Toen ik zwanger was, wist ik meteen dat ik borstvoeding wilde gaan geven. Toen ik dit antwoordde op de vraag van de vk wat ik me voorgenomen had, knikte ze goedkeurend, net als andere mensen die ik het vertelde. Na de geboorte van onze zoon ben ik ook, zoals voorgenomen, met bv begonnen. De eerste dagen lukte het nog niet goed en moesten we wat bijvoeden omdat hij teveel afgevallen was. Daarna ging het eigenlijk heel goed. Hij kwam snel weer aan en na flinke stuwing, ging het ook voor mij goed. Geen kloofjes, ontstekingen of andere ellende. Toch voelde ik me er niet heel prettig bij, maar dat wilde ik niet toegeven, ik had er toch voor gekozen? Na drie weken dacht ik als hij wakker werd: ah nee he, niet nu alweer.... Ik betrapte mezelf erop dat ik aan het hopen was, dat ik iets zou krijgen als kloven of borstontsteking (sorry meiden die dit gehad hebben, het zal vast geen pretje zijn), zodat ik een goede reden zou hebben om te stoppen. Uiteindelijk heeft de wijkverpleegkundige van het cb, die met drie weken op huisbezoek kwam, de knoop doorgehakt. Toen ik haar eerlijk vertelde hoe ik me voelde over de bv zei ze direct dat ik gewoon over kon gaan op flesvoeding. Wat was het voor mij een opluchting... Veel minder 'gedoe', die flesjes, het voelde veel fijner, het maakte Yannick niks uit, mijn man vond het ook leuk om te geven, en ik hoefde me niet meer druk te maken over of hij geen honger zou krijgen als ik even de stad in was. Wat heb ik me moeten verdedigen tegenover mensen. Veel mensen vinden toch dat je niet 'het beste' voor je kind doet, als je geen bv geeft. Een aantal mensen in mijn omgeving dat (lang) bv geeft, lijkt zich daardoor echt ook beter te voelen, waardoor ik me echt aangevallen heb gevoeld. Steeds weer ging ik uitleggen, dat er ook veel onderzoeken zijn waaruit blijkt dat flesvoeding net zo goed is... Mijn keuze om bv te gaan geven, was achteraf ook vnl bepaald doordat de omgeving daar gewoon vanuit gaat. Wat ik zeggen wil: prima als mensen de keus maken voor bv, maar respecteer ook mensen die ervoor kiezen om flesvoeding te geven, omdat ze dat prettiger vinden. Ik ga in ieder geval bij nr. 2 als die er mag komen weer starten met bv, omdat ik denk dat het eerste colostrum waardevolle stoffen bevat. Daarna ga ik weer rond 4 weken over op flesvoeding. Dat is voor mij fijner en daardoor ook voor mijn kind. Ik ben benieuwd of anderen, die gestopt zijn met bv of direct met flesvoeding zijn begonnen, dit ook zo hebben ervaren! Groetjes, Marloes @moderator: ik wist niet of ik dit onder bv of flesvoeding moest zetten, dus heb ik het maar onder voeding algemeen gezet... Ik weet niet of het zo goed staat?
Ik denk dat dit de goede plek is, omdat het over beide gaat. Is voor ons, soms ook moeilijk te bepalen.
Ik ben ook met BV begonnen, en al snel is er begonnen met FV als bijvoeding. Ik had nog niet genoeg voeding, maar C had heel hard voedsel nodig. De keus was niet moeilijk. Ik heb 2 weken bijna fulltime gekolft, en daarna af gaan bouwen, met 7/8 weken kreeg C nog 1 flesje BV per dag, en daarna 100%KV. En ik heb eigenlijk nooit rare reacties gehad. Wel mensen die het jammer vonden dat het niet lukte, terwijl ik het wel wou, maar niet veroordelend. Maar in mijn geval was er ook een duidelijke medische reden, zowel bij C die de voeding heel hard nodig had. Als bij mij, omdat ik lichamelijk flink wat voor de kiezen heb gehad, en fulltime kolven gewoon moeilijk was. Ik ben wel altijd open geweest over de reden. Dat scheelde in mijn situatie best veel. Alleen de CB arts deed mutserig. Die maakte met 5 maanden een opmerking, dat BV toch natuurlijker was dan FV. Kwam nogal aan als een veroordeling. Maar ik had het toch al niet zo op haar
Het is je eigen keuze. Op zich is wat je beschrijft aan gevoelens de eerste weken heel normaal. Veel moeders die borstvoeding geven voelen het zo. Ik heb ook vaak genoeg die eerste weken gezeten met 'he moet je nou alWEER?' Ik vond dat het moest, maar ik vond er echt geen bal aan hoor. Voor heel veel moeders is borstvoeding de eerste weken gewoon helemaal niet leuk. Borstvoeding is heel natuurlijk, maar het is wel iets dat je als moeder en kind allebei moet leren. En die leerperiode kan al snel een week of 10 duren (inderdaad, de periode van je verlof). 't Is die eerste weken toch een kwestie van lange adem. En de een kan meer opbrengen op dat punt als de ander. Als je niet van te voren weet dat de eerste weken gewoon flink kunnen tegenvallen, dan zie je als het tegenvalt ook het einde van de tunnel niet meer. En dan is de keuze om er mee te kappen ook gemakkelijker gemaakt. Maar, je moet altijd kijken wat bij je past. Je kind heeft nu in elk geval lekker die colostrum binnengehad en daarna nog eens 3 weken lekker bij je kunnen drinken! Dat op zich is al winst!
