Vorige week ben ik, bij 15 weken zwangerschap, gestopt met borstvoeding geven aan mijn peuter van 2,5. Ik hoopte op een natuurlijk einde, maar de productie was al een stuk minder, de smaak heel anders, en zoonlief bleef stug doordrinken. Tijdens onze vakantie dronk hij regelmatig (meerdere keren per dag, soms ook 's nachts). Dit heb ik de week na de vakantie afgebouwd naar 1 keer per dag (zonder moeite, hij ging naar de opvang), om op zondag helemaal te stoppen. Ik heb er pleisters op geplakt en gezegd dat ze pijn deden en de melk op was. De pleisters vond hij interessant er verder maakte hij er niet zoveel van. Na een dag pleisters er af, blijven zeggen dat hij groot was geworden en alle melk heeft opgedronken. Nu, een week later, vraagt hij nog steeds meerdere keren per dag om melk. Ik zeg nog steeds dat het op is. Soms is ie even verdrietig, maar een knuffel voldoet dan ook wel. Iemand een idee hoe lang dit aanhoudt? Zou hij het als de nieuwe baby gaat drinken wel vergeten zijn, of wil hij dan ook weer?
Hier ondertussen 5 maand na het stoppen en vanmorgen wilde hij zo weer aanhappen. Dus nee, vergeten is hij het niet.
Hm... hier met 18 mnd gestop in oktober ergens. Nog steeds weet ze het en zou ze best nog willen. Ik hou vol, het is op. Je mag wel ‘tietie’ Even knuffelen. En dat helpt voor haar. Maar ze weet heel goed dat er lekkere melk was hahah. Ik kan me dus voorstellen dat bij een peuter het nog langer duurt en dat die er misschien echt afscheid van moet nemen en er verdrietig van kan zijn.
Oei oei. Mijn verloskundige zei dat hij het zo vergeten zou zijn. Maarja wat weet die nou van peuters aan de borst..
Haha niet zo veel doorgaans... Hier is ze nog een beetje ‘jaloers’ als pop wel mag Haha. Maar komt goed. Het is even moeilijk. Maar afleiden helpt vaak wel. Hopelijk word het snel mooi weer en kan je peuter lekker buiten
Onze beide kinderen hebben 1,5 jaar borstvoeding gehad. De oudste was zelf gestopt, maar wilde toen na een week ineens toch weer drinken. Toen heb ik gezegd dat het op was. Vond hij wel jammer, maar hij vroeg er na een paar dagen niet meer naar. Alleen na het douchen, als ik op mijn knieën voor hem zat om hem af te drogen, zag ik soms nog wel zo’n opengesperd mondje om me af komen, haha. Tja, dat is dan ook wel de kat op het spek binden natuurlijk. De jongste, tja. Die is vijf en zou nu gerust nog bij me drinken denk ik. Terwijl het nu toch wel echt helemaal op is, haha. Maar die heeft (al een behoorlijke tijd) echt een ‘borstenverbod’ omdat ik er knettergek van werd dat hij er zo mee bezig bleef. Zodra die ‘s ochtends in bed kroop, begon hij mijn borsten te aaien en te kussen. Ik snap het wel: lekker zacht, goeie herinneringen aan. Maar tegen de tijd dat hij kleuter was, begon ik me daar gewoon ongemakkelijk onder te voelen. Maar toch hè, soms... dan drukt hij er toch gauw nog even een kusje op.
Hier best wel snel eigenlijk. Ook gestopt met 2.5, maar wel vervangen voor een fles melk. Als compromis zeg maar Ik trok de bv niet meer door zwangerschap en ziekte. Volgens mij heeft hij er na een week of 2 niet meer naar gevraagd. En toen hij 2 jaar 9 maanden was, is zijn zusje geboren. Toen zei hij nog: "eerst ik melk en nu zusje melk " En toen vroeg ik een keer toen ik zijn zusje aan het voeden was, ze was een paar weken oud volgens mij, of hij nog wist dat hij ook melk bij mij had gedronken. "Nee bah ik lust geen melk" was zijn antwoord