Heb ik geen last meer van. Als ik iets hoor buiten doe ik gewoon de rolluiken dicht onder het mom van, wat ik niet zie is er ook niet.
Oh dat is wel vervelend als je je zo voelt alleen thuis. Ik heb er geen enkel probleem mee om alleen thuis te zijn. Nu heb ik een hond bij me, wat me een veilig gevoel geeft.
Ik ben wel alerter en voorzichtig (alles op slot, geen vreemde mensen aan de deur opendoen, maar echt bang niet gelukkig.. Nu moet ik wel zeggen dat als ik soms een bepaalde film heb gezien (eng) dat ik dan wat "alerter" ben dan normaal en als dan de hond aanslaat dan vlieg ik naar het plafond haha
ben niet bang om alleen thuis te zijn, maar als ik alleen thuis ben, hoor ik alle geluidjes en die geluidjes hoor ik minder dan als we samen zijn.
Hier ook een mama met 3 kindjes die minimaal de helft van elke maand alleen thuis is snachts! ik moet zeggen bang ben ik niet, vindt het zelfs wel lekker af en toe! Gewoon lekker rust avondje bankhangen, op het gemakje douchen.... Doe wel altijd op tijd alle deuren op slot en de gordijnen dicht, zin in pottenkijkers heb ik niet heb wel 1x 7 kleuren gescheten toen er midden in de nacht een sleutel hier in de voordeur stak en probeerde om te draaien maar dat lukte niet...maar wie of wat het geweest is niemand die het weet! Is ook nooit meer gebeurt!
Enige waar ik gek van word is de hond die dan mega waaks is als zijn baas er niet is en hij het vrouwtje moet beschermen. Voor de rest is het heerlijk hoor om savonds alleen thuis te zijn. Knip op de deur, of op slot want vaak heeft hij zn sleutels bij zich en daarna lekker mn ding doen. Jayden ligt 9 van de 10 keer al in dromenland dus kan dan lekker genieten van mn avond. Vind het niet eng maar komt misschien omdat ik het gewend ben.
Ik ben niet meer bang, maar ben het wel geweest na een inbraak in ons huis (we waren gelukkig een weekend weg). Ik doe de deur niet meer open 's avonds, als het bijna donker is dan gaan de rolgordijnen dicht en alle deuren zijn (net als overdag) op slot. We wonen in een redelijk rumoerige wijk, waar het de laatste tijd gelukkig wat rustiger is, maar echt veilig voel ik me niet meer.. Ik vind het wel eng om alleen naar bed te gaan 's avonds. Komt door al die horrorfilms die ik vaak heb gekeken haha
Hier ook in een niet zo nette wijk. Maar voordeel is wel dat onze achterdeur (waar je nu dus enkel door naar binnen kan) uitkijkt op een heleboel woonkamers van de huizen tegenover ons. En ik zit in een flat en daar valt over het algemeen toch wel minder te halen.. (gewone sociale huurflat, 10 hoog). Maar ja, vanavond vind ik het nog erger want ik moet zelf werken tot 20.30 uur en kom dus ook nog eens in het 'bijna' donker thuis.
Dat maakt me echt niks uit. Ik vind het zelfs wel eens lekker om in mijn uppie voor de tv te hangen. Mijn man heeft ook regelmatig een week nachtdienst.
Het enige dat ik doe als ik 's avonds alleen in huis ben is de deur op slot, vooral als ik de kinderen naar bed breng. Dan weet ik zeker dat er niet zomaar iemand in de woonkamer kan staan. Voor de rest ben ik het in die 16 jaar dat we nu samen wonen zo gewend geraakt om een week alleen 's avonds thuis te zijn dat het gewoon normaal is.
Ik ben om de week een week alleen, dus ook savonds/snachts. Leuk is anders en als ik stil in bed lig hoor ik ook alle gluidjes wel. Verder is het een kwestie van wennen...
Ik vind het alleen maar super ongezellig, omdat mijn vriend en ik echte nachtmensen zijn allebei en daar echt samen van genieten altijd. Verder ben ik absoluut geen schijterd en ik kan mezelf goed verdedigen.
ik vind het geen probleem. ik ben bijna 13 jaar alleenstaande mama geweest. dan leer je wel een hoop hoor. ook alleen thuis blijven s'avonds en s'nachts. als mijn vriend nu avond of nachtdienst heeft vind ik dat weleens heerlijk. hij kan met tijden behoorlijk druk en aanwezig zijn. dan is het weleens lekker om een avondje rustig tv te kijken met een kop the en een dekentje, of de strijk weg te werken onder het genot van een muziekje,zonder aldoor te hoeven luisteren of praten.
Wel grappig om te lezen dat zoveel meiden alleen thuis zijn eng vinden, ik heb dat ook, maar had nooit gedacht dat zoevelen er last van hebben. Rare is dat ik van mn 18e tot mn 26e bijna altijd alleen heb gewoond en toen nooit bang was. Dit is pas begonnen nadat we samen gingen wonen.De enige momenten alleen s avonds dat ik nu niet bang ben is als ik heel erg gestressed ben door iets of ziek ben ofzo (te druk met overgeven), anders vind ik het niks niet fijn.
haha zo herkenbaar. Ik moet ook de hele avond luisteren en reageren op alles terwijl ik vaak ook gewoon moe ben. Heerlijk even je verstand op 0, tv kijken of inderdaad wat was wegwerken.
Ik ben altijd alleen s'avonds en heb er geen problemen mee..lekker doen wat ik wil ook al is het soms wat stil..qua gevoel van veiligheid,geen probleem.
ik vind het het heerlijkste moment van de dag... als de kids in bed liggen en ik alleen ben.. geen gekwaak en geklets tegen me aan.. gewoon stil.. jammer genoeg zijn de momenten dat ik alleen ben zeer schaars... dat mis ik wel van toen ik alleenstaand mam was en de jongens in de weekenden weg waren...