hey helemaal mee eens hier ook een bv moeder, heb ze alle drie gevoed. De oudste heeft 3 maanden gehad maar is op een gegeven moment verzwakt door de bv en iedereen maar pushen dat het beter zou gaan. Maar helaas kreeg hij een dip waar hij met behulp van de ambulance uit bijgehaald moest worden. Overstap op fles en je zag hem bekomen dochter heeft 4 maanden bv gehad , maar was wel een makkelijke drinkster. Ben met 4 maanden gestopt omdat ik gek werd van mijn eigen borsten...het lekker en zo de derde heeft bv gehad 10 weken en toen kon ik niet meer. Wilde zo graag d 6 maanden doen, maar het lukte me lichamelijk en geestelijk helemaal niet meer. Na het stoppen ben ik pas gaan genieten van de kleine...dus vond het een super slimme zet ik vind dus ook dat ieder voor zich moet doen wat die goed vind. Elk kind is anders, de mannen hier waren gewoon moeilijker terwijl de meid net zo regelmatig bij de bv kwam als normaal voor een fles zou zijn. Dus lekker doen wat je zelf wilt en je niet druk maken om wat anderen zeggen, het is nooit niet goed!
Ik ben meteen flesvoeding gaan geven, ik heb ook een borstverkleining gehad, maar waarschijnlijk kon ik wel gewoon borstvoeding geven, maar misschien ook niet. Ik heb besloten om het niet te doen omdat ik zelf hartstikke zenuwachtig werd als ik er alleen al aan dacht, ik was erg onzeker in het begin en dat zou ik nog erger worden als ik aan alleen maar aan BV dacht. (zou ze wel genoeg binnen krijgen etc...). Ik heb niet echt commentaar gekregen omdat mensen dachten dat ik het niet kon ivm de borstverkleining, ook al zei ik dat dat niet de reden was, het leek alsof mensen dit niet wilden horen. Ze vonden het allemaal zielig voor mij omdat ik het niet kon. Dan zei ik weer; ik kan het misschien wel maar ik wil het gewoon niet. (dat wilden ze echt niet horen geloof ik). Vooral mijn schoonmoeder ging elke keer opsommen wie dan wel borstvoeding ga in haar omgeving..... Ik vond en vind dit echt zo raar. Ik heb het er niet moeilijk mee gehad dat ik geen bv heb gegeven, mijn dochter is een vrolijke meid, ze zit goed op gewicht, is tot nu toe nog geen 1 keer ziek geweest (afkloppen!). Ik vind dat iedereen het zelf moet weten, maar ik vind de reacties van mensen als je het NIET doet wel belachelijk af en toe, waarom vraag ik me dan af?
Ik heb respect voor mensen die bv geven, laat ik daar mee beginnen. Ikzelf heb tijdens de zwangerschap heel erg getwijfeld, maar toen het bleek dat ik een keizersnee kreeg, heb ik besloten geen bv te geven. Eigenlijk vond ik al dat het me genoeg energie gekost had de hele zwangerschap en bevalling, en het herstel na deze operatie. Ik denk dat je een keuze moet maken die bij jezelf ook past. De mensen in mijn omgeving vroegen me waarom geen bv, maar ik heb daar altijd maar heel kort op geantwoord. Mijn man stond volledig achter me. En als ik nu naar onze kleine kerel kijk, hoe goed ie het doet, ben ik reuze tevreden hoor.
