Hier 3 keer makkelijk bevallen. Bij nummer 1 7.15 ingeleid en om 12.00 was hij er na een half uur persen Bij nummer 2 8.30 ingeleid en om 10.45 was hij er na 1x persen Bij nummer 3 22.45 vliezen gebroken in ziekenhuis omdat deze zelf wilde komen en om 3.00 uur was hij er na 2x persen. Bij nummer 1 heb ik de laatste 35 minuten gedacht oke dit is dus bevallen Bij nummer 2 en 3 heb ik maar een kwartier gehad dat ik het even zwaar had. Wat mij betreft mogen er op deze manier nog best een paar bij komen
Hier was mijn eerste bevalling ook echt een droombevalling! ik zag er ook totaal niet tegenop. Liep al dik overtijd. Werd wakker van een pang in mijn buik ik wist meteen dit zijn mijn vliezen en dat was ook zo toen zo een 5 uur alles nog kunnen doen, langzaamaan werden de weeen sterker. beval bed nog op gezet enz. gedouched. toen vk gebeld en rond 9 uur had ik 4 cm. ze ging weg en al snel belde ik haar weer op kwam ze weer had ik 7 cm en toen ging het heel snel en om 12:25 is onze dochter geboren. In totaal van breken vliezen tot bevalling dus 9 uur en 3 kwartier, maar de tijd dat ik echt in de sterke weeen gezeten heb is dik 4 uurtjes, en was prima te doen. ik zei direct, o dit zou ik morgen zo weer doen, wat was dit mooi! en zoals alle bevallingen anders zijn, was nr 2 echt een rotbevalling. Nr 3 was weer heel anders, viel ook tegen maar ging heel snel waardoor weer wat compenseerde. Nu over een paar weekjes mag ik van nr 4 bevallen en ik hoop op een mooie natuurlijke thuisbevalling. zal me laatste bevalling zijn (vermoedelijk haha) ik kijk er naar uit.
http://www.zwangerschapspagina.nl/geboren/394618-jaylinn-geboren.html Hier mijn verhaal. Doe het zo over alleen het aller laatste stukje niet. De eerste was net zo'n eitje alleen had ik geen persweeen dus dat heeft 1.45 uur geduurd. Ik had toen alleen harde buiken en vanaf 8cm rugpijn.
mijn vierde bevalling 10 okt j.l duurde 55 minuten had mijn weeen nauwelijks of niet gevoeld, ik verloor alleenn vruchtwater. toen ik in ziekenhuis kwam had ik al 8 cm ontsluiting dus ja 55 minuut later was mijn kleine mannetje er al.
Was al bang dat ik de enige was die zo'n snelle bevalling heeft gehad Bij de eerste binnen 6uur geboren, alleen was dat geen leuke bevalling. Bij de jongste had ik bij de laatste controle 4cm. Wel wat harde buiken maar dat was alles. Uit voorzorg toch naar het zh gegaan. 16,30 uur had ze mn vliezen gebroken. Om 17.00 eerste wee en om 17.40 uur was ze er. Half 9 waren we weer thuis die avond
Ja hoor...ook ik heb positieve berichten! Allebei mijn bevallingen waren supersnel! Tuurlijk had ik pijn,maar dat was enkel bij de laatste cms. En bij allebei maar 1 keer persen! (nou ja bij de eerste 2 x maar de eerste deed ik niet goed,dus die tel ik niet mee haha) Ik hoop dat de de derde ook zo lekker vlot gaat!
Makkelijk is misschien een groot woord maar ook mijn bevalling vond ik redelijk mee vallen . 's Nachts om half twee begon het te rommelen, rond een uur of drie waren de weeën regelmatig, later in de ochtend naar het ziekenhuis en een ruggenprik, rond half vier 's middags de vliezen gebroken, rond vijf uur mocht ik gaan persen en om 17.35 uur is onze dochter geboren mbv vacuumpomp. De pijn viel mee en zelfs het persen ging me goed af. Al met al toch wel even bezig geweest maar door de goede pijnbestrijding was het prima te doen
Mijn tweede bevalling duurde 2x zolang als mijn eerste bevalling (wel 16 uur) maar was uiteindelijk wel echt "een makkie". Ik had alleen maar weeen om de 5 minuten, ze kwamen gewoon niet sneller op elkaar. Dus tussendoor had ik alle tijd om op adem te komen. Echt pijnlijk kon ik de weeen, op het laatste uur na, ook bepaald niet noemen. Uiteindelijk was het een heel relaxte, ontspannen bevalling die ik heel bewust heb meegemaakt. En dat zorgt voor een hele positieve ervaring!
