@pippilotte: ik bedoel dan dat dat Herr Doktor onder collega's onderling zo wordt gehanteerd: ojee als je als verpleegkundige of wat ook Herr Doktor bij zijn voornaam zou durven noemen! Heel autoritair allemaal. Dan ben ik toch blij met de nederlandse nuchterheid, Wij hadden op de psychiatrische afdeling waar ik hiervoor werkte op een gegeven moment een duitse delegatie te gast, die sloegen echt steil achterover van de amicale manier waarop alle collega's met elkaar omgingen en ook met de psych. En hoe we die gewoon aanspraken als wij anders dachten over een diagnose of wat ook... dat zouden zij niet durven! Dat bedoelde ik, Ik vind het ook helemaal OK om mijn huisarts gewoon meneer of mevrouw te noemen hoor! Die van mij is toevallig een jonge vrouw, die zichzelf bij voornaam enzo voorstelt, dus dat vind ik ook wel weer fijn, lekker normaal, niet te afstandelijk, dat helpt wel bij dingen vertellen enzo, Maar had het geen probleem gevonden als zij zich gewoon mevrouw ... had willen laten noemen...
Over de hele discussie over kunnen kiezen voor keizersnee, altijd maar: dat vind ik ook belachelijk! Het wordt vergeleken met kies trekken onder verdoving, maar die kies wordt getrokken als dat nodig is! Daar mag best verdoving bij. Ik vind dan wel weer dat vrouwen meer stem mogen hebben in of ze verdoving nodig hebben, (alhoewel ik dan ook wel weer bang ben dat je van die pieperds krijgt die bij het minste pijntje direct verdoofd willen worden... maar OK). Het is best raar dat een arts bepaalt of jij nu genoeg pijn hebt om een pijnstilling te willen. Schoonzusje van m'n zus had bekkeninstabiliteit en brak een paar weken voor de bevalling daardoor haar been op 3 plaatsen, (enkel door van de een-na-laatste tree van de trap af te stappen...) Die kon geen kracht zetten of niets en vroeg om KS. Nee, kon niet. Nou, pijnstilling dan. Nee, mocht ook niet. Dat vind ik dan wel weer belachelijk! Zij heeft haar hormonen uiteindelijk zo weten te gebruiken dat ze toch verdoving kreeg, maar daar zit je op te wcahten zeg: zijn de weeen begonnen, moet je eerst van leer trekken, voordat ze je gaan helpen. Maar goed, KS als er geen medische reden voor is, lijkt me grote onzin. Kom op zeg! Juist door de bevalling help je allerlei processen ook in je lijf opgang, (borstvoeding, de feromonen die vrij komen na je 'prestatie' waardoor je helemaal verliefd wordt op je kindje, enz. Vriendin van mij had het stuur van haar fiets in haar buik gehad en ze vertrouwden het allemaal niet zo, dus kindje gehaald met keizersnee. Zij was daar niet zo happy mee: je merkt helemaal niets van wat er gebeurt en ineens heb je dan een kindje. Was ook psychisch heel raar, vertelde ze... Nou, dan zou ik het echt heel ongezond vinden als vrouwen die perfect normaal kunnen bevallen enkel vanwege een idee dat ze over bevallen hebben, kunnen zeggen: doe mij maar KS...
Kiezen voor een keizersnee mag ik trouwens ook niet. Die wordt in mijn ziekenhuis in Duitsland alleen op medische gronden gedaan. Wel een badbevalling, Romarad, baarkruk, maar die dingen heb je toch ook in Nederland. @Vlinderbloem, ik heb alleen maar SLECHTE ervaringen met de gezondheidszorg in Engeland helaas. En tegen mij zeiden ze ook dat het zo geweldig was. Nou echt niet dus. Nou ja, mijn man komt uit Centraal Azie. Die vind het sowieso geweldig hoe het in Europa allemaal geregeld is. Nederland, Duitsland, voor hem maakt het niet uit!
