Oh jeetje... t is zo vertrouwd en veilig maar word je er gelukkig van.. denk t niet. Weet hoe je je voelt, zit toch wel wat in hetzelfde schuitje alleen mijn ex kan niet gelukkig met mij worden dus wij komen nooit meer samen. Waarom ben je nu in de war? twijfel je nu?
We hebben nooit uit elkaar gewild,maar we wisten niet meer hoe we verder moesten.zaten ook in een negatieve spiraal door alle spanningen (traject voor diagnose mogelijk pddnos) de druk werd hem teveel. ergens hoop je dat net nu misschien anders kan ,omdat je nu weer nader tot elkaar komt,dingen beter kan relativeren misschien? ben er ook voor mijzelf achtergekomen dat ik meer voor mijzelf nodig heb,wil graag werken.( nu moet dat zelfs natuurlijk ben zoekende) we wetn dus niet of hij de pddnos heeft,ik vermoed het wel..weet nu ook ongeveer hoe ik er mee om moet gaan..tis niet makkelijk ,snap ook dat de druk hem teveel werd...tis niet niks als je op je bijna 40ste een "etiketje" opgeplakt kunt krijgen. krijg net een sms van hem dat hij het fijn vond gisteravond,geen spijt heeft en altijd van me zal blijven houden. nou daar zijn de tranen weer...tis oneerlijk..we willen graag maar weten niet hoe.
moeilijk hoor. En hoe boos ik nu ook ben op mijn ex en hoe moeilijk ik het nu vind om te geloven ook ik wilde hem de eerste maanden terug. In mijn geval is hij weggegaan en wilde toen niet verder en wilde ik wel. Dat heeft me maanden gekost. een jaar later wilde hij wel weer proberen, maar had ik eindelijk de rust en was er klaar mee en kon en wilde ik dat niet meer en nu zijn er tussendoor zoveel dingen gebeurd dat hij wat mij betreft in de wc mag vallen. Maar als je zo twijfelt zou ik heel eerlijk zeggen kies eerst voor de rust. Twijfel is immers geen goede basis en je bent niet voor niets gestopt. Lijkt mij dat je niet in herhaling wilt vallen en zo kort na het uitgaan weer wat opbouwen vraagt meestal om een terugkeer van de problemen. W.s. niet helemaal wat je wilt horen, maar helaas vaak wel de harde waarheid. Al zeg ik niet dat het niet goed kan gaan natuurlijk hoor. Uiteindelijk moet je ook zelf een keuze hierin maken, maar neem die op een rustig moment en niet alleen gebaseerd op je gevoel nu maar ook op verstand en omwille van je kind. Zou zeggen probeer nu wel eerst de relatie meer zakelijk te houden om tot rust te kunnen komen. succes
ben het met je eens koetjekuuk, alleen het in praktijk brengen van die zakelijkheid en grenzen is zo ontzettend moeilijk. En Allwoman, tja als je ex misschien een diagnose wil laten stellen en therapie zou willen volgen om met zijn eventuele stoornis om te kunnen gaan. Ja wie weet hoe het dan loopt. Jammer dat we niet in de toekomst kunnen kijken he.. zou zoveel makkelijker zijn. Maar zou je weer bij hem terug willen komen op dit moment? Je zou dan ook nog kunnen werken natuurlijk en een ander ritme zien te krijgen binnen het hele gezin. Lijkt me ook niet prettig om een etiketje te krijgen maar dan openen er wel andere deuren.. die om ermee om te leren gaan en gelukkiger te worden. Dan weet je ook de oorzaak van bepaald gedrag en dan kun je daar wat aan doen. maar dan nog..t is pittig allemaal..
Iets in mij wil wel terug ja,..natuurlijk ben ik bang dat het weer mis zal gaan..maar ik was toen ook nog niet moe gestreden..en hij was een kat in het nauw. ik zou wel wat meer dingen loslaten en ook meer een eigen ding opbouwen dus,(werken sportschool)dat scheelt voor mij al zeker. we staan absoluut anders tegenover elkaar nu. maar je kan idd niet in de toekomst kijken. ergens heb ik ook,gewoon je eigen huisje zoeken en dan zien,lukt het niet,dan heb je in ieder geval je eigen plek. aan de andere kant: wellicht lukt het ons wel..met een andere insteek en kunnen we gewoon hier thuis een gezin weer zijn. Ik kijk even wat er gebeurd en hoe het voelt..
hallo damens! het is veelste lang geleden dat ik hier ben geweest.. schandalig gewoon hoe is het met iedereen????
Nou meiden hier is annette ook weer eens! veel gebeurt de afgelopen tijd. Ben geopereerd aan mijn navelbreuk, toen 6 weken herstellen. Mocht niks doen dus 6 weken bij mijn ouders in huis geweest met mijn zoon. was heel gezellig gelukkig, maar we zijn weer thuis inm. mijn zoon pikt alles heel goed op nu ook weer sinds we thuis zijn, maar merk wel dat hij het prettig vind om weer thuis te zijn. Ik heb een andere baan gevonden! gisteren afscheid genomen bij de belastingdienst na 2 en half jaar... nu 2 weken vakantie en maandag 04-04 begin ik bij de Nuon! ging echt in een raptempo allemaal... soms zo snel dat mijn kopke ff doorliep haha. maar nu ff 2 weken vrij is heerlijk ook voor mijn zoon. Hoe gaat het hier met iedereen?
