Voor de verandering wil ik eens geen vraag stellen maar een discussie punt openen. Heel vaak als iemand hier een vraag steld over beginnen van bij voeding vanaf 4 maand komen er hefftige discussies los. Persoonlijk ben ik voor beginnen te leren eten vanaf 4 maand. Tenzij er natuurlijk grote kansen op allergieen zijn natuurlijk. Dan moet je uitkijken. Maar anders zou ik zeggen kijk naar je baby en probeer het en kijk hoe hij of zij reageert. En dan het volgende punt. Afentoe lees ik hier vragen van moeders, en er achter lees ik (persoonlijk) eigenlijk een beetje. Ik ben moe en even zat van dat ik niet even tijd voor mezelf heb. En dat ze zich hier eigenlijk voor schamen of zo. Ik vind dit heeeeeel normaal. En elke moeder zal dit volgens mij wel eens hebben. Zelf heb ik dit opgelost door mijn zoon 1x in de 2maanden een wiekendje uit logeren te laten gaan (lees 1 nacht bij opa en oma). Zo kan ik zelf opladen en ook zeker van zijn dat ik ook een keer iets kan doen met mijn partner. Want goed ouderschap zul je toch met zijn 2en moeten doen. (Heb trouwens zinds ik zelf moeder ben een heeeeeeel groot respect gekregen voor alleen staande ouders. petje af voor deze ouders)En als onze piep een nachtje weg is geweest kan ik hem weer volledig met volle energie \/ aandacht geven en compleet van hem genieten. Met andere woorden ik geniet van dat hij weg maar nogmeer als hij thuis komt. Omdat ik dan weer meer energie heb om van hem te gienieten. En dan realiseer ik me iedere keer weer hoeveel ik van het jochie en mijn partner hou. Over deze punten hoop ik nu een discussie te openen. Jullie meningen graag mensen en praat maar los.
Maar je wilt dus een discussie voeren die er al in vele topics is? Want over het vermoeidheid gedeelte kan ik me niet echt een discussie voorstellen. Bijvoeding bij 4maanden vind ik niks. Ik ben een echte voorstander om pas te beginnen met 6 maanden. En met even 'uitproberen' van vast voedsel trigger je misschien al een allergie. Qua vermoeidheid, dat heb ik niet. Wij slapen om en om uit in het weekend en als ik echt moe ben ga ik smiddags naar bed als Louise ook slaapt. Er zijn inderdaad genoeg vrouwen die hun kindje een nachtje uit logeren doen en als dat de beste oplossing is; prima! Voor mij persoonlijk zou het niks zijn. Louise is nog nooit uit logeren geweest en dat hoeft voor mij ook niet echt.
Marleen kreeg met 4 maanden haar eerste groentehap. Ze heeft lekker zitten smullen. Bij ons komen er in beide families geen alergieën voor, dus daarom hebben we het kunnen doen. Uit logeren gaan voor je eigen behoefte. Ben ik geen voorstander van. Zolang mijn dochter nog niet kan vertellen of ze logeren leuk vind, gaat ze niet uit logeren. Zou haar ook niet kunnen missen.
In principe ben ik een tegenstander van bijvoeden onder de 6 maanden, om verschillende redenen. 1) kinderen hebben aan melk genoeg qua voedingsstoffen 2) de darmen zijn nog niet uitgerijpt, en kunnen het voedsel daarom nog niet goed verteren,waardoor ze onnodig belast worden,waardoor er problemen kunnen ontstaan bij het spijsverteringsstelsel op jonge of oudere leeftijd. 3)allergien kan je opbouwen, deze kunnen ook op latere leeftijd tot uiting komen, wachten tot 6 maanden is dan verstandig. 4)fysiologisch gezien zijn ze er ook vanaf 6 maand aan toe, ze kunnen vaak een aantal minuten rechtopzitten, de khr verschuift vanaf 6 maand langzaam richting de keelholte die rond 9 maanden helemaal achter de keelholte zit, en hun kauwbewegingen nemen toe. De enige reden om met 4 maanden bij-te-voeden is op een aanwijzing van medische noodzaak,maar dat is maar bij heel weinig kindjes. Ik heb mijn kind nooit uit logeren gedaan, vooral niet op zo´n jonge leeftijd. Ik kan me voorstellen als je een begrafenis of bruiloft hebt van een dierbare dat je dan een uitzondering zou kunnen maken. Persoonlijk heb ik feestjes in die periode altijd overgeslagen,mijn kinds belang ging voor.Maar mijn kind een weekend uit logeren doen, nee, dat is niet mijn ding. Het is heel normaal dat je moe bent rond die tijd, je lichaam moet nog herstellen en er zijn nog veel zwangerschapshormonen in je lijf, bovendien is de nieuwe gezinssamenstelling iets waaraan gewend moet worden. Ik vond het ook een vermoeiende tijd. Maar mijn kind een weekend uit logeren doen, zodat ik mezelf op kan laden, nee. Ben benieuwd trouwens hoe je dat later aan je kind verteld.
