Lieve dames die mij ontzettend hebben geholpen om emotionele rust te krijgen in mijn hart en hoofd, BEDANKT !!! Jullie berichten hebben mijn echt geholpen!! En nu ... Alleen zwanger.... Alleen bevallen... Hoe zit het met namen, kaartjes, bevallen, aangifte en allerlei andere praktische zaken. Om echt in mijn uppie te bevallen beangstigt mij een beetje echter heb ik niemand om te vragen. Mijn moeder bijvoorbeeld is niet echt de type die ik naast mijn bed zou willen tijdens mijn bevalling, mamma wordt meilig en giggelt alleen maar als ze nerveus wordt en dat wordt ze zeker. Hoe doen jullie dat of hebben jullie dat gedaan. Ook bijvoorbeeld de geboorte kaartjes, komt alleen mijn naam op te staan. Lijkt me logische van wel maar is weer zo bevestigend. Namen uitkiezen is ook zoiets dat je liever samen doet... Ik heb al 2 meiden en ik had tijdens de zwangerschap en bevalling toch iemand aan mijn zij... Wie geeft de baby aan? Iedeen - tips?? Liefs Oktober13
Hi Oktober! Fijn dat het hier van je afschrijven en de reacties je zo helpen! Ook ik ga alleen bevallen -maar dan over 4 weken al!- en heb me die dingen ook allemaal afgevraagd. Echter ben ik nu op het punt dat ik het allemaal wel duidelijk heb voor mezelf! Bij de bevalling is een vriendin aanwezig. Zo kan ik mijn kindje erna aan mijn familie voorstellen zoals ik gedaan zou hebben als mijn ex er bij was. Vind dat wel een fijn idee. De aangifte kan ik bij mij in het ziekenhuis doen, die hebben een geboorteloket. Misschien heeft jouw ziekenhuis (als je in het ziekenhuis gaat bevallen?) dat ook! En anders moet degene die je bij de bevalling hebt aangifte bij de gemeente doen; de verloskundige mag dit dus ook doen als dit de enige is die aanwezig is. Het is allemaal net even anders dan dat je het samen doet maar je kunt het alleen! Zet 'm op!!
Ik was bij de zwangerschap van mijn dochertje ook alleen. Bij de bevallling had ik mijn zus en moeder en had t niet anders willen doen. Nou ja natuurllijk wel...Het liefste met de vader van het kindje uiteraard maar dat was niet mogelijk. Mijn moeder heeft mijn dochtertje de dag na de bevalling aangegeven. Veder stond ook inderdaad alleen mijn naam op het kaartje. En ik vond de naam alleen uitzoeken in 1 woord heerlijk! Haha. Ik heb nu een vriend en willen als het mag lukken ook nog graag een kindje van ons samen (Hij heeft zelf ook 1 kindje uit een vorige relatie). Maar we zitten qua namen totaal niet op één lijn. Dat word nog wat......
Hier een iets andere situatie. Ook alleen maar wel bewust. (Bam mama). Heb je geen vriendin die bij bevalling kan zijn? En anders toch je moeder. Word je gek van haar dan gaat ze maar op de gang staan... Hier is mn moeder bij bevalling geweest. Wilde ik eerst niet en zij wilde nooooit bijeen bevalling van 1 van haar kinderen zijn.. toch wel en het viel mee.ik had het echt niet in mn eentje willen doen. Zij heeft de kleine aan gegeven. Het moet iemand zijn die bij bevalling aanwezig was. Dus bijv je moeder en anders de kraam of de vlos. En als je redelijk op de been bent dn kan je het zelf doen. Hier was er geen loket in het ZH. Moeder moest naar het emeentehuis. Verder had ik geen bemoeienissen qua kamertje, geboortekaartje en namen. Kon ik lekker zelf bepalen. Hier verder geen erkenning of zo. Er staat, vader onbekend. (Ik weet het natuurlijk wel wie het is)
Bij mijn bevalling zullen mijn zus en mijn moeder aanwezig zijn. Qua namen ben ik blij dat ik het alleen mag doen.Waar de baby zijn vader vandaan komt is het traditie dat zijn moeder(mijn ex schoonmoeder)de naam van ons kindje zou bepalen.Dus dat is een zorg en strijd minder. Ik zet wel de naam van mijn ex op het kaartje.Ik heb daar lang over na moeten denken maar heb besloten van wel.Maar ik heb nog 20 wkn om daar over na te denken. Mijn moeder en/of zus gaan de kleine aangeven. Ik ben het met je eens dat het allemaal confronterend is en het ook wel pijn kan doen maar uiteindelijk verander ik niets aan de situatie en maak ik er het beste van.
