Mijn dochter is net een maandje 2 jaar. In het algemeen een spontaan, sociaal en lief meisje, maar sinds kort kan ze echt een draakje zijn. Wat beteft ook het eten.. Ze eet sinds een paar weken slecht, eet amper haar warm eten, eet een halve boterham, en fruit eet ze dan weer wel.. Ze heeft ook van die buien, dat als ze iets niet mag of krijgt, ze gaat schreeuwen, schoppen op de vloer en huilen. Ze probeert je echt uit. Ik weet dat het een fase is, maar ben benieuwd of jullie kindjes er ook last van hebben gehad en hoelang ? Groetjes een liefdevolle mama
E is 3 jaar en 2 m en eet nog steeds bar weinig. Hij is veel slanker geworden wat ze op het cb fantastisch vinden Het eten loslaten is het motto maar wel heel moeilijk. En met de driftbuien. De frequentie en lengte neemt wel af veel geduld gewenst!
Mijn zoontje heeft ze ook.. En eet ook heel weinig. Avondeten echt vrijwel niks. Hij had vanochtend om 7.10 al een huilbui omdat hij geen snoep mocht haha!
Hier ook hoor, maar mijn zoon heeft dat al een tijd, en idd eten loslaten... ik blijf steeds verschillende dingen aanbieden en 1 x per week eet ik iets wat hij lekker vind (ovenpatatjes en fishsticks ) Verder eet hij wel goed trouwens (alleen avondhap niet)
Hier eet ze gelukkug goed en fruit en groente etc. Maar ook met regelmaat janken voor koekje of iets lekkers. Wat ik doe is vaste tijden aanhouden voor alle eten dus ook koekjes en tussendoortjes. Zo als ik haar uitleg dat ze straks krijgt wel kan ze even wachten. Ook heb ik hier "regels" voor eten dus ochtend altijd bordje pap ze mag kiezen welke maar het blijft pap. Middag 1 boterham altijd, tussendoor altijd fruit en middag mag ze kiezen yogurt of fruit maar het blijft vaste regels waar ik niet afwijkt waardoor ze dus weet wat ze kan verwachten. Soms gaan we uit eten mag ze patat etc maar ze weet ook dat thuis eten we alleen gezond en zo is dat ook. Met 2 jaar kan je veel uitleggen al en ze leggen al goed verbanden tussen. En hier al tijd dat ze ansoluut niet wil dat ze geholpen wordt ze eet al tijdje zelf alles van soep tot pap etc. Ze wil ook zelf beslissen wat ze op bord krijgt (dus ik zet allee op tafel en ze mag zelf scheppen/smeren). Als ik vind dat het langzaam gaat moet ik niet proberen helpen want dan ze gaat krijsen en wil niets meer. Kindjes hebben ook met 2 minder eten nodig dan ervoor vaak. Ik vind dat geen ramp als ze op gewicht is. Dus hier wil ze niet dan niet geen drama. Ik geef ook geen alternatief dan heeft ze pech. Dan heeft ze blijkbaar genoeg gehad of wilde niet gaat zo bed in. Voor slapen gaan kan ik dan even melkje zelden of mandarijntje aanbieden
Dit is denk ik voor veel moeders een bekende fase Hier heeft het denk ik ongeveer een maand of 8 geduurd. Ik bleef alles gewoon stug aanbieden. En als hij dat niet wilde eten, bood ik ook niks anders aan (bijv niet toch maar een boterham geven als hij zijn avondeten niet wilde eten omdat je toch wilt dat hij wat binnenkrijgt)
Fijn dat zo herkenbaar is bij jullie kindjes. Vaste tijden gaat hier helaas niet om iets aan te bieden, mijn man en ik werken beiden met wisselende diensten en dagen (ochtend/middag/avond, ook feest en weekenden), ze gaat wel naar het kdv waar ze een vast patroon hebben. Ik vindt het lastig als ze dan niets eet, haar met een lege maag in haar bed te moeten leggen. Hebben jullie dat niet? Geven jullie dan niets alternatiefs zoals een boterham? Ik maak haar wel duidelijk geen eten, geen danoontje. En die krijgt ze dan ook niet. Ik geef haar time-outs (1 a 2 min) , even in een hoekje staan. Duidelijk zeggen waarom, en erna wat ze gedaan heeft niet mag of leuk is., ze zegt dan sorry mama/papa en geven elkaar een dikke kus en dan is het weer goed.
