er is misschien kun je vanaf nu iedere maand wat opzij proberen te zetten? kun je alvast sparen voor de uitzet enzo... en je vriend heeft echt geen slecht loon hoor, mijn mannetje verdiende (toen) veel minder dus het moet te doen zijn!
ik ben in dec 2009 verhuisd van Utrecht naar Groningen en dus ook mijn baan op moeten zeggen. sollicitaties liepen voor geen meter en ben voor een uitzendbureau gaan werken en 2 maanden later was ik zwanger. tja financieel kunnen we ons redelijk redden en dat is voor ons voldoende. de zwangerschap was een hele bewuste keuze.
Hoi buikje, misschien is het slim om samen met je vriend eens de financiën op een rijtje te zetten. Maak een overzicht van vaste lasten en van variabele lasten. Vaak zie je dan waar je kan bezuinigen. Wij hebben dit laatst gedaan en schrokken wat we uitgaven aan boodschappen, etentjes etc. Allemaal luxe dingen, die ik best iets minder luxe wil doen als er een kindje is. Ook hebben we allerlei abonnementen opgezegd, loterijen etc. Voordeel hiervan is dat je inzicht (en rust) krijgt in je financiën. Zo weet je dus ook of het haalbaar is om een kindje te krijgen als jij niet werkt. Wellicht neemt dat de druk een beetje weg bij jou. Bedenk ook: er is niks mis mee om full-time thuis te zitten met een kind! (in tegendeel zelfs). En je kan altijd kijken of je part-time kan gaan werken of pas gaat werken nadat je kindje er is. Er zijn zo veel mogelijkheden! Als je kinderwens zo groot is, zou ik het er zeker eens over hebben met je vriend. Wij hebben een soortgelijk inkomen en denken het ook prima te kunnen gaan redden. Veel succes met je beslissing! groetjes, Judith
bedankt voor alle lieve reacties. ik ga eens alles op een rijtje zetten, wat er binnenkomt en wat we uitgeven en waar we op kunnen bezuinigen. het huis is natuurlijk best duur, daar gaat redelijk veel geld naar toe. ik wil het gewoon zo graag maar je wordt tegelijkertijd ook zo onzeker gemaakt door bv je ouders. ik ben bijna 24 en nog denken ze het allemaal te weten voor je ik ben druk bezig met werk zoeken maar het valt gewoon echt niet mee en ik heb het idee dat daardoor heel mijn leven stil staat, dingen die ik super graag zou willen kunnen niet, kunnen misschien wel maar gun je jezelf niet, moeilijk uit te leggen.. wij doen nu al maanden 'voor het zingen de kerk uit' omdat ik absoluut niet tegen de pil kan, ik word er doodziek van. ik weet dat het niet veilig is, maar ik zou het ook ergens helemaal niet erg vinden als het fout ging..en dat voelt aan de ene kant niet lekker. tot nu toe gaat het nog goed, weet niet of dat aan je vruchtbaarheidsgehalte ligt ofzo? mijn vriend zou het helemaal niet erg vinden als ik zwanger zou raken en zou het heel mooi vinden. hij zegt altijd; we komen er wel, voor alles is een oplossing.
hey, hier ongeveer hetzelfde aan inkomen en vaste lasten, ik ben ook thuisblijfmoeder (bewust). 2 kids, en redden het financieel goed. nu de kids er eenmaal zijn, gaat het vanzelf. luiers en eten gaat gewoon bij de boodschappen bij, is misschien 20 euro per week extra, maar dit valt weer weg tegen t feit dat we een stuk minder uit eten gaan meubeltjes ed zou ik bij de ikea (ledikantje kost daar bijv maar 35 euro) of mp kijken. kleding - kinderbijslag. (hema aanbiedingen in de gaten houden, hebben regelmatig baby kleding voor 1-3 euro!) kijk of je nu en tijdens de zwangerschap iets per maand apart kan leggen, al is het maar 50 euro. wij hebben bijna onze complete baby uitzet gekocht van geld wat ik voor verjaardag, sinterklaas en kerst had gevraagd. t is misschien ook een optie om kraamvisite te combineren, geld samen leggen voor een groter cadeau (zoals een box, mooi speelkleed oid.) daarnaast weet ik niet of je al toeslagen ontvangt? zodra je een kindje hebt krijg je ws ook kindgebonden budget (afhankelijk van inkomen), en als jouw vriend wel werkt en jij niet, heb je ook recht op algemene heffingskorting (ook als je geen kinderen hebt). succes!
