Het is inderdaad raar weer!! Ik werd vanmorgen wakker van een stortbui, begreep er nix van, hahaha! Had vandaag ook nog zo´n heerlijke dag verwacht, viel dus vies tegen!! Wat moet het moeilijk zijn als je dan ook nog zoveel van hem houd... Nu hij zo zijn best doet, heb je niet zoiets van, zouden we dan TOCH weer samenkomen? Hmm ik herken het wel dat je het gewoon "gewend" bent om overal achteraan te moeten en te moeten regelen! Hier precies hetzelfde.. Soms word ik er echt nie goed van!!! Zit te typen met mijn ventje op schoot.. Is beetje moeilijk... Ga hem even knuffelen, hij is beetje verdrietig (lees; wil aandacht) Liefssss
Heb heel lang gehoopt dat we misschien nog een kans hadden samen, maar hij zegt elke keer dat ik hem niet gelukkig kan maken. Hij is nu bij haar en ik zie wel hoelang dat duurt. Ik zou hem niet terugwillen als persoon, maar meer omdat ik t gezin zijn mis. Ik weet t niet, diep in mijn hart houd ik die hoop.. dat zal hopelijk slijten. En tja hij zegt ook, zeg nooit nooit. Want wij zeiden altijd tegen elkaar, we blijven altijd samen.. jaja nou dus niet. Hier regent t ook. nix aan, heb vanmiddag een verjaardag dus dat is altijd wel even gezellig. Heb een gezellige familie, van mijn moeders kant dan haha. fjne dag!
Ow hij heeft een ander? Jeetje, dat lijkt me helemaal vreselijk, iemand die gewoon "jou taak" overneemt... Echt zo naar! Is hij vreemdgegaan dan, omdat je zei dat hij zoveel heeft gelogen? Of is dat een te persoonlijke vraag... Hoe dan ook, vind het echt zo naar voor je! Hoe lang zijn jullie nu uit elkaar? Ik begrijp het gevoel dat je het/een gezinnetje mist, hier ook!! Van de week was mijn ex bij me (niet de vader) en we zaten met z'n drietjes op de bank, en het voelde zo goed, en zo compleet... Maar helaas wil hij me niet terug, terwijl ik nog zoveel van hem houd... Dat is nooit over gegaan, ondanks dat ik na hem nog een relatie heb gehad met de vader dus van Stan... Maar hij zegt dat JIJ hem nie gelukkig kan maken?? Dat vind ik nogal een statement... Geloof eerder dat het andersom zo is... Dikke knuffel voor jou! En fijne middag!
hoi meiden.. inderdaad ben ik donderdag ongi geworden... jammer maar ik gewoon door naar ronde 2 hoor deze maand weer proberen ben er niet negatief onder, was immers 1e ronde dus had wel heel bijzonder geweest. Donor wil ook gewoon door dus komt wel goed. Verder ga ik binnenkort ook lekker in huis bezig en laminaat leggen. Even lekker fris poosje terug van vriendin gehoord dat ex me min of meer terug zou willen terwijl die in nieuwe relatie zit... euh no way dus !!! (gezamenlijke vriendin waar ik niet veel mee om ga) en verder alles zo zijn gangetje. mag ergens deze week voor kennismaking naar kinderopvang voor 2e gesprek en meelopen. Als dat goed gaat en voelt dan krijg ik aanstellingsgesprek en kan ik ws per 1 juli al daar voor 32 uur beginnen. ben benieuwd dus, zou mooi zijn aangezien mijn huidige werk wegens bezuinigingen mij van 32 uur naar 20 uur heeft omgezet. Hoor hier veel meiden over hoop houden om terug te gaan naar ex .... vergeet niet zoals al eerder gezegd dat het vaak de hoop is op een ideaalplaatje / een gezin en niet zozeer de hoop op die ex al lijkt dat soms nog zo. Moeilijk allemaal, maar afstand houden en zakelijk blijven blijft beste dan hoor. Er loopt heus iemand rond... maar helaas duurt het soms even voordat je diegene vind.
