@fje1, opzich dus een goed gesprek.. en fijn dat hij zo eerlijk is geweest. Ergens vind ik het wel beetje jammer dat hij dit niet gewoon eerder aan heeft gegeven, voordat jij zwaar gevoelens ontwikkelde enzo! beetje jammer he mannen! Snap dat je de vriendschap wel wilt.. maar idd moeilijk met je gevoelens nu nog...
dat is een snelle reactie:O ja ik vind het ook fijn dat hij zo eerlijk is geweest. ik voel me eigenlijk nu ook een stuk beter als wat ik heb gedaan sinds vrijdag! ik heb me zo klote gevoelt.. vrijdag zaterdag en zondag overdag! en het gaat nu echt stukken beter.. ik ben rustiger. en op de 1 of andere manier ook niet van ik moet contact met hem opnemen of toch niet.. ik denk er niet zo over na nu! het scheeld een hoop! zat eerst nog te twijfelen of ik het gesprek niet af moest zeggen.. maar ik ben zo blij dat ik het niet gedaan heb! en doorgezet heb!
@fje1, ja ja ik ben zo snel... heb geen leven joh haha Nee zonder gekheid, denk dat je er heel goed aan hebt gedaan t gesprek aan te gaan. En snap ook wel dat je rustiger bent, je weet waar je aan toe bent, en je weet ook dat je geen man nodig hebt.. vroeger had je dat misschien niet, dan was t een drama geweest (zoals het bij mij iig was... ik weet nu dat ik zonder kan en t prima heb zonder, dus dat het een leuke bijkomstigheid is, maar is t er niet, dan is dat ook prima!)
nou weet je wat het is.. waarom ik hier zon moeite mee heb... na de geboorte van mijn kleine mannetje.. had ik nog 1 keer een andere vriend.. die was agresief enz.. ben er meteen mee gekapt.. bezorgde alleen maar elende.. ik ben toen na hem flink na gaan denken.. en ben toen ook echt tot de conclusie gekomen. we hebben niemand nodig we kunnen het makelijk met zijn 2je.. alles wat ik nodig heb loopt hier al in huis rond.. en dat is mijn kleine mannetje. ik heb toen ook besloten om de deur naar de liefde te sluiten! omdat ik weet dat het meer als de helft van de tijd alleen maar verdriet oplevert! dus Ik had besloten dat er NIEMAND maar dan ook NIEMAND in mijn leven zou komen.. toen ik dus was stappen met een vriendin van mij kwam ik P. tegen (ik wist al wie hij was doordat hij bij mij op de basisschool had gezeten en ik zo'n muts ben die al die dingen onthoud) hij kwam toen iedere keer naar me toe enz.. maar ik wou niet! echt niet. heb ik hem ook duidelijk laten merken toen! hij bleef maar proberen om gewoon nog 1 keer af te spreken! en ik bleef nee zeggen. mijn vriendin heeft me toen overgehaald om het gewoon 1 keer te doen.. wat had ik eigenlijk ook te verliezen.. het is voor 1 keer is het niks dan is het klaar.. en voor hetzelfde geld wel.. heb toen toch met mijn twijfels ja gezegd.. en omdat het toen we afspraken zo leuk was.. hebben we vaker afgesproken! en toen heeft hij langsaam die deur bij mij naar de liefde weer stukje bij beetje open gemaakt! en nu krijg je dit! en ik denk dat dat ook een hele grote reden is waaarom ik er zoveel moeite mee heb! 1 ding weet ik wel! die deur gaaat weer dicht! en voor heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeleeeee lange tijd ook niet meer open!
hoi fje nou iig fijn dat je gesprek hebt gehad en dat e.e.a. duidelijk is nu. Over die vriendschap aanhouden of niet kun alleen jij bekijken he. Maar zolang er idd gevoelens zijn is dat wel moeilijk. tussen mij en mijn ex (vader van zoontje) was dat eerst ook de bedoeling. Nou dat werkte voor mij dus echt niet !!maar iedereen is daar ook weer anders in. Enne verder ben ik het wel met kuide eens.... wij weten als single moeders nu eenmaal dat we het alleen ook wel redden en geen man nodig hebben. Dus misschien wat extra kritisch?? iig is het zo dat als een relatie dan eindigt het niet zo zeer meer lijtk te doen als voorheen. Je bent immers wat gehard en wel het nodige gewend nu en ach het beste wat je kan hebben , hebben we in onze kids he !! Dat je zegt die deur gaat weer dicht naar de liefde.... snap je reactie heel goed. Heb dat ook wel. Al valt er nooit te zeggen wat er uiteindelijk gebeurt he ---- kuide hoe is het nu bij jullie dan, is het uit of half uit of wat?? enne... zijn er nu uberhaupt nog single mama's in love hier??
pff fje1 gelukkig weet je waar je nu aan toe bent, en vriendschap zou ik denk ik niet kunnen, want stel dat jullie opstap gaan en hij met een ander gaat bijv. dan zit jij nog steeds vol met gevoelens voor hem. aan de andere kant snap ik het ook wel voor als je goed met hem kan praten etc. en ik ben nu ong 10 maanden vrijgezel, en heb in de tussentijd een korte relatie gehad en toen hij het uitmaakte heb ik er eigenlijk weinig mee gezeten, 1 dagje en toen was het over, je word idd kijhard. ook hier blijft de deur der liefde dicht, ik hou het alleen bij zoenen meer niet. ik heb toch een antenne voor verkeerde jongens en het belangrijkste heb ik al mijn 2 kids.
daarom zeg ik al dat die gevoelens eerst minder moeten worden. en weet je wat het ook is.. ik heb lichaamelijk (zijn ze onder de zwangerscvhap achter gekomen) iets best wel zwaars te voorduren.. (kan zijn dat ik dit binnenkort met jullie deel) P. was daar wel echt een steun in voor mij! en dat kan ik ook goed gebruiken... maar goed! ik weet nog niet wat ik doe! maar ik denk dat ik uiteindelijk als mijn gevoelens een stuk minder zijn toch voor die vriendschap tussen ons ga kiezen! we zullen zien.. ene mamazoon.. volgens mij is het bij iedereen een beetje mis gelopen als ik het me zo goed herinner.. en is denk ik nie meer op de positieve manier in love zeg maar... het ging allemaal ineens zo leuk...
