Zit je niet bij een praktijk met meerdere huisartsen Krullie? Anders kun je ook bellen voor een afspraak met een andere. Bij ons deed de eerste huisarts die ik bezocht namelijk ook nogal neerbuigend. Vervolgens zijn we bij dezelfde praktijk naar een andere huisarts gegaan en die nam mij wel serieus.
Ik heb zelf geen ervaring met een huilbaby, maar wil je heel veel sterkte wensen. Knap dat je het zo lang vol houdt hoor! Maak wel nog een keer een afspraak bij de huisarts en laat je niet zomaar wegsturen. Ik weet dat ik dat bij een chronische aandoening bij mijzelf 5 jaar lang heb laten doen en wat heb ik er spijt van dat ik niet veel eerder op meer onderzoeken heb gestaan. Dat had mij zoveel pijn kunnen besparen! Desnoods laat je de tranen maar lopen bij de ha hoor! Ik denk niet dat iemand die geen huilbaby heeft weet hoe het is en ik wil het niet eens proberen in te beelden, zo zwaar lijkt het mij. Als je er met het cb en je eigen ha niet uit komt, ga dan naar een andere ha voor een second opinion. Dit ga je nooit volhouden en het zou zo jammer zijn als jij, je gezin en/of je huwelijk er aan onderdoor gaat terwijl het met de juiste (medische) hulp niet nodig is. Nachtje hotel om bij te tanken lijkt mij zeker een goed idee voor je trouwens Succes!
Het lijkt me echt zo lastig dat jullie in Nederland steeds door die barrière van een huisarts moeten breken om een specialist te zien. Ik ben met mijn dochter destijds gewoon rechtstreeks naar de ka geweest. Die dan ook meteen erkende dat er een probleem was wat een oplossing voor nodig was. Dat is ook logisch, want daar hebben zij toch voor gestudeerd? Ik zou je toch aanraden om te blijven aandringen bij je huisarts. Misschien een filmpje maken van de slechte momenten, om te bewijzen dat het niet altijd peis en vree is?
En wat het dan nog extra moeilijk maakt hier, is dat huisarts, ZELFS voor medische zaken, dan toch nog vaak wel weer terugverwijst naar CB en zo heen en weer... Bij onze oudste pas met 13 maanden bij de KA, jongste had een hartritmestoornis die zich bij 2,5 week manifesteerde, toen hadden we op die basis het lijntje dus al en konden we CB en HA omzeilen gelukkig Alhoewel onze huisarts wel bijgedraaid is toen bleek dat er met onze oudste wel degelijk klachten waren die behandeling nodig hadden.
Ha, nee, we vonden het zelf ook wel wat lang duren... Uiteraard was het niet meer die 18 uur per dag huilen van de eerste 9 maanden of zo, maar een uur of 2-3 per dag zal ze tot die tijd nog steeds wel gehaald hebben. Ik ben ook altijd verbaasd dat de grens voor huilbaby's op 3 dagen per week 3 uur per dag ligt...ik vind dat niet veel. Uiteindelijk zijn wij via het cb en de fysio bij de ka en het jeugdriagg terecht gekomen. Ze ontwikkelde zich motorisch niet en was voor alles angstig. Zij dachten aan autisme. Thuis geobserveerd en de orthopedagoog kon echt níks vinden wat wij deden dat het zou kunnen veroorzaken; alleen maar lovende woorden...wat was dát een opluchting na alle mensen die het beter wisten. Uiteindelijk was het helemaal geen autisme. Ze is wel prikkelgevoelig, maar alle andere achterstanden zijn veroorzaakt door het vele huilen en door die gevoeligheid en zijn vanaf haar 3e verjaardag helemaal weg getrokken. Toen ze begon op de psz dachten ze dat ze af zou stromen naar het speciaal onderwijs, toen ze er weg ging hadden ze nog nooit eerder een kindje gezien dat de VVE-cito's zo vlug foutloos maakte. En nu is ze 8 en behalve dat ze wat houterig is, merk je níets meer aan haar. Dus wat ik zeggen wil: ook als je denkt dat het nooit over gaat, kan het écht nog helemaal goedkomen.