Maar denk je dan niet dat je aan de reacties van Marleen kunt zien of ze het leuk vind? Het is natuurlijk wel zo dat onze kleine zijn opa en oma haast elke dag ziet hier in verband met een eigen bedrijf wat we hebben. Dus hij is totaal aan ze gewend. Maar wat ik dus ook probeer te zeggen is dat ik het jammer vind dat sommige(mischien) ouders zich haast schamen om eerlijk te zeggen ; ik ben er gewoon hartstikke moe van en ik zou graag ook eens een beetje tijd aan mijn partner besteden. Ps Wat een snoepje van een meid op je foto
De enige reden om met 4 maanden bij-te-voeden is op een aanwijzing van medische noodzaak,maar dat is maar bij heel weinig kindjes.[/quote] zoals? Ik vraag het me serieus af.
Kindjes die bijvoorbeeld extreme reflux klachten hebben. En over die moeheid, dat is voor bijna iedereen denk ik een vaststaand gegeven. Ik ging vooral veel slapen overdag, als ik de kans had ( ook mijn man heeft een eigen zaak), en ik ging 1x per maand ong. wat leuks doen voor mijzelf bijv. nagelstyliste,kapper, lunchen met vriendinnen e.d. Maar nooit langer dan 2 uurtjes achter elkaar.Batterij was dan ook wel weer aardig opgeladen.
Bijvoeden zijn we gaan doen en zelfs dat vond ik nog aan de vroege kant, met 7 maanden zaten we dan ook pas echt om fruit en groente hap elke dag. Voor de tijd merkte ik goed aan ons meisje dat ze het nog prima deed op alleen mama-melk en ik vond het groot groeien al zo enorm hard gaan. Toen ik mijn meisje van 4maanden in mijn armen had was ze voor mij echt nog een klein baby-tje (nouja klein zoals je aan haar foto kan zien is ze niet bepaald klein maar toch 8) ) en kleine babytjes horen geen lepel met eten in hun mond te krijgen maar die horen gewoon lekker verse melk te krijgen! Ik heb altijd gezegd als iemand er naar vroeg: "Eten zullen ze hun hele leven nog gaan doen waarom zou ik haar niet nog even twee maandjes langer laten genieten van de melk". Meestal was het dan wel stil en zag je de gene die dit zei ook wel even nadenken. En over dat andere onderwerp, natuurlijk is zo een klein kindje af en toe vermoeiend maar zodra ik ook maar 1 lach van haar krijg heb ik in een klap zoveel energie! Natuurlijk zou ik het soms fijn vinden als ze smiddags even lekker een uur of ander half uur zou slapen maar als ze dat dan doet zit ik vervolgens om me heen te kijken en te bedenken hoe stil het is zonder ons meisje om ons heen. En gelukkig denkt mijn partner er net zo over, savonds liggen we dan ook vaak met zijn drietjes op het speelkleed te spelen of we gaan met samen de kleine meid in bad doen ook stoeien om het grote bed is altijd favoriet. Op deze manier kan ik alleen maar bedenken dat die kleine vermoeiende momentjes eigenlijk helemaal niets voorstellen bij de hoeveelheid liefde en dus energie die je terug krijgt. Ons meisje heeft 1 nachtje bij oma geslapen omdat zowel mijn partner en ik heel erg ziek waren en wilde voorkomen dat ons meisje ook ziek zou worden, met die ene keer hadden mijn partner en ik het zo moeilijk dat we beide geen oog dicht hebben gedaan . Uit logeren gaan is dus (nog) niets voor ons, misschien als de kleine iets groter is en ze het zelf ook echt leuk vind maar eerder zou ik niet weten waarom. Af en toe gaat ze wel eens een paar uurtjes naar opa en oma bijvoorbeeld als mijn partner en ik samen uit eten gaan (1x in de twee maanden meestal) of een keer een avondje bios pakken maar negen van de 10 dagen zijn we heerlijk samen met ons kleintje en zouden beide echt niet anders willen! Ik denk dat het belangrijkste is dat je het samen met je partner doet. Hier doe ik niet het huishouden, hier doen we het huishouden en zo valt het reuze mee![/b]