heb mijn 2 oudste elk 6 maand bv gegeven en wou dit bij deze zw ook doen maar toen ik even daarna hoorde dat we der 2 verwachte was de keuze voor fv bij mij snel gemaakt. ook ik kreeg toen veel tegenkantingen want 2 kan je best bv geven als 1 en dat geloof ik graag. maar ik weet hoe moeizaam in't begin bv kan zijn en ik wist dat deze 2 sowiso coveusekindjes gingen worden dus al die stress en over en weer geloop en ook 2 kindjes vragen nu eenmaal meer werk dan 1tje en ook eens zoveel energie dus fv was en is gewoon in dit geval de beste keuze voor mij want nu kon de papa ook meehelpen met de nachtvoedingen. ieder kiest zelf en weet wat het beste is in zijn situatie maar ik heb me toch moeten verdedigen in mijn keus naar mensen toe ( zelfs in het ziekenhuis) en dat vind ik niet kunnen
Dat ze juist in het ziekenhuis daarom vragen lijkt me vrij logisch. Tweelingen zijn vaak bij de geboorte wat zwakker, en juist als neonaatjes ook nog eens in een couveuse terecht komen kan borstvoeding de eerste weken enorm veel verschil maken. Maar goed, als je het niet ziet zitten, dan zal kolven rondom een couveuse vaak ook weinig succes hebben.
zag kolven in de coveuse bij ons al helemaal niet zitten want der was buiten de bureau van de verpleegster geen enkele plaats om op je gemak en met een beetje privacy te zitten, er waren vb 3 koppels die bv gaven aan hun kleintje , de één zat in het bureau te geven en de ander 2 samen in een kamertje zonder scherm ofzo. nu vonden deze 2 dames dit niet erg maar kan me voorstellen dat er koppels zijn die dit moment niet met andere willen delen. en dan nog had er geen probleem mee gehad als ze het gewoon voorstelde om het te doen maar dat ze je afkeurend bekijken en behandelen omdat je het niet geefft vind ik een ander verhaal. het is mijn keuze en zij hebben er gewoon in mee te gaan eender hoe
Als een ziekenhuis je niet eens de mogelijkheid biedt om op een fatsoenlijke manier te kolven en in rust met je kind te bonden, dan hebben ze volledig hun mond te houden over je voedingskeuze.
Ja daar ben ik het dus helemaal mee eens, dat mensen niet afkeurend moeten kijken als je zegt fv te gaan geven... Het is geen goede of slechte keuze, het is gewoon een KEUZE die je maakt.
Klopt het is een keuze. Maar een zorgverlener is wel verplicht om, als je je keuze aangeeft, je te wijzen op de implicaties van je keuze. En DAT mogen ze ook niet op een manier doen die afkeurend overkomt. Niet alleen maar zeggen 'ja, maar bv is beter', dat is een loze kreet. Uitleggen wat het verschil is. Maar in Randi's geval: wel afkeuren, niet helpen, dan hebben ze hun mond te houden natuurlijk. Al had ik waarschijnlijk een heel andere keuze gemaakt, ik denk dat ik in zo'n geval pontificaal midden in de zaal zou gaan zitten kolven tot ze voor goede voorzieningen gezorgd hadden.
@Marloes: ik herken je gevoelens wel hoor. Zo van nu alweer ?! Mijn kindje lag naast mij in de wieg en ik maar zo stil mogelijk liggen zodat hij niet wakker zou worden voor weer een voeding. (alleen was het voor mij geen reden om te stoppen ) En jij moet je verdedigen maar dat moet een bv moeder ook hoor. Wordt mij ook gevraagd of ik nog lang doorga, of ik er nog wel zin in heb met die tandjes enz. enz. Je doet het toch nooit goed.
Ik vind dat ieder de keus moet maken waar zij zelf achter staan. En als jij je dus niet fijn voelde door/met het geven van bv heb je natuurlijk het volledige 'recht' om over te gaan op kv. Dat is gewoon een keuze die je tegenwoordig kan maken! Ik heb niet echt een keuze gemaakt, ik wilde bv proberen en daar toen mee ben ik doorgegaan. Ik vind het ronduit belachelijk dat ze notabene in een ziekenhuis niet voor een beetje privacy kunnen zorgen ! Ze hebben toch gewoon van die schermen, is dat zoveel moeite om die dames een scherm te geven? Of een aparte kamer waar ze rustig op hun gemak, (zonder ongevraagde meekijkers) kunnen kolven.
