Pfff dat is niet mis. Vervelend inderdaad dat je niet meer rechten hebt. Vooral in verband met die nieuwe "vriendin"die zomaar even op jou kind kan gaan passen. Lijkt me echt heel erg moeilijk. En je blijft vast niet in de bijstand. Je hebt toch gestudeerd? Als het even meezit kun je na de bevalling ( na 3 maanden of zo) best een goede baan vinden. Dan ben je niet meer afhankelijk van die bijstand. En je kunt natuurlijk heel veel toeslagen krijgen. En alleenstaande ouderkorting et cetera. Dan loopt het maand bedrag nog best op. Blijft een rot situatie. Vooral omdat je zwanger bent en dan is alles al zo emotioneel.
ik wil je sterkte wensen. ik wist eigenlijk al dat je advocaat dit allemaal zou gaan zeggen, daarom heb ik nog niet eerder gereageerd. ik wil alleen maar zeggen dat je het goed doet. en daar wil ik je een compliment voor geven. het valt allemaal niet mee om van de ene op de andere dag in zo'n situatie te zitten. kan je de volgende keer als sem terug komt hem niet gewoon bij jou in bed nemen zodat jij kunt rusten met de kleine in je buik en hij bij jou in slaap valt. het is maar even een gedachte. want je zult zelf ook wel doodop zijn. en meid je blijft niet in de die bijstand het is eventjes nodig nu voel je daar niet rot om jij hebt hier allemaal niet om gevraagd. straks verdien je zelf je boterham. maar eerst moet je kleintje goed groeien in je buik. let goed op jezelf en vecht voor sem. hou zolang mogelijk de bezoekregeling zoals je die nu hebt bij zijn oma in stand. dat is altijd nog beter dan 80 km slepen naar een onbekende omgeving en weer terug. ik heb zo met jullie te doen. heel veel sterkte en veel liefs
thx, ja ik wist eigenlijk ook wel dat die advocaat niets voor mij kon betekenen op het stuk waar ik dat graag had gewild, ik kan gewoon niets doen tegen zijn nieuwe relatie ik zal het moeten accepteren. Dit zal tijd kosten, maar goed over een jaar zit ik dit hopelijk met een lach op mijn gezicht te lezen. Ik ben nog steeds bezig met afstuderen "zucht" perfecte timing he. Ach wel fijn die afleiding maar dan moet ik t wel halen natuurlijk. Ik doe mijn best, meer kan ik niet doen en anders wordt t september i.p.v. juni. Maar ik zal t halen, dat zeker. Hopelijk vind ik snel een baan, liefst 28 tot 32 uur want ik zou graag boven bijstandniveau willen verdienen, maar goed t blijft de welzijnssector en dat betaald nou niet helemaal super. Tenminste..dat ligt eraan waar ik ga werken. Ik wil gewoon niet bij de "grote" zoals jeugdzorg, die protocollen staan mij zo tegen. Maar goed ik ga na mijn studie meteen solliciteren en wie weet komt er iets leuks op mijn pad. Dat heb ik wel verdient. hihi. Ik ga rustig verder met mijn leventje, het heeft misschien wel zo moeten zijn. T gaat bij mij altijd anders dan normaal ik raak er een beetje aan gewent. Ik zie t allemaal wel, zolang t maar in het belang van mijn kindjes is, dan vind ik het prima want zij gaan voor alles. En hopelijk denkt mijn ex er ook zo over.
Pff heb je verhaal gelezen. Wat een lul van een vent, maar waarschijnlijk is het een 'scharrel' die over een tijd weer uit beeld is hoor!!! Heel veel sterkte.
