Waarom is kma al uitgesloten? Zo eenvoudig is dat namelijk niet... Klinkt helaas helemaal herkenbaar. Hier was het een combinatie van kma en reflux. Veel sterkte.
Hij helpt waar kan en anders dwing ik hem wel Maar eerlijk; we liggen half in scheiding hierdoor en elke nacht heb ik zin om zijn spullen over het balkon te gooien. En dan zitten we nog maar een paar weken in deze situatie dus houd mn hart vast als dit maanden zo gaat.
Hij drinkt goed, komt aan en spuugt nauwelijks. Op eczeem na (hebben ze alle drie) en overstrekken na de voeding heeft hij volgens de arts niet de grootste symptomen die op kma duiden.
Het is helaas heel herkenbaar. Hier kwam het mede door reflux en kma. Nog steeds een nare periode om aan terug te denken en ik lees de uitputting in je bericht.. heel veel sterkte!
So? Mijn dochter dronk mega veel, groeide als kool, had verborgen reflux, en had enkel last van krampen. Weken daarna kreeg ze opeens bloed in de ontlasting, en toen was het voor de ka wel duidelijk dat het toch KMA was. Maar zij had dus ook geen andere symptomen. En toch de zwaarste vorm van kma. Ik zou toch maar even langs de kinderarts gaan.
Heel herkenbaar, ik wil je veel sterkte wensen! Het gaat echt over!! Houd jezelf dit voor. Probeer echt weer nader tot je man te komen, je hebt elkaar hard nodig. Ik herken erg veel in je verhaal. Mijn dochter is nu 6 maanden en ik kom er nu langzaam aan een beetje van bij.. Ik had niet zonder mijn draagdoek gekund. Nu nog steeds niet trouwens.
Wat mij opvalt ten opzichte van zijn zusje is steeds na de fles onrustig en veel huilen. Niet kunnen slapen. Overstrekken en als een hongerige wolf zoeken naar borst/fles om te drinken. Speen niet rustig, weer drinken wel. Tot het na een half uur na voeding weer van voor af aan begint...
Ok dank je! Heftig zeg. Dat wist ik dus niet. Goed om te weten. Je zal wel geschrokken zijn van dat bloed! Ik hoop dat de huisarts een verwijzing wilt geven dan...
Poeh meiden... Als ik lees dat sommige van jullie maaanden met een huilende baby hebben gezeten. Omg respect... hoe doe je dat zonder daar zelf aan onderdoor te gaan?!
Oei, wat herkenbaar! Tips heb ik niet, maar na de ervaring met onze jongste zoon weet ik wel dat elke ouder een breekpunt heeft. Gelukkig hadden we een goede kinderarts en mochten we altijd bellen (voor opname) als we er doorheen zaten. Zoon-lief was overdag al erg huilerig en onrustig, maar van 23:00 tot 4:00 krijstte hij aan 1 stuk door! Hij is nu ruim drie maanden en eindelijk lijkt het wat beter te gaan. Er is tot nu toe nooit een oorzaak gevonden. Kma lijkt het niet te zijn. Reflux heeft hij wel (spuugt ook veel) maar hij lijkt daar geen klachten van te hebben. Sterkte! Schakel zo veel kogelijk hulp in. Ga naar een goede kinderarts.
fijn dat het eindelijk beter lijkt te gaan zeg! Dat zijn drie hele zware maanden geweest dan... Bedoel je dat ze je zoontje opnemen in het ziekenhuis als het thuis even niet meer gaat? Dat zij voor m zorgen en jullie thuis even bijkomen of ben je dan ook in het ziekenhuis? Ik ben niet op de hoogte van deze evt. mogelijkheid. Ik had al in gedachten om een hotelkamer voor mezelf te boeken om zo even bij te komen...
Ahh heel veel sterkte Hier helaas ook herkenning. En inderdaad als je een gesprek met de kinderarts hebt en je vertelt dat je er echt doorheen zit dan is opname een optie. Dat betekent dat ze hem in het ziekenhuis observeren en dat jij een beetje bij kan komen thuis. Het idee alleen al dat je de zorg even uit kan besteden kan je al veel kracht geven. En een draagdoek hielp hier ook goed.
Poeh. Mijn man en ik waren het ook zo vaak oneens over hoe te troosten, hoe vaak, en allerlei andere dingen. Jee, wat een stress geeft dat. Maar goed dat hij wel helpt (en dat je hem anders dwingt, haha). Wel vervelend dat jullie hierdoor zo tegenover elkaar komen te staan. En dat terwijl je uiteindelijk allebei hetzelfde wil, natuurlijk. Maar ik snap dat het in deze situatie heel moeilijk is om altijd aardig tegen elkaar te doen. Sterkte, hoor!
Oef wat heftig, en dan ook nog een tweeling, wat zul jij bekaf zijn. Raar maar waar, je kunt dit langer volhouden dan je denkt, maar gezond is het natuurlijk niet. Bij ons wist ook niemand wat er aan de hand was, veel verchillende adviezen gehad, uiteindelijk pas na weken zelf ontdekt dat ze toch echt wel spruw had, het was alleen niet direct zichtbaar. Alle klachten waren uiteindelijk ook naar de spruw te herleiden; krampjes, reflux, huilen van de pijn van de spruw. Laat je niet gekmaken over allergieën of aandoeningen, al moet je ze wel uitsluiten, de kans erop is klein. Drinktechniek is wellicht niet optimaal, en ook dat kan weer verschillende oorzaken hebben, maar het is de moeite om daar (met een lk) naar te kijken.
