Getrouwd en toch alleen zwanger

Ik herken het niet.. gelukkig.
maar ik wil je wel veel sterkte wensen.
Ik vind het erg onredelijk van je man. Hij was er ook bij toen het gemaakt werd. Als hij het zo erg vond had hij zelf wel andere maatregelen kunnen nemen.
Het is niet alsof je het expres heb gedaan.
En je kan je beter bij je beslissing laten en straks (eventueel maar,... hoop dat hij gewoon bijdraait) alleen zijn, dan voor de keuze van je man kiezen en alsnog alleen eindigen omdat je het hem altijd kwalijk blijft nemen.

Nogmaals heel veel sterkte.
Liefs Jazzie

 

Tja ik vind het reuze kl*te voor je...maar ik moet eerlijk zeggen, ik snap jou kant heel goed, en zijn kant iets minder, hij is er toch zeker zelf ook bij geweest met de verwekking, ookal is het door de anticonceptie heen gebeurd, hij heeft toch net zo goed verantwoordelijkheid hierover, het is voor hem wel heel gemakkelijk gezegd om jou die arbortus te laten doen, maar persoonlijk denk ik dat je voet bij stuk moet houden, want ik denk dat je het jezelf nooit zou kunnen vergeven als je dit kindje weg laat halen...

Ik denk dat je hem maar gewoon een beetje met rust moet laten, en misschien draait hij wel bij na een tijdje...
Eventueel kun je dit probleem bij je huisarts voorleggen, misschien weet die een oplossing om er samen uit te komen...
Tja en zo niet, klinkt heel hard, maar als hij bij je weggaat hierom, dan is dat nog beter dan dat je een arbortus neemt.

Misschien kun je hem als jullie een gesprek hebben, eens wijzen op de hoeveelheid geluk die jullie eigenlijk hebben, om nu nog een derde kindje te mogen ontvangen, weet je hoeveel stellen geen kinderen kunnen krijgen, of miskramen hebben en ongewild hun kindje dood zien gaan? Misschien dat dat hem zijn ogen opent...

 

Kan er gelukkig helemaal niet over meepraten, maar..
Ik vind dat jij echt bij je beslissing moet blijven.
Juist zoals jij je gevoel beschrijft heb ik het idee dat je jezelf een abortus nooit zou kunnen vergeven, dit zal jij je man dus ook altijd kwalijk blijven nemen.
Op zo'n manier zou je toch ook niet verder willen..
Ik zou je man de ruimte geven, misschien als hij wat meer tijd heeft dat hij nog bij zal draaien.
Heel veel sterkte de komende tijd!

 

Ja, ik kan erover meepraten. Tenminste, gedeeltelijk. Mijn man wilde geen tweede. Ik bleek in maart opeens zwanger, ook door de anticonceptie heen. Hij heeft de avond van de positieve test nog zijn spullen gepakt en is vertrokken. Hij wilde alleen met mij en onze dochter verder. Niet met nog een kind erbij. Abortus is voor ons beide geen optie. Maar betekent dus wel dat ik er nu alleen voor sta. Ik heb mijn rust gevonden in de situatie. Met hier en daar een dip gaat het eigenlijk heel goed met me.
Blijf bij je eigen gevoel en laat je niks aanpraten. Heel veel sterkte in deze ongelooflijk moeilijke en verwarrende tijd!

 

Hoi Angelsfire,
Ik heb net je bericht gelezen en ik vind het erg rot voor je..
Je man reageert onredelijk, vooral omdat hij jouw zo een beetje negeert en er geen woord over wil spreken! Hij eist van jouw op dat jij je aanpast aan zijn beslissing en doe je dat niet dan krijg je deze reactie! Nou, ik zou lekker achter je zelf blijven staan en naar je hart luisteren. Je moet echt niks tegen je zin in doen. Daar zal je later alleen maar pijn en verdriet van hebben. Ik hoop zeker voor je dat je man bijdraait, maar al doet hij dat niet..wees aub niet gevreesd! Denk dan aan alle andere vrouwen die het ook alleen moeten doen en alsnog heel erg gelukkig zijn! Als andere vrouwen dat kunnen, kan JIJ het ook! Denk goed erover na, en zet jezelf en je kids op 1.. Liefs mama_rose

 

Echt waar, mijn mond valt hier van open!
Snap best dat ie geschrokken is, maar als hij zo graag GEEN 3e wilde, had ie er maar een knoop in moeten laten leggen.
Waarom zou jij je klote voelen over iets (de abortus die hij wil), terwijl hij er dan t makkelijkst vanaf komt.
Beseft hij niet dat hij je sowieso kwijt raakt als hij je daartoe dwingt, want dat gebeurd er!
Waarom kun je in hemelsnaam wel van 2 kindjes houden en niet van 3? Daarom vind ik de keuze al helemaal niet te bevatten, hij heeft al 2 kinderen...dan kun je toch al helemaal niet een kindje weg laten halen?

