Mijn vriend (noem hem eigenlijk al mijn man haha) heeft mij vorig jaar mei ten huwelijk gevraagd. Nu wilden wij dit jaar gaan trouwen maar ik heb er gemengde gevoelens bij. Mijn ouders hebben na oud en nieuw gemeld te gaan scheiden. Nu ben ik hier niet heel rouwig om aangezien het al tijden niet lekker loopt en ze elkaar zeer ongelukkig maken. Maar het voelt niet goed een huwelijksfeest te geven als mijn eigen ouders in scheiding liggen.. Het huwelijk van mijn ouders is en was heel ingewikkeld en het gaat geen makkelijke scheiding worden. Onze hele Fam. staat op z'n kop. Mijn zus (18) woont om deze reden bijvoorbeeld op dit moment bij mij. Toch zouden we wel heel graag dit jaar willen trouwen en ik begrijp ook dat dit inprincipe losstaat van mijn ouders. Hoe zouden jullie dit doen? Een feest geven is echt geen optie. En ik denk gezellig met de Fam. ook niet.. Uitstellen is ook geen optie want de scheiding kan nog wel eens jaren gaan duren zucht.. Weet het even niet. Wie heeft iedeeen?
Lastig lastig lastig. Zou denk ik ook samen trouwen en eventueel later een feest geven. Succes mett alles en trouwens gefeliciteerd
Je bruiloft lekker vieren zoals jullie dat willen. Anders krijg je er later spijt van. Je mag toch hopen dat je ouders zich wel een dagje kunnen gedragen omwille van jullie...ze hebben het tenslotte ook zolang uitgehouden met elkaar. Er is altijd wel iemand die op of aanmerkingen heeft. En je hebt toch nog meer mensen om je heen behalve je ouders...broers, zussen, schoonouders, vrienden ,kennissen en collega's. Het is jullie bruiloft en hun scheiding (doen zij toch ook op hun eigen manier...). Doen hoor! Lekker op je eigen manier en hoe jullie het willen dan kan een ander lekker zelf beslissen hoe en op welke manier hij/zij erbij wil/kan zijn. Een bruiloft plannen is sowieso al een hoop werk zonder dat je rekening moet houden met anderen. Succes!
Trouwen doe je maar 1 keer, doe hoe jullie het willen doen! Mijn ouders zijn gescheiden toen ik zwanger was van de eerste, ik heb mijn leven jaren laten bepalen door de scheiding van mijn ouders en daar werd ik zelf niet gelukkig van. Ik heb het met veel moeite los gelaten. Op het moment dat ik zei, ik pas me niet meer aan jullie regelen het zelf maar (ze konden niet samen in 1ruimte zijn) stopte het en nu komen ze weer samen op verjaardagen enzo. Dit heeft natuurlijk een aantal jaar gekost en bij jullie is het nog vers maar ik wil je 1 ding mee geven....laat je leven niet door hen bepalen. Je geeft aan dat je zus bij jullie woont. Hier uit maak ik op dat ze niet echt rekening met jullie houden, kies voor jezelf! Trouwen doe je maar 1 keer dat moet je doen op de manier hoe jullie het in gedachten hadden. Je krijgt er spijt van als je het anders doet.
Lekker met zn 3en naar het buitenland en daar op een prachtige bestemming samen trouwen? Lijkt me heerlijk en dan hoef je ook geen groot feest te geven en geen gezeur met familie etc. Gewoon kaartjes sturen als jullie terug zijn.
Hou er rekening mee dat er meer is dan jouw ouders... Je vriend heeft ook familie, jullie hebben ongetwijfeld vrienden, kennissen en collega's die ook meeleven. Kies een mooie datum richting het einde van het jaar, en plan de bruiloft waar jullie je goed bij voelen. Laat je ouders daarbij een beetje buiten beschouwing, want je weet toch niet hoe het loopt! Mijn ouders zijn al heeeeeeel lang gescheiden, maar hebben pas sinds afgelopen jaar ruzie met elkaar Daar moet ik nu met verjaardagen ineens rekening mee gaan houden. Tja, tis niet anders. Jij kunt van je ouders vragen iig voor die ene belangrijke dag op een beschaafde manier met elkaar in 1 ruimte te zijn (ze hoeven elkaar niet eens te spreken!), zodat jij de bruiloft krijgt die je verdient. Ik mag aannemen dat zij dat jou allebei wel gunnen. Succes!
Ik zou trouwen zoals jullie dat willen!! Mijn ouders konden elkaar ook niet luchten of zien en dat zelfde gold voor de beide families... Ik heb heel simpel gezegd: iedereen is uitgenodigd, maar als je van te voren weet dat je er moeite mee krijgt en je dus niet fatsoenlijk kunt gedragen voor mij, blijf dan maar liever weg!! En sinds toen is het op verjaardagen ed altijd super gezellig en kan iedereen weer gewoon doen tegen elkaar. Als je dat tegen mensen zegt, leg je de keuze bij hun en kun jij het feest organiseren die jullie in gedachten hadden! Sterkte met de hele situatie!