Hier met 4 maanden bij gaan voeden, ging hartstikke goed! Over dat het een medische oorzaak zou moeten hebben..huh? Waarom wordt mij op het CB bureau dan verteld dat ik daar rustig mee kan beginnen? Ik ben het niet altijd met ze eens maar ik ga er van uit dat ze heus wel ergens verstand van hebben en dus (meestal) wel weten wat ze roepen Verder af en toe bij opa's en oma's slapen? Ja hoor! Ze kan dan niet vertellen dat ze het geweldig vind maar haar gedrag zegt genoeg! Ze doet t prima! Opa's en oma's gelukkig, blij kind en uitgeruste moeder! Heerlijk! Was ook niet van plan om me daar schuldig over te voelen. Ik ben dus wel iemand die over t algemeen alleen moet doen en dan vind ik zo'n dagje voor mezelf helemaal geweldig. Verder merk ik aan mijn dochtertje dat ze heel makkelijk is bij andere mensen in de buurt, het zal haar haar r**t roesten wie haar oppakt, bij wie ze zit en met wie ze speelt. Misschien is ze van nature wel zo makkelijk (wat dat betreft dan ) maar misschien heeft het er ook mee te maken dat ik haar wat makkelijker uit handen geef..wie zal het zeggen. Wel heb ik in mijn omgeving gemerkt dat sommige kindjes die vanaf geboorte tot een jaar of 2 alleen maar thuis waren bij papa en mama wat moeite hadden om zich bij andere mensen aan te passen, we leuk hoor al die gezichten maar dan op een afstandje en logeren? Wat is dat? (nu geldt dit natuurlijk niet voor ALLE kinderen, voordat ik daar commentaar op krijg ). Zelfs de ouders van die kinderen geven aan dat ze het toch fftjes anders hadden aangepakt als ze t overnieuw konden doen. Maar goed, ik dwaal wel heel erg af nu! Dus bijvoeden vanaf 4 maanden en lekker laten logeren: JA, ben voor! Groetjes Jessy
Ik kan het me wel voorstellen dat je zo kapot bent dat je graag even een nacht en een ochtend voor jezelf wilt. Je hebt nu eenmaal vrouwen die niet zo goed reageren op weinig slaap. Want laten we eerlijk zijn, je kunt je niet voorbereiden op de komst van een kindje. Je doet je best maar pas als je kindje er is weet je hoe heftig het kan zijn. En ik zou het later gewoon eerlijk zeggen tegen mijn dochter, wat heeft zij eraan als ik de illusie in stand houd dat ik supermama ben? Ik ben blij dat mijn moeder daar eerlijk voor uit is gekomen en het heeft mij echt niet geschaad. Het helpt alleen maar te relativeren, plus daarbij ik ben stapel op mijn moeder en mijn moeder op mij.
huh? zou ze daar een trauma aan overhouden dan denk je? Persoonlijk den ik nl niet dat ze t me kwalijk gaat nemen dat ze af en toe bij opa en oma mocht blijven logeren waar ze verschrikkelijk verwend wordt en t uitgilt van plezier.
De redenen om met 6 maanden te beginnen met een klein beetje bijvoeding zijn al genoemd. Ik ben een weekje geleden met mijn dochtertje ermee begonnen, met 6 maanden dus en niet eerder. Wat ik vaak lees als argument om te beginnen met 4 maanden (en soms zelfs al eerder!) is : hij/zij kijkt ons het eten uit de mond, wil alles in het mondje stoppen, etc. Baby's van 4 maanden steken idd alles in hun mondje als ze de kans krijgen, dat hoort bij hun ontwikkeling. Maar je laat ze toch ook geen zand of een pen 'opeten'? En over het CB : helaas lopen veel CB's nog hopeloos achter Wat betreft een nachtje bij opa en oma laten logeren omdat er een batterij opgeladen moet worden : niet mijn ding, juist als ik bij mijn dochtertje ben wordt mijn batterij opgeladen. Maar ik denk ook weer niet dat het kind er slechter van wordt, een weekendje verwend worden door opa en oma.