Even een kleine update. T gaat prima eigenlijk. Ik heb natuurlijk mijn ups en downs, maar ik zit wel weer lekker in mijn vel. t geeft me veel rust dat we niet meer samen zijn. Ik heb lang nagedacht over onze relatie en die is eigenlijk nooit zo goed geweest, altijd strijd over vanalles en na de geboorte van Sem was de intimiteit ook ver te zoeken. Oke, nu veranderd er veel op dat gebied na een zwangerschap enz maar we hebben nooit de moeite genomen om erover te praten of hulp te zoeken. Ik mis nog steeds het samen zijn met iemand en ik ben in dat opzicht wel jaloers op hem omdat hij alweer gelukkig is met iemand. Maar ik moet eerst even rustig aan doen, eerst deze zwangerschap dan verder kijken. Heb volgende week afspraak bij haptotherapeute, even praten en kijken op welke manier ik deze situatie kan leren accepteren. Verder hoop ik snel een ander huisje te vinden zodat ik opnieuw kan beginnen. Maar dan nog iets.. echt vreemd vanuit mijn ex. Ik kreeg 2 dagen geleden een sms waarin stond: hey, wel raar he, we hebben eigenlijk nooit afscheidssex gehad he? Ik zei nee, en daarbij voor de grap "zullen we ff haha" Hij regaeerde daar natuurlijk weer op: ik meen het, we kunnen toch sexmaatjes zijn, en papa en mama of kun je dat niet. Nou werkelijk mijn mond viel open van verbazing, wat doet ie nu? Ik heb niet meer gereageerd, vind t te gek voor woorden. Hij heeft een nieuwe relatie, wat moet ie nou van me. Ik wil dit niet, hij ging weg. als ie een nieuwe kans wil moet ie dat zeggen, dan kan ik daar heeeeeeeel goed overnadenken, maar ik weet niet wat ik hiermee moet. Weet iemand hoe mannen denken? Waarom zou hij zijn nieuwe vriendin willen belazeren met zijn ex, waarom wil hij sex met mij? Ik word hier onzeker van.
wat zijn mannen en vooral de eikels in hun soort toch heerlijk voorspelbaar. hier kon je op wachten. en geeft tevens aan hoe betrouwbaar hij is. je trapt er hopelijk niet in? je hebt toch wel emer eigenwaarde dan dat. gewoon negeren.
Wat een ongelooflijke eikel. Dat hij dit nu weer naar jou smst terwijl hij een ander heeft laat wel weer zien hoe onbetrouwbaar hij dan is. Lekker laten gaan. Mocht je overigens vervelend willen doen: stuur die smsjes naar zijn nieuwe scharrel Weet ze meteen met wat voor iemand ze te maken heeft.
Dat is een goeie ja! Meid, dump deze Loser 4-ever en ga verder met je leven samen met je kindjes! Heel veel sterkte!
waarom wil je hier uberhaupt nog over nadenken????? het is toch wel heel erg duidelijk dat deze man werkelijk 0% respect voor je heeft!!! met zo iemand wil je toch niet meer samenleven??? voor hem sta jij gelijk aan een zak chips die die uit de kast haalt wanneer die er zin in heeft! meid waar is je zelfrespect?? laat hem lekker stikken met zn zooi en ga met trots verder aan je leven met je kindjes!
Ik denk dat ik erover nadenk omdat t gewoon nog allemaal zo vers is. Is t echt zo raar dat ik nog verlang naar een sprankje hoop...ik ben zo bang om alles straks alleen te moeten doen, zorgen voor een baby en een kleine van anderhalf. Ik mis zo het samenzijn met iemand. Ik weet dat hij het niet verdient, ik zou hem echt moeten haten, maar ik kan het niet. Ik voel me zo stom. Maar ik zal zeker niet meedoen aan zijn voorstellen, daar wil ik niet aan beginnen. Maar waarom wil hij het, ik snap t niet.Hij heeft nu een time-out ingelast met zijn nieuwe vriendin. Hij vond het te snel gaan en wil nu eerst zelf even alles op een rijtje zetten en rust. Komt ie nu mee! Waarom zijn mannen toch zo complex, ik snap er zo niets van. Waarom laat ik me zo meeslepen in mijn gevoelens,waarom kan ik niet gewoon verder met mijn eigen leven. Waarschijnlijk omdat hij nog zo dichtbij is steeds. En we zullen altijd verbonden zijn door de kinderen. Dat maakt t niet makkelijker. Waarom kan het nou nooit op een normale manier bij mij, ben zo bang voor wat komen gaat, voel me ineens weer zo alleen en angstig. Ik mis iemand om me heen.
