hoi meiden ik weet niet waar of hoe ik moet beginnen mijn zoontje woont nu 3 jaar bij zijn opa en opa (exschoonouders van mij) ik heb toen de tijd dat hij daar heen ging heel veel problemen gehad depressies enzo ik heb der voor gekozen om mijn zoon toen verlopig door hun te laten opvoeden omdat ik niet wilde dat hij dit mee zal maken ik ben in terepie gegaan en nu komt het ik ben helelmaal genezen verklaard heb alles op zwart wit maar krijg dus mijn zoon niet meer terug je raad het al ik ben zo zwart gemaakt dat k niet in staat ben voor me zoon te zorgen enzo rechtzaken gehad en zo en daar kwam uit dat de raad van kinderbescherming een onderzoek ging doen nou morgen is het zover ik mag voor gesprek komen bij de raad maar wat kan ik hier van verwachten wat doen hun nou precies ? zijn der hier vrouwen die dit ook hebben gehad ik hoor graag reakties liefs
Hoi Essiegio, Wat een vervelende situatie voor je! Wel heel fijn dat het nu goed met je gaat! Vanuit mijn werk heb ik hier mee te maken, werk in de jeugdhulpverlening. De mensen van de raad vd kinderbescherming gaan met je in gesprek en zullen tijdens dit gesprek proberen in te schatten in hoeverre je geschikt bent om voor je kindje te zorgen. Ze zullen dan vooral goed letten op je houding en natuurlijk hoe je gemoedstoestand is. Neem vooral al je papieren mee waarop staat dat je gezond verklaard bent, maar gooi ze vooral niet meteen op tafel. Laat ze eerst zien dat je rustig bent en goed na kunt denken over hoe je met je zoontje om zult gaan. Hoop voor je dat het goed zal gaan morgen Succes!
hoi kim bedankt voor je reaktie die papieren hebben hun al ik ben zeker blij dat het goed gaat en weet van me zelf 100% dat ik voor hem kan zorgen waar ik alleen bang voor ben is dat je in je verleden blijven staan en niet kijken hoe het nu is heb enorm had moeten knokken op van de depressie af te komen is ook niet heel raar dat ik daar gegeven moment in ben gekomen vroeger als kind ben ik misbruik mishandeld en noem maar op toen ik in depressie raakte was mijn moeder net overleden waardoor ik dus helemaal niemand meer had en dat kwam hard aan + dat de vader van mijn zoon drugsverslaaf was is en die steeds me geld van de bank af steelde waardoor ik dus steed sin problemen kwam met eten enzo en steeds meer ruzies kreeg mijn zoon wilde gegeven moment niet meer eten niet meer slapen huilde heel de dag door en dat was het laatste watik nodig had ik zat dacht en nacht te huilen en toen had ik zoiets van oke dat ik dit heb is al niet normaal maar mijn kind wil ik hier niet mee in trekken wat een hele moeilijke beslissing waarvan ik nog steeds verdriet heb maar op dat moment koos ik wel voor mijn zoon en dat mijn ex schoonouders dan ineens zeggen je krijg hem niet meer terug en ik nu me zoon al bijna een half jaar niet heb mogen zien breekt je wel
Jeetje meid....ik heb geen tips of ervaring, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen. Wat erg dat je je zoon al zo lang niet gezien hebt! Hopelijk komt daar snel verandering in! Ik vind het heel knap van je dat je toendertijd die beslissing hebt genomen, en ook dat je je depressie hebt overwonnen! Nu je zoontje nog in je armen sluiten....
Heb je al een advocaat? Zo niet regel die gelijk. Zorg voor een goed plan om je kind thuis te kunnen verzorgen. Daarin moet staan hoe je de zorg gaat vormgeven. Hoe het werkt met financien en welke school je kind heen gaat. Zijn kamer moet klaar zijn en bewijs van onafhankelijke psycholoog. Heb je nog gezag en hoe is het geregeld dat je kind bij opa en oma woont. Is dit door een uithuisplaatsing van jeugdzorg of zijn het mondelinge afspraken zonder bemoeienis? Een bezoekregeling kunnen ze helemaal niet weigeren. Je hebt altijd het recht om je kind te zien. Daarom gelijk een goede advocaat die meerdere zaken heeft gedaan met betrekking tot jeugdzorg. Misschien kan je hier advies vragen. Deze mensen hebben al meerdere kinderen weer thuis gekregen. https://www.facebook.com/#!/groups/163742473703126/
ik neem aan dat de rechters ook kunnen zien dat je in die tijd voor je kind hebt gekozen en niet voor je ex of jezelf. Dat lijkt mij alleen maar positief. Een bezoekregelening kunnen ze idd niet weigeren. ik zou net als wat rozeroos zegt een goede advocaat in de arm nemen. Succes. Hoe is het gesprek gegaan?
