Ik heb wel eens in de bus gezeten op weg naar mijn werk, toen er een moeder met een peuter en baby instapte. Ze ging met de kinderwagen op de plek staan die daar voor bedoeld is en was even druk met de baby. De peuter stond nog en ik dacht echt "als dat maar goed gaat als de chauffeur zo optrekt". En inderdaad, toen de chauffeur optrok kon ik de peuter nog net bij haar lurven grijpen om te voorkomen dat ze achterover klapte. Toen we vervolgens bij dezelfde bushalte uitstapte, waar je direct een fietspad over moet steken, bleef moeder met kinderwagen en peuter ook midden op het fietspad staan treuzelen, naar aanleiding waarvan ik haar er maar even op wees dat het een fietspad was en de peuter veilig op het trottoir heb gezet.
Mannen/vaders hebben niet die radar en dat instinctieve oergevoel die moeders wel hebben. Ondanks dat hij het anders zou zien, zou mijn wil in deze een wet zijn.
Ja ze zei dat ze het begreep, maar ik vond haar nogal laconiek. Ik had eigenlijk het gevoel dat ik een beetje langs haar heen praatte. Ik ben er niet heel gerust van weg gelopen...
Tja is ook niet mijn keuze. Ik probeer ook altijd oppas elders te vinden dan bij hun. Gelukkig is het nog maar 2 keer voor gekomen. Laatste keer was hij er al in de middag anders word hij begin van de avond gebracht, is de zaak dicht en voor hem bijna bedtijd. Ze passen maar heel weinig op. Als ik aan werk zou gaan gaat hij daar zeker niet heen. Vl vind dat zijn ouders ook recht hebben om op te passen.
Denk ik ook...! Helemaal mee eens. Hele dikke pech voor mijn man dan maar ruzie, maar dat zo absoluut niet gebeuren. Zo heb ik al een keer of drie gehad dat mijn man de ha bellen niet nodig vond en ik twijfelde. Wel gedaan en alle keren had ik gelijk en was er wel degelijk wat aan de hand waar iets aan gedaan moest worden.