En hier nog iemand die inmiddels 4 jaar wacht op een kind. Bij ons is geen oorzaak gevonden voor het niet spontaan zwanger worden. Na ruim een jaar zijn we de MMM ingegaan voor onderzoeken, daar kwam niks uit, dus we hebben het toen nog een jaar zelf geprobeerd. Na ruim 2 jaar zijn we terug naar de gyn gegaan en die heeft een berekening gemaakt hoeveel kans we hebben op een spontane zwangerschap en die lag zodanig laag, dat we met IUI zijn begonnen. Ik ben daarmee wel zwanger geworden (de 4e keer), maar kreeg helaas bij 11 weken een miskraam, toen nog 2x zwanger geworden maar heel vroege miskramen, in totaal 16 IUI's gehad. Niet zwanger, toen na uitvoerig overleg zijn we overgestapt op IVF. Heftig, omdat het een soort eindstation is, maar qua behandeling is het me tot nu toe erg meegevallen. Maar we zijn dus wel inmiddels 4 jaar bezig, en we weten niet of het gaat lukken. Maar we gaan ervoor! Zo zie je maar, er zijn veel redenen voor IUI of IVF, maar het zijn zodanig heftige behandelingen (vooral emotioneel/psychisch) dat niemand het zal doen uit luxe.
@gaby: helaas net als jouw hier nog aanwezig. Ondertussen 6xiui gedaan, maar helaas niet zwanger. Sta nu op lijst voor ivf. In oktober intake gehad, binnenkort nog een paar gesprekken en dan hoop ik december of januari te mogen beginnen. Denk januari, gezien ik begin dec ongi moet worden en dan in de knoop kom met de feestdagenstop. Bij jouw wil het ook nog niet zo lukken zo te zien. Heb wel gelezen dat het niet zo goed met je ging? Succes Topic van destijds is indedaad eigenlijk spontaan opgehouden. Hopelijk lukt het bij jouw ook nog een keer. Zie wel dat je een vmk hebt gehad. Lijkt me een moeilijke keuze om voor een donor te kiezen.
zonnetje: hoop voor je dat t bij de 1e ivf blijft, en denk idd dat het januari word, stomme feestdagen stop. maar ja. ja ons topic werd steeds minder ja, wel jammer. ja met mij gaat het iets minder, heb het erg moeilijk gehad/ en nog steeds wel hoor, zit nu bij maatschappelijk werk, maar zij heeft geadviseerd om nog een stapje verder te gaan dan alleen maatschappelijk werk. en dat naar een psyg ofzo, psygisch (of hoe je da ook schrijft) ben ik even een zooitje, en maatschappelijk werk kan me daarbij niet helpen. maar t gaat al een stuk beter, en kan t allemaal iets beter verwerken enzo.
Was inderdaad wel jammer. Zoek af en toe degene die ik weet nog even op om te spieken hoe het met ze is. Maar verder niet. Een psycholoog kan inderdaad meer doen dan maatschappelijk werk. Is ook niet niks allemaal. Aan de ene kant wil ik december graag beginnen, maar aan de andere kant is het misschien ook wel fijn om pas januari te doen. Maar heb nu ook al 2 rondes helemaal niks. Als ongi op tijd komt zou ik nog net kunnen beginnen, maar omdat het de 1ste poging is kan het zijn dat ze het niet doen. Omdat ze niet weten hoe je op de hormonen reageert en de kans dus aanwezig is dat je dus te laat de punctie heb. En dan zou ik die net voor de kerst hebbben, wat dus betekend dat ik niet fit ben die dagen. Maar zie het wel. Heb 9 nov het volgende gesprek staan en hoor ik meer. Jij een dikke knuffel en heel veel sterkte. Hopelijk kom je er weer snel bovenop.
zonnetje ben benieuwd dan, laat je weten hoe het gesprek gegaan is? hoop voor je dat je nog net voor de stop erbij kan dan. k ga duimen voor je..
Ik zal het laten weten over 2 weken. En heel diep in mijn hart blijf ik hopen op een wonder voor die tijd. Hoewel ik weet dat de kans wel heel klein is hoor.
ja wonder hoop ik ook nog altijd... maar helaas.. ik denk dat het voor mij sowieso tijd is om de droom van een kindje van joey en mij samen maar moet laten varen.. iedere maand denk ik nog altijd, stel dat het nu raak is met IUI-D hoe groot is dan de kans dat het alsnog van joey zou kunnen zijn...
Kiddie, mensen die door een bepaalde reden niet op de spontane manier zwanger kunnen raken, komen in aanmerking voor IUI, IVF of ISCI. Soms is het zo, dat als de artsen geen oorzaak kunnen vinden, je het eerst weer een tijd zelf moet proberen, maar lukt het dan toch niet dan kom je ook in aanmerking voor IUI of IVF. Het is een zwaar traject waar je niet voor je lol instapt, het brengt veel onzekerheid en verdriet met zich mee. Zoals het er nu naar uitziet starten mijn vriend en ik volgend jaar ook met IVF, onze uroloog denkt eigelijk zelfs aan ICSI. Ik zie erg op tegen de hormonen ed. maar ik houd me voor dat het voor een goed doel is. Ik hoop dan ook dat we allemaal op een gegeven moment een heel mooi kindje in onze armen mogen houden!