Lees ik t nou goed en zijn alle (beginnende) relaties weer afgelopen? Want jammer zeg! Ik zou best graag weer s verliefd willen worden, maar volgens mij kan ik dat niet eens meer haha, heb flink veel sloten op mn hartje zitten geloof ik haha.
nou gister avond heb ik het toch nog eventjes zwaar gehad.. ik was klaar met sporten onderweg in de auto naar huis langs mijn stiefvader.. ene ja ik keek op de klok en had mijn telefoon in de hand... en bedacht me ineens dat dit de eerste dag was dat ik sinds de tijd dat ik P heb leren kennen hem niet heb gesproken... ik had echt zoiets van wat een onzin stel je niet aan.. maar toch...
officieel iets heel stoms gedaan! wou weten hoe het met hem was. dus heb hem gebeld:S deed super lullig..
hoi fje, snap je wel hoor, maar niet meer doen dan he. Je moet echt eerst los van hem komen nu. Ik heb J. ook niet gebeld, hij heeft nog wel contact met mij gezocht op msn elkaar nog gesproken maar ik weet dat ik hem niet hoef in een relatie en heb hem nu ook al even niet meer gesproken.
ik zeg net toevallig tegen een vriendin van mij op msn dat ik niks meer van me moet laten weten aan hem maar hoe ik dat moet gaan doen weet ik nog nie.. ik mis hem wel echt! net als vanavond was onze vaste avond samen en da ik daar bleef slapen. nu zit ik hier gezellig home alone.. ik moet het vol houden maar weet nie goed hoe! als ik iets in mijn kop krijg (en in dit geval hem bellen of smsse) dan doe ik het vaak na een tijdje omdat ik het er niet uit krijg... nog tips??
Misschien een idee om zijn nummer uit je telefoon te wissen? Heeft alleen weinig zin als je het uit je hoofd weet natuurlijk
Ja dat is ook wat. Stom eigenlijk he, hoeveel troost je uit bepaalde smsjes kan halen. Zoveel dat je ze eigenlijk niet kan wissen. Wat zijn wij vrouwen toch eigenlijk emo dozen he hihi. (zijn volgens mij weinig mannen die dat ook kunnen)
ja als ik dan smsjes van hem lees.. ooh men echt erg! kan er dan ook echt om gaan zitten janken maar dat is echt vrouwen volgens mij ja.. en het is maar op 1 knopje drukken om ze te wissen maar dat vind ik al te veel :O ik weet wel dat P al mijn smsjes ook nog heeft.. tenminste de laatste keer.. hij wist alle smsjes die die krijgt begalve die van mij.. misschien nu wel..
Heb ik ook gehad met de smsjes van mijn ex hoor. Het kwam wel eens voor dat ook ik eens een "lief" smsje van hem kreeg. Die heb ik pas geleden wel verwijderd maar moest toch ook ff slikken hoor
ja da kan ik begrijpen.. die smsjes koester je dan toch.. heb er ook echt een hekel aan als mijn tel aangeeft da mijn inbox vol is en ik smsjes moet wissen.. altijd moeilijke keus hahahah terwijl ik er verder eik niet veel naar om kijk...
tja fje veel tips heb ik eigenlijk niet als ik het zo lees ben je gewoon nu erg bezig met het nog vasthouden en het uiteindelijke loslaten kun je alleen zelf doen door idd niet te bellen, smsjes te verwijderen enz. maar dat kan pas als je dat zelf wilt en er aan toe bent. Met J. laatst vond ik dat niet zo moeilijk eigenlijk maar met de vader van mijn zoontje had ik 8 jr gedeeld, was ik 7 mnd getrouwd en 6 mdn zwanger en mijn hemel wat heb ik lang nodig gehad om alles los te laten zeg. en op de één of andere manier kan ik me als ik eraan terug denk bij hem nog steeds boos of verdrietig worden om hoe alles gelopen is (is inm al 2 jaar geleden) terwijl ik met J. eigenlijk nergens last van heb gehad. Zal wel zijn omdat ik immers al een keer enorm gekwetst ben en het met J toch heel kort was nog enzo
Lieve meiden, Vind het heel jammer om te lezen dat jullie relaties weer voorbij zijn ( ik lees meer dan ik typ hihi voordat jullie denken wie is dat nou weer hahaha) Ik denk dat het voor ons extra moeilijk is om weer in een relatie te stappen want zeg nou zelf de spontaniteit van vroeger (lees toen we nog geen moeders waren) moet nu gepland worden (heb ik oppas, moet eigenlijk nog van alles doen ect ect) waar gaan we daten? ben jij jezelf wel helemaal bewust dat ik moeder ben? ga zo maar door. Volgens mij ben ik diep van binnen gevoelloos geworden naar mannen toe. Ben verliefd op het gevoel van verliefdheid alleen werk mijn lichaam niet mee ....zie overal snel spoken in en ben erg kritisch met me oordeel ( kom het nog wel goed met me denk ik als ik dit zo lees). Ons verstand zegt allang van he deze vent is hem ook niet maar we willen zo graag net als de meeste mensen een gezin vormen. Volgen jullie me een beetje hahaha