Zelf ga ik pas beginnen met bijvoeden als mijn mannetje 6 maanden is. Heb ik bij mijn meisje ook gedaan. Maar dat komt omdat ik zelf voor vanalles en nog wat allergisch ben geweest. Ik geef daarom ook hypo-allergene voeding. Als dit niet het geval was geweest, dan weet ik niet wat zou doen. Uit logeren gaan...prima! Heeft ons meisje ook al vaak gedaan. Ik weet nog dat ze 4 weken oud was en wij lekker een avondje zijn gaan stappen. Ze was bij opa en oma en het ging helemaal goed. Daarna nog vele malen herhaald. Ik hoor vaak mensen zeggen dat ze hun kindjes niet uit logeren doen. Moeheid en dergelijke hoort er nu eenmaal bij. Dat ben ik helemaal met degenen eens. MAAR.....hoeveel relaties zijn er niet stuk gegaan omdat er opeens alleen maar aandacht voor de kinderen was en opeens geen aandacht meer voor elkaar! Dat de intimiteit verdwijnt en de kinderen opeens op 1 staan. Dan doe ik liever mijn kind een keer uit logeren zodat papa en mama even kunnen bijtanken en aandacht voor elkaar kunnen hebben, dan dat neit doen en na zoveel jaar mijn kindje moeten vertellend dat papa en mama niet meer bij elkaar blijven wonen! (en natuurlijk weet ik dat dat niet voor iedereen zal gelden...maar kijk maar eens goed om je heen!).
Dat denk ik wel, maar dat kan goed zijn of ze vind er niks aan. En het idee dat ze ze er niks aan vind en ze huilt om mama, dan is het logeerpartijtje helemaal niet leuk. En logeren moet gewoon leuk zijn. Als ze groter zijn, kunnen ze dat heel goed aangeven en weten ze ook wat logeren is.
Dit heb ik ook. Af en toe zou ik ook wel willen dat ze eens lekker een nacht doorslaapt, of na de ochtendvoeding nog een paar uur slaapt. Maar dat doet ze niet, op het moment dat we haar horen denken we wel even, pfffff nu al.. Maar als we haar dan zien en ze lekker aan het lachen is, maakt het me allemaal niet uit. Ook als ik met haar bezig ben, ben ik de moeheid gewoon weer vergeten. Net als dat ik doodmoe uit mijn werk kom, en dan haar lachende koppie zie dan kan ik er toch wel weer even tegenaan. Ik krijg echt heel veel energie van die kleine meid. En als ze slaapt vind ik het ook erg stil, ik heb haar nog lekker beneden in de kinderwagen liggen zodat ik haar toch een beetje bij me heb. Ik sta ook regelmatig even naar haar te gluren. Hier hadden we het gister nog over, naar aanleiding van baby te huur. Mijn vriend vroeg aan mij of ik vond of we het wel samen deden, of dat hij te weinig zou doen, maar zo zie ik het helemaal niet. We doen het echt samen, het huishouden, maar ook de verzorging van onze dochter. Als hij thuis komt is het eerste wat hij doet de kleine van mij overnemen. Ook in het huishouden draagt hij zijn steentje bij. Ik moet soms wel vragen of hij iets wil doen (of hij vraagt het zelf) maar hij doet het wel. Dus ja, de vermoeidheid is hier bij beide aanwezig, maar door het zoveel mogelijk samen te doen slaan wij ons er doorheen. Uit logeren gaan is hier niet aan de orde, dat willen wij nog helemaal niet ook al zouden we best eens uit willen slapen. Dan maar een paar avonden op tijd naar bed, en af en toe smiddags een uurtje slapen.