Annetske wat fijn dat alles zo goed gelopen is en gefeliciteerd met je nieuwe baan met mij gaat het momenteel even ietsje minder. na blaasontsteking meer last gekregen ook van fibromyalgie en hup toen ik net weer wat beter was een heftig virus erachteraan waar ik nu van aan het herstellen ben, ergens weet ik wel hoe het komt hoor; werkstress, weerstand minder en altijd maar met alles doorgelopen en maar doorgaan en hoge eisen stellen aan mezelf. is ook niet niks 32 uur werken, hoge werkdruk met stress op verliezen van baan, toch ook wat onrust door steeds schuldsanering in de gaten houden en dan natuurlijk en vooral mijn zoontje van 2. kom nauwelijks aan mezelf of sociale contacten of leuke dingen toe eigenlijk. Dus afgelopen week en morgen iig thuis.... nu echt even uitzieken voordat ik weer begin. Dan ga ik op mijn werk een gesprek aanvragen; wil duidelijkheid omtrent verwachtingen en bezuinigingen. en verder ben ik momenteel aan het kijken hoe ik toch meer tijd voor mezelf in kan plannen. wil wel wat leuks doen maar valt ook niet mee gezien de financiele situatie; dus moet even creatief gaan bedenken. Komt vast goed !! Verder gaat alles zijn gangetje wel en doet mijn zoontje het prima gelukkig.
Hallo iedereen, Annette gefeliciteerd met je nieuwe baan, en gelukkig dat je wat herselend bent . Koetjukuu ik herken de stress ook wel een beetje (verhaal volgt hieronder) vind het knap van je hoor werken en ook nog voor je kind zorgen pff ff mn verhaaltje kwijt ik ben al dik 2 maanden met mn gezondheid aan het kwakelen (niet lekker voelen,paniekaanvallen, grieperig voelen bijna de gehele dag door) soms heb ik goede dagen en soms slechte dagen en heb 2x een week gehad dat ik me goed voelde. Eerst een virus op mn evenwichtsorgaan waar je je niet lekker door voelt, daarna nog niet fit, bloed laten controleren niks te vinden, met de pil gestopt werd beter ik dacht dit is het! niet dus klachten zijn weer terug gekomen. Ik heb het idee dat het allemal geestelijk is heb ong 7 jaar geleden ook een tijd gehad dat ik paniekaanvallen enzo kreeg (door dat er iets door mn drankje was gedaan) dus ik ben er gevoelig voor. En heb natuurlijk een rotperiode gehad toen ik nog bij mijn ex was en daarna de stress van een huis zoeken etc...daarna heb ik eigenlijk alles wat weggekropt nooit veel overnagedacht ook door ieder weekend uit te gaan. En nu ik een vriend heb (wat overigens heel goed gaat) heb ik de rust uitgaan hoeft van mij niet zo persee meer...en juist nu de rust komt krijg ik last van al die opgekropte stress met alle klachten van dien, moet zeggen dat er nog wel een beetje stress is van zijn kant ivb vervelende ex maar dat kan ik goed ventileren. en nu wil de bijstand ook dat ik ga werken ( wij traject) niet dat ik niet wil werken maar voel me steeds niet goed weer een stresspunt.. herkent iemand dit?
update hier is het nu 3 mnd geleden dat ex bij een vriend ging slapen..de afgelopen 6 weken hebben we gekeken fo er nog mogelijkheden waren,de laatste 2 weken sliep hij hier elke dag..bij de eerste ruzie pakt hij zijn spullen en 3 dagen geleden zette hij er een punt achter.met de mededeling dat hij eigenlijk al heel lang het vertrouwen er niet meer in had...heeft hij ons mooi valse hoop gegeven. Ik heb nog steeds geen huis ...maar het is dus definitief klaar nu. Hij is overigens wel in het traject (weet niet of hij dat nu afmaakt) voor event diagnose pddnos.