Koetje: jeps dat klopt helemaal wat je zegt, ik zoek idd dat totaalplaatje, en in mijn ogen voldoet ex daar op dit moment nog aan, maar dat is pure jaloezie vanuit mij omdat ik het hem gewoon niet gun om gelukkig te zijn met dat andere meisje. T is zo snel en in mijn ogen ook nog es niet echt. Balen hoor dat t niet gelukt is de eerste keer, maar idd hoor, gewoon vrolijk verdergaan. Prachtig nieuws! 32 uur, dat zou helemaal geweldig zijn zeg. toppie, hartstikke goed bezig. En had t idd al gelezen over dat telefoontje van je vriendin met je ex op de achtergrond.. hoe zielig! Kussiexx: WE zijn nu een dik jaar uit elkaar, had een topic geopend bij alleen en zwanger : 12 wk zwanger en zoontje van 10 maanden" Daar kun je het een en ander lezen. Hij verliet mij in eerste instantie voor een ander, maar nooit vreemdgeweest gelukkig en dat geloof ik wel. Nu heeft ie sinds nov met dit meisje en is in die tussentijd tot feb 4x vreemdgeweest met mij onder t mom van "jij mag niet verder" als ik er geen punt achter had gezet, deed ie het nu nog met mij. Maar t is pure zelfbescherming om t niet meer te doen. Ik was diep in mijn hart ook niet gelukkig meer, maar wilde graag vechten maar hij vluchtte.. en nu komt t noooit meer goed. Hij haat me niet ofzo, hij houd nog van me en voelt nog speciale dingen voor mij, maar niet genoeg om gelukkig te zijn. naja dan niet. Ach en idd ooit komt er vast iemand voorbij die echt de perfect match is. Tenminste dat hoop ik dan maar.
Hey hey!! @ Koetje, vind het heel jammer, maar je bent zo positief! Dit gaat gewoon helemaal goed komen, dus indd ronde 1 gauw 'vergeten' en door met ronde 2. Fijn dat de Donor er geen problemen mee heeft, en gewoon voor je "klaar staat" Ik blijf respect voor je hebben hoe je het allemaal doet en aanpakt! Daarom zou ik het ook nix mooier vinden als het zowel lukt met die baan als wel dat je gauw zwanger zal zijn! K gun het je van harte!! @ Fontana, hier ook de hoop op een match met iemand, maar ik merk wel dat als je een kindje hebt mannen behoorlijk op afstand blijven, en dat deden ze bij mij zowiezo al, dus het maakt me er nie geruster op, haha... Ik gun zowel Stan een lieve papa-figuur als mezelf ook een nieuwe liefde, die WEL voor ons gaat.. Maar jah.. Kan wel meer willen!
Hahaha er loopt heus wel wat leuks rond. En t is idd een feit dat mannen toch even 2x nadenken voordat ze op date gaan met een vrouw die al kindjes heeft. Ik heb er zelfs 2, dus dat schrikt helemaal af. Maar goed, we moeten niet alle mannen over een kam scheren, er zijn vast ook leuke mannen die er geen probleem mee hebben.
@ kussiexx... thx !! enne... liever een man die nadenkt voordat hij een relatie instapt (met kids) dan 1 die denkt dat het allemaal wel losloopt en achteraf bedenkt dit toch niet te willen. nadenken is zo gek nog niet hoor
Hmm ff klagen hoor.. heb vandaag 2 sollicitatiebrieven de deur uit gedaan. Eentje was een open sollicitatie en de ander echt gericht op een vacature. Nu kreeg ik vanmiddag al meteen bericht terug over die open sollicitatie. Er stond: Dag ... Bedankt voor je open sollicitatie, echter hebben wij op dit moment geen nieuwe medewerkers nodig, ik wens je veel succes met je verdere sollicitaties. Nou ja! Op de website staat heel groot : open sollicitaties welkom! en dan meteen deze reactie.. ik ga nu echt aan mezelf twijfelen hoor, ze hadden toch op z'n minst kunnen zeggen wat de reden van afwijzing is.. want dat ze genoeg medewerkers hebben begrijp ik niet als je zoiets op je website zet. Daarnaast kunnen ze toch zeggen "we houden je brief in de portefuille" hoe vreemd! Ze vragen ook echt alleen MWD'ers, Pedagogen of SPH. Nou ik vind t echt stom. Wil eigenlijk gewoon om verheldering vragen, maar ja dat durf ik natuurlijk weer niet.. pfff baal van mezelf op dit moment.
