Als de beslissing bij jou ligt, wat kies je: vaginale bevalling of keizersnede?

Allebei gehad. Geef mij maar een ks het is ff wat langer rustig aan doen maar dan nog voor mij zoveel fijner dan een vaginale bevalling.

 

In jou situatie zou ik het eerst gewoon proberen.
Want een keizersnede is en blijft een zware buik operatie en voor de longen van de baby's is een natuurlijke bevalling ook beter.
Bij een tweeling is de ligging van de eerste baby het belangrijkste

 

Ik wil alleen maar zeggen: ga niet over 1 nacht ijs. Wij kunnen wel zeggen wat wij vinden, maar het gaat om jouw gevoel. Jij moet er vertrouwen in hebben dat het goed gaat komen, want als jij dat vertrouwen niet hebt wordt het een hel. Ik zou inderdaad nog even aanzien wat de diverse geleerden zeggen en misschien draaien je kindjes wel in goede stand. Vooral nummer 1, die het belangrijkste is.

Ik denk, jouw verhaal aanhorende, dat jij spijt gaat krijgen als je het niet hebt geprobeerd, mochten je kindjes goed liggen. Kijk bij dwars/stuitligging is er geen twijfel, dan doe je met een ks het beste. Als je eerste baby goed ligt denk ik dat jij het gewoon heel graag wilt proberen, maar dat is op basis van je teksten.

Ooit zei een lerares tegen mij over keuzes maken: gooi eens een dobbelsteen. 1tm3 is keuze a, 4 t/m6 is keuze b. Gooi je vier en je denkt ahh nog keer gooien, dan ben je blijkbaar niet blij met je keuze en hoop je dat er 1 t/m 3 uit komt. Ik vond dat wel een bijzondere theorie, maar het heeft me later wel kunnen helpen met keuzes. Het laat je luisteren naar je gevoel!

 

T sjah.. Het is inderdaad een afweging wat je moet maken. Wij kunnen onze mening wel geven, wat wij fijner vinden... Maar daar heb je eigenlijk geen **** aan

Ik zou zelf met een eventuele tweede, als ik mocht kiezen, voor een ks gaan. Mijn natuurlijke bevalling verliep erg traumatisch. Daarom weet ik ook niet of ik ooit nog voor een tweede wil gaan.. Sucursus iedergeval!

 

Wat voor nare ervaring heb je gehad met onder narcose gaan? Als je je daarop focust, zou je misschien een deel van die angst nog kunnen kwijtraken.

Sowieso heb je nog een paar weken natuurlijk en kan het zijn dat je eerste kind goed komt te liggen. In dat geval zou ik alvast (als ik geen ruggenprik zou durven) een infuus in mijn hand willen hebben voor het geval er toch algehele verdoving moet worden gegeven voor een keizersnee. Dan kun je de eerste zelf doen en bij de minste twijfel over de tweede je onder zeil laten brengen.

Ik weet wel dat ze over het algemeen in Nederland héél terughoudend zijn met het aanraden van een keizersnee, dus ik zou de mening van een professional in dit geval zwaar laten meewegen en de resterende weken proberen nog iets aan mijn eigen angst te doen.

 

Mijn gyn wil ook graag een geplande keizersnede doen. Ivm mijn eerdere ks en dus littekenweefsel en mijn dikkere buikwand is de operatie technisch lastiger. Dan werkt het voor hen beter als t gecontroleerd is. Spoed zou mijn kans op complicaties sterk vergroten. Dat willen we niet.
Daarbij is de kans dat ik succesvol vaginaal kan bevallen erg klein.
Onze voorkeur ging in eerste instantie uiteraard naar de natuurlijke wijze, maar na uitleg van de gyn ging dit wel meer richting ks, ook al weet ik dat dit geen makkie is. Uiteindelijk bleek tijdens het teamoverleg dat het hele team unaniem had bepaald dat een geplande sectio de meest veilige manier is. Geen keuze meer dus. Maar we hadden zelf ook hoogstwaarschijnlijk voor de ks gekozen. De doorslag hierin was de kleine kans op vaginaal kunnen bevallen en dat de artsen uiteindelijk de operatie moeten doen en ik me veiliger voel in 'voorbereidde handen' dan in een spoedsetting.
Wat een moeilijke keuze hè? Maar vergeet vooral niet dat artsen niet voor niks adviezen geven. Jij bent hun patiënt en ze willen het meest veilige voor jou en de baby's.

Herstel na de ks: ik ben donderdagavond geopereerd en mocht maandagmorgen naar huis.
Ik stond binnen 24 uur onder de douche.
Na 2 dagen kon ik zelf bij de commode een luier verschonen.
Opstaan de eerste keer was hels, maar lopen ging heel snel beter!
In en uit bed was de eerste 3 weken niet fijn. Mijn spieren deden erg veel pijn. Maar na die 3 weken ging het echt snel vooruit! Na 5 weken ging ik weer fietsen.
Ik zie best op tegen die eerste 2 a 3 weken ivm erg moe zijn, nog niet ver kunnen lopen en nog pijn hebben. Maar simpele dingetjes lukte binnen die 2 weken wel, zoals koken en voor baby zorgen. Het zal op en af gaan die eerste weken afhankelijk van hoe goed je naar je lijf luistert.
Borrstvoeding is overigens wel iets om je op een andere manier op voor te bereiden als je weet dat je een ks gaat krijgen, maar weet niet of je bv gaat geven.
Ik wil je heel veel succes wensen! Een ks is niet ideaal, zeker niet met een peuter thuis, maar met de juiste hulp is het vast te doen! Ik zie het als voordeel dat ik me er deze keer (met anderen) op voor kan bereiden.

