Hallo, Zoals de meeste hier ben ik alleen zwanger. Mijn ex is er met de 11 weken vandoor gegaan. Hierna ben ik achter heel veel leugens gekomen en ik vind het nu gewoon prima dat ik alleen ben. Hij heeft de kleine niet erkend en ik doe daar verder ook geen moeite voor aangezien mijn schoonfamilie niet ideaal is en ik het dus helemaal niet zie zitten om daar mijn kleintje achter te laten. Nou heb ik inmiddels besloten om hem niet op het kaartje erbij te laten zetten. Alleen wat te doen als de kleine er is. Moet ik hem een kaartje sturen met een briefje erin dat bezoek niet gewenst is, moet ik niks laten weten, moet ik een sms sturen of moet ik een van mijn familieleden laten bellen als het zover is? Heeft iemand dit al vaker meegemaakt en wat vinden jullie dat ik moet doen? Hij heeft trouwens al ruim drie maanden geen intresse meer getoont naar de kleine.
Pfff wat naar hoe ver ben je nu als ik vragen mag? Ik zou toch wel iets laten horen als je gaat bevallen/bevallen bent. Misschien kun je hem vragen wat hij wil? Een sms of niets of..? Sterkte!!
das moeilijk, ook omdat het je ex is waar je toch een stukje geschiedenis mee hebt. Maar aan de andere kant, hij is er vandoor gegaan, weet dat je zwanger bent en heeft tot nu toe ook niets laten horen toch? In dat geval zou ik het niet doen. Mijn situaties; de "vader" weet van de zwangerschap, maar heeft nadat ik het verteld heb niets meer laten horen. Ik ben dus niet van plan hem te laten weten wanneer ie geboren is.
hoi om te beginnen al proficiat en veel succes. ik heb tot op heden mijn ex nooit iets laten weten. heb wel vernome da hij aan men beste vriendin eens vroeg of er nu een kind was of niet. deze heeft geantwoord moet je met julie regelen. hij heeft een sms gestuurd in dec, jan en begin juli dec om te zegge da hij een ander had jan om te zeggen da hij hier moest sjotten juli om te vragen hoe het was ik ehb er nooit opgereageerd. je moet doen wat voor jou juist voelt. je zegt ikw il mijn kind er ni achterlaten. dan zou ik niks laten weten. wat as hij het plots wil erkenne????? succes
Mijn ex smeerde hem ook toen ik 16 weken zwanger was en tot heden niks meer van hem/familie of gezamelijke vrienden iets gehoord. Moet wel zeggen dat ik zelf niet de behoefte had om hem iets te laten weten toen ik bevallen was hij had na 16 weken zwangerschap er ook geen behoefte meer aan toch.
@ Vernon, ik ben inmiddels bijna 26 weken. Ik wil hem in ieder geval niet bij de bevalling hebben! Ik denk dat als ik nou de stap zet om contact op te nemen dat hij dan vervelend gaat worden. @ Marit, hij is inderdaad mijn ex en ik heb er een stuk geschiedenis mee maar hij wilde heel graag kinderen (begrijp me niet verkeerd ik ben heel blij dat ik moeder word) en hij laat me nu in een hele vervelende situatie achter. Daaruit blijkt wel dat hij onze geschiedenis ook niet zo wil zien, denk ik! @ Jente, erkennen kan hij gelukkig niet meer zo makkelijk. Dat moet voor de 24 weken en anders moet je naar de rechtbank. Ik vrees als hij dat in een keer wel zou willen dat ik daar dan toch niet meer onderuit kom. @ Bizzy, ongeveer dezelfde situatie dus. Het enigste wat mijn ex doet is gezamelijke vrienden lastig vallen met bellen dat hij niet snapt dat ze vrienden met me zijn enz. terwijl deze ook al achter diverse leugens van hem zijn gekomen en mij dus meer steunen. Iedereen bedankt voor jullie reactie, eigenlijk komt er bij de meeste uit dat jullie ook niks hebben laten horen en ik denk dat het misschien het beste is om dat aan te houden. Ik zeg al als ie wil gaan vervelen dan zal hij dat toch wel gaan doen, dan zal ik er niet onderuit komen. Erg raar om over dit soort dingen na te moeten denken. Er blijven steeds meer dingen tevoorschijn komen waar je achteraan moet. Erg vervelend en lastig, maar ach als deze tijd achter de rug is dan heb ik alle zaakjes ook weer op orde. (altijd het positieve uit het negatieve halen, toch?)
Ik heb wel een geboortekaartje gestuurd en daar stond hij niet op. En nu is mijn kleine 4 maanden en hij is over de brug gekomen en moet eerlijk zeggen een supervader wat ik niet gedacht had. In het begin was ik er ook zo klaar mee. Hij had vanaf dag 1 zwangerschap gezegd wil er niks mee te maken hebben, ik heb altijd gezegd als hij zn kleine wil zien staat de deur open. Wil niet dat mijn dochter me ooit verwijt mocht papa niet van jou zien. Uiteindelijk zijn zijn vadergevoelens toch gaan opspelen en ach hij doet het goed. Ik bekijk het met de dag en zint het me niet dan trek ik aan de bel. Hij heeft zijn kleine erkend toen ze een maand oud was maar geen ouderschapsrechten. Voor nu prima blijft hij zo dan kan ik er nog eens over nadenken. Succes meid het is een rotsituatie waar je inzit. Hoop dat je er uitkomt op een voor jou bevredigende manier.
Gefeliciteerd! Ik ben ook verlaten tijdens mijn zwangerschap en heb de vader een geboortekaartje gestuurd. Hier stond hij overigens niet op. Ik zou de eer aan jezelf houden ne hem een kaartje sturen. Dan laat je de bal bij hem liggen. Liefs Suzanne
Dit is niet waar hoor! Een kindje erkennen kan altijd, zelfs na de bevalling. Ik denk dat je het verward met of je als mama wel of geen toestemming geeft. Dit moet dan ten alle tijden via de rechter (als jij geen toestemming geeft) en zal dan pas na de geboorte gebeuren opdat daar een vaderschapstest voor nodig is.
Dat klopt, de erkenning kan wel maar dan heeft hij het ouderlijk gezag niet en ik zal ook mijn handtekening moeten zetten. Na afgelopen week, nadat ik erachter ben gekomen dat hij me al langer besodemieterd met diegeen waarvan hij zei dat het niet was, zal ik hem helaas weinig medewerking gaan geven. Ik ben van mening dat ik mijn kleintje zal moeten laten weten wie zijn/haar vader is maar daarbij ben ik ook van mening dat mijn kindje beter af is zonder zijn/haar biologische vader en zijn inmiddels 19 vriendinnetje.....
hoi, ik heb ook amper/geen contact gehad met de vader van mijn zoontje tijdens zwangerschap. (vanaf 20 wkn) Mijn moeder heeft hem na de bevalling een sms gestuurd, dat C. geboren was en als hij contact wilde dat dan via haar moest gaan. Ook heb ik later een geboorte kaartje gestuurd, ook zonder zijn naam erop. Echter daarop is nooit gereageerd.