Ik zeg; gewoon doen meid, wat heb je te verliezen, ze kunnen indd toch minstens een reden geven, je hebt goede argumenten (zie hierboven) dus ik zou er minstens een belletje aan wagen!! Dan hoef je ze niet onder ogen te komen, maar kan je in ieder geval er achter komen wat hier van de reden is! Toch? GEWOON DOEN meid!
Weet je, dat zeg je eigenlijk wel heel mooi! Das de waarheid als... een koe! Hahahaha, grappig daar jou naam Koetjekuuk is! Thanks meid, k zal het in mijn oren knopen.. En hopen dat ze er inderdaad wel rondlopen, en dan misschien zelfs ook voor mij..
herken je gevoel Fontana... heb zoveel afwijzingen gehad, en bijna nooit een reden waarom. Ook zovaak niet eens een reactie na een sollicitatie! onbeschoft bijna!
fontana weet niet wat je opleiding is maar als deze een van de gewenste is zal ik gewoon vragen waarom ze dan om open sollicitaties vragen. hier even rustig as maandag ga ik voor 2e gesprek en kennismaking op locatie. afgelopen woensdag 1e gesprek gehad bij kinderopvang vanwege bezuinigingen op huidige werk. gaat dan om functie als pm - dus op de groep- en is wel weer stapje terug aangezien ik nu als pedagoge werk, maar ik kan daar wel de nodige uitdaging aangaan als ik er gewend ben vanwege de doelgroep en de vele mogelijkheden om door te groeien dus dames duimen jullie maandag even voor me mee..... mocht het goed gaan kan ik per juli al helemaal over stappen beter dan al die onzekerheid etc. verder gaat met mijn zoontje en mij alles goed. ex houd zich rustig (gelukkig had even anders verwacht na eerder telefoontje van vriendin over hem) en hoor ik helemaal niet meer. binnenkort laminaat leggen en mijn ei weer spotten.... nog even geduld en dan ga ik met ovutesten beginnen.
haaaii, ik sprak een oud klasgenootje van mij, die heeft daar ook een open sollicitatie naartoe gestuurd. Zij vertelde mij dat er veel zijn aangenomen per 1 mei. Dus dat het wel klopt dat ze nu even genoeg medewerkers hebben. Maar goed, dan zijn ze wel lekker laat met het vernieuwen van hun website. Ik heb nog eentje lopen, zie wel wat dat gaat worden.. waarschijnlijk ben ik ook weer 1 van de 500. @ Koetje: ik ben mwd'er.