Heerlijk ;P De eerste gewoon 8 uur, thuis met 1 hechtinkje 2e in 4 uur thuis 3e in 3 uur wel naar zh ivm langdurig gebroken vliezen 1e bouwde geleidelijk op 2e en 3e heftig maar kort dus snel klaar en geen tijd om bij stil te staan
Jeetje, wat een supersnelle bevallingen allemaal zeg! Die van mij ging niet zó snel maar viel me wel 100% mee. Ging alsnog vlot vond ik. Mijn vliezen braken spontaan om 22.30, moest meteen naar zkh omdat zoontje niet volledig was ingedaald. Daar waren we om 23.00. Ik had nog geen weeën en voelde niks behalve zenuwen. Langzaam bouwde het op en om 02.00 begon het wel wat pijn te doen. Toen had ik 4 cm. Om 5.00 kon ik het niet echt meer volhouden en bleek ik 7 cm te hebben. Kreeg een morfinepompje waardoor mn gevoel voor tijd compleet is verdwenen. Mocht om half 7 gaan persen (is me verteld, ik weet de tijd echt niet meer) en om iets na half 8 is mijn zoontje geboren. Heb dus maar ruim 5 uur echt pijn gehad, en echt, je zit zo in een roes dat je dat niet beseft. Gaaf hoor, hoe je lijf dat oppakt! Ik keek na de bevalling op de klok en kon maar niet geloven dat het al zo "laat" was! Had trouwens ook geen knip, en had alleen een ieniemienie inwendig scheurtje waar 2 hechtinkjes in moesten. Viel me alles mee, omdat zoontje toch wel een vrij groot koppie had. (Helaas konden we pas om 15.30 naar huis omdat we moesten wachten op een echo van het hoofdje van mijn zoon... dat vond ik wel balen, dat wachten! Maar mijn vriend was kapot na een slapeloze nacht, dus die is even gaan slapen op een bank, en ik heb mijn zoontje uit die afschuwelijke plastic wieg gepakt, op mijn borst gelegd en heb alleen maar liggen zwijmelen!)
Ik heb ook een goede, vlotte bevalling gehad! Ik werd ingeleid. Om 08.45 uur zat het infuus eraan en om 10.45 uur was het er al. Wat ik het ergste vond waren de hechtingen ná de bevalling (en mijn bekken, heb lange tijd in bed moeten blijven, maar dat heeft niks met de bevalling opzich te maken). Ik moest ingeknipt worden, omdat mijn dochter een trage hartslag had. was anders ws. niet nodig geweest. Ik heb na de bevalling erg veel last van de hechtingen gehad. Een bevalling zonder hechtingen zou in mijn geval een ''eitje'' zijn geweest.
Denk er precies hetzelfde over! 3 prima bevallingen gehad. 1e: in 4 uur tijd bevallen, 17 minuten persen 2e: in 1 uur en 23 minuten bevallen, 3 minuten persen 3e: in 3,5 uur bevallen. Deze bevalling is een verhaal apart. Moest met de ambulance naar het ziekenhuis ivm dippende hartslag. Met 5 cm ontsluiting in de ambulance, 10 minuten later is ons meisje - al rijdende - geboren. Die dippende hartslag was natuurlijk echt niet leuk, maar achteraf blij met de goede afloop.
ik had ook een makkelijke bevalling! 8 uur eerste wee.. kwart voor 10 4 cm ontsluiting, mocht om 10 uur douche, kwart over 10, 10 cm ontsluiting.. 4 voor half 11 eerste pers wee + vliezen gebroken, 4 over half 11 is ze geboren en half 2 was ik thuis, zonder knip hechting etc. smeerde mijn eigen beschuit! bevalling van 2.5 uur!
