Gaat het jou nu om je zus of schoonzus? Ik lees namelijk alleen maar "ik voel me enorm kut, ik wil mijn schoonzus niet kwijt" Bemoei je er niet mee, je weet niet wat er achter gesloten deuren afspeelt. Als je je neus er niet uit kan houden, spreek dan je zus er privé op aan, maar ga het niet aan de grote klok met een hoop stampij hangen.
Dat zegt ze toch ook niet? Ze vraagt wat wij in zo'n situatie zouden doen. Ts: Ik zou mijn zus dan ook laten weten dat ik het er niet mee eens ben. En als de band met mijn schoonzus echt zo goed zou zijn, zou ik haar zeker steunen en willen blijven zien. Sterkte!
Ik zou het met mijn zus bespreken, verder niet. Het is niet mijn probleem. En ja als mijn zus weggaat bij die schoonzus die ik zo leuk vind dan is dat toch haar keuze en of ik dat nou leuk vind of niet. Ik kan er toch niks aan veranderen.
Jij kunt toch eventueel je schoonzus toch blijven zien in situaties waar je zus dan niet bij is? Je schrijft dat je kids dol op haar zijn. Ze kan dan toch i.p.v. schoonzus gewoon een vriendin van je blijven? Lijkt me niet dat je zus daar iets over te zeggen heeft. Je kunt inderdaad ook aan je zus vragen of ze niet wil vertellen dat jij het al wist. Dat kan misschien de vriendschap dan beschadigen, maar gezien je zus het toch bijna zelf gaat vertellen, zal ze dat je vast niet kwalijk nemen. Kijk als je zoiets jaaaaaren verbergt is het een ander verhaal. Sterkte!
Misschien moet je mijn verhaal nog een keer lezen?! Ik heb nergens gezegd dat ik me er mee ga bemoeien, waarom zou ik? Ik vraag alleen wat jullie in zon situatie zouden doen!
Mee eens. Ze gaat een relatie met iemand aan, brengt diegene in jullie leven, jullie bouwen een leuk contact op, jouw kinderen hebben een band met haar...en dan... gaat ze met iemand anders naar bed en kan ze 'aandacht van anderen niet weerstaan'. Alles leuk en aardig, ik zou in dat geval gewoon met je schoonzus om blijven gaan.
Als je nu goed contact hebt met je schoonzus, zou ik dat proberen te behouden. Je zus gaat het zelf vertellen, dus echt geen reden om boos te worden op jou. Het is logisch dat je ze eerst de kans geeft het zelf uit te praten. Ik heb het een keer gehad met mijn zwager (broer van mijn vriend), hij ging vreemd. Maar met mijn schoonzus had ik nooit super contact, dat is dus nu ook helemaal weggevallen. We hebben hem nog wel een tijdje bij ons in huis gehad, zodat hij kon nadenken. We hebben ook veel met hem gepraat, of ze niet in therapie konden etc. Maar hij was alleen maar met die ander aan het bellen. Uiteindelijk trok hij al snel bij zijn nieuwe vriendin in. Zij werd zwanger en toen zijn ze getrouwd en inmiddels alweer een paar jaar samen. Hoe hij het heeft afgehandeld was niet netjes, maar de relatie met zijn ex zat gewoon niet goed. Hij is nu wel veel gelukkiger heb ik het idee.
Dit inderdaad Bloed is dikker dan water, dus de kans dat het daarna op een later tijdstip goed komt is erg aanwezig. To hell with her, jij hoeft je vriendschap niet te verruilen voor iemand die partners als auto's beschouwd - even inrijden en na een paar jaar verruilen voor een ander model.
Altijd even beeldend, die Joycey Ik ben het ook eens met Mamabri. Dat het je zus is maakt haar gedrag nog niet acceptabel. Ik zou achter de vriendin gaan staan en als ik zou weten zus haar vrijdagavond het slechte nieuws zou brengen, dan zou ik vragen of die vriendin mij zaterdagochtend even zou willen bellen. Of alvast smsen dat ik haar even een belletje doe op zaterdag. Dan weet ze achteraf ook dat jij het al wist, maar dat je haar toch graag persoonlijk wilde spreken.