even mijn verhaal kwijt hoor meiden.... Hier even rotochtend zojuist; mijn ex ("vader van zoontje) belde. Poosje terug van een vriendin gehoord dat hij me terug zou willen al zit hij in een andere relatie. Vroeg me af of ik op moest nemen. toch maar gedaan. Heel dubbel gesprek... hij was boos en verdrietig en alles. Boos omdat ik met anderen een brief heb gestuurd naar hem. Een aanmaning want deze mensen krijgen nog geld van ons. We zijn met schulden uit elkaar gegaan, waren getrouwd en hadden om op dat moment niet in ergere problemen te komen o.a. van mijn zus geleend. Toen in de sanering terecht gekomen. Ik in het wettelijk traject (door zijn leugens) en hij minnelijk. In mijn traject worden prive mensen meegenomen, in zijn traject niet en moet hij zelf een regeling treffen. heeft hij niet gedaan en vandaar de brief naar hem omdat hij te laks is iets te doen. Daar was hij dus boos om. Aan de andere kant was hij verdrietig omdat hij Luuk niet zag en het allemaal verkeerd was gelopen etc etc. Dan weer emotioneel, dan weer zakelijk, dan weer boos. Ik heb heel rustig en zakelijk proberen uit te leggen dat het door zijn eigen toedoen komt dat hij nu in deze situatie zit. Dat hij een regeling met de mensen kan treffen en dan na de sanering kan betalen. Ik heb hem benoemd dat hij fouten heeft gemaakt en daar nu last van heeft o.a. door niet onvoorwaardelijk voor zijn zoon te kiezen. Hij leek wel een achtbaan alle emoties door elkaar.... pfff. Hem dus uiteindelijk gevraagd; "waar bel je nu echt voor?" is dat om je hart te luchten, mij pijn te willen doen? want beiden lijken niet te werken he?" hij viel stil.... en noemde ik mis jullie. Ik antwoordde dus dat ik hem niet begreep. Je hebt zelf deze keuzes gemaakt, bent boos, hebt een nieuwe relatie en mist ons terwijl je ons al tijden verwaarloosde en geen contact hebt gehad???!?!? Een ja sorry was zijn reactie met daarna ik weet het allemaal ook niet meer. Ons contact zal nooit meer goedkomen want er is teveel gebeurd (noemde hij zelf). Ik noemde dus dat dit klopte. Hij vroeg me hoe ik alles voelde nu. Ik heb hem gezegd dat ik me de laatste tijd juist goed en sterk voel en rustig, maar als hij doelde op het telefoontje dat het weer onrust en boosheid oproept en ook onbegrip (niet snappen). Op zijn vraag of hij mij moest vergeten heb ik geantwoord dat het afhangt van de manier waarop, maar wel als iemand om relatie of vriendschap mee te hebben. Dat zit er niet in.. teveel gebeurd! Je zou me kunnen herinneren als de moeder van zoontje. En als je ooit rust hebt de verantwoordelijkheden kan nemen wellicht is er dan omwille van hem een omgang, maar meer dan dat zal het nooit worden en jou kennende de laatste periode twijfel ik zelfs of dat erin zit. Toen werd hij weer boos, begon ineens weer over de brief en allerlei dingen die ik zou hebben gedaan. Heb gezegd dat hij beter met iemand anders hierover kan praten, dat het klaar is nu en hem succes gewenst en opgehangen. AAAARRGGGG had ik die telefoon nu maar niet opgenomen. Want al voel ik geen liefde mee voor hem, alle boosheid, frustratie etc kwam wel ineens weer keihard op me af. Kostte me moeite om niet boos te doen over de telefoon. maar ben heel rustig en netjes gebleven en wel eerlijk. bah wat een ochtend
oh Koetje, gatverdarrie das vervelend zeg. Aan de andere kant is het ook wel goed dat je hebt opgenomen, want nu weet hij wel waar hij aan toe is. Dat jullie nooit meer samenkomen en je hebt hem wel even met zijn neus op de feiten kunnen drukken. Je hebt hem benoemd wat je dwars zat en dat hij fouten heeft gemaakt. Ik denk dat het wel binnen is gekomen. Pff mannen, t zal de lente wel zijn ofzo.. dan moeten ze weer op jacht en dan denken ze ineens allemaal dat t gras aan de overkant toch groener is. Nou je hebt t hem maar mooi even duidelijk gemaakt. Logisch dat je boos bent. Dan weet je ook weer voor jezelf waar hij staat. Zolang die maar zijn schulden afbetaald, verder heeft ie niets te mekkeren.
ja je hebt gelijk hoor.... hopen dat het nu ook duidelijk is voor hem vreemd he eigenlijk dat iemand waar je 8 jaar een relatie hebt gedeeld, waar je zwanger van bent geraakt en toch van hebt gehouden je ineens niets meer doet behalve boosheid / frustratie en waar je dan zo zakelijk / afstandelijk naar bent en liever nooit meer ziet.
herkenbaar hoor. Nou ja, in grote lijnen. Mijn ex gunt me gewoon niets. Ik mag niet verder en daar doet ie alles aan om dat voor elkaar te krijgen. Provoceren, hoop geven, boos en zakelijk zijn, echt heel verschillend gedrag krijg ik te zien. Ik ben inmiddels wel weer verder, ik heb geaccepteerd dat we nooit meer samen komen. nu nog emotioneel alles uitschakelen als ik hem zie. maar dat heeft tijd nodig.
