ik ben nu zwanger van de eerste, en hou mezelf elke keer weer voor...als barbie het kan, kan ik het ook!
Dit is echt waar inderdaad. Het was mij tijdens zwangerschapscursus verteld, maar bij mij kwam het 'nu ga ik dood, ik WIL niet meer' - moment veel vroeger dan verwacht (na 2u weeen, bij de eerste). Maar toen bleek ik dus inderdaad al volledige ontsluiting te hebben. Ik hoor dit van iedereen. Zodra je dat gevoel hebt, is het bijna klaar.
doe een yoga cursus tijdens je zwangerschap; je leert goed te ademen tijdens je weeën. Ik heb er ontzettend veel aan gehad tijdens mn tweede bevalling en heb het tijdens de eerste bevalling echt gemist dat ik niet wist hoe te ademen.
Hoe heftig de weeen ook zijn probeer rustig te ademen en je daar op te concentreren. Ik was binnen 3 kwartier a een uur van 5 cm ontsluiting naar volledige ontsluiting Dus dan weet je wel hoe heftig dat was!!
Ruik aan je kindje als hij/zij er is! Die geur.... Fantastisch... Absoluut het lekkerste babyachtige ooit. Komt na t wassen nooit meer terug helaas.
Als de weeën beginnen, nog lekker ff douchen of t.v. kijken, net doen of het niet begonnen is, dat ontspant het beste, afleiding
Idd, antiklit voor je haar meenemen! Gouden tip, hier ook een vogelnest op mun hoofd waar niet door te komen was
Oh nog eentje! Geniet van het moment erna met zun drietjes en laat niet gelijk al de familie binnen. Ik vond die 3 uur erna die we voor ons zelf hadden heeel erg fijn
Ga erin met een open vizier. Welke plannen je ook had en hoe je het wilde, zet het van je af en go with the flow. Ik denk dat ik een van de weinige vrouwen ben die het zo wel weer zou willen doen. Ik vond het echt een top ervaring. En las het al eerder, ruik aan je kindje, ik moest zo huilen toen ze voor het eerst in bad ging, dat eerste geurtje weg. En nu nog was ik haar zonder al te veel andere luchtjes, heerlijk haar eigen luchtje.
Een ruggenprik!!!! Ha ha ha. Mijn eerste bevalling was behoorlijk heftig ik wil je niet bang maken dus zal ik je de details besparen. Mocht je tijdens de bevalling op een punt komen dat het te wordt dan is een ruggenprik heerlijk!!!!!!
Houd je conditie op peil tijdens de zwangerschap. Natuurlijk hoef je geen marathon te kunnen lopen, maar beweeg elke dag even. Een goede conditie zorgt ervoor dat je bevalling beter gaat en je herstel sneller gaat.
Laat het over je heen komen, probeer je zo goed mogelijk te ontspannen, des te sneller gaat het! Hou je niet vast aan 'zonder pijnstilling perse willen bevallen', of andere plannen, maar laat het over je heen komen. Is het niet te houden, vraag pijnstilling! Het is al heftig genoeg!
Als ik dat gevoel heb zit ik meestal rond de 5 cm, als het gevoel van 'ik ga dood' weggaat heb ik 10 cm ontsluiting.. dus gaat niet voor iedereen op. Wat ik zelf heeeel belangrijk vind en vond: Maak de verloskundige/gynaecoloog goed duidelijk wat je wel of niet wilt. Als dat niet lukt, laat je man/vriend die taak overnemen. Sommigen hebben er een handje van om niet echt naar de barende vrouw te luisteren. Erg naar. Natuurlijk wel wat anders als het gaat om de veiligheid van de baby, maar dat begrijp je wel.
Waar ik bij de eerste "de fout inging" was dat ik met het persen me heel erg richtte op de voorkant. Pas toen de vlos met haar vinger aangaf (voor mijn gevoel bij mijn anus) waar ik heen moest persen, was het klusje zo geklaard. En hou je ogen open tijdens het persen. Oh, en leg geen groen strandlaken onder je hoeslaken... De vlos vroeg mijn man aan de telefoon wat voor kleur het vruchtwater was en hij gaf aan dat het een beetje groenig was. Ik schreeuwde meteen dat dat het strandlaken was! Muntjes voor de rolstoel van het ziekenhuis binnen handbereik. Ik ben mijn laatste bevalling (1,5u van eerste krampje tot uitdrijving) met volledige ontsluiting vanaf de parkeerplaats naar de verloskamer gelopen, omdat manlief geen muntjes had voor de rolstoel. Ooooh, wat was ik kwaad! Van alle soorten muntjes had ik er nog wel twee in een portemoneetje in het voorvakje van de vluchttas gedaan!
hihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihihi jaaaaaah!! idd die ga ik ook onthouden dat zal me goed doen hahahahahahahaha
Ik heb nooit te lang bij de bevalling stil gestaan, ik dacht; hoe dan ook, ze moet eruit! Probeer rustig en ontspannen te blijven, en blijf ademen! In door je neus, uit door je mond. Komt helemaal goed!
Hier inderdaad ook heel geconcentreerd de weeën opgevangen, ga zelf in een soort trance, trek mij terug in mijn eigen wereld, maar ben goed aanspreekbaar als het moet. Alles gaat heel relaxt, de weeën worden sterker, maar steeds een tikkie, dus ik kan mij elke keer weer rustig aanpassen tot opeens de weeën een niveau bereiken dat mij het gevoel geven "dit lukt niet meer" "deze weeën kan ik niet meer aan". Ik ervaar het als een heel paniekerig gevoel, verlies controle over de situatie. Nu herken ik het en herinner mijzelf op welk punt ik sta, dus het controleverlies is wat minder gelukkig. Maar dat gevoel is bij mij al 5x het teken geweest dat ik klaar was voor het persen. En dat was ik ook. Wat persen betreft las ik al de tip om naar je anus te duwen en niet naar voren. Herkenbaar. Ik visualiseer hoe het kindje ligt en welke kant het op moet, zo richt ik de perskracht. Klinkt misschien een beetje vaag, maar het werkt voor mij. Houdt tijdens het persen je ogen en mond open, maar laat geen lucht uit je mond ontsnappen. Richt de "druk" niet op je hoofd, maar naar beneden. Probeer zoveel mogelijk te persen tijdens elke perswee, omdat het kindje weer terugzakt tussen de persweeën. Dus hoe meer je het kindje vooruitduwt, hoe sneller het geboren is. Het is zonde van je energie als het kindje steeds weer terugkomt bij het punt voor je begon met persen. Geef dus alles wat je hebt aan kracht en energie! Verder wat losse tips.. - Druivesuiker voor instant energie. - Als mensen (man, bezoek, zusters, vk, anyone) je irriteren en uit je concentratie halen, geef dat aan! Het is al gezegt dat irritaties de verkeerde stofjes vrijmaken en die er alleen maar voor zorgen dat het allemaal langer duurt. - Neem wat leesvoer, eten en drinken voor man mee. - Waterijsjes vond ik ook lekker, want je kan een hele droge mond/keel krijgen van dat puffen. En, ook al gezegd, laat het gewoon gebeuren en ga erin mee. Geef je lichaam de regie. En beleef de ervaring (vooral de eerste momenten na de geboorte) zo bewust als je kan. En vergeet niet; als Barbie het kan...