@Marloes; ik denk dat Bv ook een kwestie van interpretatie van de mama is, hoe goed het allemaal ook gaat. En dat jij je moet verdedigen voor het feit dat je overgestapt bent, of in ieder geval het gevoel hebt je te moeten verdedigen, is natuurlijk niet leuk. Als jij achter je keuze staat is het toch goed? Steeds weer ging ik uitleggen, dat er ook veel onderzoeken zijn waaruit blijkt dat flesvoeding net zo goed is... -----> dat is echt niet waar wat je zegt, en volgens mij weet je dat zelf ook wel. De borstvoeding is op het kind afgestemd ,met precies de juiste hoeveelheden voedingsstoffen, met veel beschermende stoffen die ze niet na kunnen maken in kunstvoeding. Dat neemt niet weg dat Kv een goed alternatief is voor borstvoeding. Jij neemt de keus voor je kind om KV te geven,omdat je dit prettiger vind, als dat jouw keus is dan is dat toch prima? Ik ben blij dat ik niet voor die keus heb komen te staan. Alhoewel mijn kind heeft in het ziekenhuis ook Kv gehad, mijn man had toen die keus gemaakt.
@ Nemo: dat had ik me niet gerealiseerd, dat ook als je lang bv geeft, je dat soort reacties krijgt uit je omgeving... Ook jij maakt daar een keuze in en daar moeten mensen je idd in respecteren! Zelf ben ik verder niet enorm overtuigd van de voordelen van bv. Er zijn ook een heleboel onderzoeken die aantonen, dat er geen verschil is in allergieen e.d. bij bv-kids en fv-kids. Ja, wat moet je dan geloven... Bovendien ben ik vrij snel weer gaan werken en zag ik kolven niet zitten. En het vervelende gevoel dat ik erbij had... Dat alles bij elkaar heeft mijn keuze bepaald. Ik denk dat het ook een beetje afhankelijk is van de tijd. Op het moment wordt bv weer enorm gepromoot, 30 jaar geleden was het doodnormaal dat je fv ging geven... Misschien is het als onze kinderen groot zijn wel weer omgekeerd....
ben in een klein stedelijk ziekenhuis bevallen, de prematuurafdeling is ook maar uitgerust voor kindjes die pas vanaf 35 weken geboren worden en der zijn daar maar 6 coveuzes beschikbaar en 8 verwarmde bedjes dus je kan je voorstellen dat het daar niet erg groot is. de andere ouders hadden het ook al aangekaart van een beetje privacy door middel van inderdaad een scherm moet toch kunnen maar der is zolang ik daar was geen tijd voor gemaakt dusja.... en dan verschieten ze dervan dat je niet geneigd ben tot bv geven ook al promoten ze het continu en bekijken ze je als vuil als je het anders doet. was zelfs zo erg dat als ik zei dat het flesje nog koud was ik 15 minuten moest wachten tot ze het wouden opwarmen terwijl je met je schreeuwend meisje van de honger tussen de draden mee op je schoot zat. ben zelf ééntje gaan halen uit de ijskast om het goed op te warmen kwamen ze me boos vragen wat ik er deed, nou je kan je wel voorstellen, een pas bevallen vrouw die nog onder de hormonen zit enja wel wat temperament heeft welke reactie dat gegeven heeft laat ik het zo stellen , de coveuzetijd is niet direct de gezelligste periode uit mijn leven. stond zelfs op punt ze te laten overbrengen maar ze zijn der gelukkig maar 3 weken geweest
@ Randi, Hoe klein het ook is. Ik vind het gewoon niet kunnen hoor. ALs net moeder zijnde, heb je gewoon veel hulp nodig bij aanleggen/kolven. En daarbij ook privacy, anders kun je mi niet goed ontspannen, wat nier goed is voor je productie. Overigens vind ik het ook niet kunnen dat ze het niet eens waren met jouw/jullie keuze voor flesjes. En je gewoon laten zitten met een koud flesje! Gelijk heb je dat je het zelf bent gaan opwarmen. Hier hebben ze (gelukkig) niet in de couveuse oid gelegen, maar lekker bij mij op de kamer en mochten we na 2 dagen al naar huis.
wel leuk zo direct op je kamer bolbuikje want ik zie dat ruben toch maar 2.045 woog en tia woog hier 2.090, wel zijn ze op 36 weken geboren ( weet het niet van jou 2) en moesten ze daarom in de coveuze? de longen waren nochthans in orde en ze hadden ook direct hun zuigreflex, ze hebben er eigenlijk alleen gelegen om te groeien bij manier van spreken want mocht ze pas mee naar huis als nina ( die het lichtste woognl 1820) 2.500 woog