Bij mijn bevalling is me ma aanwezig geweest en me pa zat op de gang. Het zelf kiezen van de naam vond ik geweldig Op het geboorte kaartje stond alleen mijn naam, best wel ff hard maar was gewoon niet anders. Me ma heeft de kleine aangegeven 2 dagen na zijn verjaardag en op de verjaardag van me moeder zelf.
Bedankt voor jullie tips... Gelukkig heb ik nog een paar weken.. alhoewel dat ook zo snel voorbij gaat... Fijn pinksterweekend.. Oktober13
Allebei mijn zussen waren bij mijn bevalling aanwezig..had dat echt niet alleen willen doen. Mijn zusje heeft mijn zoontje aangegven, moet idd iemand zijn die bij de bevalling was.. Ook ik heb de naam van mijn ex niet op het geboortekaartje laten zetten, vond het er eerst wel heel raar uitzien maar aan d e andere kant was het voor mij een soort van statement van: zo...kijk dan, ik kan het wel alleen! Mijn ex heeft nl ook een kaartje gekregen haha.. Accepteren dat je een alleenstaande mama bent/wordt is mss wel het moeilijkste van het hele proces... Mijn zoontje is nu 6 maanden en ik ben nu een heel eind met die acceptatie... Maar hoe cliché het ook klinkt..het wordt beter..als je dalijk je kindje in je armen houdt doe je het gewoon...succes!! En ik hoop echt voor je dat je nog een keus maakt voor wie er bij je bevalling zal zijn!
Nee mijn ex wil zijn kind niet..echt zo ontzettend triest. Hij is 9 maanden lang alle kanten opgegaan. Hij is hem 1 keer komen bekijken (toen was hij 5 dagen oud) en de volgende dag besloot hij dat hij "het daar bij liet"..... Mijn zoontje is nu 6 maanden oud en ik hoor niets van hem. We zitten middenin een alimentatieprocedure want hij wil wel betalen (zegt hij) maar vindt het bedrag te hoog..... Ondertussen doet hij niets...heb geen euro van hem gekregen, hij belt niet, smst niet, komt niet...oftewel hij is er gewoon niet. Erg moeilijk maar na 1 jaar gezeik ben ik er zooooo klaar mee. Hij mag van mij wegblijven...mijn zoon verdient beter dan een vader die die titel niet verdient en het niet wil, de verantwoording niet aankan, niet wil...blablabla...hij heeft simpelweg de ballen niet... Het is erg zwaar en moeilijk geweest en met tijden nog steeds, maar voor mijn gevoel ben ik aan het omhoog krabbelen...maar het is een lange weg.....
Bij mij is mijn moeder bij de bevalling geweest. Ook heeft ze mijn zoontje aangegeven. Ik vond dat erg fijn. Mijn moeder is er tijdens mijn zwangerschap en daarna er echt voor me geweest. Op het geboortekaartje stond alleen mijn naam, mijn zoontje heeft ook mijn achternaam. Wens je heel veel sterkte. Als jij die kleine straks in je armen hebt weet je waar je het allemaal voor doet. Krijg je zoveel liefde en kracht van.
Mijn ex wil deze baby ook niet.Nadat ik het hem had verteld heb ik nooit meer iets vernomen van hem.Hij weet niet dat het een jongen is en wanneer ik uitgerekend ben. Jij en je kind verdienen beter!! Ik heb er moeite mee dat iemand zo hard kan zijn en dus mij en de baby uit zijn leven heeft verbannen.Hoe kan hij met zichzelf leven??? En moeite met bijv vragen als wat voor kinderziektes hij heeft gehad,bloedgroep,erfelijke ziektes etc. Ik heb ook geen zin om hem daarover te smssen aangezien hij duidelijk aangegeven heeft nooit meer iets van mij te willen horen en deze baby niet wilt.