Mijn bevalling was niet super snel, wel super leuk! Ik zag er niet meer tegenop dan gezonde spanning. Op het moment dat het begon had ik er zin in en de bevalling is bijna helemaal gelopen zoals ik mij voorgesteld had, ondanks ik niet wist wat ik kon verwachten (eerste) Ach en pijn, pijn wil ik het niet noemen... het is een soms wat niet prettig en ongemakkelijk gevoel waar je geen raad mee weet, maar prima te handelen. Mijn bevallingsverhaal is lang... maar voor wie zin heeft om te lezen en een badbevalling overweegt Waterbevalling van Jona De waterbevalling Daar is hij dan! Op 27 September om 18.08 wordt ons kleine ventje Jona onder water geboren. Wat een liefdevolle ervaring en wat zijn we gelukkig. Woensdagnacht 26 September word ik om 1 uur s nachts wakker van lichte buikkramp. Ik denk dat ik naar het toilet moet, gezien ik de gehele zwangerschap al last van obstipatie heb. Echter blijven deze krampjes aanhouden. Ze komen en gaan. Om mijn man niet te vermoeien met mijn geklep naar de wc besluit ik beneden op de bank nog wat te gaan slapen. Tegen een uur of 4 begint het mij op te vallen dat de krampjes toch wel structureel om de 10 minuten komen. Om 8 uur s ochtends komen de weeën om de 5 minuten. Dit alles was nog prima te handelen en ik heb nog van alles in huis gedaan. Om 9 uur hebben we de verloskundige gebeld en mijn man ging vast voorbereidingen rondom het bevalbad doen. Om half 11 was de verloskundige er. Ik wil niet weten hoeveel ontsluiting er is, omdat ik zeker weet dat dit mij zou ontmoedigen. Vertel mij maar of de bevalling begonnen is. Ja dat is het! En er is zelfs al een opening voelbaar. Het wachten is nu op de echte goede ontsluitingsweeën, maar ook deze laten niet lang meer op zich wachten. Om 13.00 breken mijn vliezen als ik onder de douche vandaan kom. Weer een mijlpaal bereikt! Want het vruchtwater is helder, we kunnen vooralsnog thuis blijven om te bevallen. Om 13.10 worden de weeën al snel heftiger en ik kan maar moeilijk een houding vinden op het droge. Sommige weeën zitten in de rug en zijn moeilijk op te vangen. Zitten is niet prettig en liggen al helemaal niet. De weeën volgen elkaar al sneller op en tegen 13.30 besluit ik in bad te gaan. Het warme water zorgt direct voor verlichting en ik kan mijn draai, ondanks dat ik nooit in het bad heb kunnen oefenen, goed vinden. Vooral met mijn knieën op de bodem en hangend over de rand zijn de weeën goed op te vangen. De weeën zetten goed door en als de verloskundige om 14.00 komt vraag ik al snel of ze mij wil vertellen hoe ver ik ben. Een fractie van een seconde komt de gedachte in me op dat als dit slechts het begin is ik misschien wel naar het ziekenhuis wil, het is nog wel vol te houden, maar nog uren? Ik verander al snel weer van gedachte als de verloskundige mij vertelt dat ik al 7cm ontsluiting heb. Het geeft mij weer nieuwe energie om door te gaan. De ontsluitingsweeën doen hun werk. Binnen het volgende uur zit ik al op 9cm. De weeën worden nu echt wel pittig, maar ik kan snel veranderen van houding in het warme water en ik benut het hele bad. Bij rugweeën kan ik mij snel omdraaien zodat er gemasseerd kan worden en je draait je net zo gemakkelijk terug. Wat fijn! De laatste cm is erg heftig. De ontsluiting vordert heel gestaag en na een uur staat er nog steeds een randje. Deze wordt tijdens een wee weggemasseerd. Om 16.00 mag ik dan ineens gaan persen! Een nieuwe fase in de bevalling is aangebroken. Het is even aftasten naar een fijne pershouding in het water, maar het liefst blijf ik toch op mijn knieën zitten leunend over de rand. Dit is mijn eerste bevalling en ik heb geen vergelijkingsmateriaal, maar mijn persweeën zijn niet heel krachtig en er zitten lange pauzes tussen de weeën. Als ik wat voel borrelen pers ik op eigen kracht, waarna de perswee pas goed doorzet en ik vervolgens nog 1,5 keer op volle kracht kan persen. De uitdrijving gaat moeizaam en het kindje lijkt achter het schaambeen te blijven steken. Wel naar het ziekenhuis? Niet naar het ziekenhuis? De verloskundige denkt aan een sterrenkijkertje en twijfelt na een uur of we moeten gaan (ja, volgens de protocollen wel). Ze besluit het nog even te proberen en vraagt of ik er voor ga. Ja dat ga ik zeker! Ze moedigt me aan om verschillende pershoudingen aan te nemen, wat overigens heel gemakkelijk is in het water, omdat je zo omwentelt. Ook in de minder prettige houding laat ze me minstens drie keer persen en uiteindelijk komt het kindje dan toch het hoekje om. Het laatste stukje door het geboortekanaal gaat ook nog moeizaam, het hoofdje glijdt steeds weer terug. De tijd begint te dringen. Al bijna 2 uur aan het persen! Nu moet het