In ronde 21 waren we dan eindelijk zwanger! en wat waren we blij!! Helaas werd ik al snel na de positieve test doodziek veel overgeven,hondberoerd, afvallen etc. De zwangerschap is helaas uitgelopen op een miskraam. Tijdens de zwangerschap raakte ik volledig in paniek van het misselijk zijn en heb meerdere malen tegen partner gezegd dat ik dit zo niet meer kon. Nu is de miskraam zon 4,5 week geleden, en door deze heftige ervaring (het ziek zijn etc) durf ik een volgende zwangerschap niet aan. Ben zo bang om weer zo erg in paniek te raken (heb er omdertussen wel hulp voor gezocht) En ook weer aan de pil begonnen,omdat deze ervaring me zo bang heeft gemaakt. Iemand die dit herkend?
Ow meid wat vervelend en wat 'zonde' dat je weer aan de pil bent begonnen. Wat een nare ervaring zal dat dan geweest zijn.. Ik wens je heel veel sterkte toe
Bedankt voor je berichtje! Het was echt een verschrikkelijke ervaring, heb er zelfs zo nu en dan nog nachtmerries van... En het is zeker zonde van de pil, maarja ik wil niet nog eens zo in paniek raken tijdens een zwangerschap. Echt, ik werd in die weken weleens gillend wakker dat ik zei dat ik t niet meer kon....
misschien was je zwangerschap wel niet "goed". Ik meen dat een zogeheten mola-zwangerschap veel meer HCG aanmaakt en dat je daar eerder ziek van kan worden. Zelf heb ik een hele HG-zwangerschap doorgemaakt. Inderdaad ook met een aantal weken dat ik dacht dat ik dood ging en ik heb ook geroepen dat ze de baby er maar uit moesten halen omdat ik het anders niet zou overleven. Voordat ik een nieuwe zwangerschap aandurfde heb ik wel een medisch plan gemaakt en een vangnet geregeld. ik heb mijn medicatiekeuze reeds voor de zwangerschap al "afgedwongen" bij de gyn. incl laagdrempelige opnames, infusen, etc
Ik kom uit een "donker hol" maar ik heb het overleefd en het cadeautje aan het einde is het allemaal waard. zo cliche. Tot en met de persweeen deed ik het nooit meer en een uur later lag ik al te beweren dat ik het nog een keer zou doen. ik ben vandaag toevallig voor het eerst echt kotsmisselijk, maar ik zit nog op mn werk Als ik het gevoel weer krijg dat ik "dood" ga, dan weet ik nu dat er pillen zijn die me helpen. Zonder toezegging van die pillen (zofran in mijn geval) was ik niet meer zwanger geworden.
hoop echt voor je dat het deze keer veel beter gaat! misschien dat wij dat ook maar moeten doen, gewoon een gesprek aangaan met een gyneacoloog. Mn man durft ook niet meer, die heeft ook een beste klap gehad door wat ie met mij heeft meegemaakt.
Wat heftig dat je dit hebt moeten meemaken. Je hebt er zo te zien echt een soort trauma aan overgehouden. Ik kan me heel goed voorstellen dat voordat je zwanger werd je heel anders tegen het "zwanger zijn" aankeek. Ik vind het heel goed dat je hulp hebt ingeschakeld en ik hoop dat je als jullie er klaar voor zijn er weer durven voor durven te gaan. Ik had zelf ook HG..vreselijk alles maar dan ook alles wat ik at kwam er weer uit en dat van s'ochtends vroeg tot s'avonds laat. Niks hielp geen vla pillen niks. Viel ook enorm af, ruim 7 kilo in een paar weken tijd. Enige wat mij op de been hield is wat ik ervoor zou terug krijgen. En gelukkig in het 2e trimester ging alles veel beter. Inmiddels volledig klachtvrij.
Van dichtbij meegemaakt hoe heftig het kan zijn. Mijn schoonzusje heeft het van 6 tot 16 weken ongeveer gehad, 10kg afgevallen en steeds voor infusen. Aar het ziekenhuis. Met medicatie werd het iets houdbaarder en ze kreeg nutridrink. Na 16 weken knapte ze op en ging het super goed, vanaf 20 weken is ze weer gaan werken tot haar verlof. Kan mij voorstellen dat het erg traumatisch kan zijn, mijn schoonzusje zei in die periode ook dat ze wenste niet meer zwanger te zijn (terwijl ze zon verdriet had gehad om 2 miskramen) en dat ze nooit meer zwanger wilde zijn. Uiteindelijk is het toch goed gekomen. Misschien inderdaad goed om contact met je huisarts of gynaecoloog te zoeken voor je weer zwanger raakt