Bij mijn zoontje heb ik na een redelijk snelle start uiteindelijk toch een keizersnee gehad omdat de ontsluiting op 8-9 cm bleef hangen. In het ziekenhuis hebben ze gekeken met een echo of hij misschien niet goed zou liggen met zijn hoofdje en met het CTG of de weëen wel sterk genoeg waren. Beide waren echter goed. Nou ben ik zelf niet zo groot, 1.55 en mijn zoontje was bij de geboorte 3865gr dus ook geen kleintje. De verklaring wat er toen gegeven werd was dat hij waarschijnlijk niet door mijn bekken paste. Nou vraag ik mij af of ze bij deze zwangerschap mijn bekken kunnen opmeten? Ik heb hier wel eens van gehoord, maar kan er weinig goede informatie over terug vinden. Hoe doen ze dat? Maar ook klopte het achteraf gezien? wie heeft hier ervaring in? Ik ben nu nog bij vk en ga pas rond de 32 wk over naar de gyn maar dit speelt al zo lang door mijn gedachten en vind het nog "erg lang" duren eer ik hier met de gyn over kan spreken. Met de 30wk heb ik trouwens een groeiecho. Buik en baarmoeder lopen nu alweer zo'n 4 weken voor...dus ben ook benieuwd of dit kereltje wat groter zal zijn. Alvast bedankt!!
Volgens mij hebben ze bij mijn eerste kindje ook mijn bekken gemeten doormiddel van echo (had ook inwendig onderzoek maar volgens mij was dat niet voor het opmeten), dit omdat ons kindje niet indaalde. Volgens gynacoloog zou het moeten passen volgens zijn meting Ik ben wel via natuurlijke weg bevallen met medische indicatie vanwege het niet indalen, liep niet soepel en ze hebben ingeknipt omdat het te lang duurde maar lag volgens mij niet aan mijn bekken en kindje was ook niet groot (nog geen 6 pond)
Hier heb ze bij de tweede wat meer echo´s gemaakt om te kijken of hij niet veel groter dan zijn zus zou worden. Dit was niet het geval maar heb geen idee wat het beleid zou zijn wanneer dit wel zo zou zijn.
Hier een soortgelijke ervaring: blijven hangen op 5cm. ontsluiting, en na twee dagen een spoedks, omdat het ws. dus niet ging passen. S zijn hoofdje was al 38,5cm, en verder was hij ook 9 pond, dus nee: dat ging inderdaad nóóóóít passen! (exacte woorden van de gyn toen die hem uit mijn buik trok, haha!) Ik heb nu gevraagd of ze een bekkenmeting wilden doen (loop bij de gyn), maar dat had geen zin, want is niet betrouwbaar, zeiden ze. Ik krijg nu wel groeiecho's (met 31 weken en verder), en als het weer een groot kind met een groot hoofd is, krijg ik nu een geplande ks. Stiekem hoop ik op een 'normaal formaat' hoofdje deze keer, omdat ik niet zit te wachten op nog een ks, maar als het weer zo groot is, ga ik niet nog eens die martelweg door van al die weeën en ellende, en dan alsnóg een ks. Dan maar gelijk.
De groeiecho ga ik dus ook krijgen met de 30 weken. Maar als ik jullie verhalen zo lees is het allemaal ook maar afwachten... Vind het wel heel lastig. Het duurt nog zo lang eer ik er met de gyn over kan praten. Ik zie er zoooo tegen op als het toch weer een ks gaat worden. Niet dat de ks zelf zo vreselijk was hoor. Maar omdat ik gewoon heeeeeel graag een keer op de normale manier wil bevallen. Mocht er nou bij een bekken meting uit komen dat het gewoon echt niet zal gaan passen kan ik me daar beter op instellen...
Hier ook zelfde probleem!!! Mijn identieke tweelingszusje is bevallen op 37weken, 3700g en kindje zat vast in bekken en bijna door zurustofnood gestorven... is toen met zuiger geboren maar ze werd al klaargemaakt op spoedks... Nu is mijn baby al geschat op 3100g en nog steeds niet ingedaald en gyn wil ook geen meting doen (pas vanaf 37weken trouwens) omdat het niet betrouwbaar is... hij wil me eerst 'laten proberen' en dan zien we wel! Ben zoooooooo bang dat het misloopt he, maar niets aan te doen! aangezien het je 2de is zou ik die ervaring toch echt wel bovenhalen hoor!
Ik wil dat bij een eventuele volgende zwangerschap eigenlijk ook! Onze dochter was nog niet helemaal ingedaald en toen ik persweeën had zeiden ze dat ze wel verder in zou dalen, maar na 1,5 uur persen (en de VK, Gyn en assistent zeiden dat mijn perstechniek wel erg goed was!) was ze nog niks verschoven en is het een KS geworden... We hebben het er eigenlijk niet meer over gehad of ze te groot was of iets dergelijks maar bij een eventueel volgende wil ik het toch laten meten voor de zekerheid!
Ineke kan me goed voorstellen dat je met dit idee in je achterhoofd bang geworden bent voor een bevalling. Maar hebben ze ook gezegd dat het kwam door een te klein bekken? Of is daar geen uitspraak over gedaan? Ik kan me voorstellen dat zo'n meting niet voor 100% zekerheid kan geven. Maar toch...Alles beetjes wat duidelijkheid kunnen geven, wil je toch hebben.
Ja kwam door te smalle bekken! En kindje woog 2700 g en niet 3700g even verkeerd getypt, dus was echt een kleintje he!
Ja hier was dat ook, alleen werd het gelukkig geen keizersnede. Moest eerst 1,5 uur persweeen wegpuffen omdat ik nog geen 10cm had. Uiteindelijk mocht ik gaan persen en ze vroegen constant 'heb je het idee dat ze verder komt?'.. ja wist ik veel, was mijn eerste bevalling. Ik perste me een ongeluk maar het schoot niks op. Nog een echo gemaakt of ze wel goed voor lag. Uiteindelijk maar de gyn opgeroepen en mij laten persen in de tussentijd. Ondertussen kreeg mijn dochter het steeds moeilijker en moest ze er echt uit. Vaccuumpomp erop gezet die er een stuk of 10 keer afschoot (mijn man dacht serieus dat alleen het hoofd geboren zou worden de rest zou blijven zitten ). Hoofdje werd geboren alleen bleef ze nog hangen met dr schouder! Benen werden in mijn nek geduwd en 2 de verpleegkundige en gynassistent duwde hard op mijn buik en daar was ze dan eindelijk.. Ze werd direct meegenomen want ze had het aardig moeilijk, ook zat ze onder de poep omdat ze het zo moeilijk had gehad. Gelukkig was het bij de tweede geheel anders en soepel, hij was ook wat kleiner.