Gewoon lekker trouwen hoe jullie dat willen meid. Echt serieus, anders krijg je spijt. Je kan niet bij elke familielid of kennis bedenken wat hij/zij zou zeggen, doen, denken op jullie trouwdag omdat er iemand is die ze niet zo aardig vinden. Mijn ouders zijn beide gescheiden en mijn schoonouders ook. Tuurlijk gaat t niet vlekkeloos maar jeetje meis, het is jullie dag. Je trouwt (als t goed is) maar 1x! Geniet, doe wat jullie willen. Mensen om je heen moeten voor die ene dag zich maar gewoon even aanpassen. Zou egoistisch zijn als ze op jullie trouwdag moeilijk gaan doen. Ja scheiden is moeilijk en timing misschien beetje klote, maar wil je over 25jaar zitten denken: jeetje hadden we toch maar groot feest gegeven. je bruiloft blijft je hele leven lang in je gedachte, maak er dus de mooiste dag van je leven van! sterker nog, mijn vader was op bruiloft van mn moeder! Gewoon om mij(en mn broers) te steunen maar ook uit respect dat mijn moeder verder gaat met haar leven en toch 30jaar bij elkaar zijn geweest wat niet altijd zo vreselijk was als aant einde. ook mooie tijden hebben ze gehad en dat mijn moeder ging trouwen was ook een mooi moment waar hij wel bij wilde zijn. Ja was erg ongemakkelijk voor iedereen maar t gebaar was super dat hij er was (samen met zn eigen nieuwe vrouw ) Was een prachtige dag!
Ik sluit me bij mijn voorgangers aan. Lekker trouwen zoals jullie willen en de mensen die zich niet fatsoenlijk kunnen gedragen, melden dat ze dan maar beter weg kunnen blijven.
Lekker je trouwerij gaan plannen zoals je dat echt zelf wlt! Vervolgens met beiden in gesprek gaan en aangeven dat je het fijn vindt als ze er allebei bij aanwezig zijn,maar dat ze zich tegenover elkaar wel moeten en kunnen gedragen.Als zij dat voor 1 dag (jullie dag notabene!) niet kunnen dan mogen ze wegblijven wat mij betreft.Het is jullie dag en als ouders lijkt het me dan ook dat je je best kan gedragen als een volwassene en je gevoelens eve opzij kan zetten. Veel plezier met de voorbereidingen! (nb wij trouwen ook dit jaar!)
Ik zou vooraf met je ouders (apart of samen) er goed voor gaan zitten en uitleggen waar je mee zit.Misschien kunnen jullie met elkaar een goede oplossing bedenken. Grote kans ook dat ze begrip voor jullie probleem hebben en hun persoonlijke problemen opzij kunnen/willen zetten om jullie een mooie trouwdag te bezorgen.
Precies zoals hierboven! en wat heb ik me er druk om gemaakt zeg.. en er was gewoon helemaal niets aan de hand! En daarvoor waren verjaardagen altijd gescheiden en sinds ons huwelijk en geboorte van dochter hoeft dat niet meer gelukkig!
Ik zou de bruiloft gewoon laten doorgaan, hopen dat er geen scenes komen. Heel klein houden zou ik alleen doen als je ZELF geen zin in een groot feest hebt. Als jij altijd gedroomd hebt van een bruiloft met alles erop en eraan, dan vind ik dat je dat gewoon moet doen, eigenlijk. Heel zonde als je niet kunt terug kijken op een feestje omdat je ouders gaan scheiden. Moeilijk hoor.
Lekker trouwen zoals jullie het willen, het is jullie dag! Je kan niet altijd rekening houden met alles en iedereen. Je ouders en fam. moeten hun verschillen voor jullie op jullie dag maar even aan de kant zetten hoor.
het zijn volwassen mensen die hun eigen problemen voor 1 dag best even aan de kant kunnen zetten voor jullie grote dag. ja is misschien moeilijk omdat t je ouders zijn, maar klinkt hard wat ik ga zeggen, maar hun problemen mogen ze neit opzadelen bij jullie. doen ze niet bewust, maar je loopt nu wel met deze gedachte of het misschien anders zou moeten voor hun. niet doen, doe wat jullie willen
Ik zou ook denken dat als je ouders het al zo lang uit hebben kunnen houden, dat 1 dag feest toch echt niet teveel moeite hoeft te zijn. Bovendien: als je voor je eigen kind niet in staat bent om die dag je eigen sores even aan de kant te zetten, dan moet je je echt de ogen uit je hoofd schamen... Dus ik zou gewoon de dag gaan vieren zoals jullie het willen en even een paar momenten die mogelijk wat lastige momenten op kunnen leveren, voorbespreken met je ouders. Bijvoorbeeld feliciteren bij de receptie ofzo: dat je ouders niet naast elkaar staan. Dat soort dingen. Maar ik zou het dus wel vieren: DAT is je trouwdag en DAN moet je dat ook vieren. Denk namelijk dat je anders achteraf spijt krijgt.