Hai allemaal, Mijn dochter is vandaag 6 jaar geworden en we hebben laatst voor het eerst met haar geoefend dat ze alleen bij de speeltuin hier tegenover (geen zicht op) mocht spelen. Haar een kookwekker meegegeven voor een kwartier en daarna bij de straat gaan staan zodat ze niet alleen de straat over hoefde. Aan de ene kant wil ik het dus niet groter maken dan het is. Ik bedoel wij zijn ook opgegroeid zonder gps horloge en spelen in de buurt. En qua leeftijd zou het moeten kunnen. Maar wat doen jullie? Wat spreken jullie af en wat leer je haar? Ik wil haar niet bang maken met standaard praatje van niet tegen vreemde praten. Maar wat zeg je dan wel? Hoor het graag
Hier mochten ze op het pleintje spelen vlakbij en ging ik af en toe kijken. Ze moesten daar blijven, dus niet naar een andere straat of speelpleintje. Oudste hield ze meteen heel goed aan afspraken en stukje bij beetje gaven we meer ruimte (dus ook bv naar andere pleintjes in de wijk). Jongste hield zich er minder goed aan, die ging dus wel naar andere pleintjes of straten, en dan was het gewoon klaar; dan mocht ze enkel nog achterom spelen op een afgesloten binnenplaats (waar ook altijd wel buurkindjes zijn). Inmiddels is de jongste 9 en mag ze ook naar alle pleintjes Afspraak hier was ook gewoon nooit met iemand mee zonder eerst aan mij/papa te vragen, want als wij niet weten waar ze is, dan maken we ons zorgen. Ik heb nooit benadrukt dat ze niet met vreemden ofzo mee mag - ze mag met niemand zomaar mee, niet met vreemden en ook niet met bekenden. Werkt goed, ze komt het altijd even vragen als ze bv met een vriendinnetje mee gaat om even bij hun in de tuin te spelen bv.
Hier inderdaad ook gekeken hoe hij het deed. Zoon is gelukkig heel braaf op dat vlak en uiteindelijk heb ik een gebied aangewezen waar hij vrij mag spelen (er lopen hier twee drukke wegen, daar mag hij niet overheen). Ik heb hem zoals @evaleana ook geleerd dat hij het altijd moet komen vragen als hij met iemand mee wil, ook met bekenden. De meeste kinderen worden nog steeds ontvoerd/aangerand door een bekende dus dan heb je dat gelijk dichtgetimmerd. Uiteindelijk gebeurt het vast eens dat ze het toch vergeten te vragen en je in paniek de hele buurt af aan het zoeken bent, waar ze uiteindelijk leuk zitten te spelen bij iemand thuis. In dat geval was het hier gelijk terug naar huis en die dag niet meer buitenspelen. En ik heb uitleg gegeven over waarom ik dan zo bezorgd ben. Sindsdien heeft hij het niet meer gedaan. Sterkte, ik vond het best een spannende stap, zo weer opweg naar groter worden.
Hier zat de jongste een keer bij een opa en oma van een klasgenootje in de tuin, ik kende die mensen helemaal niet en had dus geen idee waar ze was. Toen ik aan het zoeken was, kwam ze uiteindelijk gewoon een gangetje dat op het pleintje uitkomt uitgesjokt met een ijsje… Niks aan de hand dus, ik wel geschrokken en vanwege het niet houden aan de afspraak dus ook als consequentie dat ze even niet meer naar het pleintje mocht.
Onze zoon gaat sinds vorig jaar alleen naar de speeltuin.. hij was toen 6,5. De speeltuin ligt achter ons huis en hij hoeft geen drukke weg over. We wonen trouwens in een dorp.. Wel hebben we duidelijke afspraken gemaakt. Zo mag hij niet verder dan de speeltuin en met niemand mee, om welke reden dan ook, hij moet dat dan eerst aan ons komen vragen.
Ligt aan het kind en aan je omgeving Hier in de wijk geen drukke weg en veel speelmogelijkheden en iedereen speelt hier de hele dag buiten
Ja dat denk ik ook. Ik woon in een stad. Maar de speeltuin is naast het huis, ze kunnen er via een rustige weg heen. Vanaf ongeveer 5 jaar mogen ze alleen. Ze weten dat ze alleen naar de speeltuin mogen, nergens anders heen. Daar hebben ze zich altijd aan gehouden. Het zijn geen kinderen die snel met andere mensen gesprekken aanknopen en ik kan ze meestal zien vanuit het raam boven, verder niet zo spannend dus. Ik ben het bezorgst voor valpartijen en andere ongelukken.
Hier met G zou dat onverantwoord zijn. Die hoef je niet te lokken, die loopt zo mee. WEET wel dat het niet mag (en uit ellende ook maar uitgelegd waarom, en gezien de herhalingen ook maar wat uitgebreider dan je zou willen) maar is TE sociaal/empathisch/behulpzaam etc. Die begint zachtjes aan op dat punt te komen, waarbij het vanuit karakter gezien alsnog een risico is. Maar oversteken zal prima gaan, dat dan weer wel. Dan maar met een GPS horloge, want dan belt ze wel om iets te vragen. Locatie is secundair.
Wij hebben een pannaveldje voor de deur. Mijn bijna 6-jarige mag daar zelfstandig naartoe en het gebied tussen de schelpjespaden eromheen. Achter ons huis ligt ook een klein speeltuintje, maar uit het zicht, en daar mag hij evt ook heen. Hij mag niet van voor naar achter zonder te zeggen. Oudste is 8 en mag sinds hij ongeveer 7 is wat meer zelf de wijk door, maar hij heeft daar minder behoefte aan. Hij mag wel zelf naar voetbal fietsen sinds hij acht is. Dat is 1,5 km over voornamelijk fietspad. We wonen in een redelijk rustige wijk, maar toch nog best wat auto's, helaas.
