Hallo allemaal, even mijn stukje met jullie delen hoor... Zoals ik bij "alleenstaande mama's kletsen hier verder" al heb neergezet ben ik momenteel bezig om te kijken of ik het contact met mijn ex - vader van zoontje - kan herstellen. Deze is eerst 6 maanden in beeld geweest toen ongeveer 5,5 maand niet, toen 5 maanden wel en toen 7,5 maand weer niet. Totdat hij dag voor de verjaardag ineens 's avonds voor de deur stond. in dec 2010 2x geweest en daarna vanaf 24 dec. al wederom niets meer laten horen. Mijn eerste idee was om het initiatief bij mijn ex te laten, echter ik word hier ook echt onrustig van het wel en dan weer niet komen... en bedenk me dan hoe dat nu... maar vooals als mijn zoontje ouder zou zijn op hem zou overkomen, Niet leuk dus en dus heb ik besloten mijn ex nu nog eenmaal voor de keuze te stellen wat hij wil of contact met regelmaat, afspraken en daarbij ook alimentatie na sanering betalen en meehelpen aflossen schulden aan prive mensen. en met de regel wederom laten afweten is niet meer welkom (dit alles dan vastleggen in ouderschapsplan) of geen contact meer en dit eveneens vastleggen. Afijn.. dit dus voor mezelf besloten en op zich een nette mail van ex terug gehad en ik voel me er rustiger bij. Echter nu doen mijn ouders moeilijk. Die zijn boos dat ik tegen mijn eerdere besluit in toch zelf contact heb gezocht. Ze vinden dat ik dom bezig ben en zelfs als ik uitleg wat mijn reden is en dat je volgens de wet verplicht bent tot omgang en ik mijn zoon niet weg kan houden van mijn ex al komt hij maar af en toe tenzij er zwaar wegende redenen zijn of je dit samen afspreekt / vastlegt. Ik geef aan dat het vastleggen op papier extra zekerheid geeft en ik het daarom nog 1x wil proberen. Ook omdat ik vind dat hij recht heeft op omgang en een kans en eveneens dan de plichten moet nakomen zoals alimentatie etc. Mijn ouders vinden dat ik hem geen kans meer moet geven en maar helemaal niets moet doen en hem dan maar een rechtszaak moet laten aangaan als hij het werkelijk wil. Iets wat ik op zich wel begrijp, maar daar zit ik liever niet op te wachten en liefst wil ik gewoon duidelijkheid en zelf controle houden. en stel dat het wel goed gaat (ik betwijfel het maar ok)... Vind het echt vervelend. Andere mensen om me heen waarderen heel erg wat ik doe, hebben respect voor mijn keuze en het feit dat ik niet eeuwig boos blijf en mijn ex nog de kans wil geven. ik wil immers ook niet steeds boos blijven of steeds in onduidelijkheid zitten en als het goed gaat wil ik gewoon dat er contact kan zijn. Echter juist familie vind dan dat ik dom bezig ben. Ik mag niet voor hem kiezen etc etc. Maar ik kies hiermee niet voor hem... ik kies voor mijn zoontjes toekomst die uiteindelijk toch zijn vader wil leren kennen ooit en iki kies voor mezelf door regelmaat en rust te willen en niet de constante onduidelijkheid (door alles vast te leggen). Volgens mijn ouders maak ik het hem te makkelijk... misschien deels waar... maar aan de andere kant dient hij voor contact eerst afspraken te tekenen waaronder dus ook de omgang en opbouw maar ook alle financiele afspraken die hij tot nog toe steeds niet aan wilde gaan voor nu en de toekomst. Hij zal dus zeker plcihten krijgen naast zijn rechten wat het voor hem niet makkelijker maakt dan wat het tot nog toe is geweest. Voor mijn gevoel is het dus dat ik wel een reeele keuze heb gemaakt en ik heb er goed over nagedacht. Vind het wel vervelend te merken dat dan m.n. mijn ouders er zo fel op reageren. Ze lijken niet te luisteren naar mijn argumenten en kraken daarin alles af. komen steeds alleen maar met tegenargumenten enz. Pffff... vind dat zo vervelend... het lijkt ook nooit goed
Ik vind het goed wat je gedaan, zeker als je zoontje ouder is is het prettig om te weten waar hij aan toe is. Zouden je ouders niet heel bezorgd om jou zijn, bang dat hij je weer kwets?? Ik denk dat ze een hekel aan hem hebben omdat alles wat hij aangedaan heeft. Ik denk dat ze wel bijdraaien!!