Nou ik was blij dat ik kon kiesen voor een ruggenprik! En wat is een pieper? Ieder mens heeft het recht om zelf te beslissen wat hij/zij wil, de ene kan meer pijn verdragen. Maar als je ingeleid word en de weeen stroom in 1 klap komt ipv op te bouwen dan ben je blij hoor met de keuse voor een ruggenprik. @ Nemo: Mooi toch dat jij het fijn vind in nederland. Lekker daar blijven dan Krijg ook altijd een naar gevoel van het antwoord 'je bent alleen maar zwanger niet ziek' Nou je kan knap ziek zijn door een zwangerschap hoor! Denk maar aan zwangerschapssuiker Ach ja laat ik maar even stoppen wind me weer teveel op denk ik hahahaha Liefs Esther
Ja Madelief, je kan ook flink ziek zijn van een zwangerschap, vandaar dat ik bij een gyn loop... Ik mocht gelukkig zelf kiezen welk ziekenhuis en dan pak ik meteen de beste ook! Ik had het absoluut niet gepikt als ik minder zorg kreeg dan nodig is. En niemand zegt toch dat je een pieperd bent wanneer je een ruggeprik krijgt? Ze zei dat sommige vrouwen al snel om een ruggeprik roepen, maar bij een inleiding is een ruggeprik heel normaal want een weeenstorm is heel heftig! Ik ken mijn artsen overigens allemaal bij voornaam... Merk weinig van hierarchie daar!
ik mocht alleen nog maar naar een klinik, mocht niet meer in een normaal ziekenhuis bevallen Mocht wel zelf kiesen welke en toen heb ik ook de beste gekozen natuurlijk. Nee ben echt erg blij hier met de medische zorg, kan er eigenlijk aleen maar goeds over zeggen. En Vlinder ik had het ook niet tegen jou hoor, sprak in het algemeen Liefs Esther
Ik sluit me aan bij Esther. Mijn eerste zwangerschap was een hel! Niks alleen zwanger, maar doodziek en veel pijn. Ik was 27 kilo aangekomen, en dit was puur vocht. Door de vocht kreeg ik met 5 maanden Carpaal Tunnel Syndroom in mijn linkerhand en met 6 maanden ook nog eens in mijn rechterhand. Ik sliep 4 uur, verdeeld over 2 uurtjes in de nacht en 2 uurtjes in de middag. Ik wist niet eens dat ik nog leefde van vermoeidheid. Brood smeren, bestek vasthouden of een deurklink naar beneden doen was er niet bij. Van kastje naar de muur gestuurd met mijn pijn. Nog even volhouden mevrouw, straks bent u het allemaal weer vergeten... NOT! Toen ik eindelijk naar het ziekenhuis mocht, stuurde ze met een slaappil weer naar huis. Daar kwam de pijn ook gewoon doorheen. Na 2 dagen terug gegaan en gezegd niet naar huis te gaan zonder kind! Nou, laat ons dan nog maar eens zien... 1 cm ontsluiting, gestript, 8 uur later 4 cm, vliezen gebroken, ingeleid en 4 uur later was mijn zoon daar. Door de inleiding ging de ontsluiting natuurlijk supersnel, 5 cm in 1 uur en toen gaf mijn lichaam op! Pijnstillers ho maar, en verpleging heb ik pas gezien toen het hoofdje al stond en iedereen zich de pleuris schrok. Nu had ik ook toen niet voor een keizersnede gekozen of voor een ruggenprik, maar het had wel degelijk anders begeleid kunnen worden. En dat ik door natuurlijk te bevallen meteen Cloud 7 heb bereikt kan ik ook niet zeggen. Ik was absoluut niet meteen verliefd op mijn zoontje! Na dit hele gedoe was ik er van overtuigd nooit meer zwanger te willen worden. Mijn zoontje wordt nu 3 en vooral voor hem hebben we bewust toch nog voor een 2e gekozen. Vanaf het begin heb ik mijn angsten bij de Gyn hier in Duitsland kenbaar gemaakt. Alleen de reactie al hier, was een openbaring. Meteen werden er voorzorgsmaatregelen genomen om CTS te voorkomen en wordt er extra gecontroleerd. Een pieper was ik toen niet, en zal ik nu ook zeker niet worden. Wij zijn eigen ondernemer en ondanks de pijn en vermoeidheid heb ik zaterdags nog gewerkt en op maandag mijn zoon gebaard. Is altijd makkelijk praten voor mensen die lekker door hun zwangerschap heen fietsen. Zouden we allemaal voor tekenen, maar helaas ken ik genoeg voorbeelden die het tegendeel zijn.