@Misskeita, die ex van jou is helemaal te erg voor woorden!!!!!!

 

Hi Angelsfire,
Allereerst is abortus alleen maar een optie als je er zelf 100% achter staat.
Maar wat is eigenlijk de reden dat hij geen 3e kindje wilt? Heeft hij het aan jou uitgelegd? Weet je waarom hij zo anti is en zich op dit moment voor jou afsluit?
In elk geval sterkte!

 

Wat ontzettend moeilijk en verdrietig. Alsof hij geen deel heeft gehad aan het zwanger worden en het jouw schuld is, ook, echt kinderachtig om dan vervolgens een silent treatment te geven terwijl jij zwanger bent en al door genoeg gaat.

Het is dan wel jullie kind, maar het is ook jouw lijf. Ik vind dat niemand ooit een moeder kan dwingen tot een abortus. Dat is een vreselijk nare keuze, ook voor de vrouwen die hem om andere redenen of uit eigen beweging moeten maken. Ik hoop van harte voor je dat hij bijdraait. En vraag me ook af wat zijn redenen zijn.

Als je seks hebt, ook als is het 'veilig'... tenzij je echt gesteriliseerd bent en dan nog (!) is er ALTIJD een risico dat het tot een nieuw leven kan leiden.

 

Het komt er dus op neer dat hij geen zin heeft in de praktische beslommeringen. Maar ik snap het niet hoor, jullie jongste zoontje is pas twee, die moet toch ook naar de creche? Het is niet zo dat jullie al jaaaren uit de luiers zijn en dat die 'ellende' (ahum) weer opnieuw begint.

Ik vind zijn argument dat jij 'te emotioneel' denkt over een abortus eigenlijk zo afschuwelijk gevoelloos!! Weet hij hoe het is om te weten dat er nieuw leven in je groeit?

Eerlijk gezegd zou ik het heel eventjes laten rusten, en kijken of hij er nogsteeds zo over denkt als je het hartje hebt zien kloppen op de echo.

 

Kan het ook zo zijn dat je man misschien wel denkt dat je bewust zwanger bent geworden? Je zal niet de eerste vrouw zijn die dat doet, misschien reageert je man daarom wel zo heftig!

Moet wel zeggen dat dit een hele vervelende situatie is en ik kan me niet voorstellen dat je man van plan is alles op te geven en bij jullie weg te gaan omdat er een 3de kindje onderweg is! Iemand schreef eerder dat haar man weg is gegaan bij een positive test, dan moet er toch iets niet goed zitten?

Ik wens je sterkte en hoop dat je man snel bijdraaid!
groetjes

 

Ook al vind ik zeker weten dat je man onredelijk reageert...ik moet de hele tijd aan je andere kinderen denken. Komt misschien ook omdat ik niet zo een tegenstander ben van abortus.

helaas is er geen middenweg en zal er altijd 1 "verliezen" of toe moeten geven

sterkte

 

Wat een rotsituatie.
Ik snap heel goed wat hij bedoelt hoor en natuurlijk wil je dat de komst van je kindje een blijde gebeurtenis is.

Het ís jouw buik en hij kan jouw gevoel niet negeren. Natuurlijk kun je een abortus wel 'goedpraten', maar het blijft jouw buik en je zult het hem en jezelf niet vergeven als je toch een abortus doet terwijl je het écht écht écht niet wil!

Succes ermee, ik hoop dat hij om de rompslomp heen kan kijken..

 

wat ontzettend vervelend angelfire!

Je moet inderdaad alleen een abortus ondergaan als je er zelf helemaal achterstaat.

Ik moest alleen even ergens aan denken toen ik de reacties las: als je een vrouw bent dan kan je altijd zelf beslissen of een kindje er komt of niet maar een man is altijd maar afhankelijk van zijn vrouw. En als een man het dan niet wilt dan is hij een eikel en gevoelloos etc. Hij mag toch vinden dat een zwangerschap van 5 weken nog niet heel veel voorstelt. Persoonlijk ben ik het gedeeltelijk met hem eens (al is dat geen reden om een abortus te doen als je dat niet wilt!). Ik vind haar man pas een eikel als hij direct weg zou gaan en haar met alles zou opzadelen. Dit is iets waar je samen uit moet komen. Haar man kan er ook niks aan doen dat het kindje in haar buik groeit en niet in de zijne, dat is nou eenmaal de natuur.

 

Jeetje heftig zeg.

Ik zou echt een beetje afknappen op mijn man als hij zo zou reageren.
Het is een leventje wat in jou groeit, een stukje van jou en een stukje van je man, hoe kan iemand daar zo afkeurend op reageren.
Vind het echt erg voor je aangezien jij het graag wilt houden.
Vooral als je (straks) een echo hebt gehad, kan je dat toch niet over je hart verkrijgen? Denk dat je er echt gigantisch spijt van gaat krijgen en altijd gaat afvragen hoe het zou zijn geweest als...
Hoop echt voor je dat je man flink bij gaat draaien.