@NafNaf : hier ook 1 die tot 4 jaar bleef huilen. En idd niet zo erg als het eerste jaar, maar de onrust bleef heftig aanwezig. Medische oorzaak, TS: rijd met je kindje op een avond naar het ziekenhuis, zet de maxicosi erneer en zeg dat je je kind niet mee naar huis neemt!!! Niet eerder dan dat ze je kindje helemaal hebben onderzocht en dan nemen ze m maar op voor een aantal dagen.En vooral zeggen dat JIJ Het niet meer aan kan! Je moet echt hard to get spelen weet ik uit ervaring! Ik was bij de eerste ook veel te goed gelovig en liet me altijd afschepen. Nu heb ik een andere houding en echt nog geen tel problemen gehad, kan altijd direct door naar het ziekenhuis enz. Met de oudste toen ze 4 jaar was ( en 12 weken lang alleen maar krijsen krijsen krijsen ivm oorpijn, zeer kiesje en reflux) belde ik met de assistent van de kno die was vergeten haar in te plannen voor operatie. Het was juni dat ik belde en ze zei: het spijt me mevrouw maar de operatie kan nu echt niet eerder dan augustus ivm vakantie! Ik zei WAT???? Ik zit hier al 12 weken met een kind die niet slaapt en alleen maar krijst, PRIMA! Ik breng haar straks naar je toe en JIJ red je er maar mee :x (oke zo ben ik dus anders nooit maar had al teveel meegemaakt). Zegt ze: mevrouw ik overleg even, Mevrouw kom morgenvroeg maar nuchter met haar maar ik kan niet 100 % beloven dat ze kan worden geholpen. De volgende morgen is ze geholpen .
TS ik heb alleen je begin post gelezen en wilde je even een hart onder de riem steken, Niet zolang geleden zaten wij in dezelfde positie en huilde mijn jongste aan 1 stuk door. Eerst alleen s avonds s nachts en toen ook overdag, heb er toen ook een topic over geopend en van alles uitgeprobeerd. Niets hielp, niks gevonden. Uiteindelijk hield het huilen na 3 maanden op maar slapen bleef een drama met als hoogtepunt een opname toen hij 6 mnd was. Sindsdien is alkes anders en nu hebben we een heel relaxed en makkelijk mannetje. Wat ik ermee wil zeggen het gaat goedkomen maar als je er middenin zit is de wanhoop en frustratie groot.. Heel groot. Nu nog voel ik dat weleens ondanks dat het nu goed gaat. Je mag me altijd pb-en als je vragen hebt. Probeer af en toe even weg te gaan als je man thuis is of er is oppas. Sterkte!!
Deze ervaring heb ik ook. Ik heb gezegd dat ik bang was haar wat aan te doen als het nog langer zo door zou gaan. Dat ik echt niet meer kon en dat er NU wat moest gebeuren.
Meis, wat heftig! Ik weet hoe je je voelt. Onze zoon was ook een huilbaby. Wij hebben meerdere malem bij de huisarts gezeten met hem (en inderdaad, dan was hij stil), maar wij werden niet serieus genomen. "Alle baby's huilen" en "tja, eerste kindje he?" Kregen we te horen. Uiteindelijk heeft mijn vriend een doorverwijzing geëist, en we konden twee dagen later terecht bij de kinderarts die binnen 5 minuten verborgen reflux constateerde. Je kan gewoon een doorverwijzing vragen/eisen bij de huisarts, hij/zij mag je dit niet weigeren. Onze huisarts wilde eigenlijk ook geen verwijzing geven, liet duidelijk merken dat zij het onzin vond. Maar achteraf heeft zij door het stof moeten gaan en haar excuses moeten maken. Onze zoon had zo een slokdarmbeschadiging kunnen krijgen als hij dat al niet had. Gelukkig, na een klein weekje met een maagzuurremmer, werd het huilen minder en inmiddels (hij is 6 maanden) hebben wij een vrolijke, rustige, blije baby. Heel veel sterkte in je zoektocht! Blijf voor jezelf en je kindje opkomen!
Herkenbaar. Onze jongste huilde ook heel veel. Met een maand zaten we bij de kinderarts. Conclusie: huilbaby en laat hem maar huilen. Dit voelde niet goed en we zijn 1 week later met hem naar de chiropractor gegaan. Hij heeft daar vier behandelingen gehad en hij is een ander kind!
Wat een schandalig slechte huisarts. Ik ben met continu huilende baby ook naar de huisarts geweest en ze wist het niet. Eerlijk antwoord, waardeer ik. Omeprazol voorgeschreven om reflux uit te sluiten. Zonder tussenkomst van een kinderarts. Ons kindje veranderde direct en het huilen nam af tot een normaal niveau. NIET OPGEVEN! Bel de HAP een keer in de avond als je er bij je eigen huisarts niet door kunt komen. Ja, ik begrijp dat ze voor spoed zijn, maar ik zou m'n kind niet op deze manier laten gillen. Niet voor hem en niet voor JEZELF!
Hoe is het Krullie? Al wat vooruitgang qua artsen enzo? Anders gewoon eens bellen als je middenin een huil/krijsbui zit hoor. Dan maar laten horen.
