Heel herkenbaar haha! Gelukkig is het hier goed bespreekbaar, maar soms word ik er wel moe van. Het schijnt er bij te horen het 1e jaar, je moet toch allebei je draai weer vinden enzo. Mijn man wil wel vanalles doen, maar hij ziet veel dingen gewoon niet en ik neem veel te snel alles op me, dat is ook mijn eigen fout. Daarbij komt ook nog eens dat onze dochter erg aanhankelijk naar mij is en niet te troosten is door hem, hopelijk wordt dat wat minder als ze ouder wordt. Maak het bespreekbaar en probeer de taken wat eerlijker te verdelen. En neem ook de tijd voor jezelf, dat plannen wij hier nu bewust in zodat zowel hij als onze dochter het wel even zonder mij moet doen en ik even lekker iets voor mezelf kan doen.
Zo gelukkig nog meer mensen in het zelfde schuitje als ik Heb inderdaad nu wat taken verdeeld voor als ik straks weer aan het werk ga, en praten praten praten en nog is praten............pfffff mannen, wat moet je er af en toe mee hahahahaha....................maar gelukkig begint hij het nu wel wat meer te beseffen. Bedankt voor alle lieve en leuke berichtjes xxxx
Hier nog zo'n man! Hij komt nu net thuis van zijn werk en ga zo ( alweer) een hartig woordje met hem spreken! Ik zit er helemaal doorheen en hij doet niets.....het is net of ik 3 kinderen heb i.p.v 2
Hier ook hoor... Hij doet wel dingen in het huishouden en ook met ons zoontje. Maar soms lijkt het net of hij het vanzelfsprekend vindt dat ik iedere nacht eruit ga, het huis opruim etc. Laatst vroeg ik hem of hij niet denkt dat het vermoeiend is om nooit eens door te slapen, de hele dag voor een baby te moeten zorgen, de was doen, koken, etc. Toen gaf die na een paar seconden stilte antwoord met "dat denk ik niet...." Ik heb dus vanaf de geboorte van ons zoontje nog geen 1 nacht meer door kunnen slapen. Hij heeft het zelfs nog nooit aangeboden om alle flessen te geven snachts zodat ik eens kan "uitrusten". Het mooiste was nog dat hij het eens tussen neus en lippen door noemde en toen bij de tweede fles vroeg of ik die wou geven want dan kon hij even verder slapen. Zien jullie dit al voor je? Ik was woest! Ik hoop dat je van praten houdt, want als je wilt dat er iets verandert is dat wat je moet gaan doen
Wie is toch die man die op zondag het vlees snijdt????!!!! Nee joh dat kan toch niet!! Je man wil je kind toch ook kennen en andersom.... Je kind heeft ook de behoefte aan aandacht van zijn/haar vader hoor!!! Ik kan niet met jullie meepraten over die mannen ik heb er gelukkig eentje die beseft dat je alles samen doet....de verzorging van je kind, het huishouden en ook je relatie doe je samen. Mag ik vragen wanneer jullie samen tijd doorbrengen???
Elke avond samen op de bank en minimaal 1 dag in het weekend. Eten doe we bijna altijd samen. Mijn vriend brengt genoeg tijd door met ons zoontje hoor, daar gaat het helemaal niet om. Alleen het huishouden en de verzorging van ons zoontje overdag komt meer op mij neer. Hij werkt fulltime en volgt een studie ernaast. Ik begin weer met mijn studie in september, dus zit grotendeels thuis overdag..... Wanneer hij 6 uur zn bed uit moet, de hele dag werkt in de bouw en ook nog naar en van locatie moet rijden moet hij gewoon uitgerust zijn. In het weekend doet hij wel de nachtvoedingen, tenminste dit probeert hij. Ik snap hem wel, maar dat betekent niet dat het soms best zwaar is voor mij.