hoi meiden het gesprek is goed verlopen heb mijn kant van het verhaal kunnen vertellen en wat lucht dit op zeg!! ik heb zelf het gevoel dat ik een goede indruk heb gemaakt en heb ook wel veel complimenten gehad dat ik toen de beslissing heb genomen voor mijn zoon en ook over hoe ik er over denk en wat ik precies wil vonden ze dat ik daar heel goed over na heb gedacht bij mij sta mijn zoon op 1 en voor hem doe ik alles dus wil ook dat alles gaat in het belang voor mij zoon ik heb een advocaat die heeft alles geregeld rechtzaak enzo alleen omdat der een blokade recht besta kunnnen opa en oma mijn bij mijn zoon vandaan houden al laat dit wel zien dat hun niet in het belang van mijn zoon denken zo denk ik dan nu gaat raad van kinderbescherming nog praten met zijn vader zijn opa en oma en wellicht met mijn zoon zelf en dit kan nog zon 6 tot 8 weken duren het duurt allemaal erg lang en vind dit ook allemaal zwaar ik hoop dat de raad van kinderbescherming ziet hoe hard ik der voor vecht en voor gevochten heb om zelf weer met beide benen op de grond te zetten ik blijf vechten voor mijn zoon !!!
Wat fijn dat je een goede indruk hebt van het gesprek! Jammer he, dat die processen allemaal zo lang duren, maar als ie dalijk misschien weer bij je woont, zijn die 8 weken voorbij gevlogen! Hopelijk pakt het allemaal goed voor je uit en heb je dalijk lekker je zoontje bij je!
ja ik hoop het ook dan kan ik pas echt weer gaan leven het is allemaal al moeilijk zat bedankt allemaal voor het mee leven
Ze zullen je zoontje niet zomaar van de ene op de andere dag fulltime bij je terugplaatsen vrees ik. Lijkt me ook logisch. Je zoontje heeft nu een leven bij z'n grootouders, en abrupt wegrukken en terug bij z'n mama gaan wonen zou een trauma kunnen veroorzaken. Ze zullen waarschijnlijk de bezoekmomenten geleidelijk opbouwen tot hij definitief bij je terug kan. En dan nog blijft hij waarschijnlijk tot z'n 18e onder controle van jeugdzorg. Veel succes.
Dit is niet meer het geval. Wanneer alle doelen behaald zijn en het gaat voor lange periode goed zal een OTS opgeheven worden. De regels hieromheen zijn in Nederland erg veranderd.
Duim voor je dat je je zoontje snel weer mag zien. Neem aan dat het bij de kinderbescherming ook wel wat te denken zegt als je je zoon eerst wel mag zien (onder begeleiding) en als het beter met je gaat je (ex) schoonouders de deur figuurlijk dicht gooien... Maar bereid je er op voor dat het opgebouwd moet worden. Is in het verleden de omgang ook verder opgebouwd? en hoe zit het met gezag? heb jij dat of hebben zij dat?
Hi essiegio, Heel erg veel sterkte met wat er allemaal gaan de is. Ik heb er geen ervaring mee, maar wilde wel zeggen dat ik het ontzettend knap vind wat je allemaal gedaan hebt! Lijkt me niet makkelijk om je zoontje bij iemand anders achter te laten. Ook al weet je dat t beter is voor de kleine. En dat je dat gedaan hebt en vervolgens geknokt hebt om uit je depressie te komen! Is niet niets meid! Ik hoop dat ze dat ook bij de diensten waar je nu in verwikkeld bent, zien en je de kleine terug geven