dag allemaal! nog even snel een reactie. Natuurlijk speelt er nog meer en komt dit er dan nog eens bovenop. En inderdaad, dit is niet iemand met wie ik de rest van m'n leven wil doorbrengen. Maar nu zit ik er wel nog mee. Of hij een hypochonder is? het is wel zo dat een verkoudheid bij hem meteen 'ernstig' is en niet een simpel virusje zoals ik het zou beschouwen. Als ik hem er op wijs dat we allebei hoesten, dan krijg ik als reactie dat zijn hoest toch duidelijker erger is (terwijl ik dit opschrijf merk ik hoe belachelijk dit klinkt ). En dat hij dit dan ook nog "bevestigd" krijgt door de huisarts. Als ik moet/wil herstellen van een bevalling werd gedaan alsof het niets is, toen hij geopereerd werd voor z'n muisarm kon hij drie weken niets en was hij constant aan het googlelen omdat de pijn erger werd en het wel iets anders zou zijn. Zeker aanstelleritis, dat geschuifel, dat gehang op de bank, dat geklaag. Maar inderdaad wel normaal kunnen eten, werken etc.
Ik zou voor je er vanuit gaat dat het sowieso aanstelleritis is, een goed gesprek aan gaan met hem. Mijn vader is door mijn moeder altijd wat uitgelachen en als aansteller gezien. Ondertussen is wel al duidelijk dat hij echt een probleem heeft en het hem ook parten speelt als de afleiding wegvalt. Tegelijk is mijn vader ook degene die als een ander wat heeft, doet alsof er niets is maar ook dat hoort bij zijn probleem.
Hoezo zit je er nog wel mee? Als je er al zo in steekt gaat het toch nooit werken meer wat doe je bij iemand waarvan je nu al weet dat dit niet de man is voor jou?
Maar waarom heb je onze meningen adviezen nodig dan als het toch al zo klaar als een klontje is. Dan hoeft er toch ook niks meer te veranderen? Of zie ik dat nou gewoon helemaal verkeerd.
Huh.. ik zie jou niet in de originele quote staan hoor. Ik quote haar bericht 61 en vraag haar dat waarop jij reageert en ik weer op jou. Misschien dat jij iets anders ziet of dat ik weer eens op knoppen heb lopen drukken wat niet de bedoeling was maar de vraag was naar haar gericht haha
Ze mag toch gewoon om meningen vragen, zonder dat ze daar van alles mee moet? Dat vragen, betekent niet dat ze ook maar iets met ons advies hoeft te doen natuurlijk. Zeker niet aangezien die nogal uiteen kunnen lopen hier. Sommigen lachen het weg, anderen denken dat een goed gesprek voldoende zal zijn, etc. etc. Daarbij hoeft verandering die jij voor ogen hebt, natuurlijk ook niet de verandering te zijn die ts zou willen. Net zo goed als dat ik vind dat ze niet bij zo’n lamzak haar zou moeten blijven, hoeft te betekenen dat ze ook daadwerkelijk bij haar man weg zou moeten gaan.
Zeker mag dat! Maar doorgaans vraag ik om meningen en adviezen als ik iets wil verbeteren oid maar dat kan meer mijn interpretatie zijn en daarom vraag ik het haar ook. Maar ik mag ook gewoon vragen wat je nog bij iemand doet waarvan je zegt; dit is niet de man waarmee ik oud wordt maar nu zit ik er mooi nog mee.
Tuurlijk mag je dat vragen. Wat ik probeer duidelijk te maken is dat de verbetering/verandering waar jij het over hebt dus niet per se de oplossing hoeft te zijn die ts verkiest. Bij iemand weg gaan of je überhaupt realiseren dat er echt iets mis is in je relatie kan ook een verbetering/verandering zijn. Ze heeft in eerste instantie om meningen gevraagd. Pas een heleboel reacties later reageert ze dat zo niet oud met hem wil worden. Dat zie ik niet als iets dat ‘zo klaar is als een klontje’ zoals je eerder stelt.
Dat idee had ik ook niet bij de openingspost, dat had ik pas nadat ze dat later aangaf. Als je nu duidelijk zegt dat je niet oud wil worden met hem maar dat je nu wel met hem zit, dan klinkt dit ook niet percee als iets waarvan je wil dat dit nog langer duurt ( en geheel terecht uiteraard als je dat voelt ) en dan denk ik. Waarom ben je nog bij hem. Je vreet jezelf op, je bent totaal niet happy terwijl een ieder dat zo verdiend.
Ja, dat snap ik. Dat vraag ik me ook af. Ik ben nu nieuwsgierig of ze dit al zo voelde, of dat ze het zich begint te realiseren toen ze bepaalde reacties las. Of dat ze bedacht heeft dat ze zo niet oud met hem wil worden, maar wel als hij aan zijn gedrag zou werken ofzo. Het kan natuurlijk ook dat ze die meningen vroeg om iets helder voor zichzelf te krijgen. Maar ik ben daar nu ook wel nieuwsgierig naar.
De huizenmarkt is op dit moment nogal belabberd dus ik kan mij zo voorstellen dat ze in praktische zin niet op stel en sprong weg kan gaan. Daarbij komt ook dat het kan dat ze wel weg wilt maar er gewoon om wat voor reden nog niet klaar voor is. Scheiden of een relatie beëindigen doe je natuurlijk niet zomaar daar gaan veel emoties mee gepaard helemaal als je ook samen kinderen hebt.
Oh, dit, voel precies hetzelfde. Ik kon de woorden niet vinden, dus heb er niks over geschreven in mijn post (ieder zijn ding namelijk), maar mijn relatie zou het ook niet zijn.... Lees nu pas je laatste reactie TS. Lastige situatie. Oprecht: sterkte en wijsheid!