Wat je kunt doen in zo'n situatie? Vrij weinig, je kunt je zus niet dwingen bij schoonzus te blijven. Wel zou je misschien contact blijven houden met schoonzus?
Helaas pindakaas dat is jou plek niet.. Ik zie mijn zusjes aan al komen en zich met mijn relatie bemoeien of andersom.. smh..
Nou, bemoeien met de relatie van mijn broers zou ik normaal niet doen, maar als een van mijn broers zich erg schofterig gedraagt zoals de zus van TS en vreemd zouden gaan terwijl hun vrouw van niets weet en hun complete leven overhoop gooit voor een wip, krijgen zij het van mij echt wel te horen! Niet dat ze moeten leven zoals ik, maar ik hoef het niet altijd eens te zijn met bepaald gedrag en misschien zou het zijn ogen openen. Nu zijn mijn broers niet zo (voor zover ik weet dan ) maar mijn mond zou ik echt niet houden. Overigens zouden mijn broers, wanneer ik dusdanig over de schreef zou gaan, mij hier ook zeker op aanspreken. Terwijl wij ons eigenlijk weinig met elkaar bemoeien, maar op echt fout gedrag durven wij ons wel uit te spreken naar elkaar.
Ik heb (gelukkig) niet te maken gehad met vreemdgaan. 'Fijn' in ieder geval dat je zus het zelf vertelt. Hoef jij in ieder geval niet met het dilemma te zitten of jij het moet vertellen of je zus een ultimatum moet stellen ofzo. Wel heb ik regelmatig schoonzusjes 'verloren' waar ik een goede band mee had, maar waarbij de relatie met mijn broertje geen stand hield. Dat is heel vervelend. Dan komt er weer een 'nieuwe' waar je aan moet wennen maar die je toch ook weer een welkom gevoel wilt geven in de familie. En tegen de tijd dat het dan echt als familie / een vriendin voelt, moet je pardoes weer afscheid nemen. Althans, 'moeten'... Het moet niet echt natuurlijk. Als beide partijen het willen, kun je prima contact blijven houden. Een enkele keer wel geprobeerd ook. Maar mijn ervaring is toch dat het niet echt werkt. Gezellig afspreken met verjaardagen is er niet echt meer bij, als broertje daar inmiddels weer met een nieuwe vriendin zit. Of de ex-schoonzus vondt het inderdaad zelf te pijnlijk om nog met de oude schoonfamilie af te spreken. Ook wel begrijpelijk. Ik snap je gevoel dus wel. Je zus heeft jouw schoonzus eerst in je leven gebracht en nu haalt ze haar er eigenlijk weer uit. In beide gevallen heb je zelf niet de keuze gehad. Dat is lastig en heeft -bij mij in ieder geval- toch altijd even tijd nodig. Ik zou zeker proberen nog eens met je (ex-)schoonzus af te spreken straks. Al is het maar 1 keer. Gewoon om afscheid te nemen en zelf in ieder geval als vrienden uit elkaar te gaan. En wie weet hoeft echt afscheid nemen niet eens en kunnen jullie, als de ergste schrik en het verdriet van het einde van de relatie tussen zus & schoonzus wat gezakt is, nog steeds vriendschappelijk met elkaar omgaan. Het zal anders zijn dan eerst, maar het hoeft niet minder te worden. Ik denk zelf dat eerlijk zijn zonder partij te kiezen het beste is. Ik zou zeker aan je zus vertellen dat je het heel erg vindt dat ze is vreemdgegaan. En ook dat jij het jammer vindt dat de relatie voorbij is en dat je jouw schoonzus zult missen. En ook je schoonzus mag gerust weten dat je er zo over denkt. Maar voorkom dat je betrokken raakt bij allerlei "Ja maar zij...." verhalen over eerdere ruzies. Dat is iets tussen hun en jij hebt daar niks mee te maken.