Ik vroeg me af hoeveel meiden er hier op het forum zitten die met hetzelfde als wij te kampen hebben; Bij beiden is( ogenschijnlijk) alles goed en toch wil het maar niet lukken om zwanger te raken. Worstel nog erg met het gevoel dat er door die hormoonbehandelingen 'gesold' wordt met een 'gezond' lichaam..
Hai Zara, Hier nog zo eentje, al 5 jaar klussen wij erop los, nergens wat te vinden, en toch geen succes. Ik heb zelf geruime tijd een stop ingelast toen mijn (toentijdse) gyno mij vertelde dat er een kijkoperatie op het menu stond. Dat was voor mij op dat moment een grens, 'snijden in mijn gave lichaam, narcose?' 2 jaar hebben wij de voordelen van een kinderloos bestaan genoten, maar ja, dat oerinstinct kwam weer met razend tempo om de hoek kijken toen ik een half jaar geleden overtijd was. "Zou het dan toch?...." Zo zijn wij dan nu weer in de MMM gesprongen en starten in januari met IUI, met clomid ja. Ik heb dezelfde worstelingen, maar mijn klokje tikt als een bezetene in mijn oor en lijkt alle bezwaren te overstemmen. Je bent zeer zeker niet alleen met die gevoelens. Groet, Emmy.
Hey Zara, Moeilijk he? Er is niks aan de hand en toch lukt het niet.. Bij ons is ook alles OK! Ze hebben helemaal niets kunnen vinden. Afgelopen maand zijn we begonnen met onze eerste IUI. We hopen dat we doormiddel van behandelingen alsnog zwanger kunnen worden.. maar natuurlijk hebben we daar ook geen garantie op.
Soms, als ik in een dipje zit, denk ik echt dat het nooit gaat lukken. Hoe kunnen ze nu een behandeling op maat voor je afstemmen, als ze niet eens weten waar het aan schort? Vraag me ook af of de kans op zwangerschap door zo'n behandeling niet groter is als er wél iets mankeert. Of ben ik nu te pessimistisch? Vorig jaar een ivf poging gehad.Wordt er een kant en klare embryo ingebracht in een lijf waar niks aan mankeert en nóg wil het niet lukken. 't Voelt soms net aan alsof m'n lijf gewoon faalt..