ik snap je volkomen en ik wil dat ook heel graag voelen. Maar denk dat ik nu in een fase zit waarin ik een terugslag krijg. Gewoon hoop dat t allemaal goed gaat komen. Maar ik weet ook wel dat ik mezelf daarmee voor de gek houdt. T is ook zo'n K*t situatie en ik moet daar even doorheen, doorzetten. Gelukkig kan ik dinsdag naar therapie, dat zal me vast meer rust geven en hopelijk kan ik alles voor mezelf op een rijtje zetten. Zodat ik idd verder kan met mijn leven en onze kindjes.
tuurlijk is het kut! en van die terugslag weet ik echt alles van! ik dacht ook alles te kunnen vergeten en verder te gaan maar geloof me dat kan je niet... daarmee houdt je idd jezelf en je kids voor de gek! want hun lijden eronder als je ruzie maakt en altijd bij elke ruzie dat onderwerp aan gaat snijden... ik kan je vertellen dat het in ieder geval wel over gaat dat gevoel, niet nu ook niet volgende week, het heeft zeker even tijd nodig maar over n tijd denk je er net zo over als ik... maar ik snap jou wel voor jou is het natuurlijk nog moeilijker met 1 kind van 2 en zwanger van de 2de! maar voor jou komt het geluk ook wel weer hoor en ik hoop echt dat ik je heb kunnen behoeden voor een grote fout...
Hey hey, Ik zal de fout niet maken om met hem in zee te gaan. Ik wil niet op zijn voorstellen ingaan en zal dit ook zeker niet doen. Hoe moeilijk ik het ook vind, dat geef ik eerlijk toe. We hebben geen ruzie en dat wil ik voor mijn kinderen ook zeker voorkomen, dat zou ik vreselijk vinden. Accepteren van de situatie zal nu het belangrijkste zijn, maar ook het moeilijkste. Het zal idd lang gaan duren. De relatie van mijn ex gaat op dit moment niet goed, hij wil nog wel heel graag met haar verder en hij is nog steeds verliefd, maar zij heeft de time-out aangegeven en ze staan naar zijn zeggen nu op een kruispunt. Welke kant zal het op gaan. Ik hoop natuurlijk dat t stuk gaat, maar dat geluksmomentje zal mij wel weer niet gegund zijn... ik wil dat hij voelt wat ik voel. Zij vind t moeilijk dat mijn ex een kindje heeft en nog eentje erbij krijgt..ja duh! en ze is heel lang alleen geweest en ineens was hij er elke dag. Nou ja, als hij al zulke voorstellen naar mij toe smst, dan is de basis van vertrouwen toch ook niet goed. Stel dat ik het had gedaan, dan had hij haar belazerd met zijn ex, nee dat is een goede basis voor een relatie, wat ben je dan gek op haar. Zo dom! Heb hem dit ook gezegd, maar daar weet hij geen antwoord op te geven.. blehh ben er zo klaar mee eigenlijk, waarom wil mijn gevoel dan niet meedoen.
ik heb niet echt een advies voor je, maar hij heeft je zoon erkend, weet niet of hij dadelijk wel zijn nieuwe kind wil erkennen in ieder geval? samen gedeelde voogdij aanvragen? anders kan jij zo de kids meenemen zonder hem te laten zien zonder gedeelde voogdij, met enkel een erkenning ben jij hem niks verplicht. wanner je gedeelde voogdij hebt, kan je allimentatie eissen, dan is wettig vader én voogd, tevens samenlevingscontract of niet, partnerallimentatie is er allen bij huwelijken, samenlevingscontract is niet veel anders, maar dat is er wel een puntje van helaas.