 

@krullie : Bij mij is nu de keus deels weggenomen. Ze liggen eigenlijk al in stuit ingedaald dus het wordt een keizersnede, en ik zou als ik de keus had er waarschijnlijk ook voor kiezen. Ja het herstel is iets trager dan bij een natuurlijke bevalling, maar na een dag kan je je bed uit en kun je je kindje zelf in bad doen wat ze toch afraden de eerste 48 uur..

Succes met de lastige beslissing, maar zeker gezien dat ze er in het ziekenhuis wel groot voorstander van zijn zou ik de optie toch overwegen en dan eventueel een gentle sectio?

 

Mijn 2e kindje lag in stuit en ik heb gekozen voor een gewone vaginale bevalling.
ik zou het zo weer doen als de keus bij mij zou liggen.

 

Lastige keuze, het enige wat ik je kan aanraden is goed met de arts dit te overleggen en zijn advies echt serieus te overwegen. Maar jouw gevoel moet er ook goed bij zijn. En ik kan je mijn ervaring delen

Ik ben ca 2 weken geleden bevallen van een tweeling dmv spoedkeizersnee. Ze lagen precies als bij jou: onderste met haar hoofdje naar beneden en bovenste in stuit. In eerste instantie wilde ik voor vaginale bevalling gaan. Helaas kreeg onderste dochter het te moeilijk tijdens mijn weeen en werd het dus een keizersnee. Van de spinale ruggenprik niets gevoeld. Keizersnee viel me alles mee! En dat terwijl ik me nergens op had kunnen voorbereiden. Zo lang je je lekker laat afleiden is het goed te doen. Ik liet de verpleegkundige en mijn man verhalen vertellen zodat ik een beetje afgeleid werd en niet angstig werd. Dat hielp enorm.
Borstvoeding kwam ook gelijk goed op gang.

Het herstel valt me op zich mee. Ik ben 5 dagen in het zkh gebleven. Daarna dag 6 t/m 10 nog kraamzorg gehad (alhoewel baby's in zkh lagen/liggen). Ik moest op dag 2 m'n bed uit en naar de WC, op dag 3 zelf douchen. Eerste keer uit bed was enorm pijnlijk. Lopen ook. Maar vanaf de dag erna ging het al stukken beter. Wat ik heel vervelend vond waren de naweeen en mijn darmen! Die lieten vanaf dag 2 duidelijk van zich horen haha. Ik raad je aan, als je een ks krijgt, goed en veel te drinken . Katheter in en uit vond ik ook geen pretje maar was gelukkig zo gedaan. Eerste week heel rustig aan gedaan, veel gerust. Tweede week al iets meer gelopen maar nog veel rusten. Ik laat andere koken en het huishouden doen. Maar pak wel zelf hier en daar dingetjes in het huis. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat lopen .

 

Ik ben 5 maand geleden bevallen van een tweeling. De onderste lag met zijn hoofdje naar beneden. De bovenste in stuit. Ik ben voor een vaginale bevalling gegaan zonder epidurale. Er was nooit gesproken over een keizersnede. Wel hadden ze epidurale aangeraden omdat er kans was dat ze bij nr 2 moesten zoeken naar de voetjes om hem er zo uit te trekken. Toch wou ik liever geen epidurale.
Van nummer 1 ben ik heel vlotjes bevallen. Nummer 2 werd helaas spoedkeizersnede. De gyn kon de voetjes niet vinden en ik kreeg een navelstrengverzakking. Alles is toen heel snel moeten gebeuren. Omdat ik zo snel volledig onder narcose moest was mijn tweede zoontje mee verdoofd. Ze hebben hem eventjes moeten beademen nadat hij was gehaald. Ook geeft hij 1 nachtje in de couveuse gelegen om te bekomen van de narcose. Hij heeft er gelukkig niks aan over gehouden, maar als ik het op voorhand had geweten had ik zeker gekozen voor een geplande keizersnede. Niet voor mezelf, wel voor mijn kindjes.
De eerste week na de keizersnede vond ik heel zwaar. De eerste dagen kon ik zelfs mijn bed niet uit. Na de eerste week ging het wel snel beter. Ik heb geen zware dingen getild de eerste 6 weken, ook mijn kleuterdochter niet. Wel heb ik gewoon de baby's verzorgd, dat was geen probleem.
Ik heb ook geen problemen gehad met borstvoeding na de keizersnede. Ik weet niet of dit kwam omdat nr 1 gewoon vaginaal geboren is?

 

Hmm lastige keuze!

Ik zou voor vaginaal gaan