Als je er spijt van krijgt dat je geen kind hebt, is dat een gemis voor jezelf. Krijg je wel een kind en spijt, dan is het kind de gedupeerde. En ja iemand die altijd graag kinderen wilde, kan ook spijt krijgen. Sommige gevolgen zijn niet vooraf te voorspellen. Alleen denk ik dat de reden van twijfel de belangrijkste factor is. Praktische bezwaren zijn op te lossen als je dat wilt.
Ik had ook nooit last van “ rammelende eierstokken “ , en moest er zelfs op mijn 30e nog niet aan denken. Toen mijn relatie uitging op mijn 33e had ik wel zoiets van: als ik maar niet te laat ben nu.. maar dat overheerste niet echt. Toen ik mijn huidige man ontmoette zei hij tegen mij dat hij best een kind wilde en toen ben ik gestopt met de pil. Op mijn 36ste ben ik bevallen van mijn zoontje en hij is het beste wat me ooit is overkomen. Helaas zat een 2e kindje er niet in ( 2x miskraam en toen was ik bijna 40 en heb besloten om er mee op te houden) Vond het wel doodeng om met de pil te stoppen