pfff mannen. "zucht" valse hoop geven kunnen ze heel goed. Aan de ene kant geeft t misschien wel rust nu, want nu weet je dat je zonder hem verder gaat. Maar daarnaast is het pijnlijk en verdrietig om je gezin in stukken te zien vallen. Hoop dat je snel een huis krijgt aangewezen en dat t jou en de kinderen uiteindelijk meer rust brengt. dikke knuffel
heey meiden, ben al even niet geweest *schaam*. Inmiddels ben ik alweer 10 weken bezig met de opleiding secretaresse niveau 3. Deze duurt een jaar en is full-time. Het bevalt me super! Met Liam gaat het ook heel goed, hij begint heel snel en veel te praten. Hij is nu ruim 2 maand van de speen af helemaal blij. Helaas nog wel steeds druk op zoek naar een huisje, ben met de loting als 4e uitgekomen dus hoop binnenkort als 1e eruit te rollen liefsz
Nee de gemeente betaald mijn school en boeken. Jep ik moet 5 dagen in de week naar school. Vanaf september moet ik stage lopen en dit mag ik 2.5 dag per week doen dus dat valt nog mee Het bevalt me super goed! kan het goed combineren met Liam en huishouden en mezelf natuurlijk. Mooier kan niet liefsz
hoi meiden @allwoman: jeetje wat rot allemaal meid. Meer idd geeft het misschien nu wel wat rust. Wil je succes wensen met alles !!! @ humbly: fijn dat alles goed gaat. Hoop dat je ook snel een huisje krijgt nu hier alles goed. ik ben me aan het inlezen in BAM. Wil w.s. alleen gaan voor een 2e kindje via een donor. (topic kinderwens) Binnenkort afspraak bij artsen vanwege medicatie en dan vragen of ik evt groen licht zou krijgen. verder de financien al in kaart aan het brengen en me aan het inlezen enz. verder ben ik ook wat keuzes aan het afwegen omtrent werk en wonen *heb een leuke baan en wil graag daar blijven maar het is niet zeker of ik kan blijven --> afwachten of alvast nieuw werk zoeken? * heb een leuk huisje maar huur die van iemand die in buitenland zit. Kan nog wel tijd huren en huis is prima, maar niet meest kindvriendelijke buurt en geen tuin.... --> voorlopig blijven wonen of alvast rondkijken en daarmee heb ik ook gelijk dat ik bedenk of ik dan wel of geen nieuwe vloer zal leggen . nu overal tapijt, niet handig met 2 katten en kind. wil dus laminaat... maar tja loont dat de moeite. alleen als ik langer kan en wil blijven dus. allemaal van die keuzes.... ik denk dat ik de eigenaar van deze woning ga mailen met de vraag hoe lang hij verwacht dat ik nog kan blijven ivm keuze over een vloer leggen eventueel wat ik niet ga doen voor nog maar 1 of 1,5 jaar of zo. als deze zegt dat ik iig nog tenminste 3 jaar kan blijven ben ik geneigd om hier te blijven en een vloer te leggen. de buurt is niet optimaal, maar huis is HEERLIJK en ik zoek nu regelmatig de speeltuin op. verder heb ik hier ook de kinderopvang zitten. verhuizen is nu iig nog te veel geld en dan zou ik ook nieuwe opvang moeten zoeken enz. werk wacht ik voorlopig maar even af, houd wel mijn ogen open is wel fijn namelijk als de basis vertrouwd en stabiel is als ik idd voor een 2e ga. wat zouden jullie doen ???
Hey! Pittig om in je eentje voor een 2e te gaan.. Ik zou hier persoonlijk niet voor kiezen!Aangezien je al in de sanering zit, je t financieel moeilijk hebt én er dus ook alleen voor staat. Ik snap je kinderwens wel, en t feit dat je geen zin hebt om te wachten tot prins charming voorbij komt hobbelen maar persoonlijk zou ik een financiele stabiele situatie creeeren en dan verder kijken.
bedankt voor je reactie en ook erg begrijpelijk wel !! Het feit het alleen te doen beangstigd me niet en volgens berekening zou ik er met een 2e niet op achteruit gaan en het ook wel redden (ook al zit ik in de sanering) Ik denk dat ik dus toch ga voor een 2e zwangerschap mits ik groen licht krijg ivm medicatie. Ik snap dat niet iedereen deze keuze begrijpt. velen denken volgens mij ook dat ik het slechter heb dan ik het feitelijk heb in de sanering (als voorbeeld, ik houd per maand nu zo'n 300 - 350 euro over en met een 2e meer vanwege meer monden hebben te voeden dan) ook is die sanering nu nog 2 jaar dus als mijn zoontje net naar de basisschool gaat ben ik er uit (en geloof me dan kom ik er niet meer in !!!) maar snap de eventuele "kririek / waarschuwingen" wel hoor. Gaat toch om een extra leven die ook zorg en aandacht nodig heeft dan !
Ik zou er ook gewoon voor gaan hoor! Ik krijg zometeen een uitkering, dat is ook geen vetpot! En ik heb 3 kinderen die moeten eten. Denk dat ik ongeveer ook met 250 euro moet rondkomen per maand aan boodschappen. Dus als jij 250 a 350 overhoudt, vind ik dat met 2 kinderen zeker wel te doen. Je moet tenslotte doen wat goed voor jou voelt, en niet teveel naar kritiek van andere luisteren. Hoop voor je dat het allemaal wil lukken om zwanger te raken. Ikzelf wilde ook heel graag nog een 4e, toen ik nog samen was met mijn ex. Maar we zijn nu uit elkaar, maar toch zijn de kriebels er nog steeds voor een 4e kindje. Ook ik zit er aan te denken om een donor te gaan zoeken. Nah ja wie weet.