gebeuren. De spiegel die in bad staat wordt onder mij op de bodem gelegd zodat ik nieuwe energie krijg voor het laatste stukje. En dat werkt! Na ruim 128 minuten persen wordt onze zoon onder water geboren! Hij heeft zijn oogjes al open en steekt zijn armen naar ons uit. Heel langzaam komt hij boven en kunnen we dit wonderschone kereltje bewonderen. Na een kwartier wordt de placenta onder water geboren, hij is volledig en daarmee is deze prachtige bevalling ten einde. Niets zo veranderlijk als de mens Vanaf het eerste moment dat we van deze zwangerschap af wisten hebben we de tijd optimaal gebruikt om ons voor te bereiden op het kleine wondertje wat in ons leven zal gaan komen. We lezen over zwangerschap en bevalling, kiezen samen een cursus uit (Samen Bevallen) en ik ga naar zwangerschapsyoga. Over één ding waren wij het direct eens. We zouden hoe dan ook in het ziekenhuis bevallen. Wel zo veilig toch? En alles bij de hand, mocht er wat mis gaan Hoe meer we over de zwangerschap en de werking van het lichaam te weten kwamen, hoe meer vertrouwen we kregen in de werking van het vrouwelijk lichaam. Bevallen is iets natuurlijks, je kunt dit aan! Ruim 25 weken zwanger als het ziekenhuisgevoel ons helemaal niet meer aan staat! Wat hebben we daar te zoeken? We zijn toch niet ziek? Bevallen, gewoon thuis! Ik ga helemaal nergens heen. De voorkeur voor een thuisbevalling ontwaakte. En nu verder hoe dan? Ik houd van water, douchen of in bad. Ik weet wat ik wil, ik wil in bad bevallen. Zo gezegd, zo gedaan, ik bel met de Oerbron (www.oerbron.nl) en bestel een bevalbad. Één van de luxere, een ovaal bad met zitje en verwarmingselement, want als je het doet, dan moet je het goed doen. We spreken af dat we het bad 26 September komen ophalen. Ik ben dan 36 weken en 6 dagen zwanger. In de ochtend halen we het bad op en mijn man zet het bij thuiskomst direct op in de slaapkamer. Even kijken of het past. Het zit in de planning om het bad van de week even uit te proberen. Hoe te vullen, maar voornamelijk even voelen hoe het bevalt. Hier is echter geen tijd voor want s nachts begint de bevalling al en kan het echte werk direct beginnen. Niets uitproberen, maar gelijk voor het echt. Wat een geluk dat ons kereltje zich exact met 37 weken aandient, dit betekent in ieder geval dat we thuis mogen bevallen! Waarom een waterbevalling? Wat vond je van de bevalling? vraagt de verloskundige naar afloop. Ik hoor mezelf nog zeggen Ik vond het allemaal wel meevallen!. Eerlijk waar, ik heb van elk moment genoten en ik zou het zo weer doen! Iedereen die vraagt naar de bevalling vertel ik enthousiast over de mijne. Bevallen in bad? Ik zeg DOEN. Het warme water ontspant en draagt bij aan een diepe ontspanning tussen de weeën door. Het verwarmingselement houdt het water op prima temperatuur waardoor het water niet gaat vervelen. Het blijft aangenaam, niet te koud en niet te warm. Het is zo uren vol te houden. Iets waar ik voordat ik ging bevallen aan twijfelde. Hoe lang zou ik in het bad kunnen en willen zitten? Uren dus, ik ben erin gegaan en er niet meer uitgekomen. Ik ben ervan overtuigd dat deze waterbevalling het voor mij mogelijk maakte om thuis te blijven. Doordat gemakkelijk van houding kon veranderen en het water de zwaartekracht draagt kon ik allerlei pershoudingen aannemen, totdat de juiste gevonden was die ons kleintje de bocht om hielp! Dit was op het droge waarschijnlijk een probleem geworden. Daarnaast heeft het warme water alles wat nog wat weker gemaakt. Ons kereltje wat met 37 weken toch vrij fors was (50cm, 3535gram en hoofdomtrek van 36cm) kwam zonder verdere complicatie bij mama te wereld. Enkel een inwendige schoonheidshechting, maar dit is niet noemenswaardig. Gedurende de bevalling ben ik slechts 100ml bloed verloren of dit te danken is aan de waterbevalling durf ik niet te zeggen. De volgende dag stond ik al weer naast mijn bed en voelde mij fit. Twee dagen later had ik last van spierpijn en voelde ik de inspanning die ik heb geleverd voor de bevalling. Echter was dit ook niet erger dan een avond flink sporten, bevallen is immers ook topsport. Mijn man heeft er voor gekozen om buiten het bad te blijven. Hij houdt niet zo van water en ik heb graag ruimte om me heen en vind het fijn om mijn eigen gang te gaan. Dan moet niemand in de weg zitten. Vanaf de badrand kon mij gedurende de bevalling goed bijstaan. Hij vond het zelf erg prettig dat hij mobiel was, maar er ook kon zijn op momenten dat het nodig was. Masseren en ondersteunen is voor de partner prima van buiten het bad te doen. Tijdens de bevalling heb ik veel aan mijn man gehad en we kunnen dan ook met recht zeggen dan we samen zijn bevallen!