Precies dit! Wij doen het net zo. Zoon is nu 7 en mag op 3 pleintjes spelen. Ik kijk wel elke 5 a 10 min even (dit ziet hij niet). Als hij zich niet aan de regels houdt dan krijgt hij minder vrijheid daarin. En wat betreft niet meegaan met anderen, wij doen het ook zo. Dus niet bang maken voor vreemden maar inspelen op dat het voor mij dan niet fijn is, dat ik ongerust is. Werkt hier heel goed.
Zoon kon zich vanaf die leeftijd al keurig aan afspraken houden en mocht ook naar het speeltuintje als hij dat wilde. Dochter daarintegen loopt graag in 7 sloten tegelijk, en ik heb er nog geen vertrouwen in dat ze zich aan de afspraken houdt. Het speeltuintje zit aan de overkant van ons huis tussen de huizen, maar er is weinig zicht en ze rijden hier echt als malloten (zowel buren als postbezorgers) terwijl je alleen een rondje kan rijden en daarna de straat weer uit rijdt . En er zit een sloot direct naast het speeltuintje waar je zo heen kan, dus ik wil eerst dat ze haar zwemdiploma haalt voor ze alleen op pad gaat. Denk dat het ook wel echt aan je kind ligt, wanneer je ze meer los kan laten
Bedankt voor alle reacties! nogmaals echt niks ten nadele van de gps horloges. Ik snap zeker dat dit keuzes zijn, mijn gedachte ging er zelf ook gelijk heen. Maar ik was vooral aan het denken ligt dit aan mijn eigen spanning omdat het toch mijn eerste kind is en je stap verder weer gaat of ligt dit aan hoe mijn kind in het leven staat want ik kan me vele situaties voorstellen dat je wel voor zo'n horloge kiest. Voor nu hebben we besloten om inderdaad gesprek aan te gaan dat ze altijd eerst naar huis moet om ons te vragen als ze ergens anders heen wil of als iemand haar vraagt om mee te gaan. En eerst oefenen met korte periodes. Ik weet dat ze verstandig is en dat ze dit kan maar ik weet ook dat ze enorm snel afgeleid kan zijn. Spannend !
hier ook. Die van 4 gaat ook alleen naar de speeltuin hier achter. Ze steekt recht achter ons huis over (hele rustige parkeerplaats) dus ik kan precies zien of ze goed kijkt. Ze weet dat als ze dat niet doet direct terug naar binnen kan. Ze komt regelmatig tussen het spelen door even naar huis. Vaak zitten ze er de hele middag en moet ik ze voor het eten naar binnen halen.
Dochter speelt vanaf 6 jaar buiten op het pleintje naast het huis. (Oversteek met zebrapad) Duidelijk gezegd dat ze pas over mogen steken als de auto’s stil staan, want ze rijden zo vaak door! Ze is nu 7 en mag wel verder, alleen heeft ze daar nog niet echt interesse in. De middelste van nu 6 speelt vanaf 5,5 ongv buiten ook op het pleintje. Er zijn hier veel kindjes om mee te spelen. Tot nu toe blijven ze netjes in de buurt en komen ze ook zeggen waar ze heen gaan. Die van 7 draagt een gewone horloge en komt vaak ook op de tijd thuis die wij zeggen.
Zoontje van net 5 speelt al sinds zn 4e hier vlakbij in het speeltuintje. Geen zicht op, 1 straat oversteken. Spelen veel kinderen en vriendjes uit de buurt. Meestal komt hij uit zichzelf naar huis, anders laat ik hem door een van de anderen halen. Maar dit ligt zo erg aan waar je woont. Ik heb wel afgesproken dat hij alleen naar de speeltuin mag en in de tuin bij 2 vriendjes. Verder niet. En hij mag niet alleen, dus als er geen andere kinderen zijn, mag hij er ook niet spelen.
Ligt aan het kind. Mijn 1e mocht met 4 alleen naar het speeltuintje (maar dan wel met een vriendje en hij woonde direct ertegenover) de mensen rondom het speeltuintje kenden hem en hij was geen ondernemer verder. Ik zat dan op de oprit wat te rommelen zodat ik ze prima kon horen Als er geen kinderen waren dan moest hij weer naar huis. De grote speeltuin (is tussen 3 straten in, dus komen meer kinderen maar is wel in onze straat)mocht hij heen vanaf 6, alleen met een vriendje. Onze middelste zal dat met 5 absoluut niet mogen. Die is veel te ondernemend, die kan nu al niet eens met zn broer naar dat speeltuintje toe. Laatste keer kwam zoon 1 binnen 5 minuten aangerend dat zn broertje aan de wandel was gegaan dus die konden we zoeken grr (En met 8 gaat hij gewoon zelf naar de AH boodschappen halen, vind hij leuk en gaat prima)
Dat ligt toch heel erg aan het kind. Mijn zoon ( nu 20 jaar) was werkelijk altijd zoek. Hoeveel rondjes ik wel niet op de fiets heb gereden door de wijk om hem te zoeken zijn niet op 2 handen te tellen. Voor hem was zo'n horloge echt een uitkomst geweest. Mijn dochters zijn altijd wel redelijk braaf geweest. Ik zou gewoon eens kijken hoe het gaat en zo'n horloge is helemaal niet zo'n verkeerd idee. Mijn jongste dochter heeft hem ook een tijdje gedragen temeer haar vriendinnen niet hier in de wijk wonen maar ik een andere wijk wonen ( wel vlakbij) en ze daar ook wel wel graag naartoe wilde maar toen was ze wel iets ouder.