Ik moet even mijn hart luchten. Wat voel ik me rot zeg, terwijl ik juist heel blij en gelukkig moet zijn. Ik ben onverwachts en ongepland zwanger geworden. Mijn inmiddels ex wil helemaal niks meer met mij en ons kind te maken hebben. Dat is nu inmiddels 3-4 weken geleden. De ene dag kan ik wel van mijn zwangerschap genieten, de andere dag ben ik erg verdrietig en huil ik veel. Ik heb altijd graag een kind gewild maar niet in deze situatie. Hoe ga ik het allemaal redden? Met mijn werk en de opvoeding? Ik heb zelfs nagedacht over een abortus, maar gezien mijn leeftijd, 34, en het nieuwe leven in mijn buik heb ik daar toch vanaf gezien. Het is zeer welkom maar ik maak me zo'n zorgen. Ik woon in een klein flatje 1 hoog, zonder lift, en 1 slaapkamer. Zou wel een ander huis willen maar ik betaal nu heel weinig huur. Ik zat net even op internet bij teksten op geboortekaartjes te kijken. Je ziet bijna alleen WIJ of ONS kindje onze liefde. Daar werd ik zo verdrietig van. Word dus nog wat, een geboortekaartje uitkiezen.... Gelukkig staan ik er niet helemaal alleen voor, mijn ouders en zus zullen mijn helpen. Moest dit ff kwijt.... Liefs
Hey meid, ten eerste gefeliciteerd.. wees niet verdrietig, je vriend is jou niet waard!! Geloof me het komt allemaal goed, je hebt gelukkig je ouders en je zus, die zullen je nooit in de steek laten. En met je huis zou ik gewoon rustig opzoek gaan naar iets groters, hoeft niet alltijd duur te zijn.. Heel veel sterkte!!
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik kan me je gemixte gevoelens voorstellen hoor maar je kindje is gewenst, je hebt een huis, werk en je ouders en zus die je (kunnen) helpen. Je gaat het zeker redden! En dat geboortekaartje, ach ook dat komt wel goed. Je hebt tegenwoordig zoveel keuze in kaartjes en teksten dat er vast iets moet zijn wat je uiteindelijk mooi en passend vindt. Heel veel sterkte in ieder geval!
Ik kan me voorstellen dat je je verdrietig voelt, onder aan de streep is jouw situatie toch niet zoals iedereen het zich voorstelt bij kinderen krijgen. Ik zou die gevoelens ook niet uit de weg gaan, daar komt alleen maar narigheid van. De andere kant is natuurlijk dat je jezelf niet de put in praat, je gaat ook een bijzondere toekomst tegemoet, met een heel nieuw leventje erin. Ik vind het heel sterk dat je ervoor gekozen hebt om je kleintje te houden. Je schrijft dat je 34 bent, dat komt wel goed! Mijn zus was 25 toen ze zes maanden zwanger bleek te zijn. Zij heeft veel hulp van m'n ouders (in praktische zin) en van mij en mn broer (in emotionele zin) gehad en als ik jouw bericht zo lees heb jij gelukkig ook een omgeving die je steunt. Als ik je een tip mag geven: ga op zoek naar andere (alleenstaande) moeders in je omgeving. Mijn zus heeft ervoor gekozen om dat niet te doen en daardoor vind ik haar afhankelijkheid van mijn ouders (en vooral ook de beperking die dat mijn ouders oplevert) veel te groot, maar ik hoop dat jij daar anders in staat. Qua behuizing zou ik gewoon eens voorzichtig om me heen kijken, misschien kun je voor weinig geld iets groters krijgen, misschien kun je makkelijker een 2e kleine slaapkamertje in die van jou maken? Voor je kleintje zal het het eerste jaar zowiezo geen probleem zijn om samen met jou op 1 kamer te liggen!