Ja vast, maar dit moet dus niet ten koste gaan van jou rust....jammer dan dat hij er om 6 uur uit moet, dan gaat ie maar een uur eerder naar bed. Ik ben kort door de bocht, i know, maar niet alles voor de man hoor. *geeft je man een schop onder z'n kont* Ik herken het ook niet hoor, mijn man is wat dat betreft ideaal (heeft wel andere tekortkomingen hoor ) Zou het echt bespreken en een rooster ofzo opstellen. Ik werk vaak met lijstjes die afgewerkt moeten worden (ben klein beetje controlfreak) en dat zijn geen bizarre dingen hoor, gewoon de dingen die moeten. En als ik de kids in bad doe zorgt hij dat de afwas gedaan wordt bijv. Je moet het toch samen doen! Anders ga je dat nooit volhouden, even de kar trekken lukt wel, maar niet altijd en dat legt ook een dobber op je relatie denk ik. Succes!
Ik herken het ook wel hoor, ik zeg ook regelmatig; Voor jou is er niets verranderd.. Maar hier ook heel goed bespreekbaar, en ja ik maak lijstjes voor meneer als hij papa dag heeft. En ook ik zeg hem wat hij kan/moet doen. Hij ziet het anders gewoon niet.. Nu kun je jaren gaan strijden, maar dan zeg ik t liever voor de 100ste keer (terwijl het toch elke week terug komt bepaalde dingen maar goed, mannen..) als dat ik eer chago wordt en een discussie krijg. Hij zegt het zelf ook altijd; Zeg dat wat ik moet doen.. haha.. Voor de kleine zorgt hij evengoed als ik als hij thuis is, in het weekend hij 1 dag uitslapen en ik 1 dag. En als hij s'avonds thuis is wil hij juist de laatste fles om 20u geven zodat hij nog even met ons mannetje heeft.. Dus tsja mijn tip: opdrachten geven en wellicht dat je mannetje 1 avond minder kan gaan sporten zodat jij ook weleens weg kan of gewoon als gezinnetje thuis kan blijven? Succes!
Heel herkenbaar. ik ben afstand van mijn vriend aan het nemen. we hebben een lat relatie. Momenteel concentreer ik me volledig op mijn zoontje. Vorige keer heb ik gekookt wat mijn vriend niet lekker vind (hij kwam toevallig langs)en ik heb ook niks anders voor hem gemaakt. Ik hou geen rekening meer met hem. soms neem ik zelfs de telefoon niet meer op omdat hij toch alleen maar zit te zeuren. Ik heb hem niet nodig. en dat laat ik hem goed merken!
ik lees praktisch mijn verhaal. voorbeeld van vanmiddag: mijn zoon ligt te huilen in de box, tnt pakket service staat aan de deur, ik heb het eten op het vuur staan, ik ben aan het stofzuigen. en meneer ligt op de bank met de kat te kroelen staat op om buiten een sigaret te gaan roken en vind het dan gek dat ik boos wordt. zo ook vanavond ik zit de borst te geven en mijn vriend ligt op de bank met de kat te kroelen en zegt wen hoe gaat het in de keuken? ik zo van ja dan moet je even kijken als het gehakt gaar is uit zetten, hij zo maar ik kan niet opstaan dus ik geef een uitbrander nou dan staat hij klagend op. ik weet het hij is niet gek op kinderen en we waren erg snel zwanger na het stoppen met de pil maar dan betekend het niet dat ik alleen mama ben en hij geen papa zo werkt dat niet!
Ik heb een moeder en een zus die allebei hetzelfde probleem hebben, Ik ben er ook wel van overtuigd dat je iemand leert hoe hij met je kan omgaan. Als hij toch wel weet dat jij het doet!! Al vind ik het nog steeds erg respectloos en denigrerend en ongeintreseerd!!! Even een voorbeeld: was keertje bij mijn zus en haar man schonk voor hun zoon een glas drinken in en morste, mijn zus dook meteen op haar knieen met een doek om dit schoon te maken tussen de benen door.......nou sorry hoor maar dan vraag je er naar mijn idee ook een beetje om!!!