ik vind ook dat je een juiste keuze hebt gemaakt. T is ff afwachten wat je ex nu doet en ik hoop dat hij wel bij zijn afspraken blijft en ook de verantwoordelijkheid aan durft en kan. T is voor jullie zoontje wel het fijnste om ook zijn papa te kennen. Ik herken t gedrag van je familie. De mijne doet precies zo, en idd om de reden dat hij mij al zoveel pijn heeft gedaan en ze willen niet dat hij ook zo met de kids omgaat. Terwijl ik weet dat hij een goede vader is, heeft mijn familie hem al meteen afgeschreven en ze willen dat ik de kids alleen heb. Maar ja, dat is niet de manier vind ik. veel sterkte met dit alles en uiteindelijk vinden jullie de juiste weg wel. goed naar jezelf luisteren en je niet laten beinvloeden. liefs
ja het is ook wel uit stukje bescherming en het feit dat hij al zoveel dingen heeft gedaan. Ik snap ze ook wel hoor. Maar het is meer dat ze het me er niet makkelijker op maken op deze manier. ze zijn bang voor opnieuw teleurstelling enz. wat ik ook begrijp. Eigenlijk verwacht ook ik niet dat het goed zal gaan... maar met het een kans geven en daarbij dingen op papier zetten heb ik niets te verliezen behalve tijd en energie die ik er even in steek. En gaat het weer mis .... tja dan stopt het maar dan staat dat ook op papier. Ik wil mijn zoontje zijn vader laten leren kennen als dat goed gaat en mocht dat mis gaan hem kunnen vertellen dat ik alles heb geprobeerd. Bedankt iig voor jullie reacties
Nou... het is kennelijk toch allemaal voor niets geweest... :x Mijn ex geeft aan wel afspraken over omgang te willen maken maar niet over betalen van geld / alimentatie omdat hij niet vind dat hij dit hoeft te doen. Ik noem hem dat dit na sanering wel verplicht is en zeg hem dat het is bedoeld om bij te dragen aan de ontwikkeling van zoon. Hij zegt hem te willen zien zonder betalen waarop ik aangeef dat bij rechten ook plichten en verantwoordelijkheden horen. Hij noemt dan dat hij niet mee wil werken aan mijn stomme plan hem tot betalen aan te zetten. Als ik hem vraag of hij deze koppigheid en het behouden van zijn geld boven het contact met zijn zoon verkiest antwoord hij dat hij mij geen geld geeft en daarmee uit. Dat hij niet mee wil gaan enkel in hoe ik het wil en zich niet laat chanteren?? En dat terwijl ik alleen maar heb genoemd er afspraken over te willen maken om onze zoon later niets te kort te hoeven doen. Het zou gaan om 200 euro per maand en zelfs daarover valt te praten. Tja.... dan weet ik het ook niet meer zijn koppigheid en geld is kennelijk belangrijker dan zijn zoon. Nou dan houdt het op hoor. Heb hem nu benoemd dat nu dit zijn keuze is ik hier niet in mee kan werken. Hij zoekt het nu maar uit. Contact hoeft hij van mij dan niet meer te verwachten en op deze manier is hij ook niet meer welkom. Hij wil weer alle verantwoordelijkheden ontduiken en met een kind is dat niet de basis. Voor mij is het nu dan maar klaar en hoeft hij nu, maar ook over 8 maanden of wat dan ook niet meer voor de deur te staan. Mocht hij zich bedenken doet hij dit maar via de rechter. Ben nu zo boos
jeeeemig wat een &%%%##!$@$#% niet te geloven die man, echt zo kinderachtig en onvolwassen. Nou meid laat maar lekker. Hij verdient t contact met jullie zoontje niet, absoluut niet! Nu je pootje goed stijf houden en ook echt geen contact meer toelaten met jullie zoon. Als ie zo doet, voelt ie t ook maar. jeemig zeg, niet te geloven pff sterkte ermee, hoop dat dit gedoe snel voorbij is.
het is nog erger we zitten beiden in schuldsanering. doordat hij leugens heeft verteld moest ik via wettelijk traject ik moet tot juni 2013 hij kon uiteindelijk via een minnelijk traject. (zonder rechtzaak) hij noemde dan november 2013 klaar te zijn maar dat is ook een leugen. Dit schijnt juli 2012 te zijn. Hierdoor is hij dus eerder klaar met alles dan ik. We hebben prive schuldeisers zoals oa mijn zus. die hoort nog geld te krijgen. Hij weigert daarna mee te betalen. Afijn ik hen nu eea uitgezocht... doordat hij in minnelijk traject zit worden prive eisers niet meegenomen maar blijft de vordereing wel openstaan en moet hij met deze mensen zelf een regeling treffen. doet hij dit niet kunnen ze dit alsnog op hem verhalen. ik zit in wettelijk traject en daardoor kijrgen deze mensen ook deel van het geld. De rest heb ik al afgesproken daarna af te lossen. Hij weigert dit dan dus te doen en heeft ze niet gemeld. Nou hij kan het nu krijgen ook ik weet nu wanneer zijn traject afloopt en dan kan een jruidisch proces gaan verwachten vanuit mij voor de alimentatie en vanuit mij en de anderen voor het betalen van de restschuld bij hun. de *#%^&*
Hallo allemaal ook ik geef even door dat mijn naam is veranderd ivm meelezen van iemand. Hoop dat jullie me nog herkennen ?!