Dit is nou eens een leuke topic indd het kan ook reuze meevallen. Ook ik heb een heerlijke bevalling gehad Zondag's heel de dag bezig geweest met een beetje rommelen in en om het huis. Smiddags nog even op visite geweest, bij thuis komst nog even de woonkamer gestofzuigt en toen dacht ik, ik ga even op de bank liggen en tv kijken. Het begon ineens heeeeel hard te regenen dus ik stond op en ging voor het raam kijken.........knap!!! dat waren mijn vliezen het was 16:30. Gelijk kwamen de weeen om de 3 min en na een uur wachten (ik kon het goed volhouden + dat ik er nog steeds niet zeker van was dat het zo ver was ) hebben we de verloskundigen gebeld. Tussen de weeen door hebben we nog even het bed verschoont want dat moest ook nog gebeuren. Om 17:50 was de v.k. hier en ik heb nog 10 min normaal kunnen communiceren toen werden de weeen heel heftig. Ze wilde naar boven om te kijken hoe ver ik was en wat bleek ik had 9 cm ontsluiting. Ik wilde eigenlijk in het ziekenhuis bevallen maar dat ging hem niet meer worden. Na 17 min persen was daar onze zoon Al met al van begin tot eind heeft 2uur en 15 min geduurd en dat voor ons eerste kindje. Ik ben niet geknipt en niet gehecht ik heb gewoon een wereld bevalling gehad en kijk heel erg uit naar de volgende
Bij mij waren alle 4 de bevallingen goed te doen,en ook allemaal thuis bevallen!MIjn 4de bevalling ging ook erg snel! Smorgens in huis nog gepoetst en kids gehaald van school gegeten en terug gebracht naar school en rond 1 uur met mijn moeder naar de stad gegaan. Daar begon het een beetje te rommelen ik was 38 wk en dacht zullen we voorween zijn...KIds van school gehaald om 3 uur en ben gaan koken...het rommelde nog goed dus zeg nog tegen mijn man zet die badkamermeubel maar in mekaar want ik denk dat het vanacht wel gaat beginnen! Wij gegeten rond 6 uur en heb nog zelf afgewassen was echt goed te doen maar kwam regelmaat in ,heb meteen mijn kraamhulp gebeld (bekende inmiddels hhhhh) en die zou paraat staan voor als het savonds zou doorzetten! Heb me meiden op bed gelegd en me oudste zoon ze voetbalschoenen nog gestrikt en is gaan trainen!Heb toen toch maar verloskundige gebeld dat was rond half 7 en die is meteen gekomen zo ook de kraam hulp..IK had al 9 cm ontsluiting!!En mocht vrij snel gaan persen..kwart over 7 is ze geboren...OUdste komt thuis van training en ze zusje was al geboren me andere kids lagen heerlijk te slapen en hebben we later wakker gemaakt! IK hoop dat het nu weer zo snel en fijn gaat..ben nu 36 wk en 3 dagen
Mijn zwangerschap was er een from hell, maar de bevalling was een eitje Achteraf gezien 3 uur en 3 kwartier vanaf de 1e wee tot de geboorte. Gekeken vanaf het moment dat ik zeker wist dat het echt begonnen was en geen gerommel vooraf slechts 2 uurtjes Dit was mijn 1e bevalling. Ik wil niet weten hoe snel nummer 2 dan gaat
Eerste bevalling was verschrikkelijk, maar de tweede ging erg goed en voorspoedig. Ja zeker wel pijn gehad, maar op de manier dat je je er zelf wel doorheen kan slepen. Dat je gewoon weet wat je moet doen etc. Door die tweede bevalling kijk ik nu ook erg uit naar mijn derde. Zou het zo weer overdoen, maar nu met een beter resultaat
Prima bevalling gehad. Geen noemenswaardige pijn en in drie uur bevallen van mijn dochter. Het blijft bij 1 kind voor ons/mij maar ik zou alles (zwangerschap en bevalling) zo overdoen. Wat een mooie bijzondere tijd vond ik dat.