Hey meiden, bedankt voor jullie lieve berichten en tips. Dat doet me goed om dit te lezen. Ik weet dat ik het ga redden maar het zal af en toe moeilijk en behelpen zijn. Gelukkig heb ik mensen op wie ik terug kan vallen. Ik ga ook op zoek naar andere woonruimte. Wie weet wat ik tegenkom. Liefs
Hoi Wendy2007, Natuurlijk als eerste gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Je hebt gelukkig inderdaad je ouders en zus, dat lijkt me erg fijn! Wat je huis betreft maakt dat voor de kleine nu niet uit voorlopig. Kijk je toch serieus verder als de kleine er is. Denk dat je nu even rust nodig hebt, ipv een verhuizing. En ik denk dat als je een gepast geboortekaartje wil, je dat best kan bespreken met de drukkerij. Ik denk dat ze dat zelf kunnen veranderen in de computer en ze een tekst kunnen maken die helemaal bij jouw en de kleine past. Begrijp wel dat je op die momenten even met je neus op de feiten wordt gewezen. Dat zal nog even blijven denk ik Maar ik lees in je verhalen ook een hele sterke vrouw die heel goed weet wat ze wilt!!! Super. Wees, ondanks alles, trots op jezelf!!! Je komt er wel... Lieve groetjes Claire
Allereerst heel veel sterkte gewenst! Wat betreft de geboortekaartjes...Wij hebben bij beide kinderen onze eigen tekst gebruikt...Volgens mij is dat bij elke drukkerij mogelijk hoor!! liefs Susy
lieve wendy, kan me zo vinden in je verhaal... alleen ben ik nog veel jonger.. Ik heb precies hetzelfde. ik voel soms zo verdrietig als nu en soms kam ik zo genieten van mijn buikje en kindje. hou je sterk... Je bent niet de enige. Veel liefs, Damiana
Hoi wendy, heel veel sterkte meid, ik heb iets soortgelijks meegemaakt, alleen was het bij ons wel gepland. ik ben 32 en heb ook heel veel steun aan ouders en vriendinnen, en als ik eerlijk ben had ik het ook niet gered zonder ze. Maar ook voor jou gaan er betere tijden komen, en zul je kunnen genieten van je zwangerschap en wat betreft de kaartjes, de tekst is ten alle tijden aan te passen, of je verzint net als ik zelf een tekst veel liefs Reggie
Bedankt voor je reactie. Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Valt ook niet mee nee. Ik heb afgelopen maandag mijn 1e echo gehad. Het was prachtig, de beeb was springlevend en lekker actief. Nu kan ik echt genieten! Er zullen natuurlijk nog wel moeilijke tijden komen maar mijn liefde voor mijn baby overwint het wel. Hou je ook sterk. Liefs Wendy
Bedankt voor je lieve reactie. Deze reacties beuren mij wel op. Ik ben op internet inderdaad al wat leuke passende teksten tegen gekomen dus dat komt helemaal goed. Nu ik mijn kleine wondertje op de echo heb gezien afgelopen maandag ben ik helemaal happy en kan ik er echt van genieten! Ik kom er wel, maar wel met de nodige ups en downs. Maar de liefde voor het kindje overwint alles. Liefs Wendy
Dank je. Het is zeker fijn om steun van andere te hebben anders wordt het wel heel erg moeilijk ja. Na mijn 1e echo van afgelopen maandag kan ik echt genieten van mijn wondertje en ben helemaal happy. Wat een mooi gezicht was dat, mijn kindje te zien en nog lekker actief ook. Dus het komt allemaal wel goed, ben daar nu heel positief over. Ik ben al een paar leuke teksten tegengekomen, met wat aanpassingen komt dat ook helemaal goed!! Maar ben je nu nog wel samen met je partner of heeft hij jou ook verlaten? Liefs Wendy
hey ik ben ook een alleenstaande moeder, ik had helemaal niks meer toen de vade van mijn kind en ikuit elkaar gingen, het is ook heel erg lastig, maar je kan het wel hoor!! dat weet ik zeker, mijn zoontje is inmiddels 4 jaar en we genieten heel erg van alles, sinds eind vorig jaar heb ik ook weer het geluk in de liefde gevonden, alles verloopt prima... (momenteel ff niet, omdat ikwederom zwanger ben en mijn vriend hier heeel raar over doet). Weet je het blijft blokken, maar het is wel de moeite waard!! echt! ik lees dat je inmiddels je 1e echo hebt gehad, wat mooi! hoeveel week was je zwanger bij je eerste echo?? Ik zie trouwens ook jouw test in je profiel foto van een 3plus, hoeveel week was je zwanger toen je deze test deed? heel veel sterkte en het komt echt allemaal wel goed