Onze zoon van bijna 2 in al weken onrustig. Het is hier al weken drama met slapen 's nachts! Ik moest er elke avond naast zitten totdat hij sliep, maar dan sliep hij vervolgens wel de hele nacht. Sinds het hete weer ging hij sowieso niet slapen op z'n kamer, en haalde ik hem uiteindelijk op om beneden bij ons op de bank in slaap te vallen en dan legde ik hem over in bed als wij naar bed gingen. Maar sinds het weekend als hij 's avonds slaapt, wordt hij rond middernacht helemaal in paniek wakker, om niet meer in slaap te vallen in z'n eigen bed. In de nacht van maandag op dinsdag werd hij 22.30 wakker. Ik heb hem getroost en ben weer naar bed gegaan. Elke 10 minuten terug om hem weer neer te leggen. Na ruim een uur was hij echt WOEST en toen hebben we hem uiteindelijk maar bij ons in bed genomen waar hij vervolgens nog 2 uur helemaal over de rooie was en pas om 2.00 in slaap viel. Waar ik hem normaal nog wel weer terug kon leggen in bed, wordt hij dan tegenwoordig binnen een halfuur overstuur wakker. We weten echt niet meer wat we nou moeten doen... Vanmorgen bij de dokter geweest om hem helemaal na te laten kijken, aangezien we een paar maanden geleden de oorontstekingen ook niet door hadden. Maar er was helemaal niets te vinden. Overdag slaapt hij gewoon goed in zijn ledikant. Deze zomervakantie krijgt hij een nieuwe kamer en een nieuw groot bed. Ik ben heeeeeeel benieuwd of dat het probleem zal oplossen of juist erger maakt.
mijn dochter van 2,4 heeft sinds een maand of zo ook ineens problemen met het slapen, dat heeft ze sinds haar babytijd niet meer gehad. leeftijddingetje of zo? bij haar werkt het ook niet om elke 10 minuten naar haar toe te gaan als ze over de rooie is, dat maakt het alleen maar erger. de eerste keer ga ik wel natuurlijk om te kijken of er iets is, maar als dat niet zo is laat ik haar huilen tot ze vanzelf in slaap valt. afschuwelijk maar de enige manier voor haar. ze lijkt op die momenten ook niet echt goed wakker te zijn, je krijgt nauwelijks contact als je vraagt wat er is, het is alleen maar huilen zelfs als je haar vasthoudt en knuffelt. bij het wakker worden is ze dan overigens weer normaal en vrolijk, dus ze lijkt het ook niet op te slaan. gelukkig gebeurt het niet elke avond, inmiddels al weer steeds minder dus ook dit zal vanzelf wel weer over gaan.
Van donderdag op vrijdag is ben ik 's avonds ruim 1,5 uur bezig geweest om elk kwartier erheen te gaan. Toen is hij van vermoeidheid in slaap gevallen. 'S nachts werd hij ook weer wakker, na ruim een uur gaf hij het op. 'S morgens werd hij vrolijk wakker, alsof hij van niks wist inderdaad! Vrijdagavond, gisteravond gewoon meteen in slaap gevallen!! Dus het lijkt wel of het toch echt geholpen heeft om door de zetten. Ook nu is hij gewoon gaan slapen...ik ben nog steeds verbaast, maar het helpt dus wel..
Ook hier hetzelfde gehad en net als jij volgehouden. Hielp hier ook super! Steeds terugkomen om je kind te laten zien dat je er voor hem of haar bent maar wel laat weten dat het tijd is om te slapen.
Ik had veel meer geschreeuw verwacht. Ik had 's avonds wel heel duidelijk gezegd dat ik hem in zijn bed zou laten liggen en dat ik hem er niet uit zou halen. Hij heeft wel heel hard gehuild, maar blijkbaar merkte hij toch echt dat ik ditmaal niet op zou geven..
Hoe voel je je er zelf dan bij, om hem in zn kamer te laten huilen tot hij door heeft dat je echt niet naar hem komt, hoe hard hij ook huilt? Ik lees namelijk enerzijds dat je wel bij hem blijft tot hij slaapt, maar als hij vervolgens wakker word, verdrietig of in de war, dan ben je er niet voor hem en laat je hem huilen? Als er hier een 's nachts wakker is, dan zit ik ook even bij ze tot ze weer slapen. In de praktijk betekend dat eigenlijk dat ik er heen ga, even vraag wat er is, een aai geef en een kus en als ze rustig zijn ga ik naar de wc. Blijven ze rustig, ga ik naar bed. Hoor ik ze dan weer, leg ik ze tussen in en kunnen we allemaal weer slapen.
Hier ook een dame van bijna 3 die hier gierend wakker werd. Ze heeft het 1 keer over poken (spoken) gehad. Nu sturen we "iedereen" standaard uit haar slaapkamer zodat ze rustig kan slapen en dat gaat heel goed! Ook helpt een nachtlampje bij haar en slaapt ze nu veel beter en hebben we ook geen strijd meer om haar op bed te brengen.
@ Suusjeuh: ik voelde me er wel goed bij. Als baby heeft hij ook een periode gehad overdag dat hij ook eerst even moest huilen voordat hij in slaap viel, en het enige wat hielp was even laten huilen. Dus ik was daar al wel bekend mee. En ik liet hem niet alleen maar huilen hoor! Ik ben elk kwartier bij hem geweest om hem te laten weten dat ik er wel voor hem ben. Want dat vind ik wel erg belangrijk!!! En sindsdien slaapt hij wel weer goed, dus dat is positief!