Hoi Buikje, Ik heb 5 jaar geleden een whiplash opgelopen en ben nog steeds niet uitgerevalideerd. Sinds ongeveer een jaar ben ik (eindelijk!) 2 dagen per week aan het werk via een uitzendbureau. Gelukkig is mijn inkomen niet nodig om rond te komen, maar ook ik voel me verplicht om te werken. Als jullie financieel alles kunnen redden op 1 inkomen, evt. af en toe wat extra's opzij kunnen zetten (ik spaar 30,- per week sinds ik gestopt ben met roken) en jij je toeslagen etc. allemaal aan kan vragen, dan zou ik er gewoon voor gaan. Maar let vooral wel er op of je er lichamelijk al aan toe bent! Overleg dit met je behandelend arts/fysio. Die van mij vertelde me een half jaar geleden dat het voor mij de beste tijd zou zijn om aan kinderen te gaan denken gezien er geen vooruitgang (maar vooral: geen achteruitgang) meer in mijn situatie zat.
Buikje, als jullie heel graag een kindje willen, moet je je echt niet tegenhouden door een wat lager inkomen. Je kunt het zo goedkoop of zo duur maken als je wilt met een kindje. Als je accepteert dat je voor het kindje mooie maar goedkope spullen wilt, ben je daar echt niet veel geld aan kwijt. Daarnaast blijf je dan veel meer thuis als gezin, dus ook minder uitgaven aan dure uitstapjes/ vakanties enz. Ik zou nu inderdaad een overzicht maken van: - netto inkomen per maand, totaal (dus incl bijv teruggave belasting); - vaste lasten per maand; - wekelijkse boodschappen. Van het geld dat je hiervan overhoudt kun je dus een behoorlijk gedeelte sparen. Je spreekt af hoeveel je wilt uitgeven aan kleding/uitgaan/andere dingen, en zet elke maand een bedrag apart. Dit zou ik doen meteen nadat de salaris binnen is, dat is dat geld ook 'weg' en heb je er geen beschikking over. Hierdoor heb je 2 voordelen: - je hebt wat gespaard voor de uitzet van het kindje' - straks als de baby er is ga je even een tijdje niet meer sparen, en heb je ineens een bedrag 'extra' te besteden (doordat je het dus niet opzij legt).
Lieve Buikje, ik zou je echt niet laten ontmoedigen door je ouders! Wij zijn ook bezig voor onze eerste spruit en hebben ook niet heel veel over in de maand, maar een kindje maakt het echt niet uit of hij super-de-luxe nieuwe spulletjes heeft of tweedehandse, gekregen spullen. Wij hebben qua boodschappen de helft bezuinigd door niet meer naar de Albert Heijn te gaan, maar naar de Aldi, Hoogvliet, enz. En ja, het is kiezen of delen: óf een kind, óf luxe vakanties, kleding, enz. Heb zelf op een rijtje gezet wat we totaal kwijt zijn aan spullen (denk aan babykamer, kinderwagen, enz) en we komen op ongeveer 800 euro als we het gros tweedehands kopen. Kijk even rond op marktplaats en je kan voor 200 euro al een heel mooi kamertje op de kop tikken! Kleding e.d. kan je al heel goedkoop krijgen bij bijvoorbeeld zeeman en wibra, de kleine is er toch zo weer uitgegroeid! Bovendien zal je ook een hoop krijgen. Onthoud één ding: Liefde is zoveel belangrijker dan geld! Ook voor je kindje! Succes!
bedankt voor jullie super super lieve reacties. de wens is gewoon zo groot, ik wil het zo ontzettend graag! mijn ouders vinden het gewoon heel moeilijk om mij 'los te laten'. ze denken alles nog te kunnen bepalen voor me en denken als ik nu een kindje zou krijgen hun ervoor kunnen zorgen, belachelijk! ik wou dat ik eens wat meer ruimte in mijn keuzes kreeg als jullie snappen wat ik bedoel. als we zuinig doen komen we echt wel rond, zeker als ik ook nog wat ga werken straks, ben druk aan het solliciteren. ik weet niet of ik recht heb op toeslagen omdat ik niet veel gewerkt heb door die whiplash?
toeslagen krijg je als je onder een bepaald inkomen zit, dus waarschijnlijk wel. op www.toeslagen.nl kun je uit laten reken of je er recht op hebt en hoeveel je krijgt. ik krijg aan zorg, huur en kindgebonden budget 400 euro per maand, en zodra fenne's kinderbijslag rond is (morgen dus, joehoe!) komt daar nog wat bovenop. (even grove schatting: huur: 200, zorg 100, kgb 100) algemene heffingskorting krijg je als je partner wel werkt maar jij niet. is geloof ik een kleine 200 pm.
algemene heffingskorting krijg je idd als je partner werkt en jij niet werk of een klein deel werk. als je helemaal niet werk is het maximaal 170 euro. ik werk zelf 12 uur p/w en krijgt 150 euro. maar let op!!! je krijgt volgend jaar 2011 alleen nog maar algemene heffingskorting als je dit jaar voor 1 juli 2010 getrouwd ben of een geregistreerd partnerschap heb. anders heb je geen recht meer op algemene heffingskorting.
dat laatste stukje snap ik niet helemaal. waar heb ik recht op nog als ik niet werk? mijn vriend werkt wel.. we hebben denk ik recht op kinderbijslag en verder nog iets dan? of niet?