Ik was ook niet gezellig zwanger, ik had dus vanaf week 20 zwangerschapssuiker en wel in de ergere vorm, kon gelijk insuline gaan spuiten pfffffff nou heb het niet makkelijk gehad. Elke week naar de dokter bloed testen enz. Ben ook tot het einde bezig gebleven dus een pieper kon je mij ook niet noemen, maar een vlekkenloze zwangerschap nee daar kan ik helaas niet over mee praten Misschien bij de volgende maar dat zal haast wel niet want 1 keer zwangerschpssuiker dan is het meestal bij de volgende ook zo, alleen letten ze er vanaf het begin meer op liefs esther
@pippilotte: maar da's wel even een ander verhaal, jouw verhaal, dan vrouwen die probleemloos zwanger zijn en vanwege angst voor pijn een keizersnee willen. Met pieperds bedoelde ik dus ook beslist niet vrouwen als jij: laat dat even duidelijk zijn, Zoals ik al zei: ik heb wel kritiek op hoe e.e.a. af en toe begeleid wordt in Nederland, maar denk niet dat de oplossing er dan in zit om iedereen maar vrije keuze te geven over natuurlijke bevalling of KS. Had gisteravond mijn schoonzusje nog aan de lijn: die heeft HELPPsyndroom gehad dus. Zij belde met 7,5 maand afspraak VK af omdat ze griep zou hebben. VK niet doorgevraagd, maar ze had dus allemaal al symptomen van te hoge bloeddruk. Vervolgens een tijd geen afspraak omdat m'n schoonzusje op vakantie ging en aan het einde van de vakantie ging het dus mis en kwam ze met hoge bloeddruk in ziekenhuis te liggen. Eiwitten zakten na een dag, dus terug nar huis gestuurd, waar het na 1 dag vreselijk mis ging en ze dus op IC is opgenomen met epiletische aanvallen. Ze heeft het echt op het nippertje gered! Dan denk ik echt: OK, VK had moeten zorgen dat ze doorvroeg en alsnog voor de vakantie anders een afspraak had gemaakt, ziekenhuis had haar beter kunnen houden: met nog steeds erg hoge bloeddruk iemand weer naar huis sturen terwijl de kleine al een maand niet meer groeide... tja... Maar ben zelf verder wel tevreden hoor. Leuke VK's, als ik iets aangeef qua klachten wordt dat serieus genomen en kan ik meedenken in hoe ik het opgelost wil zien, (zat ietswat laag in m'n ijzer, om kuur gevraagd en aangegeven dat ik altijd hoog moet zitten om me fit te voelen. Zo ook met misselijkheid: kreeg zonder morren medicijnen daarvoor (alhoewel ik de komende afspraka toch even ga vragen naar zo'n vitamine-injectie)).
Niemand gaat hier naar het ziekenhuisen zegt " Ik ben bang en wil een KZ" De mogelijkheden worden al lang van te voren besproken. De risico's van een KZ worden uitebreid besproken en je tekent ook een eigen wil formulier. Ook hier hebben ze liever natuurlijk, en zijn er ook veel alternatieven. Meer als in NL. Water, aroma en weet ik wat ik allemaal al gehoord heb. Het gaat hier meer om de keuze die men heeft. Even daar gelaten wat goed is en wat fout, het gaat erom dat men dingen aangeboden krijgt. NL lijdt volgens mij aan verkeerde zuinigheid. Hier beval je dan wel gewoon in het ziekenhuis en liever niet thuis, maar hier word je nog wel verzorgd. Een vriendin wilde in NL liever in het ziekenhuis bevallen, maar had geen med. indicatie(?!) Geen probleem, komt u maar. Bevallen en 2 uur later stuurde ze d'r naar huis! Rekening mee van huur verlos, wel even zelf betalen want daar doet de verzekeraar niet aan mee!