@ Fontana, toen ik in de bijstand zat heb ik ook 630 sollicitaties verstuurd... Als ik op een kwart daar van uberhaupt een reactie heb gehad is dat VEEL! Echt asociaal hoeveel bedrijven etc niet eens reageren op (open) sollicitaties... En van die 630 brieven ben ik 3x op gesprek geweest.. En dan nog afgewezen.. Kortom, begrijp hoe gefrustreerd je je voelt. Tis in ieder geval fijn te lezen dat dit geval aan een niet ge-updatete website ligt.. En niet aan jou talenten/opleiding/brief Hopelijk krijg je op de andere soll een betere reactie! @ Koetjekuuk, pfff.. Ik denk dat toen jij zo rustig en overduidelijk reageerde, en hem uitlegde dat het nix meer word tussen jullie, zijn ego zo'n deuk opliep, na zo'n moment van openheid, dat hij daaroom weer zo boos werd. Dit zijn precies ook de reacties die mijn ex (vader) gaf als hij weer es belde.... Ik vind het ook zo erg, want hij gooit jou emoties en al ook weer kats overhoop! Al vind ik het heel knap dat je er zo duidelijk in bent dat je hem niet terug wilt. Hier hetzelfde hoor. Ik zou de vader ook niet terug "willen" -is ook geen sprake van, haha, hij woont al weer samen- Ik ben zelf eigenlijk juist happy dat we al maanden nix meer horen.. Eindelijk rust in de keet.. Aan de andere kant vind ik het voor Stan juist heel erg.. EN dan krijg ik de neiging om hem te bellen en te vragen waar dit nou op slaat en waar hij nu mee bezig is.. Maar dat heb ik al zovaak geprobeerd. Het is nu aan hem.. En hij laat duidelijk zijn verantwoording behoorlijk afweten... Liefss
@ hier, Helaas zit ik met mijn andere ex steeds nog in gedachten en ik kan hem maar niet loslaten. Toen ik ben bevallen van mijn ventje, kwamen er zoveel (onverwerkte) emoties boven, waaronder dus dat ik nog nooit over hem heen ben... En ik wou dat ik daarin zo sterk kon zijn als jij (koetjekuuk) nu omschrijft bij jou ex... Dat ik het gewoon kon afsluiten... Af en toe hebben we nog contact. Maar hij is depressief op het moment en zit totaal nie goed in zijn vel.. Hij zegt nog wel van me te houden, maar dat dat logisch is omdat ik zijn ex ben.. Maar hij wil niet opnieuw beginnen, want het is toen niet voor nix mis gegaan zegt hij, daar heb ik dan mijn mening en visie op gegeven... (ben het daar niet mee eens, het waren vooral omstandigheden van TOEN) Maar hij gelooft niet in iets 2x proberen.. Dus tjah... Maar hij wilde wel met me naar bed??? Waar ik uiteraard NIET in mee ben gegaan... Maar hij is ook zo lief met mijn ventje.. Vorige week was hij er en zaten we met z'n 3 op de bank, en zowaar kreeg ik even het gevoel van, zo hoort het te zijn, gewoon een echt gezinnetje.. En wat doet het pijn dat ik dat Stan niet kan geven (en ook zelf mis ik het steeds meer) Maar tjah, hij wil niet, en een ander, waar moet ik toch ooit een ander leren kennen? Ik kom (bijna) nergens meer... Sorry dat ik het hier neer zet... Moes het even van me af schrijven... Missen jullie dat gezins-gevoell ook zo?