Volg je ook de andere reflux leefregels op? Flesje aanmaken met zo weinig mogelijk lucht (dus de voeding roeren en niet schudden), regelmatig even laten boeren tussen de voeding door, na de voeding minimaal 15/30 minuten rechtop houden, etc. Hmmm.... lastig. Je kunt één kleintje op je rug knopen en de andere dan voor je op de arm houden. Je kunt ook twee baby's tegelijk dragen. Er zijn wel mogelijkheden, maar daar heb ik niet direct ervaring mee. Toen onze zoon op het toppunt van het huilen zat, kwam ik bij de kinderarts terecht. Diagnose: reflux en ernstig overprikkeld. De keuze was de kleine op te laten nemen onder het huilbabyprotocol of een nachtje of twee uit logeren doen bij opa en oma. Wij hebben voor dat laatste gekozen. Soms is het gewoon het beste om even jezelf los te koppelen van de kleine, want als jij er doorheen zit, pikken ze dat op. De stress en rusteloosheid wordt een wisselwerking. Mijn advies is dus ook te zorgen dat je z.s.m. bij een kinderarts terecht komt, zorgt dat er naar de medische kant gekeken wordt en als er uitsluitsel is, even een nachtje jezelf of de kleine uit logeren doet. Ze hebben niets aan een mama die er helemaal doorheen zit...
Ohja en tot slot: is er in het ziekenhuis bij jou in de buurt geen babypoli? Daar hebben wij héél veel aan gehad. Dan wordt er multidisciplinair naar je kleine gekeken en kun je heen gaan voor tips. Bij ons zat er de kinderarts bij, een kinderfysiotherapeut en een pedagoog. Misschien zou je daar eens naar kunnen informeren
Ach meis, een dikke digi knuffel. Wat kun je wanhopig worden van dat gehuil, nietwaar? Mijn dreumes heeft heel veel gehuild (reflux en aanverwante zaken), maar ook stress ten gevolge van een zeer stressvolle zwangerschap en een wat minder geslaagde bevalling. Wat ons er echt doorheen heeft getrokken is de draagdoek. Heb je dat al eens geprobeerd? Het geeft rust, beantwoord aan de mamahonger en het geeft jou de mogelijkheid om nog eens wat anders te doen, met je handen vrij! En je krijgt ook weer eens een positief gevoel naar je kindje toe. Want er is niets meer vertederend dan zo'n klein warm lijfje dat heerlijk tegen je aan ligt (vooral als dat lijfje geen "huil" geluid produceert ) En misschien is er eens iemand die 't eens even van je zou kunnen overnemen?
Google even op KISS syndroom, misschien herkenbaar? En inderdaad verborgen reflux en het zou ook nog kma kunnen zijn. Wees assertief en laat je doorverwijzen naar een goede kinderarts die alles goed onderzoekt. Ga intussen door met de behandelingen bin de osteopaat en misschien iets van babymassage waar hij lekker rustig en loom van wordt. Neem overdag zoveel mogelijk je rust wanneer er hulp is en in de nacht gewoon om beurten slapen met je man. We deden vier uur op en af ieder en dat heeft een half jaar geduurd. Ik weet dat je denkt dat je gek wordt en het niet meer trekt maar je bent uiteindelijk sterker dan je denkt, echt waar! Heel veel sterkte en probeer toch een beetje te genieten.
Lieve schat.. jij bent volledig op.. Ik herken het heel goed, ik heb een drieling waarvan eentje ongeveer overal last had als baby. Mijn zoon was ook een extreme huilaby. Hij had een liesbreuk, reflux, overprikkeling, lactose intolerantie, chronische oorontstekingen. Het ergste is als je door niemand wordt geholpen. Maar probeer deze hulp af te dwingen! Lopen jullie bij een kinderarts? Maak daar een spoedafspraak en vertel alles. Deze situatie is absoluut niet gezond, voor je zoontje niet (hij huilt echt niet zomaar) en ook niet voor de rest van het gezin. Wat wij hebben gedaan: - hem vrij snel op een aparte kamer gelegd, hij werd wakker en overprikkeld van elke zucht van ons of van zijn zusjes. Uiteindelijk kon hij pas slapen toen ie op zolder lag in de logeerkamer. Zelfs de geluiden van de kamers ernaast kon hij niet verdragen - reflux medicijnen, dr Brown fles, en hem zowat rechtop laten liggen (bed, wagenbax, box 30cm schuin gezet) - geëist dat hij door een kinderarts en kno arts wordt nagekeken. Hier kwam kwamen liesbreuk en oorproblemen naar voren - van voeding veranderd Daarnaast hebben we alle hulp ingeschakeld die maar wilde. Regelmatig kwamen familieleden logeren om de nachten te doen zodat wij langer dan 1uur aan een stuk konden slapen. Man en ik stond en de nac Ga met je man praten, geef allebei toe hoe zwaar het nu is, en leg alle andere dingen op een laag pitje. En durf om hulp te vragen!!