Er is wel een groot verschil wat betreft de nazorg. Zo is in Duitsland geen kraamhulp. Als je na 4 dagen thuis komt, ben je wel op jezelf aangewezen. Althans, in Niedersachsen. De VK komt een uurtje langs en dat is het. Ben blij dat mijn moeder komt.
@ Chebu Veel gezelliger toch, je mam over de vloer Ik heb bij mijn eerste 3 uur kraam gehad per dag. Na 3 dagen hebben we d'r lekker naar huis gestuurd. Heerlijke meid, goed voor ons kindje, maar wij konden ons prima zelf redden. De VK heb ik ook maar 1 keer gezien. Bij ons komt de VK hier (Thüringen) elke dag even langs.
Ah woon je in Thüringen! Er gaat niks boven het Oosten. Heb zelf 3 jaar in Sachsen gewoond. Geweldige tijd! Hier komt de VK ook wel een uurtje per dag langs, de eerste 10 dagen. Ik ben benieuwd hoe ik het ga redden.
ik denk dat beide landen voors en tegens hebben. ik vind het erg fijn dat in nL thuis bevallen nog steeds zo normaal is. Ik zou het graag doen als ik mocht. wat ik jammer vind aan nederland is dat we binnen eht ziekenhuis geen alternatieve bevallingsmethodes meer hebben. Ik wil zo graag in bad bevallen, ook omdat ik grote angst heb voor de bevalling, maar dat is er niet bij. Wat betreft de ks, ik vind het heel gezond dat niet opgeleide mensen daar geen beslissingsbevoegdheid over hebben. Het is niet niks kan ik je vertellen. Ik heb anderhalve maand aan huis gekluisterd gezeten vanwege een traag herstel na een afschuwelijke en idioot traumatische geplande ks! ik heb er nog nachtmerries van. en dan heb ik het dus nog niet over de levensrisico's hiervan. pijnstilling vind ik moeilijk, dit heeft namelijk net zo goed risico's voor moeder en vooral ook kind, echter hoeft een moeder in mijn ogen niet door een hel te gaan om een kind op de wereld te zetten. pijnloos bevallen? nee, sorry, dat vind ik een onzin reden. je zet de gezondheid van je kind niet op het spel omdat jij geen zin hebt in pijn, dan kun je beter een hond nemen. Maar ik vraag me wel iets af over de kraamhulp. Als je nou niemand hebt om je te helpen, hoe doen ze dat dan in Duitsland? mijn moeder was zelf net geopereerd na mijn ebvaling en ik kon em alleen echt niet redden. gelukkig kennen wij zorgverlof, want ook toen de kh weg was, kon ik niet aleen thuis zijn. ik zou niet weten hoe ik dat in duitsland had moeten doen dan?
Bij mij is er een Hebamme geweest (Kreis Kaiserslautern) maar die komt alleen voor het kind, Hier in duitsland is het normaal dat je na de bevalling bijna een week in het ziekenhuis blijft om alles te leren vandaar dat ze het woord kraamzorg ook niet echt kennen. Ik ben op vrijdag morgen bevallen en wilde perse zondags naar huis, nou heb hemel en aarde moeten bewegen voor ik naar huis mocht. Ik wilde gewoon thuis zijn en niet in het ziekenhuis. Ja pijnloos bevallen bestaat niet maar door een hel gaan hoefde van mij ook niet perse vandaar dat ik toen voor een ruggenprik heb gekozen, ik had namelijk gewoon binnen een half uur van niets al 6 cm ontsluiting en de weeen bleven, er zat geen pauze tussen liefs esther
Claartje, dat verschilt per ziekenhuis. Zoals je in een berichtje van mij kunt lezen kun je in het LUMC in een bad, massagedouche, aromatherapie en alles mag gewoon. Ze zeiden zelfs dat ik van tevoren al even na moest denken over wat ik fijn zou vinden, wat voor muziek of geurkaarsjes etc. Misschien vind ik het op het moment zelf helemaal niks en wil ik heel wat anders en dat is ook goed.
dat er ziekenhuize zijn die ook een bad naast een douche hebben weet ik, maar echt een badbevalling, daar heb ik nog nooit van gehoord. dus echt een bad van een meter doorsnede waarin het kindje geboren wordt, onder water.