hij heeft deze nieuwe kleine al erkend bij 12 wk. Dus dat zit goed. Verder zitten we nu prima op 1 lijn. Ik zit lekker in mijn vel en hij zit nu helemaal in de shit. Voelt zich niet happy, t is uit met zijn vriendin, weet niet wat ie nu moet enz enz. Heb hem even een knuffel gegeven en toen moest hij huilen. Nou ik weet t even ook niet, maar weet wel dat ik nu eerst voor mezelf en de kindjes kies. Eerst een huisje voor mezelf, bevallen en dan zien we wel verder, mochten we ooit weer bij elkaar willen komen, dan eerst relatietherapie en kijken of het wat kan worden. Maar voor nu nog niet. Wat betreft co-ouderschap, weten we het nog niet, we willen graag beide de helft, maar dat is gewoon niet te realiseren met werk. dus maar gewoon de omgangsregeling zo houden en dat gaat prima. groetjes
Heb je hele verhaal gelezen! wat een lastige situatie zeg! Kan alleen maar zeggen, volg je hart! en luister niet teveel naar andere mensen! Iedereen heeft een mening maar jij moet achter je keuze staan! Als je er voor kiest om er toch weer samen voor te gaan zullen er mensen zijn die je voor gek verklaren maar je moet echt doen waar jij denk gelukkig van te worden!! Heel veel sterkte en probeer te genieten van je zwangerschap!
zo, ik ben klaar met lezen, haha ik vind dat je altijd zo lief op mijn topic reageert dus ik ben even gaan zoeken naar jouw verhaal, omdat ik in je laatste berichtje ook iets vernam over"alleen staande mama". Meid, petje af voor alles!! je kan het en ook bedankt voor het al je lieve en leuke reacties!! Hoe staat het nu bij jou evoor? want het is niet allemaal niks he? x
ach t gaat nu zo zijn gangetje.. wordt beetje kriegel van mijn ex. de ene keer wil ie me terug en zegt ie dat we weer gelukkig kunnen worden samen, maar gister was t ineens van nou t wordt toch niets. hij wil voor zijn eigen leven gaan, leuke dingen doen met mij en de kids en een neukertje ernaast hebben. Die vent is gek!! heb ik hem ook gezegd, dat ie in een soort vervroegde midlife crisis zit. ( 28jr). hij is ineens helemaal into het mountainbiken, is helemaal bezig met zijn lichaam en sporten, wil nieuwe tatoo's zetten enz enz. He-le-maal losgeslagen als je t mij vraagt. Nou laat em maar, ik ben opzoek naar een ander huisje, nog steeds, ben nu via hogere hand in de gemeente bezig om een woonruimte te krijgen. Want de schimmel hoopt zich op en nog 11 wk dan dan de kleine er al zijn. Ik ga bij mijn ouders inwonen met 36 wk en dan daar bevallen. Geboortekaartje is al klaar maar ik wil zo graag met het kamertje bezig enzo, maar dat is moeilijk zonder huis. Verder baal ik wel wat van mijn situatie nu, als ik kijk naar mijn ex ben ik wel een beetje jaloers. Ik zou ook wel lekker willen stappen, daten enz, maar met een dikke buik ben ik niet zo aantrekkelijk terwijl ik er best leuk uitzie, al zeg ik t zelf haha. Mijn tijd komt wel, we zullen t zien. Ex zegt wel dat ie het moeilijk zou vinden als ik een nieuwe vriend zou krijgen, hij zegt al kotsmisselijk te worden bij de gedachte dat er een ander aan mij zit. Nah snap jij dat nou>? Dat bedoel ik , mannen "zucht" vreemde wezens. Ik heb zo een eindgesprek op school en morgen nog eentje, als ik ze beide haal ben ik geslaagd!! eindelijk mijn diploma HBO maatschappelijk werk.. ben zo zenuwachtig.. Verder heb ik ups en downs maar ik loop nog steeds bij de haptotherapeute en daar heb ik echt veel steun aan. t geeft me kracht en t maakt me sterk. Ik kies voor mezelf.