Lotgenoten? Al hoop ik natuurlijk dat iedereen gewoon een lieve, leuke rustige baby heeft die niet constant huilt...[/QUOTE] Ik hoop dat het inmiddels beter gaat, ik ga niet alles lezen verder hieronder maar onze meid huilde ook veel, kon dr nooit los laten, en hele dag zat ze aan mn pink te zuigen. De hele dag zo zeur huiltje, alsof ze zo ongelukkig was. Ik ben 3 x met haar naar de osteopaat geweest en heb een ander kind terug gekregen. Ik hoop dat de osteopaat bij jouw kleintje ook wonderen kan verrichten!
Ooh meisje, wat vreselijk voor je Ik hoop dat het inmiddels beter gaat... Gek word je he, van al dat gekrijs, en vooral omdat je je machteloos voelt. Probeer even bij te tanken, laat de zorgen en de lasten even over aan iemand anders. Je baby voelt het aan wanneer jij overspannen bent, daarom best even alles lossen. Ik kan je wel aanraden om een draagdoek te gebruiken, echt doen! En vooral verschillende artsen raadplegen! Veel sterkte en moed!
Krullie ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat. Ik heb maandag gehoord dat ik inderdaad hulp krijg bij het verwerken van de tijd dat mijn dochter zo enorm krijste. Heel fijn, want het is echt een trauma en ik wil niet dat ons tweede kindje last heeft van mijn trauma. Dat zou ik niet eerlijk vinden.
Oh wat een ellende, ik herken het helemaal. Mijn oudste krijste ook de hele dag alles bij elkaar. Bij haar was het dus uiteindelijk ook verborgen reflux, met de goede medicatie hadden we een ander kind! Wat ik zou doen: morgenmiddag om 18.00 naar de HAP bellen, zeggen dat je kindje al dagen ontroostbaar is en dat je zelf totaal van de kaart bent en dat er NU iets moet gebeuren. Ze zullen je niet weigeren en je krijgt dan een andere huisarts voor je neus die je hopelijk wel verder helpt.
KLinkt als (verborgen) reflux!! Is dat al uitgsloten?? (sorry als ik er misschien overheen gelezen heb) Een baby huilt niet zomaar uuuuren....
Ik zou dit inderdaad niet zeggen!!! maar een naar een andere HA gaan!! Mijn zoontje was ook stil toen ik met m daar was maar hij nam mij erg serieus en vond mijn verhaal duidelijk, schreef zantac voor. Ik zou gauw genoeg merken of dat hielp! En ja hoor, een heel ander kind wat na de voeding bij mn in slaap viel ik zou een medicijn eissen!!!!! Dan dik je je verhaal nog maar wat aan! Dat hij nu hele flessen uitspugt, smakt, hikt en de hele dag door uren achter elkaar huilt... en vooral na zn voeding onrustig is!!! Weet je wat het is bij reflux? Als je te lang wacht met een medicijn verbrand zijn slokdarm!!! Dat is heel ernstig en moet hij zelfs worden opgenomen!! En wat een pijn moet hij dan hebben. Nou meid ik zou echt op m'n strepen staan!!!
Wat fijn meis! Hoop echt dat je er baat bij gaat hebben! Hoop dat je een hele fijne tijd straks mag beleven met jullie tweede wonder!
Nu ik de voeding flink indik is hij rustiger. Hij huilt niet meer continu. Thank God. Ook de leefregels bij reflux volgens we strikt op. De tip hier dat je hem moet draaien bij verschonen en omkleden en geen beentjes op moet tillen was een goeie, daar had ik nog helemaal niet aan gedacht. Vannacht toevallig weer een slechte nacht gehad maar nu vandaag is hij rustig. Ik leer hem steeds beter kennen en heb ook het idee dat hij erg snel overprikkeld is en veel baat heeft bij een duidelijk schema en rust. Ben nog steeds op zoek naar een draagdoek. Maar het komt er niet echt van om me daar in te verdiepen aangezien ik zo weinig tijd tussendoor heb... Maar ik denk wel dat hij het heel fijn gaat vinden als hij gedragen wordt. Ik krimp nog steeds in een bij zijn gehuil en vannacht was ik ook weer radeloos. Zoon vond uiteindelijk troost dicht tegen papa aan. Wellicht dat hij mijn stress ook voelt...ik weet het niet. En idd naar mijn eigen huisarts ga ik niet meer... als hij weer meer gaat huilen en onrustiger wordt bel ik de hap. Voor nu is het te doen en is hij ook niet meer zo ontroostbaar.