jamie kreeg al vanaf 3 maanden en 2 weken groenten of fruit. dit ging meteen harstikke goed, goede ontlasting, geen krampen en alles ging netjes naar binnen ipv alles op zijn slabbetjes te spugen... ik vind het stom dat het pas vanaf 4 maanden mag en dat sommige mensen zeggen pas vanaf 6 maanden, dat moet men zelf weten. ieder kind en iedere situatie is anders... qua logeren: No Way! ik kan hem echt niet missen. vind het al erg om hem een half dagje bij de oma's te laten omdat zij heel andere "regels" hebben. ze weten het allemaal beter "ik citeer" Ik heb het al een paar x gedaan,,, dus ik zal het toch wel weten (woorden van moeders en schoonmoeders) vaak hoor ik: Jamie wil vannacht hier blijven.... en mijn antwoord: zodra hij het zelf kan vertellen mag hij het het is mijn kind en ik vind dat ik ervoor moet zorgen en niet een ander... maarja, kan echt wel begrijpen dat sommige mensen vermoeid worden. zeker als je nog een paar koters hebt rondlopen als ik een moment voor mijzelf wil dan past papa even op en ga ik lekker languit in bad of een x naar de zonnebank ofzo
Waarom zou je in vredes naam om een topic openen om een discussie te krijgen over deze twee onderwerpen? Je weet toch dat mensen er nu eenmaal anders over denken? Ik geef mijn mening maar wat iemand er mee doet is zijn/haar keuze toch? Marijn heeft 6 maanden alleen maar bv gehad. Daarna begonnen met bijvoeden via Rapley (ook een discussie waard). Tot 11 maanden was bv het belangrijkste. Er zaten best dagen tussen dat hij meer bv kreeg dan bijvoeding. Mijn advies in dan ook wacht tot 6 maanden met bijvoeding. Waarom precies de punten die Jingels ook al aangaf. En kom niet aan met: maar mijn kind kijkt me het eten uit de hand. Dat doen alle kids nl. Niet omdat je eten in je hand hebt maar gewoon om wat je in je hand hebt. Marijn stak rond de 4 maanden werkelijk alles in zijn mond, vast ook eten als hij de kans zou krijgen. Maar dat is geen reden om het maar te doen in mijn ogen. Marijn is alleen noodgedwongen uit logeren geweest helaas. Als het aan mij had gelegen pas waarneer hij zelf duidelijk kan aangeven of hij wel/niet wil. Tuurlijk ben ik moe en wil ik uitslapen. Maar goed wij hebben voor drie kids gekozen dus slapen manlief en ik elk een ochtend uit in het weekend. Verder laad ik mezelf wel op met een goed boek oid. Maar laat iedereen toch gewoon in zijn waarde welke mening men ook heeft. Gooi het niet gelijk op belachelijk, maffia,onderzoek,cb zegt. Denk ZELF na over wat jij wilt en waarom je dat wil gaan doen. Niet omdat men zegt, nee, maar omdat jij er oprecht over na hebt gedacht waarom je iets wel/niet wil doen.
Ik ben er ook niet voord om een kind voor 6 maanden bij te voeden, omdat ik het gewoon niet nodig vind. Alle argumenten zijn hierboven genoemd. Echter, zijn er wel kindjes die er voor 6 maanden aan toe zijn (medische reden bijv), maar de argumenten die vaak gevoerd worden om je kindje bij te voeden slaan nergens op. Zoals hierboven door Natas1 is gezegd: als een baby eten uit je mond kijkt of grijpt naar eten betekent niet dat ze toe zijn aan voeding. Mijn zoontje greep altijd alles uit mijn handen, ook zaken zoals afstandsbediening of een telefoon. Ik denk dat niet dat het dan het moment was om hem die voorwerpen voor te schotelen. Kindje uit logeren doen: ben er absoluut niet op tegen. Mijn zoontje logeert regelmatig een nachtje bij opa en oma. Misschien kan hij nog niet vertellen of hij het leuk vindt of niet, maar dat hoeft niet want zijn gezichtje zegt een heleboel. Hij vind het fantastisch daar en ik denk niet dat hij daar later trauma's aan over houdt. Ik vond vroeger ook geweldig om bij opa en oma logeren en daarmee is mijn band met mijn ouders echt niet minder om hoor. Prima dat sommigen het niks vinden, bij ons werkt het uitstekend. En het heeft niks met vermoeidheid te maken, want ik voel mij heel fit.