Hai Herken je verhaal wel. Mijn vriend is een stukkie ouder dan ik en we zijn al 8 jaar samen. We wilden heel graag een kindje, maar ik wilde eerst ook mijn studie afhebben. Deze heb ik afgemaakt en na een half jaar werken zijn we ervoor gegaan (was toen nog 22). Toen ik nog zwanger was vroeg mijn schoonvader een keer of het gepland was. Dus ik zei dat het idd gepland was en toen zei hij dat het niet zo'n handig moment was. GRRRR! Deed echt pijn. Later heeft hij het nog een keer gezegd. Het was voor ons een prima moment en alles liep soepel. We hadden alleen de pech dat we een heleboel tegenslagen kregen in de zwangerschap, konden we niks aan doen! Daardoor werd het financieel ineens moeilijker. Ik moet zeggen dat onze ouders ons wel enorm geholpen hebben hoor! Weet even niet hoe ik mn lange verhaal zo kort mogelijk kan maken haha. Sla gewoon meerendeel over. We moesten met spoed een woning hebben en die hebben we sinds 2 weken gevonden, een sloopwoning. Daar kunnen we max 2 jaar in wonen. Nou willen wij als we verhuisd zijn niet te lang wachten met een tweede. Alleen ben ik zo bang voor de reacties van vooral mijn vader en zijn vrouw en mn schoonouders. Wij willen gewoon heel graag een broertje of zusje voor Milan en omdat mn vriend een stukkie ouder is, willen we daar niet te lang mee wachten...Maar ja, ik ken je gevoel dus wel...zo, geloof dat ik t ook ff kwijt moest. xxx
Ik heb inmiddels ook gemerkt dat je die vraag als jonge ouders altijd wel krijgt, op welk moment je het ook 'plant'. Wij krijgen ook uit allerlei hoeken de vraag of het een foutje is En opmerkingen als 'ik hoop maar dat je er geen spijt van krijgt' We zouden onze hele toekomst weggooien, onze relatie op het spel zetten en zo verder! Wij hebben dus maar gewoon besloten voortaan te doen wat we zelf willen en anderen lekker te laten kletsen, want dat doen ze toch wel!
ik zou zeggen wrm niet. je leeft naar wat je kunt missen. waarschijnlijk eten jullie nu redelijk vaak buiten de deur, shoppen elke maand wel wat nieuwe kleding of besteeds geld aan verzorging en make-up wat eigenlijk best zou kunnen wachten. zodra je kinderen hebt ga je deze levenstijl van zelf aanpassen en natuurlijk zul je het niet altijd breed hebben en geld te kort komen aan het eind van de maand maar goed wie heeft dat niet wel is. wij koken nu 5dg per week, kopen bijna nooit wat voor onszelf etc. een kindje is ook zo duur als je het wilt maken. koop je alles nieuw en van een duur merk dan wordt het erg krap. shop je op mp en in de uitverkoop scheeld dit al enorm op de kosten. ook luiers en voeding kun je in de reclame inslaan zodat je goedkoop een voorraadje hebt. belangrijkste vind ik een vaste liefdevolde relatie, een eigen huisje/flatje met de ruimte om een baby groot te brengen, redelijke financiele zekerheid (dus minimaal 1 die een vaste baan heeft) en veel liefde dan kom je er wel. dat je niet werkt vind ik helemaal niet een rede om geen kinderen te pakken. volgens mijn gaat 80% van de moeders na het krijgen van kinderen minder of zelfs helemaal stoppen met werken. als de kleine er eenmaal is kun je altijd nog een baantje nemen als je het financieel toch niet blijkt te redden
nou er is al heel veel gezegd en ik sluit me daar volledig bij aan! volg je gevoel, das (bijna) altijd goed! maar wat ik mssn nog als tip kan geven is dat jullie mssn eens moeten gaan kijken wat je voor hypotheek kan krijgen, als je een huisje kan kopen, zullen je maandlasten zeker omlaag gaan... (wij hebben een hypotheek van 275 en betalen netto 650 euro)... heel veel succes met je keuze!