Ik geef geen alternatief. Want die van mij heeft dan zo door dat hij z'n avondeten niet hoeft te eten want daarna kont er toch nog wel een boterham of een banaan. Hij moet van mij ook blijven zitten tot we allemaal klaar zijn met eten. haojes voeren heeft hier ook echt geen nut want hij wilt alles zelf doen. Ik besteed er echt helemaal geen aandacht aan. Ik zet het eten klaar, we gaan zitten, eet je, hartstikke fijn, eet je niet, ook prima. Gaat hij ee eventueel mee gooien dan zeg ik ook niks, ik haal zijn eten dan weg. Hij krijgt overigens wel gewoon altijd z'n bakje yoghurt of een eventueel ander toetje. Dat is bij ons gewoon onderdeel van de maaltijd, geen beloning. Ik vind het wel rot om hem zonder eten naar bed te doen maar hij eer de rest van de dag opzich wel oke. Ik denk dan maar als hij echt honger heeft dan eet hij wel. Gisteravond heeft hij wel weer aardig zitten eten maar de avond er voor echt helemaal niks. En ja die boze aanvallen.. Ik laat het hem maar gewoon hebben. Hij is verder onwijs lief en goed bezig het zijn alleen echt die boze aanvallen als ik bijvoorbeeld een snoepje weiger. Dan wordt hij heel boos en gaat huilen maar dan zeg ik alleen zoiets als ik begrijp dat je boos wordt omdat je nu geen koekje mag, het is er nu nig te vroeg voor. Meestal wilt hij daarna dan getroost worden en is t weer goed.
Hier gaat het op en af met eten. Heeft ze geen zin.. prima wel een laar happen maar daarna laat je het maar staan. Geen alternatief en we blijven aan tafel totdat iedereen klaar is. Duurt nooit langer dan twee dagen en dan eet ze weer goed. Krijsen en schreeuwen ben ik niet van gediend. Dan pak ik haar even apart en leg uit dat dat niet de bedoeling is.dit werkt gelukkig nu nog
Ik geef niet meteen een alternatief. Maar hij krijgt wel een poosje daarna fruit als toetje. Zodat hij het los ziet van het avondeten..... E valt wel af. Althans hij komt niks aan maar groeit wel.
Jup, hier ook! Eten doet ze overdag enorm goed, alleen het avond eten gaat erg slecht. Driftbuien worden langzaamaan minder (je weet hoe oud m'n dochter is ) dus dat scheelt wel gelukkig! Alleen heeft ze nu ineens een chocolade tik, heeeeeel de dag vraagt ze om 'chocolale' niet dat ze het krijgt hoor, af en toe eens zo'n kinder surprise ei, maar toch, altijd even vragen haha
maar waarom krijgt ze een time out? Ze heeft toch niets fout gedaan? Eten is een van de belangrijkste autonomie dingen voor kinderen... En dat kunnen ze ook goed gebruiken om aandacht te krijgen van pappa en mamma en daarmee (jullie) en de situatie te controleren en daarmee creëer je dus strijd en ik neem aan dat je dat juist niet wilt? Wat wij doen is wij bepalen wat we eten, zij bepalen hoeveel ze eten. En dus altijd een toetje ( onderdeel van de maaltijd idd). Verder geen aandacht voor het niet-eten, maar vooral voor de positieve kanten van het eten (gezelligheid, aandacht voor elkaar, rustig met elkaar aan tafel zitten, lekker gekookt pappa/mamma, ik proef.... Etc. )
Hier gaat het avondeten nu ook op en af. We maken er nooit een drama van. Wat hier al werd gezegd: wij bepalen wat ze eet, zij bepaalt de hoeveelheid. Gisteren hadden we aardappels, spinazie en zelfgemaakte gehaktballen. Ik zet haar aan tafel en het eerste wat ze zegt: 'lus ik nie'. Nou, prima lieverd, dan eet je het niet. Mijn man en ik beginnen smakelijk te eten en kletsen met elkaar. En ik zag de interesse naar het eten groeien. Heb een beetje op een vork gedaan en hoppa, mondje ging meteen open . Dat hebben we uiteraard geprezen en uiteindelijk heeft ze toch zo'n 10 happen op. Negatief gedrag aan tafel negeren we, positief gedragen belonen we. Zeg niet dat het altijd werkt hoor... Maar strijd om het eten doen we niet. We zeggen duidelijk wat we verwachten en de verdere keuzes zijn aan haar. Toetje krijgt ze overigens ook altijd. Yoghurt, soms wat druifjes. En 'toetjesvla' (zoals ze het zelf noemt) als ze goed gegeten heeft.
Eentime out is alleen als ze iets heeft gedaan wat niet mag, bijv blijven schreeuwen of stampen op de grond als ze iets niet krijgt. Dit staat los van het eten! Ik denk dat je het verkeerd had gelezen Theeleeutje en gizzie thnx meiden xx